παντως απο τα μισα της 6ης σεζον και μετα, προσωπικα για μενα κανει μια κολοσσιαια κοιλια με αποκορυφωμα τις 2 τελευταιες και τις αλλαξοκωλιες ρος-ρεητσελ-τζοη που ειναι epic fail σκηνικα + απειρα γκεστ για να καλυψουν περιοδους ελλειψης φρεσκων ιδεων και χιουμορ αλα πρωτων σεζον…γενικα οι σεζον 2προςτοτελος μεχρι και 6καικατι ειναι η περιοδος που μπορω να δω και να γελασω, μετα δυσκολο…
Επίσης δεν θα πω κάτι πρωτότυπο, αλλά αυτό το χαχα που ακούγεται στην παραμικρή ατάκα είναι ενοχλητικό.
Ακόμη αν εξαιρέσεις την Ανιστον και λίγο τον Πέρρυ, οι άλλοι δεν κάνανε καριέρα, πράγμα απολύτως φυσιολογικό.
Αν παίζεις 10 χρόνια έναν χαρακτήρα αυτός γίνεται εφάμιλλος του εαυτού σου, δηλαδή είναι αδύνατο να μην πιστεύεις ότι ο Ματτ δεν κάνει τις βλακείες του Τζόη.:lol:
Φυσικά η Ανιστον έκανε καριέρα και ως “κυρία Πιτ”, μην το ξεχνάμε.
Βασικά, απο κάποια φάση κι έπειτα βασίζονται οι χάρακτήρες Ross, Rachel, Monica, Joey, Phebe, Chandler, στους ίδιους τους ηθοποιούς… Το σενάριο δηλαδή έπαιρνε κάποια δυνατά στοιχεία του καθένα απ’αυτούς και τα μεγαλοποιούσε… Οπότε δεν είναι μόνο το θέμα στο ότι ο κόσμος συνηθίζει στην εικόνα π.χ. της Άνιστον ως Rachel, κλπ… Αλλά και ότι οι ρόλοι (με κάποια υπερβολή σίγουρα) στηρίχτηκαν πάνω στους ανθρώπους που πρωταγωνιστούσαν. Δηλαδή, οκ, ο κόσμος τους έχει αγαπήσει έτσι όπως τους βλέπει στους συγκεκριμένους ρόλους… πόσο όμορφο είναι όμως να ξέρεις ότι “κάπως” έτσι είναι και ο ίδιος ο ηθοποιός… >> Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Ίσως εδώ ανοίγει συζήτηση με θέμα: πόσο ένας ηθοποιός ταιριάζει με τον ρόλο του, και κατα πόσο οι “λάθος” επιλογές σε σενάρια και ρόλους, μπορεί να τον οδηγήσουν στο να μην κάνει μεγάλη καριέρα…
Α, και πότε θεωρείται ότι κάποιος ηθοποιός κάνει μεγάλη καριέρα?
όταν παίζει σε επιτυχημένες ταινίες? (hollywood κι έτσι… )
επιτυχημένες σε οικονομικό όφελος, ή σε φήμη?
(Πάντως, με την επιτυχία που είχαν οι friends, δε θα χρειαστεί να ξαναδουλέψουν στη ζωή τους. Απο κάποια στιγμή και μετά, έπαιρναν 1.000.000 δολάρια το επεισόδειο[SIZE=“4”]![/SIZE])
Και επίσης μπαίνουν και άλλα θέματα που αφορούν το τι θεωρεί “επιτυχία” ο καθένας.
Και στον χώρο της τέχνης σε γενικές γραμμές είναι λίγο περίεργα τα πράγματα…
γενικά μ τη σπάει στις αμερικάνικες κωμωδίες αυτό το στοιχείο . με μερικές από τις μλκς που έλεγε η φοίβη πραγματικά μόνο να γελάσω δν μπορούσα και κάθε φορά π άκουγα το ηχογραφημένο γέλιο σκεφτόμουν ¨"μα γίνεται να γελάσει κανείς ?"
τι λέτε ρε αυτό είναι το στοιχείο της σειράς και το κάνει ποιό γαμάτο.
Πληροφοριακά, για όσους δεν έχουν ενημερωθεί πάνω σε τέτοιου είδους σειρές, το γέλιο που ακούγεται απο πίσω δεν είναι ηχογραφημένο.
Συγκεκριμένα μιας και μιλάμε για τα φιλαράκια, τα γυρίσματα γίνονται με ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΟΙΝΟΥ. Γιατί ακριβώς εκεί “τεστάρεται” και το ΑΝ ο μέσος θεατής καταλαβαίνει το σενάριο και τις “ατάκες” και αν θα έχει επιτυχία στο ευρύτερο κοινό.
Δεν έχω ψαχτεί σχετικά με άλλες σειρές, αλλά ξέρω σίγουρα ότι στους friends υπάρχει κοινό στα γυρίσματα. είναι δηλαδή ένα είδος “θεατρικού” σίριαλ… κάπως έτσι…
Μάλιστα, μερικές φορές μετά το γύρισμα μοίραζαν κάτι σαν ερωτηματολόγιο στο κοινό να συμπληρώσει απαντώντας “αν κατάλαβαν τι εννοούσε ο τάδε στο τάδε σημείο”… και τέτοια…
Οπότε, ναι κάποιους τους εκνευρίζει το γέλιο απο πίσω, αλλά υπάρχει λόγος που είναι εκεί. Και συγκεκριμένα εδώ είναι ολοζώντανο, και όχι ηχογραφημένο. Αυτές οι σειρές δε θα είχαν τέτοια απήχηση στον κόσμο(όχι μόνο τους αμερικάνους) αν δεν τις έψαχναν τόσο πολύ στο αν γίνονται κατανοητές κλπ.
Υπάρχει ζωντανό κοινό από πίσω
δν είπα πως το κοινό από πίσω δν είναι ζωντανό . κ εγώ το ξέρω αυτό . το θέμα όμως είναι πως όταν το επεισόδειο μιξάρεται το γέλιο “κόβεται” γτ σε μερικές σκηνες οι θεατές είχαν λυθεί στα γέλια και τραβούσε παραπάνω από όσο πρέπει (“έπεφτε” πάνω στην επόμενη ατάκα) . για να το αποφύγουν το γέλιο π ακούτε είναι προ-ηχογραφημένο . οπότε παρότι είχαν ζωντανό κοινό το γέλιο π ακούγεται από πίσω είναι sample . 8)
αν δν έχετε πεισθεί θα βρω το βιντεακι π λέει ακριβώς αυτό κ θα το ανεβάσω στο utube. 
ότι λεει ο φίλος απο τον βολο…
ετσι είναι πάντα…
γιατί μερικά αστεία ειναι κολλητά και τα χαχανητά θα τα καπέλωναν …και έτσι είναι κάπως ελεγμένα και στο τέλος πειραγμένα τα γέλια
Δεν το είχα σκεφτεί αυτό…μάλλον έχετε δίκιο!
Πάντως έχω παρασυρθεί πολλές φορές από αυτά τα γέλια…