απο οτι βλεπω το falling further θα ειναι στο 2ο cd της Limited…
στο limited einai ontos
Να τος κι ο άλλος…:):):):)
Πραγματικά το FALLING KAI TO FALLING FURTHER όλο το χαρτί.
(Συναίσθημα - Feeling) στο τέρμα!!
…το ακούω τώρα, και μέχρι τώρα το Falling είναι το πιο αξιοσημείωτο, σένα μέχρις στιγμής πολύ καλό δίσκο
… και το I Am που ακολουθεί μένα πιο up tempo ρυθμό, ξεχωρίζει για μένα
…στην πρώτη ακρόαση, μου δίνει την εντύπωση ενός δίσκου που φτιάχθηκε με τραγούδια, συνθέσεις ολοκληρωμένες, και όχι με πολλούς πειραματισμούς και φανφάρες
…κάτι μου λέει ότι κάποια τραγούδια, θα τα τργουδήσουμε παρέα με το συγκρότημα, μαζί με παλιούς ύμνους
…ψαρωτικές εισαγωγές έχουν όλα τα τραγούδια, αλλά αυτό νομίζω ότι τό’χαν πάντα οι Fates…
…προσθέστε και τα Lighthouse, And Yet It Moves συτά που μού’καναν καλύτερη εντύπωση
…είναι τόσο καλά τα bonus τραγούδια?
…όπως και νά’χει, πάει για αγορά, πριν το live, και κάμποσες ακροάσεις, μέχρι τότε
:):!:
παρε και συ μια γευση γιατι εμας ειναι στο repeat συνεχεια
…το άκουσα πιο αργά το βράδυ, και νομίζω ότι πια θέλουν να μας κάνουν να παίρνουμε τις lmt editions, γιατί αλλειώς δεν έχουμε ολόκληρο τον δίσκο:-k
:):!:
το Falling και το Falling Further είναι ουσιαστικά το ίδιο κομμάτι έτσι?Απλά το πρώτο είναι η ακουστική μίνιμαλ έκδοση,απ’ότι κατάλαβα…
Αν έχει κάποιος τα 2 άλμπουμ του Matheos και το Sympathetic Resonance ας τα στείλει με ένα πμ.Ευχαριστώ.
2η ακροαση και μελετη.
Μπλέχτηκα με το DIADL, πολύ. Και αυτό δεν πρέπει να είναι καλό…
Έχω ένα σωρό αντιρρήσεις και τις λογικές απαντήσεις τους. Πάντως δεν ενθουσιάζομαι όσο το ακούω…για την ώρα…
Μην βαυκαλίζεσαι άδικα σύντροφε…
για το αλμπουμ ακομα δεν ξερω ενω το εχω ακουσει αρκετα νομιζω τι θελω αρκετες ακομα ακροασεις για να εχω αποψη ομως αυτο το FALLING…κλαμα μαγκες…τι λεει το παιδι σε 1μιση λεπτο…τα λεει ολα…
Πρώτη ακρόαση. Και μένα με χαλάνε λίγο τα διπλομποτίδια. Λατρεύω Jarzombek του Immortal Soul αλλά οι Fates Warning είναι διαφορετική φάση. Για τα κομμάτια δεν τρελάθηκα αλλά είναι πολύ νωρίς.
Σόρι αλλά ο δίσκος αυτός δεν είναι fates warning. Μπορεί συνθετικά, εκτελεστικά κτλ να είναι σε υψηλά επίπεδα, αλλά αν δεν έγραφε fw το εξώφυλλο, θα πίστευα ότι πρόκειται για κάποιο πρότζεκτ.
Βέβαια τον έχω ακούσει λίγες φορές, όμως δεν νομίζω να μου αλλάξει αυτήν την εντύπωση.
Δεν ξέρω… Ούτε κρύο, ούτε ζέστη.
