Στο λύκειο ήταν το αγαπημένο μου γκρούπ.Ποια γνώμη έχετε για αυτούς?
Αν ξέρει κανείς τι κάνουν αυτό το καιρό,ας το πεί επειδή κάτι έχει πάθει το site τους και δεν συνδέετε…
Δεν τους έχω ψάξει ιδιαίτερα. Πέραν του Demanufacture που είναι από τα αγαπημένα μου δισκάκια, έχω ακούσει και το Digimortal, που δε μου έκανε και την καλύτερη εντύπωση και κάνα δυό σκόρπια καφροκομμάτια από τα παλιότερά τους.
Οσοι δεν έχετε ακούσει ακόμα το Demanufacture μπορείτε να ξεκινήσετε το αυτομαστίγωμα σας…:lol:
Πολύ απλά ένας από τους καλύτερους και πιο επιδραστικούς δίσκους της δεκαετίας του 90…(Kαι μεγάλο προσωπικό κόλλημα πίσω στον χρόνο,δυστυχώς δεν είχαν ανάλογη συνέχεια…)
ακριβώς. Αν θέλετε βοήθεια μπορούμε να σας μαστιγώνουμε μαζί με Davidian.
Toυς Fear Factory τους πρωτοακουσα τυχαια το '93 οταν επαιξαν στο Dynamo Festival,απο το οποιο ειχε ανταποκριση και βιντεο και συνεντευξεις η Vanessa στο Headbanger’s ball και ειχα παθει πλακα θυμαμαι παρολο που εδειξε ενα μονο κομματι τους live(το Scapegoat συγκεκριμμενα).Πηγα τσιμπησα κατευθειαν το soul of a new machine και το καραγουσταρα.Περα απ το Demanufacture ομως και το Soul of a new machine,δεν τρελαθηκα κιολας ειναι η αληθεια,αν και θα θελα να τους δω live αν τυχει.
H αλλιώς η Ιερά THRASH εξέταση…
:lol:
Καλά,ούτε ο Αινστάιν ανακάλυψε τη νόμο της σχετικότητας 2 φορές…Και δισκάκια όπως το Obsolete είναι πολύ καλά…στο προτείνω αν είναι.
γαμώ τα γκρουπ και στην ελλάδα δεν ετυχαν ποτε της αναγνώρισης που έπρεπε (καλα θα μου πεις, μεχρι το 2000 λογίζανε τους Pantera για πανκ/χαρντκορ…)
νταξει, Demanufacture γκρεμίζει σπίτια…αλλά και Obsolete σπέρνει όμορφα. Μου αρέσει πολύ και το Archetype, που για μένα ήταν το αναπάντεχο comeback που λέμε, γιατί τους είχα ξεγράψει κάπως μετά την πατατάρα που λέγεται Digimortal (που είχε βγει και δισκος του μηνός στο Χάμμερ - χααχαχαχαχ)
το τελευταιο δεν το εχω ακουσει, αν και εχω ακουσει τα χειροτερα…για πες ρε ρεντ βαηπερ, πως ειναι?
Τους κατατάσω στην ίδια κατηγόρία με τους Machine Head. Οποιος κατάλαβε, κατάλαβε! :twisted:
πωπω! τι δισκαρα το archetype! το απιστευτο επος. ειδικα αυτο το ομωνυμο…
το digimortal πατατα δε το λεω, αλλα το archetype ανετα ειναι πολλες σκαλες πανω.
To Demanufacture σπαει κοκκαλα!Ειδικα το Replica!
μετα μου αρεσε μονο το Archetype!
Βοηθαω και εγω στο μαστγωμα!!!8)
Γαματη μπαντα!
