Ασταδιάλα ρε -και διάφανα κρίνα ακούω.
Δεύτερο στραπάτσο σε μία μέρα
Μιλάει η αδερφή που ακούει wasp…
Λίγα για τα Κρίνα…:lightsabre:
Κι ελεγα δεν θα το δει ο γκευ…
8O 8O 8O O Blackie μπαίνει στο Forum;χαχαχαχαχα, έτσι, αδερφική συμμαχία ripper&darkofthesun!!!8O
Τι ενοείς?:-k
Γενικά πάντως το θέμα της ομοφυλοφιλίας είναι διεθνές,και έχει διαφορετική τροπή σε κάθε μήκος και πλάτος του κόσμου.
Δυστηχώς σε πολλές χώρες παρουσιάζονται παραβιάσεις των δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων.Χαρακτηριστική η αναφορά της δημοσιογραφικής ομάδας του Ιού.
http://www.iospress.gr/ios2001/ios20010701a.htm
Χαρακτηριστική είναι και η λίστα των εγκλημάτων ειδικά για τους ομοφιλόφιλους(ένα κομμάτι των αποκαλούμενων hate crimes-εγκλήματα μίσους-),που διεθνώς είναι τεράστια.
http://www.amnesty.org.gr/news/2005-09-22-1.htm
Σχετικά με την ελληνική νομοθεσία,εδώ υπάρχει η άποψη της ομάδας Σαπφίδων,λεσβιακής ομάδας στην Ελλάδα.
http://homepages.pathfinder.gr/sappho/dikaiwma/index.html
Είναι το μόνο που βρήκα πέρα από τις δηλώσεις Χριστόδουλου,που λίγο πολύ όλοι ξέρετε ότι είναι αρνητικός στο θέμα,και όχι μόνο στο γάμο.
Είδα δυο gay πακιστανούς να κρατιούνται χέρι χέρι στο δρόμο κ να πηγαίνουν βολτούλα !!
Μου έκανε εντύπωση γιατί νόμιζα ότι δεν ήταν τόσο απελευθερωμένοι ακόμα κ σε άλλη χώρα!
8O 8O 8O 8O 8O
To αντιθετο μαλιστα.Ειδικα οι Πακιστανοι ειναι πολυ εκδηλωτικοι.Αν πας εκει που μαζευονται κοντα στη πλατεια Κουμουνδουρου θα δεις τρισχειροτερα
Και εμένα θα μου προκαλούσε έκπληξη αρχικά να πώ την αλήθεια…
Μπορεί να ήτανε πρόσφυγες για παρόμοιο λόγο(αν και τέτοιου είδους πρόσφυγες πιο πολύ υπάρχουν σε χώρες όπως οι Η.Π.Α. ή στη Γαλλία.
Απ’ την άλλη,αν ήταν νεώτεροι σε ηλικία,οπότε είχαν μεγαλώσει εδώ,μάλλον λογικό είναι να είναι και πιο ανοιχτοί σε σχέση με αυτούς στη πατρίδα τους.
Στη Μ. Ανατολή συνηθίζεται να πηγαίνουν χέρι-χέρι οι άντρες… Δεν είναι υποχρεωτικό να ήταν gay δλδ.
Δεν είναι πολύ ειρωνικό όμως ότι σαν κοινωνία έχουμε περισσότερο πρόβλημα με τους άνδρες gay παρά με τις λεσβίες?
Αν και…
Κοπέλα που είναι bi κ είναι με κοπέλα, μου είπε σε μια συζήτηση που είχαμε για το θέμα ότι οι Έλληνες δεν έχουν πρόβλημα με τις ωραίες λεσβίες - ίσα ίσα που τις συμπαθούν κ αρκετά γιατί τους μπαίνουν σκέψεις…
Αντίθετα μου είπε αν είσαι λεσβία κ χοντρή την έκατσες - ο κόσμος γίνεται πολύ επιθετικός. Μέχρι κ ξύλο πέφτει…
Food for thought
Μισούμε τελικά ότι δεν είναι αξιοποιήσιμο…
καλα εννοειται αυτο που λες
Αξιοποιήσιμο για το πέος του μέσου ελληναρά της χώρας τούτης?Δεν είναι όσοι σκέφτονται έτσι το λιγότερο άθλιοι?
