…άντε να δούμε…αναμονή, αναμονή…
…μεθαδόνη…
Αλλά εγώ συγκινήθηκα με δευτερόλεπτα…
Ρε καριόλη Ray…μου τρυπάς την ψυχή…
Συνέντευξη Ray στο Dead Rhetoric
ΥΓ. Ο Kevin Moore γιατρός;; Νόμιζα ότι τα είχα δει όλα από τον τύπο.
Κάπου εκεί έξω βρίσκεται…ψαχτείτε…
Για δώσε λινκ PM
Το έχεις…
Ακούω…
Με έπιασε από τα μούτρα από την αρχή…
Eγώ δυστυχώς είμαι στη δουλειά και δεν μπορώ να το ακούσω όπως πρέπει…το φελέκι μου μέσα, γαμώ…
Ποιος να περιμένει μέχρι το απόγευμα…δεμπερνάνε οι ώρες λέμεεεε…
Τοξικέ και από εδώ ένα Link!
Καιρός ήταν. Βουρ στον πατσά!
τι μανια σας πιανει με τους πατσαδες καθε φορα ρε; :lol:
edit:μολις αρχισε το πρωτο ακουσμα…
Το πιο metal album τους εδω και παρα πολλα χρονια!Πρωτη ακροαση παρα πολυ θετικη.Ολα τα Fates trademark ειναι εκει.Το drumming του Bobby ειναι πολυ πιο ‘‘κατα μετωπο’’ απο το πιο ‘‘παιχνιδιαρικο’’ στυλ του Zonder.
Χωρίς να το πολυψάξω (δουλειά είμαι ακόμα), συμφωνώ. Χέβι, πολύ χέβι…και ο Μπόμπης είναι θωρηκτό…διαλύει το σύμπαν…αλλά το prog θέλει και λίγους ελιγμούς…ε;
edit: άκυρο, ευρέθη
μετα απο 3-4 ακροασεις θα ελεγα οτι κινειται στα μονοπατια του Χ αλλα σε πιο μεταλ φαση…Into the black ΚΟΛΛΗΜΑ (αν και ξαναλεω οτι μου θυμιζει πολυ Drift/Psychotic Waltz στην εισαγωγη) και and yet it moves κομματαρα!!!
γενικως δεν υπαρχει καποιο κομματι που να ειναι filler παντως…
Πριν καν τα μισά της ακρόασης, θέλω να ακούσω έναν καλό λόγο που υπάρχει ΕΝΑΣ ΜΠΑΜΠΟΥΙΝΟΣ ΠΟΥ ΒΑΡΑΕΙ ΔΙΚΑΣΙΔΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ.
εδιτ: αλλάξτε τον τίτλο του θρεντ. έχουμε πένθος
Οι αρχικοί φόβοι επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο. Πλήρης απουσία λυρικότητας από ένα album κατάλληλο μόνο για να λένε τα ατομάκια φάσης steel_avenger_666 “α κοίτα ψαγμενιά, δεν είμαστε τελείως λοβοτομημένοι, ακούμε και ΠΡΟΓΚ”. Γκαγκαγκα στις κιθάρες, δικασίδια, ανούσια riffs παντού. Δίσκος για εκείνη τη μερίδα οπαδών που στα λάηβ των FW κάνει headbanging. Καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια να γράφω έτσι συντεταγμένα, αφού και στις ακροάσεις του δίσκου δεν κατάφερα να μη βηματίζω νευρικά μέσα στο σπίτι (και να βρίζω ενίοτε). Γίναμε Dream Theater με δόξα και τιμή. Εσείς δε που σας θύμισε το Χ (κάποιος πιο πίσω το είπε και πιο ενδιαφέρον από το Χ…) απλά βγάλτε τα καρότα από τα αυτιά.
Κρατάω μόνο το “And Yet it Moves” και τίποτα άλλο και με ανομολόγητο πόνο ψυχής, δε θέλω ποτέ στη ζωή μου να ξανακούσω κουβέντα για αυτό το album, πόσο μάλλον νότα του, εκτός του προαναφερθέντος.
2013, ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ.
Σορρυ κιόλας δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί σου, αλλά αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες δηθενιές που έχω διαβάσει εδώ μέσα.
Τι πάει να πεί αυτή η φράση;Δηλαδή όποιος γουστάρει να κάνει headbanging δεν είναι αρκετά prog για σένα;
Δεν έχω να απαντήσω κάτι. If you don’t catch my drift, you probably shouldn’t.