Πω πω, μεγάλη κουβέντα. Χτες ήμουν στους Coven (στη μαμά των Ghost ) και εκνευρίστηκα, ούτε να σκέφτομαι να ήμουν πιο κοντός ε. Επίσης ήταν ένας βλάκας που είχε τη φωτεινότητα στο τέρμα, όποτε άναβε το κωλοκινητό του φώτιζε σαν προβολέας μέσα στα σκοτάδια που επικρατούσαν στο Gazarte. Το απόλυτο ban δεν είναι απαραίτητο, αλλά ένας Maynard ή ένας Fripp μπορώ να πω ότι είναι…
Ήταν πολύ απλό, εκεί που σου σκανάραν το εισιτήριο σου έβαζαν το κινητό σε ένα τσαντάκι yondr. Αν ήθελες να πάρεις τηλέφωνο είχαν προσωπικό στις εισόδους να στο ξεκλειδώσει. Φεύγοντας στο ξεκλείδωναν και τέλος. Έχω να δω λαιβ έτσι πάνω από 20 χρόνια. Μακάρι να το υιοθετήσουν όλοι.
Θυμαμαι πριν αρκετα χρονια, το 2018, ο Κεβιν Χαρτ επελεξε το ιδιο pouch για να κοψει τα κινητα στα live του. Μου ειχε κανει τρομερη εντυπωση η τολμη του, αλλα σκεφτηκα “νταξ, κωμικος ειναι, ποσο κινητο θα τραβηξεις σε ενα λαιβ του, σιγα μην γινει σε συναυλια”.
Φαινεται οτι απλως το 2018 δεν ηταν η σωστη στιγμη. Ισως εφτασε τωρα. Οταν ειδα Tool -οπως το περιεγραψε ο Παντελης- σκεφτομουν “κλαιν, ποιος θα με ενοχλησει αν τραβηξω λιγες φωτο”, αλλα πρωτον δεν ειδα κανεναν να βγαζει κινητο γυρω μου και δευτερον ειδα κοσμο να βγαινει απο το venue επειδη τραβηξε φωτο μεσα στην αρενα (ημουν κερκιδα). Ειδα βεβαια και αναμμενες οθονες που περασαν απαρατηρητες, δεν ειχε και στρατιωτικο νομο, κλαιν. Σιγουρα ομως ευχαριστηθηκα συναυλια και οι φωτο στο τελευταιο τραγουδι ηταν ακριβως ο,τι χρειαζομουν για ενα ενθυμιο.
Μπραβο στους Ghost, αλλα πρεπει να εισαι και big name για να το κανεις αυτο. Υποθετω οτι μια μικρη μπαντα θελει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να εχει φωτο και βιντεο στα SoMe, διοτι εκει παιζεται το παιχνιδι σημερα. Επισης, πρεπει να εισαι και σε σοβαρη χωρα οπου υπαρχουν νομοι. Ρωτησα (μεσω γνωστου) εναν διοργανωτη συναυλιων στην Ελλαδα “τι θα κανετε με το κωλοτσιγαρο στα venues” και πηρα την απαντηση “τι να κανουμε, να κατεβαινουμε στο κοινο και να τους βγαζουμε εξω;”. Οχι μωρε, καντε τους μασαζακι στα ποδαρακια, βαλτε και 2-3 φορτηγα να μαρσαρουν στην πορτα, ριξτε και δεκα ψησταριες να παιζει σουβλακι με φουλ τσικνα, για να κανουμε ατμοσφαιρα.
Έτσι είναι, τα μεγάλα ονόματα μπορούν να απαιτούν και να πετυχαίνουν απαγόρευση καπνίσματος, κινητών κλπ στις συναυλίες τους. Αντίθετα, τα μικρότερης εμβέλειας συγκροτήματα και την αιθαλομίχλη από το τσιγάρο θα ανεχθούνε και τα κινητά δεν θα αποθαρρύνουν με την ελπίδα ότι κάποιοι θα ανεβάσουνε βιντεάκια με αποθεωτικά σχόλια στο youtube ή όπου.
Απλά ελπίζεις κάποια στιγμή να γίνει συνείδηση ότι το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους είναι ασέβεια πρώτα από όλα, και να σταματήσει, όπως σταμάτησε και στα εστιατόρια, στα νοσοκομεία, και στα λεωφορεία μεταξύ άλλων.
Ο δίσκος ήρθε πρόωρα και του έδωσα 2 ολοκληρωμένες ακροάσεις. Εν ολίγοις, βρήκα λίγα πράγματα που μου αρέσουν. Τα 2 πρώτα single, μαζί με το Umbra είναι μάλλον οι κορυφαίες στιγμές του.