Ο λόγος που υπάρχει πρόβλημα με τους γκέι άνδρες είναι ότι την ομοφυλοφιλία την συνδέουμε απόλυτα με το πέρασμα στη ψυχοσύνθεση και τους ρόλους που έχει υοθετέσει-και καλά- το αντίθετο φύλο.Μέσο αυτού πέρνανε και τα ανάλογα στερεότυπα.Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα ότι τους παθητικούς -δλδ αυτούς που οι περρισσότεροι υποθέτουν ότι είναι παθητικοί λόγω συμπεριφοράς- ο κόσμος τους ειρωνεύεται πολύ περρισσότερο από τους ενεργητικούς.
Το όλο στερεότυπο αυτό προέρχεται από το τρόπο που βλέπουν πολλοί το σέξ,ως κάτι το οποίο περιέχει βία και ρόλους εξουσίας-παθητικότητας.Αυτό μπορείτε να το δείτε και σε βρισιές που καθημερινά χρησιμοποιούμαι,όπως ‘όπως το πολύ γνωστό ‘άιντε γαμίσου’.Άλλα παραδείγματα δεν λέω,γιατί τα ξέρετε πάνω κάτω.
Το κλασσικό στερεότπο άντρα-γυναίκας(και όλες οι εμετικές προκαταλήψεις που το συνοδεύουν) και οι ρόλοι που δόθηκαν από τις πατριαρχικές κοινωνίες περνάνε και στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις,κυρίως στον τρόπο που τις βλέπουν οι ετεροφυλόφυλοι.Με λίγα λόγια,οι παθητικοί θεωρείται ότι υποβιβάζουν τον εαυτό τους μέσω της σεξουαλικής πράξης.
Βέβαια αυτό δείχνει και τον τρόπο που ακόμη και σήμερα οι κοινωνία βλέπει κάποια πράγματα.π.χ. το πόσο πολύ αδικείται και υποτιμάται το γυναικείο φύλο και τα χαρακτηριστικά του.Καθότι αν δεν θεωρίται υποτίμηση το γεγονός ότι με το που κάποιος εκδηλώνει κάτι το θεωριτικά θυληκό,αμέσως χαρακτηρίζεται ‘πούστης’,‘αδερφή’,κτλ,τι άλλο μπορείτε να θεωρίσετε υποβιβασμό?
Απ ’ την άλλη,μια λεσβία,πρόκειται να γνωρίσει και εκείνη τρομερά προβλήματα,κατά τη γνώμη μου και ποιο σοβαρά απ’ των αντρών πολλές φορές.Βλέπετε,αν δεν δεχτεί άμεση επίθεση,είναι επειδή οι γύρω της(όχι όλοι,μιλάω για τους αρνητικούς) θεωρούναι ότι αυτό είναι μια τάση μόον που θα της περάσει.Η κοινωνία δυστηχώς δύσκολα βλέπει πιθανή την εξέλιξη στη ζωή μιας γυναίκας χωρίς παιδί στην αγκαλιά της.Πατριαρχική κοινωνία βλέπετε.Ταυτόχρονα,το να δείχνει μια κοπέλα ότι δεν χρειάεται άντρες δίπλα της για να τα βγάλει πέρα,είναι κάτι που πονάει αυτού του είδους την κοινωνία,καθότι καταρίπτει τα στερεότυπά της.
Βασικά,πιστεύω ότι αυτός είναι ο κύριος λόγος που η ομοφυλοφιλία σε ένα μεγάλο ποσοστό αντιμετοπίζεται έτσι.Βλέπει το όλο σύστημα στο πρόσωπο των ομοφυλόφιλων αντρών και γυναικών μιια κατάργηση των ρόλων των φύλων,κατάργηση των στερεότυπων,στερεότυπα που δημιούργησανε ισσοροπίες μέσω των οποίων χτίστικαν κοινωνίες και κονωνίες και προβάλονται από κάθε πατριαρχική θρησκεία που σέβεται τον εαυτό της(Χριστιανισμός,Μουλσουμανισμός,κτλ).
Αυτά βέβαια είναι ένα μικρό κομμάτι τις όλης κατάστασης.Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι,αν είναι και αποκτήσω παιδιά ποτέ,θέλω να είναι μακριά από αυτό το μίσος(γιατί αυτά τα πρότυπα-στερεότυπα τηςκονωνίας μίσος τα θεωρώ) και να είναι ο εαυτός τους,όπως κι αν είναι.
