Fall Of Efrafa - Inle

Πωπω ρε γμτ τι ωραιος δισκος.

Τελικα βλεπω να το παιρνω σε CD. Εχω πει πως δε θα ξαναπαρω διπλο βινυλιο, επειδη βαριεμαι να αλλαζω ολη την ωρα πλευρα.

(Νταξ, αμα πετυχω κατι καλο σε φαση τζαμπατζιλικι δε θα πω οχι, απλα αυτος ειναι ο κανονας).

Double post, επειδη ελεγα βλακειες. Εστειλα για το preorder τελικα.

Angmar ,να ελπιζω σε ριβιου?

Παιζει. Με εχουνε φαει οι υποχρεωσεις ρε γμτ κι ειναι πολλα αυτα για τα οποια θελω να γραψω και δεν. =\ Αλλα τουτο το θελω κι εγω, εστω λιγο αργοπορημενα.

Σε αλλα νεα, δεν το πηρα τελικα. Τους ειχε τελειωσει το χρωμα που ηθελα, θεμα λεπτων γμτ. Λειπει κι ενα κομματι (το Burial νομιζω, θα υπαρχει μονο στην εκδοση του CD) οποτε αστο να παει σταδιαλα. Κριμα και μ εψησε το εξωφυλλο.

Άμα δεν προλαβαίνεις μάνα μου, γράψε μόνο για το “Republic of Heaven”.
Υπερτεράστια σύνθεση.

Πιο χρώμα τελείωσε? :-k

@Ποτ: Αφου ξερεις πως ειμαι βρωμοφανμποης και θα γραψω. :stuck_out_tongue: Θελω να το λιωσω πρωτα, με μπαντες που υπεραγαπαω δε μ αρεσει να κανω προχειροτητες.

@Ριπ: Αυτο που επελεξες, white/black πωστοκαλοτολενε.

Το τελευαιο 5 λεπτο απο το warren of snares παταει χαμο οτι ψευτοποστ-μεταλ εχει βγει τα τελευταια 2 χρονια.8O8O

Παίζει δυνατά για δίσκος της χρονιάς:

“The king is dead! The king is dead! We bound his face! Cut off his head!
We spit at thee, we curse at thee, the king is dead!
Brothers and sisters, the king is dead!
Cut him down, flay his skin, our god is dead!”

επιτελους κι ενα σωστο αλμπουμ στο πουστοχαρκορήοπωςαλλιωςθελετε, εχουμε πηξει στις σαχλαμαρες και στα πολυκορεσμενα.

Βασικα ειναι αντρικειο. Αντρικειο με τη Neurosis εννοια.

Το χω πιασει και το μελεταω, επισημη αποψη με το που κατασταλλαξω, σχετικα. Επειδη αυτα αλλαζουν με την παροδο του χρονου.

Όταν όλα τα γκρουπ αυτού του είδους ΑΠΟΒΑΛΛΟΥΝ τις Neurosis επιρροές θα κάτσω να ασχοληθώ σοβαρά μαζί τους.

Δηλαδή έλεος ε!

forkboy, αν σε ενδιαφέρει μόνο το μουσικό κομμάτι της μπάντας και σε ενοχλούν τόσο πολύ οι neurosis επιρροές, τότε δεν μπορώ να σου πω κάτι, απλώς δεν τους ακούς.το θέμα όμως είναι, αν και επιφανειακή η σχέση μου μαζί τους, πως οι τύποι αυτοί φαίνεται να μην είναι μια ακόμη μπάντα που απλώς τους αρέσουν οι neurosis. η τέχνη τους είναι στοχαστική, έχει συγκεκριμένη αφετηρία και συγκεκριμένο προορισμό. από την μικρή επαφή που έχω μαζί τους και κυρίως τις τελευταίες μέρες που τους ξαναέπιασα μετά από χρόνια, αυτό που μου βγάζουν είναι μια απόλυτη ειλικρίνεια… καμιά κρυψιβουλία - ούτε στο μουσικό ούτε στο ιδεολογικό υπόβαθρο της μπάντας. γενικά δεν θυμάμαι να έχω πετύχει κάτι τόσο καθάριο τελευταία, ούτε καν σε μπάντες που λατρεύω. ρίξε μια ματιά στο site της μπάντας, πραγματικά ίσως σου δώσει μια άλλη οπτική για αυτούς.

