ε ναι ρε φίλε.όλα τα στόρυ του σιλμαρίλλιον είναι απίστευτα.
Η ιστορια των Βαλαρ είναι γαμάτη, το πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος μέσα από τη Μουσική των Αινουρ.
Αγαπημένοι μου είναι
-οι [U][B] Fëanturi[/B] [/U], οι κύριοι των πνευμάτων.
Ο μεγαλύτερος αδερφός,Μάντος (Νάμο), ο ‘‘οικονόμος των Οίκων των Νεκρών και ο κλητευτής των πνευμάτων των σκοτωμένων’’, ήταν ο πρώτος χαρακτηρας που αγάπησα στο Σιλμαριλλιον.
Tον φανταζόμουν σαν έναν πολύ creepy Άδη, πιο χλωμό κι από Άγγλο, να κάθεται σε θρόνο και να λέει τις Προφητείες του με επιβλητική/ψαρωτική φωνή και ψυχρό βλέμμα.
Ακολουθεί ο αδερφός του Ιρμο. Και μόνο που έγραψε ο Τολκιν ότι ήταν ο κυριος των οραμάτων και των ονείρων, και ζούσε στο όμορφο Λόριεν παρεούλα με πνεύματα, με έριξε.
Δεν ήθελα τίποτα άλλο. Ούτε αναπτυξη ούτε τιποτα. 
Mετά,
-ο [U][B]Μelkor[/B][/U] (αν δεν ήταν αυτός με την κακία του και τη ζήλεια του δε θα υπήρχαν όλες αυτές οι περιπέτειες, πρέπει να τον ευγνωμονούμε. Καταβάθος ήταν μια παρεξηγημένη βασανισμένη ψυχούλα. )
- Ο [B][U]Tulkas[/U][/B], γιατί αργεί να θυμώσει, αργεί όμως και να ξεχάσει. Ταυτίζομαι.
Από τους υπόλοιπους
- ο Eärendil . Για την ποιότητα του χαρακτήρα του και τις ωραίες εικόνες δημιουργεί στο μυαλό η ιστορία του. =’)
-Fingolfin για τη γενναιότητα του στη μάχη με τον Μέλκορ.
(συμπαθούσα και τον Finarfin, αν και η πιο…’‘peace on earth’’ στάση του σε σχέση με τ’αδέρφια του, τον έκανε να θεωρείται ‘‘δειλός’’. Δε συμφωνώ, απλά δεν ήταν παρορμητικός σαν τον Φέανορ π.χ.)
Δε χώνευα τον Φέανορ, είναι σαφώς ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας με ενδιαφέρον, αλλά τόσο αλλαζόνας και πεισματάρης που μου ήταν αδύνατο να τον συμπαθήσω.
Ήταν υπεύθυνος για τη σφαγή των Τελέρι, του κρατάω κακία. Η κατάρα που ακούστηκε μετά, δεν ήταν του Μάντος, δική μου ήτανε.
Πάντως το έχω ξαναγράψει κάπου, αλλά πόσο [U]γκέι[/U] είναι τα ξωτικά στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών σε σχέση με εκείνα του Σιλμαρίλλιον? Εννοώ φλώροι, υπερβολικά “αέρινοι” και “άχρωμοι”, υπερβολικά αιθέριοι. (μου έρχονται και κάτι Λέγκολας στο νου και δένει το γλυκό :P)
Ενώ τα ξωτικά του Σιλμαρίλλιον… Πωπωπωπω, τι να λέμε τώρα. Κάτι Feanor, κάτι Fingolfin ας πούμε, με ένα φύσημα τους και μόνο σκορπίζουν κάτω όλα τα ξωτικά του Άρχοντα. (αλλά και τους νάνους, και τα Ορκ, και τους καβαλάρηδες του Ρόχαν, και τους πάντες).
Λογικό θα πει κανείς, στον Άρχοντα η εποχή τους έχει πια περάσει κλπ κλπ, αλλά και πάλι. Φλώροι.
Μπρρρ, επικίνδυνη είσ’ εσύ. 
Έλα λίγα για τον υπέρθεο Feanor!!! Σταμάτησα το διάβασμα του βιβλίου για 1 μήνα την πρώτη φορά που το διάβασα και έφτασα στο σημείο που πεθαίνει!!!
o feanor πρέπει να την είχε 10 μέτρα.
Το καλύτερο σημείο στην ιστορία του.
συγνώμη ρε παιδιά, εμείς οι φλώροι δε μπορούμε να βαστάξουμε τόση αντρίλα. =(
α, μιας και σας βρήκα…ως τώρα έχω διαβάσει τον Άρχοντα, το Χόμπιτ και το Σιλμαρίλλιον. Με ποιο να συνεχίσω? Τα βιβλία με την ιστορία της Μέσης Γης τα έχετε διαβάσει? Υπάρχει κανένα που να κάνει εκτενή αναφορά στα Ναζγκουλ?