Απο ποτε θεωρειται αθλιοτητα μια σεξουαλικη φαντασιωση?(η οποια και κατα 99% παραμενει φαντασιωση).Μην περναμε και στο αλλο ακρο.Οποιος αντρας πει οτι δεν το χει σκεφτει ποτε του,απλα ψευδεται.Αντε δινω ενα 1% περιθωριο σφαλματος.Μη λεμε και ο,τι θελουμε…
Αυτοι που χτυπανε μια ασχημη κοπελα πχ επειδη ειναι λεσβια θα την χτυπουσαν ακομα κι αν ηταν straight,οποτε δε φταιει το ταμπεραμεντο του νεοελληνα,αλλα η διαστροφη που κουβαλανε τετοιου ειδους ατομα,τα οποια ευτυχως αποτελουν μειοψηφια,μεσα στο κεφαλι τους.
Δεν με κατάλαβες…
δεν είπα ότι είναι κακό να έχεις αυτή τη φαντασίωση…αυτό που είπα είναι ότι όσοι αξιολογούν καταστάσεις και ανθρώπους μόναχα σύμφωνα με το τι τους ανάβει-για να το πώ ευγενικά αυτή τη φορά- είναι απαράδεκτοι.
Πόσο μάλλον όταν μετά πέρνανε στην ειρωνία,ή και στη βία.
Συμφωνείς τώρα?
Ναι,ετσι το εθεσες πιο σωστα.
γενικα ρε παιδι μου υπαρχει ενα στερεοτυπο οπως και να το κανουμε που παει καπως ετσι
Λεσβια βγαλμενη απο τσοντα ψηλη ξανθια με βυζια
Ανδρας: “πω πω ρε συ τι θεομ…ο ειναι αυτο και ειναι και λεσβια ρε συ, αυτα ειναι γουσταρω να την βαλεις κατω ρε συ και αυτην και τι φιλη της να της σκιζεις το μ… ενω θα γλυφετε με την δικια της πω ρε φιλε τι σε λεω τωρα πολυ μπροστα”
Λεσβια κοντη χοντρη η ψηλη αδυνατη χωρις βυζια και με μουστακι
Ανδρας: “Πω πω ρε φιλε πως σκατα ειναι ετσι αυτη να πουμε τι μπαζο ειναι αυτο, αλλα βεβαια ετσι πως ειναι πως να μην γινει λεσβια, σαμπως θα της καθοτανε κανενας? φανταζομαι με την δικια της θα φωναζονται με ψευδωνυμα, Μητσο και Βαγγελη και ετσι, Ουστ απο εδω παλιο ανωμαλαρες!!!”
¶σχετα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς ιδεολογικά με την εν λόγω συλλογικότητα, ένα πολύ καλό κείμενο πάνω στο θέμα από την Α.Κ.
Από www.resistance2003.gr :
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΛΕΣΒΙΕΣ!
23 Ιουνίου 2007, Αθήνα
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΛΕΣΒΙΕΣ!
"Ο Μάρκος είναι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αμερική, ασιάτης στην Ευρώπη, μεξικανός των ΗΠΑ στο Σαν Ισίδρο, αναρχικός στην Ισπανία, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, ιθαγενής στους δρόμους του Σαν Κριστομπάλ, αλητοπαρέα στη Νέζα, ροκάς στην πανεπιστημιούπολη, εβραίος στη Γερμανία, συνήγορος του πολίτη στο Υπουργείο ¶μυνας, φεμινιστής σε πολιτικά κόμματα, κομμουνιστής στη μεταψυχροπολεμική εποχή, κρατούμενος στη Σινταλάπα, ειρηνιστής στη Βοσνία, ιθαγενής Μαπούτσε στις ¶νδεις, δάσκαλος του συνδικάτου CNTE, καλλιτέχνης χωρίς γκαλερί ούτε πορτοφόλι, νοικοκυρά ένα Σάββατο βράδυ σε οποιαδήποτε γειτονιά οποιασδήποτε πόλης οποιουδήποτε Μεξικού, αντάρτης στο Μεξικό του τέλους