Πιο επικός δίσκος ever?

δεν βάζω πολλ γιατί θα αφήσω πολλά απέξω! οπότε ακονίστε σπαθιά,τσεκούρια και δόρατα, αφήστε μούσια, λαδωθείτε και καταθέστε απόψεις χωρίς φόβο και πάθος! 8)

γιά προφανείς λόγους αφήνω έξω τους Manowar. σαν να κλέβεις εκκλησία ένα πράμα.

δυσκολεύομαι να δώσω την πρωτιά σε κάποιο από τα παρακάτω διότι αντιπροσωπεύουν διαφορετικά στυλ

Domine - Champion Eternal
Bathory - Twilight of the Gods
Doomsword - Doomsword
Virgin Steele - Invictus
Manilla Road - Open the Gates
Adramelch - Irae Melanox

αφού συμφωνήσω με τη ρήση περί κλεψίματος εκκλησίας θα επιλέξω από τα παρακάτω το champion eternal. έχει κάτι το απόκοσμο αυτός ο δίσκος. μεγάλος έρωτας από όταν είχα πάρει εκείνο το digipack με το κολασμένο εξώφυλλο. ήταν και η πρώτη μπάντα που είχα δει live…οπότε για μένα κερδίζει αυτή την άτυπη μάχη της 2ης θέσης:!:

Manilla Road - Crystal Logic

Επος απο τα λιγα!

Και Bathory - Blood On Ice(ειμαι λιγο ριζοσπαστικος!)

Γιατι έχω την εντύπωση πως κάπου έχω ξαναδεί ένα παρόμοιο θρεντ…

Καταρχάς το επικ περιλαμβάνει ένα μεγάλο φάσμα. Βάζοντας μέσα και κλασσικό μεταλ και μπλακ και ντεθ και ό,τι θέωρεί ο καθένας επικ.
Πάντως κάποιους δίσκους μη κλασσικού μεταλ τους θεωρώ καργα επικούς. Σε περίπτωση που μιλάμε μονο για κλασσικο/χεβι ήχο απλά αγνοήστε τους.

Πάμε λοιπόν,

[B]Bathory - Twilight Of The Gods[/B] (πρώτο με χαώδη διαφορά από τα επόμενα)
[B]Bathory - Hammerheart[/B] (μπορώ να βάλω και Blood Fire Death, Blood On Ice, τα Nordland αν θέλετε :stuck_out_tongue: )
[B]Manowar - Into Glory Ride[/B]
[B]Doomsword - Doomsword[/B]
[B]Heavy Load - Stronger Than Evil[/B]
[B]Manilla Road - Open The Gates[/B]
[B]Omen - Battle Cry[/B]
[B]Warlord - Deliver Us[/B]
[B]Ancient Rites - Dim Carcosa[/B]
[B]Enslaved - Eld[/B]
[B]Immortal - At The Heart Of Winter[/B]
[B]Candlemass - Nightfall[/B]
[B]Primordial - Spirit The Earth Aflame[/B]

Εκτός από Manowar(Ιnto Glory Ride και Hail to England) και Bathory(Blood Fire Death,Hammerheart,Twilight of the Gods,Nordland I,Blood on Ice)

Fates Warning - Awaken the Guardian
Enslaved - Frost
Ere Altor - By Honour
Macabre Omen - The Ancient Returns
Nocternity - Onyx
Primordial - Imrama(και οποιοδηποτε αλλο)
The Flight Of Sleipnir - Algiz + Berkanan
Emperor - In the Nightside Eclipse
Limbonic Art - Moon In The Scorpio
Zemial - In Monumentum

Μου ερχονται με μια πρωτη σκεψη

Θα ελεγα ολοι την δισκογραφια των θεων αλλα αν ειναι να επιλεξω ενα αυτο θα ειναι το into glory ride 8)