Από εκεί και μετά κάποια ωραία κομμάτια που πάσχουν στο ρεφρέν, mid tempo και μπαλάντες που δε με κέρδισαν. Με κίνδυνο να διαψευστώ με παραπάνω ακροάσεις, τον κατατάσσω πλάι και ίσως λίγο πάνω από το Impera που μαζί ορίζουν την τρίτη και πιο αδύναμη εποχή του συγκροτήματος.
Προσωπικα δε με εχει ενοχλησει κινητο σε συναυλια ουτε μια φορα απο τις εκατονταδες χιλιαδες κινητα που εχω δει. Ποτε ομως. Η συγκριση με το τσιγαρο ειναι απιστευτα ατυχης. Καμια σχεση δεν εχουν τα δυο μεταξυ τους.
Οποιος καλλιτεχνης θελει καλα κανει και απαγορευει κινητα παντως. Τωρα το τι αποτελεσμα εχουν στην απολαυση του live… εντελως υποκειμενικο.
Καλο νεο αυτο. Το πρωτο κομματι της προτασης, οχι το δευτερο
Λογικο να υπαρξει καποιο τελμα μετα απο τοσες συνεχομενες δισκαρες και μια φοβερη κορυφη που ακουει στο ονομα Prequelle παντως. Ειδικα απο την στιγμη που αυτο που παιζει ο Tobias ειναι εξ ορισμου παλαιακο. Μαλλον προς τιμη του ειναι που με τους πρωτους 4 δισκους καταφερε να βγαζει τραγουδαρες και ρεφρεναρες σε ενα ειδος που εχει παιχτει επι δεκαετιες ηδη.
Προσωπικα το Impera το κατατασσω σιγουρα κατω απο τα δυο προηγουμενα του, αλλα μαλλον στο συνολο του οριακα ανωτερο απο το Opus Eponymous. Συγκριση με το Infestissumam δεν μπορω να κανω, καθως αυτος ειναι ο δισκος τους που εχω ακουσει λιγοτερο απο τους αλλους. Δεν συμμεριζομαι το συναισθημα της “απογοητευσης” για το Impera παντως, αν το ερμηνευω σωστα δηλαδη. Με τραγουδια οπως Hunter’s Moon, Spillways, Watcher In The Sky, Kaisarion, Call Me Little Sunshine και Respite on the Spitalfields, δεν γινεται να μην τον θεωρω κι αυτον γαματο δισκο.
Δε θα έλεγα ότι με απογοήτευσε το Impera—απλά μετά από ένα εξωφρενικό σερί έμπνευσης που άρχισε από το Meliora και κατέληξε στο Seven Inches of Satanic Panic ήταν ένα step down θα έλεγα.
Αν και ηχητικά δεν είναι απαραίτητα κοντά, θα θα χαρακτήριζα το Skeleta σαν την Ultimate Sin στιγμή των Ghost. Φυσικά ξαναλέω πως με 2 ακροάσεις πιθανόν να πέφτω έξω. Απλά με εξαίρεση το Umbra που με κέρδισε γρήγορα, δε βρίσκω ένα He Is, ένα Miasma, ένα Dance Macabre (σκόπιμα αναφέρω πολύ διαφορετικά μεταξύ τους τραγούδια)
το άκουσα κ εγώ 2 φορές, δεν θα πω οτι δεν μου αρέσει απλά δεν έχει τις κομματάρες μέσα που απο την πρώτη ακρόαση θα πεις ουάου.
το βάζω προς το παρον δίπλα στο impera.
προχωράμε.
Το Impera είναι δισκάρα.-
Το καινούριο δεν το έχω ακούσει ολόκληρο ακόμα, τα 3 πρώτα singles, που στρατηγικά έβγαλαν, και είναι και τα 3 πρώτα κομμάτια του δίσκου, είναι μάλλον τα λιγότερα καλά singles που έχουν βγάλει γενικά.
4 κομμάτια μου μένουν ακόμα για να κλείσω την ακρόαση οπότε δεν έχω άποψη για όλο τον δίσκο…η συνέχεια το απόγευμα.
Για εμένα χοντρικά side A >> side B με προφανή εξαίρεση το Umbra που είναι κομματαρα (αυτό το άτυπο duel μεταξύ κιθάρας και πλήκτρων είναι chef’s kiss). Guiding Lights και De Profundis Borealis είναι αυτά που ξεχώρισα πλην των 2 πρώτων single και του Umbra (αν και το De Profundis με ένα καλύτερο ρεφραιν θα ήταν τοπ κομμάτι - ειδικά το τελευταίο λεπτό του είναι εξαιρετικό).
Αρκετά 80s / Stranger Things OST vibes εδώ κι εκεί.
Πάντως είναι αρκετά grower δίσκος οπότε θα του δώσω ακροάσεις.