όλα αυτά κάπως αυθαίρετα λόγω μη επισταμένης ενασχόλησης. αναλυτικότερα όταν απολυθώ =ρ

Κυρίως στο μουσικό κομμάτι στέκομαι.

Και τσατίζομαι, γιατί δείχνουν ότι ξέρουν μουσική!

Δεν τους κατηγορώ ως κλέφτες ή ανειλικρινείς. Όπως άλλωστε και τους Minsk.

Αυτό που λέω είναι ότι με αυτό που παίζουν, δεν θα κερδίσουν καινούργιους ακροατές, που θα τους απορρίψουν εύκολα ως απομίμηση, αλλά θα μείνουν στους μυημένους! Ίσως να κάνω και λάθος.

Τέλος πάντων, θα τσεκάρω και το site.

το θέμα είναι πως μάλλον περισσότερο τους ενδιαφέρει να ακούσει ο κόσμος αυτά που έχουν να τους πουν ιδεολογικά παρά μουσικά. θαρρώ πως η μουσική είναι απλώς το μέσο στη συγκεκριμένη περίπτωση. αυτό εννοώ λέγοντας πως η τέχνη τους έχει συγκεκριμένο σκοπό, αλλά, ακόμα και στεγνά ηχητικά να το πάρεις, έχουν πράγματα να πουν, τουλάχιστον το νέο μού φαίνεται πως έχει όμορφη μουσική μέσα. τέσπα, ακούμε τη μουσική, διαβάζουμε το βιβλίο, βλέπουμε την ταινία και βγάζουμε τα συμπεράσματά μας. θα τους δει κανένας live;

Δεν έχω διαβάσει το Watership Down. Έχω δει κάμποσο από το παιδικό όμως, αλλά αυτό προφανώς δε σημαίνει και τίποτα. Τέλος πάντων. Σομνάμπουλιστ μήπως υπερβάλλεις; Δηλαδή θέλω να πω ότι φυσικά και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον όλο αυτό, αλλά δεν είναι και η πρώτη μπάντα που να μιλάει για την ανθρωπότητα που πήρε το στραβό δρόμο ή για την αγάπη για τη φύση. Και όλα αυτά να τα εκφράζει μέσα από concept. Όλα αυτά κι εμένα με εξιτάρουν πάντως.

Anyway, κι εγώ επιφανειακή σχέση έχω, οπότε τα λέω με κάθε επιφύλαξη.

Απλά αυτό το “Είμαστε όλοι χορτοφάγοι”, μόνο σε μένα ακούγεται κάπως ή δήθεν; Συμφωνώ, ας πούμε ο πυρήνας 1-2 άτομα που ξεκίνησαν την ιδέα της μπάντας έστω ότι είχαν μια λόξα και ήταν. Ύστερα, για να βρουν τα υπόλοιπα μέλη, έβαζαν τον ντράμερ να παίξει ένα σόλο και μετά του έβαζαν μπροστά ένα γουρουνόπουλο να δουν αν το φάει ή όχι;

Δεν είναι κάτι καινούριο αυτό, ειδικά στο χώρο του hardcore/punk. Προφανώς στους metalαδες τους φαίνονται λίγο αστεία τα vegan,straight edge κλπ

Όσον αφορά τη λογική απορία του Μάνου, υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, για μια πιο ολοκληρωμένη ιδέα σχετικά με όλα αυτά τα ζητήματα. http://www.deafsparrow.com/Fall-of-Efrafa-Interview.htm

Τώρα όσον αφορά τη μπάντα δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη, έχω ακούσει ορισμένα σκόρπια πράγματα που μου άρεσαν, αλλά δεν είχα εμβαθύνει. Άκουσα και το μισό άλμπουμ χτες και η πρώτη εντύπωση ήταν θετική.

Αν και οι ειδικά οι FOE δε μου φάνηκαν τόσο Neurosis, γενικά συμφωνώ με αυτό που λέει ο Φορκ. Όταν άκουσα το πρώτο Μίνσκ, μου φάνηκε ότι είχαν ξεχάσει και το καρμπόν πάνω στο cd. Αυτό εξυπακούεται πως δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του αποτελέσματος.

Απλά οι μπάντες που κινούνται στο ίδιο στυλ με τις επιρροές τους δε σε ωθούν να τις ακούσεις ξανά και ξανά. Kάτι που βέβαια δεν το κάνουν όλες τόσο συνειδητά. Το νέο Μίνσκ ας πούμε είναι μεγάλη προσπάθεια με προσωπικό χαρακτήρα.