Η στροφή των Fates έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται από το Disconnected και μεγάλωσε στο FWX. Ένα σημαντικότερο δείγμα είναι το Arch-Matheos, αλλά εδώ πια έχουμε τετελεσμένο…
Σε πολλούς από εμάς δεν αρέσει η αλλαγή αυτή. Σεβόμαστε το Jim και όσα μας έχει προσφέρει, αλλά μας ξενίζει το νέο στυλ. Πολύ σκληρές κιθάρες, πολύ δίκαση, πολύ αγκρέσιβ στυλ, πολύ σύγχρονος ήχος. Δεν τρελλαθήκαμε κιόλας, ας το ομολογήσουμε, ε;
Και ο δίσκος είναι κακός; Κάθε άλλο. Κακός δεν είναι, αλλά δεν είναι δισκάρα… έχει αρκετές καλές στιγμές, αλλά όχι εξαιρετικές (η εποχή των εμπνεύσεων APSOG, Monument, Nothing left to say δείχνει να έχει περάσει ανεπιστρεπτί, κάπου είναι λογικό), κομμάτια που μένουν στη μνήμη, κομμάτια που το καθένα ξεχωριστά είναι αξιόλογο, αλλά που στο σύνολό τους δεν κάνουν το DIADL δισκάρα… Είναι αξιοπρεπέστατο και δεν το λέμε για να το συντηρήσουμε ψηλά στο γούστο μας…
Και δεν το κρύβω, τον έχω λιώσει, χωρίς να το βαρεθώ ακόμα…
Κάνα δύο ατομικά σχόλια…
- Ο Bobby είναι γνωστός και μη εξαιρετέος. Παίζει χρόνια με τη μπάντα και αν κάποιος μπορεί να κάτσει στη θέση του Zonder, είναι δίκαια αυτός. Έχει δικό του παίξιμο είναι πιο straight και μην τον βρίζουμε γι’αυτό. Παπάδες παίζει, θα συνηθίσουμε…
- Ο Ray της καρδιάς μας τελειώνει…Αλλά θα είναι για πάντα ο Ray της καρδιάς μας. Δεν είναι κακός εδώ πέρα, αλλά τελειώνει…
- Το δίδυμο Αresti-Matheos είναι συγκίνηση και μόνο. Τώρα πώς καταφέρνουν να παίζει session τόσα χρόνια στα live και τώρα που ξαναμπήκε στο γκρουπ, να μην το κάνει…
Τοπ στιγμές: Lighthouse, And yet it moves (still remains ptII), One thousand fires (heavy)
[SPOILER]Και έχει περάσει κάποιος καιρός και λες ότι κάποια παλιά πράγματα τα έχεις βάλει στη θέση τους στο μυαλό και στην καρδιά, έχεις ηρεμήσει ρε αδερφέ, γερνάς κιόλας. Και έρχεται ο καριόλης και σου πετάει στη μάπα το Falling. Και έρχεται και ο άλλος ο τρισχειρότερος και το τραγουδάει σχεδόν κλαίγοντας… Και ξαναζείς τα λάθη και τα υπόλοιπα… Άνθρωποι είμαστε…σπάμε…[/SPOILER]
απο οτι διαβασα παντως σε συνεντευξη το Falling το εγραψε ο Ray…
Συμφωνω με την κριτική του τοξικου. Ναι αξιοπρεπές δισκάκι. Βέβαια όταν έχεις πάθος για ένα συγκρότημα πάντα ελπίζεις ότι θα βγάλουν αριστούργημα. Τα χρόνια περνάνε για όλους μας. Βρίσκω το DIADL να μου αρέσει περισσότερο από Disconnected και FWX, λιγοτερο απο Arch/Matheos . Μακριά απτα αριστουργηματα του παρελθοντος πάντως. Η αλλαγη που έχουν κάνει εδω και χρόνια στο στιλ παίζει ρόλο. Θυμαμαι οταν βγηκε πχ το Jugulator ή το Host μας πεσαν τα μαλλια απ’τη στεναχωρια ,πολλα τετοια παραδειγματα.
P.S.1 Αν το falling ήταν η καλυτερη στιγμη του δίσκου καλυτερα να το κλειναν το μαγαζι.
Ευτυχώς δεν είναι.
P.S.2 Φυσικά και ο δισκος [B]ειναι[/B] Fates Warning. Οταν ειχε κυκλοφορησει το APSOG
καποιοι παραπονιούνταν τότε οτι δεν ήταν πολύ (καθολου) μέταλ και τωρα γίνεται το αντίθετο!
P.S.3 Jim κατι από το Inside Out στο live…
…αν γίνεται και όλο!
Τωρα ακουω το δισκο, θυμιζει αρκετα FWX αλλα δεν παυει να ειναι πολυ καλος και τιμιος δισκος.
Χθες ηταν η πρωτη ακροαση και ακολουθησαν αρκετες σημερα, θελει και αλλο λιωσιμο και θα επανελθω, μεχρι στιγμης παντως μου αρεσει πολυ…