Για μένα προσωπικά πολύ λίγα γκρουπ μπορούν να φέρουν τον τίτλο επικού μετάλλου! Manowar, Bathory, Doomsword, Manilla Road και μερικοί ακόμα ίσως. Από κει και πέρα πολλά γκρουπ έχουν γράψει αξιόλογα επικά τραγούδια! Είναι και λίγο σχετικό το πως αντιλαμβάνεται το επικό ο καθένας! Ένας από τους πιο επικούς δίσκους που έχω ακούσει προσωπικά είναι το Warning των Queensryche ή κάποια παλιά λυρικά τραγούδια των Styx πχ.
Τέσπα ενδεικτικά:
Into glory Ride
Hail to England
Sign of the hammer
Twilight of the gods
Queensryche - Warning
Sarissa το ομώνυμο
Doomsword - Resound the horn
Manilla Road - The Deluge + Crystal logic
Omen - Warning of dangers
Solitude Aeturnus - Into the depths of sorrow
Wishdoom - Helepolis το βάζω γιατί το θεωρώ πραγματικά επικό σε feeling κάτιπου θεωρώ αξιόλογο από μόνο του
Bolt Thrower - 4th crusade
κτλ κτλ:)

Έχετε αναφέρει ήδη τα μισά :stuck_out_tongue:

Solstice - New Dark Age
Lair Of The Minotaur - Evil Power
Doomsword - Let Battle Commence
Amon Amarth - Fate Of Norns

+1000 σε SylBlashyrkh για Blood On Ice.

  1. Bathory - Twilight of the Gods
  2. Manowar - Into Glory Ride
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
  3. Bathory - Hammerheart
  4. Manowar - Hail to England

(είναι γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό αυτό που λέμε επικός ήχος είναι λίγο “Quorthon κερνάει, DeMaio πίνει”. Δε βάζω άλλα όμως, έτσι για να υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον.)

  1. Dark Quarterer - Dark Quarterer + Etruscan Prophecy
  2. Warlord - Deliver Us
  3. Rainbow τα τρία πρώτα γιατί έτσι
  4. Manilla Road - Open the Gates
  5. Primordial - Storm Before Calm
  6. Wishbone Ash - Argus πάλι γιατί έτσι
  7. Candlemass - Epicus Doomicus Metallicus
  8. Adramelch - Irae Melanox
  9. DoomSword - Resound the Horn
  10. Legend - From the Fjords (ο άσσος στο μανίκι)
  11. Jag Panzer - Ample Destruction (γιατί όχι)
  12. Slough Feg - The Lord Weird Slough Feg
  13. Domine - Champion Eternal
  14. Macabre Omen - The Ancient Returns (μπράβο ρε Faust)
  15. Virgin Steele - The Guardians of the Flame
  16. Etrusgrave - Masters of Fate
  17. Gjallahorn - Nordheim
  18. Heavy Load - Death or Glory
  19. Running Wild - Death or Glory (μουαχαχαχα)
  20. Scald - Will of the Gods is Great Power
  21. Overlorde - The Return of the Snow Giant
  22. Longings Past - An Angel’s Tale
  23. Martyr - For the Universe + Darkness at Time’s Edge
  24. Atlantean Kodex - The Pnakotic Demos
  25. Zions Abyss - Tales
  26. Bolt Thrower - The 4th Crusade

ΝΑΙ ΓΑΜΩ! Αδικαιολόγητος που το ξέχασα :?

Ψηνόμουν κι εγώ για Running Wild αλλά είπα μην με πάρουν στο ψιλό :stuck_out_tongue:
Και οι Bolt Thrower είναι σοβαροί υποψήφιοι αλλά μάλλον κυριαρχεί η πόρωση, η κάβλα και το χεντμπαγκινγκ παρά το έπος 8)

Και μιά άλλη προσθήκη,

[B]Thin Lizzy - Jailbreak[/B] μόνο τα Warriors και Emerald που έχει φτάνουν.

