κ παντα πιστευα (κ το πιστευω) οτι πιο πολυ το εκανε για να τσιμπησουν κανα φραγκο και τα υπολοιπα μελη (που δεν εχουν ξεσκιστει στα projects και τα φραγκα τοσα χρονια εδω που τα λεμε) κ οχι για την δικια του τσεπη
αυτος μια χαρα ειναι
εχει την ipecac recordings
εχει 42 προτζεκτς
he gets by μια χαρα
τεσπα δεν ειναι αρπαχτη του στυλ ‘νεο live dvd απο dio’ (βγηκαν ηδη τα κορακια 3 μηνες μετα τον θανατο του κ ξεζουμιζουν το εργο του)
αλλα δεν ειναι τουρ για την υποστηριξη καποιου καλλιτεχνικου οραματος
Δεν ηταν κακη συναυλια προς Θεου… και ο Πατον ασχετως αν μου εγινε αντιπαθης εκεινο το βραδυ (ειδικα μετα απο εκεινο το σκηνικο που ειχε ανεβει ενας φαν στην σκηνη και τον ΕΒΡΙΣΕ ο Παττον επειδη ηθελε να ανεβει αλλος η τουλαχιστον ετσι καταλαβα) αν μη τι αλλο εδειξε πως εχει απο τα καλυτερα λαρυγγια στην πιατσα (ακουγεται και λιγο προστυχο αυτο:p).
Εχοντας δει ομως live τυπους οπως ο Vedder, o Reznor, O Cornell οπου στα 90s και αυτοι περασαν τις φασεις τους αλλα στα 40+ τους ειχαν ενα αρμοζον προφιλ ως frontmen κτλ, ε ο Patton μου φανηκε επικος καραγκιοζακος. Σε αλλους αρεσε, σε εμενα οχι. Τα ιδια εχω να πω και για τον Farrell των Jane’s Addiction.
μα ο patton πρεσβεύει διαφορετικά πράγματα από αυτούς που αναφέρεις.φωνάρες όλοι αυτοί, αλλά ο patton δίνει άλλη σημασία στην έννοια του frontman.σαν άνθρωπος μια χαρά σοβαρός (όχι σοβαροφανής) και ψαγμένος είναι.αλλά και η μουσική των faith no more επιβάλλει αυτήν την ειρωνεία και εκρηκτικότητα στη σκηνική παρουσία.να υπάρχει συνεχώς το στοιχείο της έκπληξης.
διαφορετικά υπάρχει και ο patton που τραγουδάει ιταλική opera. και μια χαρά στέκεται και εκεί…
Οσοι θεωρείτε “αρπαχτή” το ότι οι Faith No More (οι σωστοί Faith No More, η κανονική μπάντα δηλαδή κι όχι τίποτα τυχαία μέλη) έκαναν περιοδείες παίζοντας κομμάτια 15-20 χρόνων χωρίς κάτι “νέο”, γιατί δεν κάνετε το ίδιο στο τόπικ του Roger Waters που περιοδεύει παίζοντας κομμάτια 30-35 χρόνων???
εντιτ
ελα μωρε τωρα αρπαχτηξαρπαχτη, εγω δεν το πιστευα πως θα τους δω λιγο καιρο πριν ανακοινωθει το reunion
τωρα γιατι το εκαναν δεν με ενδιαφερει, εγω τη συναυλια στο βυρωνα την εχω στην καρδια μου
μακαρι να κανουν και αλλοι ‘αρπαχτες’ δεν με πειραζει
Είχαν παίξει ένα θέμα από σάουντρακ, κι ο Πάτον ρώτησε αν το ξέρει κανείς. Απάντησε ένας τύπος φωνάζοντας και το βρήκε. Ο Πάτον απήυθυνε την ερώτηση “ποιος είναι αυτός που το βρήκε?” και τον κάλεσε να ανέβει στη σκηνή για να τον κεράσει ούζο. Φώναξε ένας τύπος ότι το βρήκε και ανέβηκε. Φυσικά δεν ήταν αυτός. Και μόλις κατάλαβε ο Πάτον πως ο τύπος που ανέβηκε δεν ήταν αυτός που είχε απαντήσει, τον έβρισε επειδή έκλεψε, του έριξε μια κλωτσιά στον κώλο, και τον πέταξε κακήν κακώς από τη σκηνή, και καλά του έκανε. Δε νομίζω να τον καθιστά αντιπαθητικό το σκηνικό. Άλλοι έχουμε την ηλικία κι άλλοι ξεχνάτε?8)
αληθεια , ολες αυτες οι μπαντες που επανασυνδεονται μετα απο 20 χρονια , για τις οποιες τρεχετε σαν τρελλοι καθε χρονο στο ροαντμπερν , σε ποια κατηγορια αρπαχτης εμπιπτουν ?
