Fates Warning - X

Έχω πάθει πλάκα… Δεν περίμενα με τίποτα να είναι τόσο καλό!!! Για ν’ ακούσω κι άλλες γνώμες!

Τις ακούς??? :lol:

Σεμνααααααά…!!!

Καλά κανείς δεν ακούει proggressive metal εδώ μέσα;

Το ακουσα χθες … αλλα δεν μπορω να πω αποψη ακομα … παντως απο το πρωτο ακουσμα λεει … ετσι και αλλοιως οι Fates μονο καλα κομματια βγαζουν.

Οι Fates Warning κυκλοφορησαν δισκαρα, ακομα μια φορα. Ειπαμε οι ανθρωποι ειναι πολυ μπροστα. Κριμα που χωρισαν οι δρομοι τους με τον Mark Zonder.

__Αυτό και το Be των Pain Of Salvation μαζί με το Metropolis Part II: Scenes from a memory (που -ντροπή μου- ακόμα ν’ αγοράσω!), είναι οι επόμενοι δίσκοι που θέλω να πάρω (ή έστω οι επόμενοι metal progressive). Ομως θέλω να έχω χρόνο για ακρόαση, έτσι ώστε να τους ακούσω και ευχαριστηθώ… όπως τους αρμόζει!! 8)

Υ.Γ. Κανένα καλό δίσκο των Fates απο παλιά; Ποιό θεωρήτε ως καλύτερο, πιο αντιπροσωπευτικό; Τι μου προτείνετε;

kai to promised land!!! kai to promised land!!!

edit: Shadowcaster 8elw gnwmh gia to BE, kai gia to (anagnwrismenhs aksias pleon) metropolis :wink:

__Αυτό και το Be των Pain Of Salvation μαζί με το Metropolis Part II: Scenes from a memory (που -ντροπή μου- ακόμα ν’ αγοράσω!), είναι οι επόμενοι δίσκοι που θέλω να πάρω (ή έστω οι επόμενοι metal progressive). Ομως θέλω να έχω χρόνο για ακρόαση, έτσι ώστε να τους ακούσω και ευχαριστηθώ… όπως τους αρμόζει!! 8)

Υ.Γ. Κανένα καλό δίσκο των Fates απο παλιά; Ποιό θεωρήτε ως καλύτερο, πιο αντιπροσωπευτικό; Τι μου προτείνετε;[/quote]

Perfect Summetry , Parallel , No Exit , A Pleasant Shade of Gray

__THANX! 8)

__UnHoly μόλις τα πάρω θα γράψω εντυπώσεις… :wink:

katey8eian omws!

:stuck_out_tongue:
:smiley:
…8)
:stuck_out_tongue:
…:arrow:

Xαχα, πόσο τραγικά ήταν τα πράγματα παλιά!!!

Οκ, αρκετά με τα γέλια, ας αποθεώσουμε τώρα τη δισκάρα, εν όψει και του live τους!

ειναι το αγαπημενο μου απο fates. και για να μιλησω πιο εκτενεστερα, αυτος ο δισκος εκανε οτι δεν πετυχαν οι αλλες 9 δισκαρες (αν και δε μου αρεσει τοσο το spectre within - πολλοι οπαδοι παντως κοβουν φλεβα για δαυτο). δηλαδη: ξερω πολλους progsters που οκ, γουσταραν fates αλλα δε τις κοβαν κιολας. ο δισκος αυτος κερδισε το prog κοινο των 90’ς, που δεν ειχε τοση επαφη με μεταλλικα δεδομενα.

π.χ. ακους το another perfect day και παθαινεις κολουμπρο επειδη φαινομενικα ειναι ενα τοσο απλο κομματι, αλλα για να το συλλαβει καποιος ως ιδεα ειναι κατι το απιστευτο. ‘‘παντρεψαν’’ όσα εναλλακτικα στοιχεια του 90’ς - 00’ς ηχου μπορουσαν να κολλησουν, και βγαλαν τον υπερδισκαρο. αιωνιο ρισπεκτ.

και το another perfect day ειναι το τελειο παραδειγμα του γιατι η μουσικη των dream theater κατεστρεψε το metal. αυτο βεβαια ειναι αλλη κουβεντα. απλα χαθηκε η απλοτητα, και πλεον στο ‘‘προγκ’’ ειδος (που δεν επρεπε καν να ειναι ειδος) ολοι τα μετρανε με τεχνικη και αρλουμπομετρα.

εντιτ: αν καποιος θελει να το συζητησουμε (επειδη ισως αναψα φωτιες) ας κανει ξεχωριστο τοπικ στα ‘‘διαφορα’’.

Another perfect day: Κομματάρα, απίστευτο συναίσθημα και πολύ ευκολομνημόνευτο ταυτόχρονα…

Όμως έχει μέσα River Wide Ocean Deep, Heal me, A Handful Of Doubt, τι να λέμε τώρα!!

:respect:

Εμένα μου φαίνεται σχετικά αδύναμο σε σχέση με τις άλλες κυκλοφορίες τους. Ίσως να είναι υπερβολικά μινιμαλιστικό. Στο συγκεκριμένο ήχο το απόγειο των Fates ήταν το APSOG

Εδώ θα συμφωνήσω

Εγώ θα πώ το Perfect Symmetry (μιλώντας για prog) Ένα από τα albums πού με έκανε να λατρέψω αυτή τη μπάντα. Για μελωδικό heavy metal το Paralles, για US Power το Awaken The Guardian και για speed το No Exit.
Οι Fates με τα άλμπουμς πού ανέφερα (κι όχι μόνο) έχουν αποδείξει τι είναι πραγματικό prog (τουλάχιστον έτσι όπως το εκλαμβάνω εγώ)
Όσο αφορά το X, αλλά και τα 2 προηγούμενα μου αρέσουν, αλλά θα βάλω να τα ακούσω σε πολύ “ιδιαίτερες” στιγμές.

ναι ρε μαναμ δικιο εχεις. απλα εφερα αυτο ως παραδεγμα για να στηριξω την ολη κουβεντα.

συμφωνω 100%. το προγκ δεν ειναι ειδος, ασχετως του τι αντιλαμβανονται πολλοι. υπαρχει βεβαια η ταμπελα του prog metal που νταξ, εχει καποια βαση μιας και μπαντες οπως symphony x, fates warning, dream theater και αλλοι μπορουν να κατηγοριοποιηθουν εκει, αλλα στο τελος ‘σκοτωνει’ τη μουσικη…

Τη σκοτώνει όμως στον ίδιο βαθμό που τη σκοτώνει η ταμπέλα power metal, black metal και οποιαδήποτε άλλη ταμπέλα μπορεί να υπάρξει