Ε ναι, ο GOAT του progressive metal είναι, τι να λέμε τώρα
Εκείνο, ειλικρινά, δεν μπόρεσα να το ακούσω ολόκληρο. Ίσως ήταν και η περίοδος ή απλά, ισχύει το “δεν είναι όλα για όλους”.
Αυτό το “The Last Light of August” πόσο μεγάλος έρωτας και με υπέροχο μπάσο.
Πολύ με ξενίζουν οι κιθάρες στο album, τελείως διαφορετικό απο το προηγούμενο που το βρήκα εξαιρετικο δίσκο.
Ναι, είναι πράγματι διαφορετικό. Πιο κοντά στη σημερινή ηχητική κατεύθυνση του σκληρού ήχου. Και τα τραγούδια θέλουν τον χρόνο τους για ν’ ανοιχθούν και να “κατανοηθούν”. Ο προηγούμενος δίσκος, μη ξεχνάς, ότι υπήρχε ως υλικό για χρόνια.
Ωστόσο, δε γίνεται να μην παραδεχτούμε, πως έχει γίνει πολύ καλή δουλειά.
Και ο Ray ακούγεται ακόμη πιο υπέροχος. Πραγματικά, η χροιά του είναι λες κι έχει ξανανοιώσει. Ειδικά στο “Changes” είναι αξιοσημείωτος.
Η φωνή του είναι υπέροχη όπως και οι ερμηνείες του. Το θέμα με τις κιθάρες το λέω για τα πιο “σκληρά” σημεία που προσωπικά σαν ύφος, με πετάνε έξω τελείως.
Ο καιρός γαρ εγγύς…
Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζω τους North Sea Echoes.
Θυμάστε για το project που έλεγε ο Ray ανάμεσα σ’ εκείνον και τον Jim; Έρχεται…
On North Sea Echoes’ debut album, Really Good Terrible Things, the duo embarks upon a fresh musical journey, a new chapter of intimate, moody, and evocative songs highlighted by the singles “Open Book,” “Empty,” and “Throwing Stones.” - “Throughout Really Good Terrible Things, Matheos and Alder serve up the kind of seductive melancholy Fates Warning fans will recognize,” says Jeff Wagner, author of the Fates Warning book Destination Onward. “Yet there’s a thoroughly different approach here: vocals are delivered with a sort of nostalgic sadness, and the guitar work is layered in such a way as to feel dreamlike. These are rich sonic landscapes, visiting places haunting, beautiful, spectral and secret. The Matheos/Alder partnership is taken to some new and wonderful places here,” Wagner concludes.
Matheos and Alder began talking about working together again as soon as they completed Fates Warning’s Long Day Good Night. “We just didn’t know what, when, where” says Matheos. “I had begun work on another Tuesday the Sky record, which is an ambient, mostly instrumental, pet project of mine. But the first songs I’d come up with felt like they were more set up for vocals. Ray and I had done something similar on Long Days Good Night, a song called ‘When Winter Falls,’ and we both really liked the outcome. So, I asked him if he’d be onto doing a whole record with a similar approach.”
The resultant Really Good Terrible Things was produced by Matheos with cover art from Simon Ward (Kings of Mercia, Marillion). “Open Book” kicks off the record and was also the first song written. Matheos felt that “with Ray’s lyrics about ending and beginnings, it felt like a good mood to start off with.” Alder adds: “The line ‘we’re a cloud behind the moon’ is referring to the fact that we are all basically an impossibility. Yet here we are. And we will go on until we can’t. I’m speaking of inevitability.”
The ominous sounding “Empty” begins with Matheos’ atmospheric guitar work and features a powerful drum performance by Gunnar Olsen (Puscifer). “Throwing Stones,” also with Olsen on drums, sees the pair tapping their vast influences to create one of the most immediate tracks on the record. Lyrically it’s about something called “Cherophobia,” as Alder explains: “Some people have a fear of happiness. They feel that something painful always follows pleasure. So, they’re sort of locked into this world where they try to feel nothing, and that’s what Cherophobia is, and what inspired the lyrics.”
One of Matheos’ favorite tracks is “No Maps.” Matheos had a concept for the lyrics, and Alder took it from there: “The track was much, much different than what ended up on the album. On the demo there was the sound of a freight train quietly moving down the tracks throughout the entire song, along with acoustic guitars. Jim said it reminded him of hobos. So, I thought I’d write about a wanderer who is happiest being alone. Kind of romantic to me, in a weird way.”
The songwriting process was as familiar one for the Fates Warning vets: Matheos demos music, then passes it along to Alder. “If he likes the song, he’ll start coming up with lyrics and melodies. After that, the song will tend go through further changes, sometimes minor, sometimes major, as the final form starts to take shape,” explains Matheos.
Really Good Terrible Things shows the breadth and versatility of the acclaimed pair, along with a freshness that belies their long musical partnership. “We both still love making music and we really enjoy working together. There’s a good amount of chemistry there, I think,” Matheos concludes. “We both know what to expect from each other.”
Το “When Snow Falls” εννοεί και δε με χαλάει καθόλου η ιδέα ενός album στο αντίστοιχο ύφος.
Μόνο που την επόμενη φορά να φωνάξουν και τους Vera, Jarzombek και Abdow
ναι ρε φιλε,ελεος!
κατα τ’αλλα τι να πουμε;
απο τους πιο σπουδαιους μουσικους εβερ.
περιμενουμε και περιοδεια για το long day…
Και οι αλλαξοαυτές συνεχίζονται.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΑΛΑΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ!!
Δεν κρατιόμαστε!
Mε τίποτα!!!
Ένιωσα μια αύρα OSI ή μου φάνηκε;
Λιγο Away with words επίσης…
Η οποια χαθηκε αμεσα με το που ακουστηκε η (παραδοξως καλυτερη απο οτι περιμενα) φωνη του Alder κι οχι το Νεκταρ και η Αμβροσια που βγαζει ο Κεβιν Μουρ με την φωνη του
Εντάξει. Ήταν το τελευταίο πράγμα που ανέμενα από αυτούς (έστω κι αν δινόταν η ευκαιρία ως Fates Warning) και γίνεται πράξη κάτι πολύ ωραίο. Ήταν κατά ένα τρόπο και φυσικό επακόλουθο να γινόταν αυτό το εγχείρημα κάποια στιγμή.
Α ρε Ray, αυτές σου οι γραμμές, ειδικά εκεί που τραβάς το pages με τον δικό σου μοναδικό τρόπο…
Ε, είναι φυσιολογικό να υπάρχει, αλλά πάει πέρα και από δαύτους. Είναι περισσότερο μία συνέχεια στο υλικό των Tuesday the Sky.