Ελπίζω πάντως το Ινλε να αποτελέσει την επαφή για να προσεγγίσω πιο πολύ την μπάντα. Βέβαια, θα είμαι προκατειλειμένος θετικά (και αυτό δεν είναι καλό), γιατί οι στρατευμένες μπάντες αξίζουν ένα κλίκ προσοχή παραπάνω από τις υπόλοιπες.

Edit: συμφωνώ 100% με αυτά που έγραψε ο επόμενος. Ειδικά με αυτό που λέει ο σομν για την οπτική, επιτέλους ναι, κάποιος που δε θα πει ας ο δει ο καθένας όπως θέλει. Επιτέλους κάποιος που λέει “εγώ το έγραψα για να σου πω αυτό, άλλο το τι καταλαβαίνεις εσύ”.

Μάνο, δεν αναφερόμουν καν στο όλο κόνσεπτ. άλλωστε, όταν ασχοληθώ, μπορεί η μουσική τους να μην μου πει πολλά, ή ακόμη και η μεταφορά του βιβλίου. Όταν κάνω λόγο για ειλικρίνεια, αναφέρομαι στην προσπάθεια της μπάντας να κοινωνήσει το μήνυμά της. Εγώ συνήθως βλέπω μπάντες με abstract θεματολογία, που φοβούνται ακόμα και να κατονομάσουν τις επιρροές τους, γιατί είτε πραγματικά δεν κατέχουν αυτό που πρεσβεύουν, είτε κυνηγούν το cult στάτους. προφανώς υπάρχουν εξαιρέσεις. εδώ βλέπω μια μπάντα, η οποία, με το που μπεις για παράδειγμα στο site της, σου δίνει φάτσα κάρτα την ουσία της χωρίς αοριστολογίες και ύφος. σου δίνει δωρεάν τη μουσική της γιατί προφανώς την ενδιαφέρει να μείνει κάτι από αυτά που λέει και όχι απλώς να κερδίσει τις φιλοφρονήσεις των βινιλιολάγνων. πας στη σελίδα με τους στίχους τους και κάτω από κάθε τραγούδι υπάρχει επεξήγηση, χωρίς ντροπή και χωρίς “ο καθένας το κοιτάει από τ δική του οπτική”. αυτοί που είναι να το δουν από τη δική τους μεριά, θα το κάνουν ούτως ή άλλως, εμείς τη δική σου οπτική θέλουμε να δούμε. τούτοι φαίνεται να έχουν αποβάλλει τα σχετικά παιδικά κόμπλεξ.

τώρα όσον αφορά το δεύτερο που είπες, δεν κατάλαβα αν το ρωτάς στα σοβαρά, αλλά αν ναι, κανένα πρόβλημα να το συζητήσουμε κι αυτό.

Ok I get the point. Τις περισσότερες φορές το “εγώ λέω τα δικά μου (υπονοώντας ότι όντως θέλω να πω κάτι) αλλά δε λέω τι για να μπορεί να τα ερμηνεύσει ο καθένας με τον δικό του τρόπο” είναι το άλλοθι για να γράφω στίχους μαστουρωμένος ή να γράφω στίχους παρόμοιους με αυτούς που γράφουν κάποιοι μαστουρωμένοι (νο οφενς ε, καταλαβαίνετε πως το λέω). Οπότε, αν νομίζεις ότι οι στίχοι λένε βλακείες, δεν έπιασες το νόημα. Και άντε βγάλε άκρη μετά.

Εμένα πάντως αυτό που μου άρεσε είναι ότι είπαν “we write very long epic, heavy, melancholic post hardcore, taking influence from post rock, post metal, ambient black metal, hardcore etc.” εκεί που οι άλλες μπάντες αποφεύγουν τις ταμπέλες όπως ο διάολος το λιβάνι, μπας και έρθει ο πιο ανυποψίαστος ακροατής και πει ότι “αυτοί δε μοιάζουν σαν κανέναν άλλον!”

Τέλος πάντων, ξεφεύγουμε από το μουσικό μέρος. Πάντως η απορία με το γουρουνόπουλο είναι ειλικρινής και δόθηκε με τη μορφή ειρωνίας εξαιτίας της άποψής μου για το πόσο ηλίθιο είναι το όλο θέμα με το veganism, σαν αντίληψη γενικά. Άποψή μου βέβαια. Θα διαβάσω και τη συνέντευξη που πόσταρε ο ρεντραμ και ελπίζω να λυθεί η απορία. =)