Εμενα το Digimortal μου αρεσει…
Από τις μπάντες που είναι μπροστά από την εποχή τους 8)
1 μλκια και μισή είναι.Πραγματικά το σιχένομαι,δεν μπορώ να πιστεύσω ότι το γράψαν αυτοί και όχι κάποιοι καθυστρεριμένοι που τους αντιγράφουν.Καλήτερα μην κάνεις το κόπο να το ακούσεις,μόνο για κάτι κολλημένους του τύπου μου που ψάχνουν και τα cd-single είναι.
Παρεπηπτώντος…το Digimortal μου αρέσει πολύ.
Δεν τρελάθηκα ποτέ μου για πάρτη τους.
Το Demanufacture ίσως είναι υπερτιμημένο, καλό όμως.
Τι λες ρε το Demanufacture είναι δισκάρα 
(εντάξει γούστα είναι αυτά!) Άλλα λίγο αντικειμενικά να το δεις γενικά δεν έχουν επηρεάσει ένα πολύ μεγάλο μέρος του σύγχρονου ήχου;
Μα τι λές;
Λοιπόν, οι Fear Factory κάποτε ήταν πολύ μεγάλη μπάντα.
Κάποια εποχή έκαναν πολύ μεγάλο πάταγο και αυτό τους οδήγησε να ανοίξουν τις συναυλίες των Black Sabbath στο 1ο reunion. Οκ αυτό ίσως να μην λέει πολλά, όμως ήταν μια μπάντα που μεσουράνησε στα 90’s και ήταν μεγάλη με τεράστιο hype λόγω του παραπάνω άλμπουμ, το οποίο είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, μνημείο κτλ.
Καταρχάς μέχρι τότε καμμιά άλλη μπάντα δεν ακουγόταν έτσι. Οκ οι επιρροές από τους θεούς Ministry και τους Pantera ήταν αναγνωρίσιμες, αλλά αυτό που έκαναν οι τυπάδες ήταν αδιανόητο. Έγραφαν riffs με βάση τα δικασίδια και τις εξάρσεις του εκπληκτικού drummer τους. Όλοι τότε λέγανε για drum machine και παπαριές, μέχρι που τους έβλεπαν live να παίζουν πχ το New Breed και αναθεωρούσαν. Από κει και πέρα το τι ακολούθησε είναι λίγο πολύ γνωστό. Remixes στο Demanufacture, μια πιο Nine Inch Nails (\m/) προσέγγιση και η κυκλοφορία του “Obsolete”, το οποίο ναι μεν ξενέρωσε τους οπαδούς τους καθώς ήταν πιο καλογυαλισμένο και οι ταχύτητες είχαν πέσει αισθητά, δεν παύει όμως να είναι και αυτό ένα φοβερό άλμπουμ. “Digimortal” στη συνέχεια και οι ταχύτητες ανεβαίνουν ξανά, ο μπασίστας τους περνάει και κάποιες cypress hill επιρροές (υπάρχει και συνεργασία με αυτούς) και γενικώς κάτι δείχνει να κινείται (αν και οι hip hop επιρροές ήταν λίγο ξενερουά).
Ο Cazares πλακώνεται με τον Burton C Bell και αποχωρεί οπότε μένουν στον πάγο μέχρι το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ “Archetype”. To άλμπουμ αυτό είναι πιο κοντά στον πρώιμο ήχο τους με απίστευτες συνθέσεις, οργισμένα φωνητικά και riffoλογία παρμένη από το Demanufacture. ΄Έπος και η διασκευή στους nirvana.
To “Transgression” ήταν πολύ μέτριο άλμπουμ όμως. Ανέμπνευστο τελείως.
Τεσπα, απλά η εποχή τους μάλλον πέρασε, αλλά το Demanufacture όχι μόνο δεν είναι υπερεκτιμημένο, αλλά είναι και μέσα στα καλύτερα άλμπουμς των 90’s.Απλά και όμορφα.!
Ετσι!Ωραια τα ειπες!
είπες όσα βαριόμουν να πω. έτσι ακριβώς είναι. 
8)
1 Like
Aπίστευτο γκρουπ 