του 20ου αιώνα, απεργός στη Συνομοσπονδία Εργατών Μεξικού, ρεπόρτερ που κλείνει ΅τρύπεςΆ στις μεσαίες σελίδες, φαλλοκράτης στο φεμινιστικό κίνημα, γυναίκα μόνη στο μετρό μετά τις 10 το βράδυ, συνταξιούχος που διαμαρτύρεται στην κεντρική πλατεία, αγρότης χωρίς γη, περιθωριακός εκδότης, φοιτητής, διαφωνών με το νεοφιλελευθερισμό, συγγραφέας χωρίς βιβλία ούτε αναγνώστες, και βέβαια Ζαπατίστα του Νοτιοανατολικού Μεξικού
Τελικά ο Μάρκος είναι ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο ον, σε αυτό τον κόσμο. Ο Μάρκος είναι όλες οι καταπιεσμένες μειονότητες που αντιστέκονται, εκρήγνυνται και λένε ΅Φτάνει πιά!Ά. Όλες οι μειονότητες την ώρα που πρέπει να μιλήσουν, και όλες οι πλειονότητες την ώρα που πρέπει να σωπάσουν και να υπομείνουν. Όλοι οι αποκλεισμένοι που αναζητούν ένα λόγο, το λόγο τους, αυτό που ξαναδίνει την πλειοψηφία στους αιώνια διασπασμένους –εμάς. Ότι ενοχλεί την εξουσία και τις καθησυχασμένες συνειδήσεις –αυτό είναι ο Μάρκος»"
Ανέκαθεν η κυρίαρχη ιδεολογία παρουσίαζε την ομοφυλοφιλία ως μια μορφή παθολογίας, με τους ομοφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες να θεωρούνται το νοσηρό προϊόν μιας «διαταραγμένης» ανατροφής οι οποίοι χρήζουν θεραπευτική «μεταστροφή».
Με αυτήν τους την συναυτουργία, οι κοινωνικές επιστήμες, η ψυχολογία και η ιατρική προσέφεραν στα ΜΜΕ μια «επιστημονική» αιτιολόγηση για την καταπίεση των ομοφυλοφίλων. Διαχρονικά χρησιμοποιήθηκαν διάφορες κοινωνιολογικές – ψυχολογικές ή ιατρικές «ενδείξεις» που στήριξαν τον εγκλεισμό σε ψυχιατρικά νοσοκομεία και φυλακές. Δικαιολόγησαν τον χωρισμό από τους αγαπημένους, την απομάκρυνση των παιδιών, την απόρριψη από εργασίες ή και την απόλυση. Και για γενικά όσων η σεξουαλική ταυτότητα και επιλογή δεν ακολουθεί την συμβατική ετεροφυλοφιλική νόρμα τις κατάφωρες διακρίσεις στο πλαίσιο του νόμου και της κοινωνίας συνεπικουρούμενη από τον αναχρονιστικότερο, ηθικολόγο και υποκριτικό θεσμό την εκκλησία.
Η καταπίεση των ομοφυλοφίλων αγγίζει κάθε πτυχή της ζωή τους. Υπολογίζεται ότι το 92% των ομοφυλόφιλων θυμάτων επιθέσεων βίας είχε γίνει στόχος λεκτικών επιθέσεων και απειλών στο παρελθόν, ενώ το 75% του συνόλου της ομοφυλοφιλικής κοινότητας θεωρούν ότι στο μέλλον θα γίνουν στόχος λόγο της σεξουαλικής τους επιλογής ή ταυτότητας. Οι οικογένειες καταγωγής ειδικά στην επαρχία αρνούνται να αποδεχθούν ένα ομοφυλόφιλο μέλος τους, ενώ στον εργασιακό τομέα υφίστανται διάφορες κυρώσεις ή στερούνται βασικά δικαιώματα υπηρεσιών, όπως συντάξεις, επιδομάτων και αδειών πατρότητας ή μητρότητας. Ενώ σε κοινωνικό επίπεδο η εκκλησία εξαπολύει σταυροφορίες κατά του «ομοφυλοφιλικού τόπου ζωής».
Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι αποκρύπτουν την σεξουαλική τους προτίμηση, συστήνοντας τους ερωτικούς συντρόφους ως «φίλους» φτάνοντας συχνά να επινοούν ή να «αποκτούν αναγκαστικά» μνηστή ή σύζυγο. Όλοι αυτοί οι διπλανοί αόρατοι άνθρωποι, αναγκάζονται να ζουν εγκλωβισμένοι στο παρασκήνιο επειδή «έγκριτες» απόψεις -επιστημόνων, παπάδων ή πολιτικών όλοι τους αφιερωμένοι στην τάξη και στην «φυλετική» ηθική- θεωρούν ότι «η ομοφυλοφιλία αποτελεί σύμπτωμα νεύρωσης και σοβαρής διαταραχής της προσωπικότητας. Διότι πίσω από την «χαρούμενη» (gay), εξωτερική εμφάνιση του ομοφυλόφιλου ατόμου βρίσκονται ο πόνος και η οργή που ακρωτηρίασαν την ικανότητα για αληθινή ωρίμανση, υγιή ανάπτυξη και αγάπη». Φυσικά κάτι τέτοιο είναι πέρα για πέρα ψεύτικο, ανυπόστατο, αντεπιστημονικό, αντικοινωνικό και ρατσιστικό. Αποκορύφωμα αποτελούν οι «θεραπείες μεταστροφής» για την «ίαση» των ομοφυλοφίλων και την αλλαγή τους σε ετεροφυλόφιλους με προεξέχοντα υπέρμαχο τον ελληνορθόδοξης καταγωγής Charles Socratides.
Κάτω από το βάρος των αγώνων των κινημάτων, η προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας ως παθολογική κατάσταση τείνει να γίνει εξαίρεση και όχι κανόνας αλλά δεν αρκεί αυτό. Θα πρέπει η κοινωνία με στόχο την απελευθέρωση να αναθεωρήσει τα στερεότυπα και τις κοινοτυπίες που υπάρχουν αναφορικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τον ρατσισμό που διακατέχει η ομοφυλοφοβία. Μόνο τότε θα μπορέσουμε όχι μόνο να μιλάμε, αλλά και να χτίσουμε ένα καλύτερο κόσμο, ο οποίος δεν θα θεωρεί δεδομένο ότι όλοι είναι ετεροφυλόφιλοι, όπως δεν είναι λευκοί, Έλληνες, χριστιανοί, ορθόδοξοι, ή όλα αυτά μαζί.
Η αλληλεγγύη στα κινήματα των ομοφυλοφίλων αφορά όλη την κοινωνία ανεξάρτητα σεξουαλικής ταυτότητας, επιλογής, ή προσανατολισμού ώστε οι ομοφυλόφιλοι να:
. Βγουν στο προσκήνιο και να ζήσουν μια ορατή ομοφυλόφιλη κοινωνική ζωή, απαλλαγμένη από την ομοφοβία τις διακρίσεις και τον κοινωνικό ρατσισμό.
. Αντιμετωπίσουν ισότιμα τις προκλήσεις της εφηβείας, της ενήλικης ζωής αλλά και της τρίτης ηλικίας.
. Διεκδικήσουν ισότιμα τα ζητήματα πατρότητας ή μητρότητας.
. Προβάλουν την πολιτισμική τους ποικιλομορφία.
. Κατοχυρώσουν ισότιμα κοινωνικά, εργασιακά, πολιτικά δικαιώματα.
Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ούτε «ατομική παρέκκλιση» ούτε «ψυχικό νόσημα», αλλά σεξουαλική επιλογή και ταυτότητα. Δε είναι «κολλητική», ούτε επηρεάζει την εργασιακή ή επιστημονική ικανότητα, αντίθετα αποτελεί μια από τις πολλές διαφορετικές πτυχές της ανθρώπινης διαφορετικότητας.
Η χειραφέτηση των ανθρώπων είναι πρωτίστως πράξη πολιτική και όχι «ανδρική» ή «γυναικεία» ή «ετεροφυλοφιλική» υπόθεση και αφορά όλους ανεξάρτητα σεξουαλικού προσανατολισμού. Γιατί ο αγώνας για μια ελεύθερη κοινωνία ή θα είναι αγώνας από όλους για όλους ανεξαρτήτως ή δεν θα είναι για κανέναν!
Στα ιδεολογήματα του ή με αυτούς ή με έμας που προβάλει εκβιαστικά ο ηθικολόγος, φονταμενταλιστικός, εθνικοχριστιανικός straight κόσμος, δεν υπάρχουν διλήματα: Είμαστε όλοι πούστηδες, όλες λεσβίες.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΥΝΟΡΑ ΟΥΤΕ ΦΥΛΟ
Αντιεξουσιαστική κίνηση αθήνας
Aπλα τελειο post!Μπραβο ρε πυραμιδα! 