το πιο επικο πραγμα που σουρθηκε ποτε στην επιφανεια του πλανητη ειναι αυτο :

[SPOILER][/SPOILER]

απλα κοιτα εξωφυλλο, ακου σαπια βασανισμενα φωνητικα, ακου χορωδιες, ακου ακουστικες κιθαρες να κεντανε το μυθο παραλληλα με τις ηλεκτρικες… τι αλλο να ζητησει κανεις ?..

[SPOILER]btw ετοιμαζεται project-ακι-tribute στους θεους, με την ονομασια BLOOD ON ICE :smiley: αιντε να δουμε!!
[/SPOILER]

αλλα αγαπημενα (χωρις σειρα προτιμησης/καυλας) :

Cirith Ungol - ΟΛΑ
Battleroar - To Death And Beyond (οτι καλυτερο εχει βγει απο ελληνικη μπαντα στο επικ)
Airged Lamh - One Eyed God
Warlord - τα απαντα
Omen - επισης
Brocas Helm - Black Death
Manilla Road - ολα (ναι, ολα!)
Wishbone Ash - Argus
Dust - Hard Attack
Attack - Destinies of War
Virgin Steel - Noble Savage + ta 2 Marriage, αν κ τα τελευταια δεν μπορω να πω οτι ειναι επικ, εκει το γυρισαν στο heavy πιο πολυ…A, και το πρωτο house of atreus!
Domine - Champion Eternal + το τριτο αλμπουμ, μου διαφευγει ο τιτλος
Adramelch - Irae Melanox
Medieval Steel - S/T EP
Salem’s Wych - Betrayer of Kings
Sough Feg - Traveller
Summoning - Dol Guldur
Enchanter - Defenders of the Realm
Candlemass - Tales of Creation
Doomsword - ολα
Heavy Load - Stronger than Evil (και μονο που εχει μεσα το Singing Swords…αρκει!)
Magnum - Chase the Dragon + Kingdom of Madness
Ironsword - και τα δυο
και διαφορα αλλα…

EDIT : Rush - 2112 !!!

Michael Jackson - Dangerous

Into Glory Ride
Sign Of The Hammer
Hail To England

Hammerheart

Deliver Us

Ample Destruction

Champion Eternal

Resound The Horn

μπορει καποιος να μου ορισει τι σημαινει επικος?δλδ οι rainbow γιατι μπαινουν λογω θεματολογιας/στιχουργιας?οι rush?:-s

Επικός είναι ένας δίσκος που πρώτα και κύρια έχει μέσα επική μουσική. Και αυτό χαρακτηρίζει και τους Rainbow, και τους Rush, και τους Wishbone Ash, και τους Thin Lizzy που σωστά είπε ο Grym, και τους Dust που έβαλε ο nir1 (μπράβο), και άλλα hard&heavy groups από τα 70’s, κι ας μην έχει πολλές ομοιότητες αυτό που έπαιζαν με το επικό μέταλ των Manowar, των Bathory, των Manilla Road κτλ. Από κει και πέρα η επική θεματολογία/αισθητική κτλ. συνήθως ενισχύει τον επικό χαρακτήρα μιας μπάντας, ενός δίσκου, ενός τραγουδιού κτλ., αν και δε σημαίνει από μόνη της ότι κάνει μια μπάντα επική. Για παράδειγμα οι Rhapsody μια ζωή έχουν κάργα επική θεματολογία, αλλά για μένα η μουσική τους δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επική, για λόγους που σηκώνουν ανάλυση - αν θες το συζητάμε παραπάνω.

Συμφωνώ απόλυτα! Πολύ φανφάρα! Λείπει μια αίσθηση δυσοίωνου ένα βάρος ευθύνης. Η προσπάθεια να ξεπεράσεις τον εαυτό σου! Δεν μπορώ να το εξηγήσω! Καθώς και από άποψη λυρισμού είναι εύπεπτοι και επιτηδευμένοι!