Άμα ερχόμουνα στο θέμα του γουότερς και έλεγα για αρπαχτές θα το θεωρούσατε (σωστά) φλέημιν και τα φλέημιν ράιτς τα έχω παραχωρήσει στον χόρρορ.
Απαντάω προς το παρόν εδώ, και άμα θέλει κάποιος μοδ, ανοίγει νέο θέμα και μεταφέρει.
Άλλο πράμα ρώτησα εγώ όμως.
λες πιο πριν:
Τι καλλιτεχνικό όραμα πρεσβεύει ΕΝ ΕΤΕΙ 2005-2010 ο Γουότερς παίζοντας κομμάτια (κομματάρες δε λέω) του 1975-1980???
Το “υπερθέαμα” είναι που κάνει τη διαφορά?
Αν οι FNM είχαν μαζί και τη μισή δραματική σχολή, μπαλέτα και αεροπλάνα και βίζουαλς και ιπτάμενα χαλιά να σιγοντάρουν τις εμφανίσεις τους δε θα’ταν αρπαχτή??
Μιλάς με τον άνθρωπο που στο ρόντμπερν ΔΕΝ πήγε να δει την αρπαχτάρα του “Garcia plays Kyuss” (παρά μόνο ένα τέταρτο στο τέλος) για να δει μια μπάντα που συμβαίνει ΤΩΡΑ όμως.
Εγώ τη θέση μου την είπα μερικές σελίδες πίσω. Δεν έχω πρόβλημα με τις “επιστροφές”, φτάνει να είναι οι κανονικές μπάντες (όχι αστειότητες τύπου Doors κλπ), και αφού συνειδητοποιούν και οι ίδιοι ότι δεν έχουν πια κάτι νέο να προσφέρουν και περιοδεύουν παίζοντας παλιά κομμάτια, τότε οκ από μένα, απλά δεν είναι πια “καλλιτέχνες” αλλά “διασκεδαστές”.
Και δεν είναι κακό να συνειδητοποιείς ότι και η αγαπημένη σου μπάντα έχει πέσει σε αυτή την κατηγορία, όλα μέσα στο παιχνίδι είναι.
ξερω ακριβως σε τι τριπ ειναι ο waters και γιατι κανει οτι κανει το 2010
τα φραγκα ειναι στη μεση (εννοειται) αλλα θελω να πιστευω οτι το κανει κ λιγο σε φαση preacher γιατι βλεπει ποσο ζωα εχει γινει η πλειοψηφια του κοσμου κ του την εχει βιδωσει
το 2006 που ειχε ερθει ο waters δεν πηγα γιατι το θεωρουσα ξαναζεσταμενο φαι
τωρα αν ερθει θα παω , γιατι με wall μεγαλωσα ρε διαολε
κ οσο κ αν λειπει ο γκιλμουρ θελω να τον δω/ακουσω μια (πρωτη και τελευτια) φορα
μη νομιζεις οτι κ εγω θα παω καπου απλα επειδη ειναι ιερη αγελαδα
πιο πολυ πχ θεωρω αρπαχτη (που ηταν καργα αρπαχτη, δεν το συζηταω) τις περιοδειες που εκαναν αμερικη οι tool το καλοκαιρι του 09 κ του 10 ,παρα τον waters τωρα
παντως αν με ρωτας , το θεμα δεν ειναι τι ειναι αρπαχτη (ετσι οπως εχει γινει η μουσικη βιομηχανια το 80% των τουρ ειναι ‘άρπαχτες’) αλλα αν με ενοχλει κ με κανει να νιωθω κοροιδο
οι φνμ δεν με ενοχλησαν
για waters θα σου πω (οτ)αν τον δω.
κ μη λες κακη κουβεντα για waters γιατι θα σου σκασει ο floydized με τσεκουρι σπιτι σου χαραματα
γιατί το βρίσκω λίγο αστείο αυτο?? δηλαδή αν και όταν με το καλό έρθουν Ελλάδα όσοι θα πάνε/πάμε θα είμαστε σε φάση: χμμμ δίκιο είχε τελικά, πρέπει να αλλάξουμε τον κόσμο…
τέλοσπάντων sorry για το off-topic
εεε οι Faith no More είναι Θεοί. οκ τώρα το έσωσα…:p:lol:
Κοιτάξτε.Άμα το δεις “ξερά” και επιφανειακά ναι,και ο Γουότερς παίζει κομμάτια του 1979 και βγαίνει να τα ξανα-παρουσιάσει έπειτα από 30 χρόνια.Αρπαχτή για μερικούς.
Αλλά πολλές φορές βλέπεις και τους λόγους που κάνει κάτι ο κάθε καλλιτέχνης.
Ξαναλέω πως άμα το δεις τελείως επιφανειακά π.χ. “Ο Γουότερς βγαίνει και παίζει κομμάτια του 1979” “Οι x,y βγαίνουν και παίζουν best-of στην περιοδεία τους” αυτό που καταλαβαίνεις είναι ότι απλά παρουσιάζει ξαναζεσταμένο φαγητό.