οκ Feanor μένει σχετικά αγαπητός για τον πρότερο έντιμο βίο, αλλά τα μαλακισμένα του δεν αντέχονται (εκτός του Μάεδρος λίγο, που είχε φάει την πούτσα στον γκρεμό κρεμασμένος και είχε βάλει μυαλό)
beren ρε. όταν οι άλλοι πολεμούσαν για δόξα, τιμή και εκδίκηση, αυτός είχε βρει το νόημα
Τουριν και τα μυαλά στα κάγκελα.
aure entuluva ρε μουνιά:!:
τι φέανορ και μαλακίες.φέλαγκουντ ρε!!!
Θα έλεγε το Unfinished Tales ή το The Children of Hurin και πιο μετά για άπειρο κάψιμο τη σειρά History Of Middle-Earth!
Όσο αφορά τα Nazgul δυστυχώς σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό. Αναφορά για το από που προέρχονται γίνεται μία μικρή στο History… αλλά και πάλι ψιλά πράγματα. Το ίδιο και στα γράμματα του καθηγητή.
Γνωρίζουμε μόνο το όνομα ενός (Khamul) και ότι ήταν από την ανατολή, περιοχές που έβαλε το χεράκι του ο Sauron (θεωρείται ότι και οι γαλάζιοι μάγοι ήταν εκεί) και φυσικά τον Witch-King of Angmar ο οποίος ήταν Numenorean Lord.
Edit: Α να χαθείτε… μου θυμίσατε εποχές με άπειρο λιώσιμο στα Tolkien forums… Ωραία χρόνια!
μερσί για τις πληροφορίες Ασταλντο.
Λογικά τη σειρά με την ιστορία της Μέσης Γης συμφέρει να την πάρει κανείς από το άμαζον.
ο Μπέρεν ήταν ξεχωριστός χαρακτήρας και για τον ίδιο τον Τόλκιν. Όπως και η Λούθιεν.
Εχουν χαράξει και τα δυο ονόματα στον τάφο του ίδιου και της γυναίκας του, στην Οξφόρδη.
Ω ναι!
Τι να λέμε τώρα για Χόμπιτ και λοιπά, αν γυριζόταν στον κινηματογράφο η ιστορία του Μπέρεν και της Λούθιεν (με τον απαραίτητο όμως σεβασμό στο πνεύμα του βιβλίου και χωρίς περιττές χολλυγουντιές), θα μιλούσαμε για το απόλυτο έπος που έχει γυριστεί ποτέ…
Εγώ σκέφτομαι τα παιδιά του Χούριν κινηματογραφικά και ανατριχιάζω. Λογικά είναι και το πιο “εύκολο” να γυριστεί αφού είναι η μοναδική ιστορία από Σιλαμριλιον που κυκλοφόρησε ξεχωριστά. Από την άλλη η ταινία θα πρέπει να είναι rated-R και με μια ισχυρή προειδοποίηση προς όσους δεν έχουν διαβάσει Τολκιν πως δεν έχει καμία σχέση με Lord και Hobbit.
Από την άλλη μπορεί να έχει τεράστια μάχη (αν και στην αρχή), μπορεί να έχει και δράκο, αλλά το φινάλε αν περάσει κανονικά στην οθόνη δεν ξέρω τι αντιδράσεις θα μαζέψει. Θα είναι το πιο τραγικό, το πιο απαισιόδοξο φινάλε σε μεγάλη παραγωγή ever και με μεγάλη διαφορά. Βασικά θα είναι από τα πιο απαισιόδοξα γενικά όσο το σκέφτομαι.
Γι’ αυτόν τον λόγο και μόνο δε πρόκειται ποτέ να γυριστεί. Σιγά μη κάνουν τέτοια επένδυση σε ταινία με τραγικό φινάλε. Υπερπαραγωγή χωρίς happy-ending θεωρείται μη-προσοδοφόρα…
Ωραία θα ήταν βέβαια.
Φίνροντ Φέλαγκουντ ρε τζερεμέδες!!!Μόνο ο Original νιώθει εδώ πέρα:p
Πάντως μεγάλο δίκιο έχει ο ellanor για τη διαφορά των ξωτικών ανάμεσα στο Σιλμαρίλλιον και τον Άρχοντα.Ενώ τα ξωτικά αποτελούν για μένα την πιο αχώνευτη fantasy φυλή η επικότητα τους στο Σιλμαρίλλιον είναι απλά μοναδική.
Hurin ναι πραγματικά αποκλείεται. Σιγά να μην ξόδευαν τόσα πολλά εκατομμύρια για ταινία με τέτοιο τέλος. Αν ποτέ κάποιος έκανε ταινία κάτι από το Silmarillion αυτό λογικά θα ήταν η ιστορία του Beren και της Luthien. Έχει ότι χρειάζεται για να γίνει επιτυχία!
εγώ από 15 χρονών πάντως οραματίζομαι τη σκηνή που θα πετάει ο θεός σπαθί και ασπίδα και θα παίρνει το battle axe =P~