Για ‘‘πιο επικος’’ δεν ξερω, αλλα για ‘‘10 αγαπημενες επικες μπαντες με τους αγαπημενους επικους δισκους τους’’, οριστε:

MANOWAR - Sign Of The Hammer + Hail Τo England
DOOMSWORD - Resound The Horn + Let Battle Commence
BATTLEROAR - To Death And Beyond + Battleroar
AIRGED L’AMH - Ode To Salvation
VIRGIN STEELE - Invictus
MEDIEVAL STEEL - The Dungeon Tapes
DOMINE - Stormbringer Ruler
HOLY MARTYR - Hellenic Warrior Spirit
OMEN - Battle Cry
PRIMORDIAL - To The Nameless Dead

Eπειδη ειδα σε λιστες και Warlord, Jag Panzer, Running Wild, Heavy Load, προφανως οι δισκοι τους ανηκουν στα all-time favourites για μενα, απλα επειδη δεν μου βγαζουν συγκεκριμενο επικο feeling οπως εγω το αντιλαμβανομαι, γι’αυτο και δεν τους αναφερω.

ψήνομαι εγώ να ακούσω.

Λοιπόν, ήδη είπε κάποια σωστά πράγματα επί του θέματος ο Red Viper πιο πάνω. Είναι ρε παιδί μου αυτό το “Hollywood metal” του πράγματος, όπως δηλαδή χαρακτηρίζουν οι ίδιοι τη μουσική τους. Γενικά είμαι της άποψης ότι άλλο “πομπώδες” και άλλο “επικό”. Στην περίπτωση των Rhapsody, πιστεύω ότι έχουν χαντακώσει κάθε προοπτική που είχε η μουσική τους να είναι επική, βαρυφορτώνοντάς την με πλήκτρα επί πλήκτρων, ορχήστρες επί ορχηστρών, χορωδίες επί χορωδιών και πάει λέγοντας. Οι μελωδίες τους αυτές καθ’ αυτές, ή τουλάχιστον κάποιες απ’ αυτές, έχουν κάτι το επικό, έχουν την προδιάθεση κατά κάποιον τρόπο, αλλά αυτό ακυρώνεται από τη συνθετική τους αντίληψη. Θα μου πεις φαντάζομαι ότι και άλλες μπάντες έχουν χρησιμοποιήσει πλήκτρα, ορχήστρες, χορωδίες κτλ., παραμένοντας επικές. Το θέμα είναι ακριβώς ότι το έκαναν χωρίς να πνίγουν αυτό που θα ονόμαζα, χμ, πρωτογενή epic δυναμική των συνθέσεών τους. Οι Rhapsody αντίθετα την πνίγουν. Κάνοντας έναν παραλληλισμό, θα έλεγα ότι είναι η αντίστοιχη διαφορά ανάμεσα στο συναισθηματικό και το μελό, το πεσιμιστικό και το κυνικό, το αισιόδοξο και το “τραλαλά”. Ως αποτέλεσμα, οι Rhapsody δίνουν αρχικά την εντύπωση ότι είναι επικοί, αλλά δεν είναι. Η μουσική τους δε σε κάνει να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε μια άλλη εποχή, αλλά ότι παρακολουθείς μια ταινία η υπόθεση της οποίας διαδραματίζεται σε άλλη εποχή - ελπίζω να γίνεται κατανοητή η διαφορά. Κλείνοντας να πω ότι το επικό μέταλ μπορεί να είναι είτε βαρβαρικό όπως των Manowar, είτε λυρικό όπως των Warlord. Οι Rhapsody δεν έχουν τίποτα απ’ τα δύο. Για την πρώτη πτυχή ούτε λόγος, γελάει ο κόσμος κτλ., όσο δε για τη δεύτερη βγάζουν μια επίφαση λυρισμού, χωρίς όμως να είναι πειστικοί, ακριβώς γιατί μου αφήνουν σχεδόν μονίμως την ενοχλητική γεύση του επίπλαστου, του επιφανειακού, σε τελική ανάλυση του fake.

[SPOILER]Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, διευκρινίζω ότι μ’ αρέσουν αρκετά κομμάτια από Rhapsody.[/SPOILER]