Ο Ray ντεμπούταρε χθες και ο δίσκος είναι πραγματικά ωραίος.
Τι Savatage - riff είναι αυτό που εισάγει το “Wait” και τι ρεφρενάρα.
Ο Ray ντεμπούταρε χθες και ο δίσκος είναι πραγματικά ωραίος.
Τι Savatage - riff είναι αυτό που εισάγει το “Wait” και τι ρεφρενάρα.
Θα δακρύσεις σε κάποια τραγούδια. Να το θυμάσαι… Όλοι τους έκαναν δουλειά πέρα από κάθε προσδοκία που θα μπορούσε να έχει κάποιος από αυτό το δίσκο. Μπράβο τους.
πρώτη εντύπωση καλή.
Λέει ότι δεν θέλει να ακούγεται σαν FW αλλά ο ήχος είναι αρκετά κοντά στα πιο “εμπορικά” των Fates. Έπαιξε μόνο περισσότερο με τα πολλαπλά layers των φωνητικών.
Λογικό να επηρεαστεί, τόσα χρόνια είναι στη μπάντα.
Μετά από καιρό θα τολμήσω να πω ότι το “Winter Ethereal” γίνεται ένας πολύ αγαπημένος δίσκος. Μ’ αρέσει όλο και περισσότερο, θα τολμήσω μάλιστα να τον υποστηρίξω περισσότερο και από το “Theories of Flight” (για να είμαι και ειλικρινής, με κλειστά τα μάτια επιλέγω “Darkness…”). Έχει απίστευτη παραγωγή, γεμάτες συνθέσεις και νιώθω τόσο μα τόσο οικεία με τη φωνή του Arch πάνω στα σημερινά μουσικά ανοίγματα του Jim. Ξεσαλώνει συνθετικά μαζί με τον Arch και νομίζω ότι με αυτόν το δίσκο πλησίασε στην απόλυτη επιτομή της μουσικής φόρμας του “Perfect Symmetry”.