Πρέπει όμως να συγκρίνουμε και να αναλύσουμε ποιοι είναι οι λόγοι που βγάζει ο Γουότερς το Wall έτσι ώστε να αποφανθούμε αν είναι “αρπαχτή” ή όχι.
Αρπαχτή θα ήταν άμα το τεράστιο όνομα “Pink Floyd” εμφανιζόταν ξανά,σε κανονικές συνθήκες περιοδείας,ηχογράφησης κτλ κτλ κτλ.
Ο Γουότερς βγάζει αυτό το αριστούργημα έξω επειδή και ο ίδιος θεωρεί ότι έχει πράγματα να πει μέσα από αυτό.Τώρα θα μου πεις “Τι κοινό υπάρχει στο 1980 και στο 2010;”.Ο ίδιος πιστεύει πως μπορεί κάποια πράγματα να έχουν αλλάξει αλλά το αποτέλεσμα,και ίσως κάποιες βασικές του αιτίες,είναι το ίδιο.Ίσα ίσα που έχει βάλει και πράγματα μέσα.
Έχω την εντύπωση πως έχουμε γίνει και λίγο καχύποπτοι με τέτοιου είδους πράγματα.
Μπορεί όποιος θέλει να εξετάσει την συμπεριφορά του Waters στο παρελθόν,πως έχει κινηθεί,αν έχει κάνει τις αρπαχτές του και μετά να βγάλει συμπέρασμα.Το ίδιο ισχύει και για τον κάθε καλλιτέχνη,σε διαφορετικό βαθμό πολλές φορές.
Στην τελική τι ανάγκη για λεφτά έχει ο “Νερουλάς”;Εδώ δεν ήθελε να συνεχίσει την περιοδεία με τους Floyd το 1981.Πάντα έθετε όρο να το παίζει σε κλειστά γήπεδα.Άμα ήθελε θα ζητούσε κανά Ολυμπιακό Στάδιο,θα το γέμιζε και θα έπαιρνε και περισσότερα λεφτά.
Και ξέρω πολύ καλά πως ο προϋπολογισμός αυτού του πράγματος έχει βγάλει σε περιοδεία τώρα είναι τεράστιος,και δεν ξέρω πόσα πολλά θα είναι τα λεφτά από το κέρδος του.Εδώ οι Pink Floyd στην αντίστοιχη περιοδεία είχαν μπει μέσα .
Το να λέμε γενικά αυτό είναι έτσι ή αλλιώς είναι εύκολο.Καλό θα είναι να το αναλύουμε και να προσπαθούμε να καταλάβουμε κάποιους λόγους,θαρρώ εγώ.
Και Bleeding κανόνισε να ξαναπείς τίποτα για τον Roger…Ακονίζω τα μαχαίρια μου
Ρε δε σας τη λέω, εξάλλου το πιο συγκλονιστικό (και με χαώδη διαφορά) λάιβ που έχω παρακολουθήσει ήταν οι Black Sabbath το 2005 να παίζουν κομμάτια του 1970-78 (δεν είχα γεννηθεί) και ο Ozzy να είναι πιο φάλτσος από μένα οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν έχω πρόβλημα.
Απλά οι Sabbath (και οι ΦΝΜ και κάθε σημερινοί γερο-ρόκερς) ήταν εκεί όχι για να εκφραστούν καλλιτεχνικά, αλλά για να διασκεδάσουν το κοινό τους. Κανένα πρόβλημα με αυτό.
Προφανώς ζηλεύω όσους “ήταν εκεί” όταν οι αγαπημένες μου μπάντες “συνέβαιναν” αλλά δεν μπορώ να έχω παράπονο. Αλλά όχι και να εθελοτυφλούμε μπροστά στους μεγάλους. Και άντε, στον Γουότερς κάνεις και μια “έκπτωση” γιατί έπαιζε στους Φλόιντ διάολε, ενώ (δίκαια) τα διάφορα “Garcia plays Kyuss”, “Paul Di’Anno plays Iron Maiden”, “Konstantinos Christoforou plays One” κλπ αντιμετωπίζονται ως ψιλοκακομοιριές, όπως θα ήταν αν έσκαγε ποτέ κάνα αστείο “Mike Patton and his anyparktikompania plays Faith No More”.
Η ουσία είναι, να γίνεται με μεράκι και με σεβασμό στο κοινό.
Απλά μην κοροϊδευόμαστε κιόλας.
Κι όμως μέσα στους δεκάδες χιλιάδες που θα πάνε, μπορεί -πού ξέρεις- πέντε άτομα να το πουν αυτό. Κι αν όχι να αλλάξουν τον κόσμο (γιατί το The Wall είναι κυρίως προσωπικός δίσκος), τότε μετά το “after all it’s not easy banging your head against some mad buggers wall”, ίσως να αλλάξουν έστω λίγο τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τα πράγματα.
