Θελοντας να εκμεταλλευτει τοσο ο [B]Fulci[/B] oσο και το studio την επιτυχια του ‘’[B]Dawn Οf Τhe Dead[/B]’’(ταινια που προσωπικα δεν μου αρεσε,πλην της εκπληκτικης μουσικης των [B]Goblin[/B]’’),γυρισαν μια ταινια με παραπλησιο θεμα,που σε καποιες χωρες παρουσιαστηκε ως sequel του [B]DOTD[/B].
To ‘’[B]Zombie 2[/B]’’ ομως ειναι αυτοτελες horror film χωρις καμια σχεση με το προηγουμενο.
Οταν ενα εγκαταλελειμμενο πλοιο εντοπιζεται ανοιχτα του [B]Staten Island[/B] μια ομαδα αποτελουμενη αρχικα απο την κορη του πλοιοκτητη και εναν δημοσιογραφο ταξιδευει σε ενα νησι της Καραιβικης με σκοπο την διελευκανση της υποθεσης.
Αντιλαμβανεστε τι γινεται τοσο εκει οσο και στο δρομο,καθως τα σκουληκιασμενα κι ακρως αηδιαστικα παρουσιασμενα zombies σκορπουν τον τρομο που τον παρακολουθουμε σε ολο του το μεγαλειο και με καθε λεπτομερεια.Οι σκηνες τρομου ειναι πραγματικα ντοκυμαντεριστικες και σοκαριστικες και θεωρω οτι το 1979 πολυς; κοσμος πρεπει να επαθε σοκ,γι αυτο και στη [B]Μεγαλη Βρετανια[/B] μεχρι προ τινος δεν ειχε περασει τη λογοκρισια.
Το σεναριο δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο,η σκηνοθεσια ομως,η φωτογραφια και η ατμοσφαιρα της ταινιας ειναι σημειο αναφορας για καθε μεταγενεστερη ταινια με zombies.To δηλωνω απεριφραστα οτι το θεμα zombies δεν με συγκινουσε ποτε,αλλα αυτη η ταινια μου αρεσε,ειναι φοβερη.
Η περιβοητη σκηνη με το ματι ,αλλα και η zombie vs shark σκηνη ειναι καταπληκτικες.
Να αναφερουμε βεβαια οτι παιζει λιγο και η ‘‘δικια’’ μας [B] Olga Karlatos[/B],που ενα χρονο μετα απο αυτην την ταινια θα τη θαυμαζαμε στο καλυτερο ελληνικο αστυνομικο εργο,κατα την αποψη μου,το επικο ‘’[B]Εξοδος Κινδυνου[/B]’’ του [B]Νικου Φωσκολου[/B].
??[B]Antropophagus[/B]??(1980) του [B]Joe D’Amato[/B]
Kαθεσαι να δεις θριλαρακι τρομου και ξεκιναει απο την πρωτη στιγμη ενα εργο με ενα soundtrack που ειναι κατι σαν trash απομιμηση του [B]Ζορμπα[/B],μια και η ταινια λαμβανει χωρα σε ενα απροσδιοριστο ελληνικο νησι.Οποτε μεσα σε 5 λεπτα απο την εναρξη αυτου του cult αισχους αναφωνεις ανεπαισθητα…’‘Αυτα ειναι…’’.
Aλλη μια παρεα φιλων ,λοιπον,σε αλλο ενα horror film ξεκιναει να παει σε ενα νησι το οποιο ειναι εγκαταλελειμμενο απο τους κατοικους του.Εκει ομως περιμενει να τους καλοδεχθει ο [B]Αnthropophagus[/B]…
Κλασσικη sleazy ιταλικη ταινια τρομου της εποχης(αρχες δεκαετιας 1980)με φτηνο as hell σεναριο,απαραδεκτες ερμηνειες και διαλογους της πλακας,αλλα απο την αλλη αρκετο σαπιο gore που απλα σοκαρει και διασκεδαζει.
Επικες στιγμες αστειρευτου ξεπαστρεματος και γλαφυρες απεικονισεις θανατου σε αυτο το υπερ-βεβηλο δημιουργημα του master of sleaze,[B]Joe D’Amato[/B].
Στο τελος μεταφερομαστε σε πιο σκοτεινα κι ατμοσφαιρικα σκηνικα κι ετσι το εργο μας προσφερει και λιγη ατμοσφαιρα,ειδικα κατω στις καταπακτες με τα ποντικια και τα πτωματα.
Ακραιο και nothing more…
Oταν τελειωνει,το εχεις ηδη ξεχασει…
Θεωρω το ??[B]Βeyond Darkness[/B]’’,αν και εξισου ακραιο,καλυτερο…
Έχω και εγώ μεγάλη τρέλα με τα giallo εννοώντας την κατηγορία μυστηρίου με δολοφονίες κλπ και όχι υπερφυσικού τρόμου. Έχω δει καμιά εξηνταριά, αριθμός σεβαστός αλλά πολύ μακριά από τις διακόσιες και παραπάνω που έχουν γυριστεί. Παρακάτω μια λίστα με τις αγαπημένες μου. Κάποιες τις έχετε ήδη αναφέρει.
[B]10. Tenebre (Dario Argento, 1982)[/B]
Υπερβίαιο αριστούργημα από τα λίγα με την κάμερα να κάνει παπάδες.
[B]9. A Lizard In A Woman?s Skin (Lucio Fulci, 1971)[/B]
Όνειρα και πραγματικότητα συνυφασμένα. Χίπιδες, λεσβίες,νυχτερίδες και τι παίζει αλήθεια με τα σκυλιά που κάνουν αιμοκάθαρση; Πρέπει να το ξαναδώ σύντομα!
[B]8. The Fifth Cord (Luigi Bazzoni, 1971)[/B]
To πιο στυλιζαρισμένο giallo ever. Ναι και από του Argento ακόμη! Τόσο που δε σε νοιάζει ποιος είναι ο δολοφόνος.
[B]7. Don?t Torture A Duckling (Lucio Fulci, 1972)[/B]
Γυρισμένο στην επαρχία και με κοινωνικά μηνύματα. Όλοι σχεδόν είναι ύποπτοι. Για πολλούς η καλύτερη ταινία του Fulci.
[B]6. The Red Queen Kills 7 Times (Emilio Miraglia, 1972)[/B]
Το φάντασμα της Abigail πήρε φόρα και καθαρίζει κόσμο, ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο. Πανέμορφες και επικίνδυνες γυναίκες της δεκαετίας του 70.
[B]5. My Dear Killer (Tonino Valerii, 1972)[/B]Αρχίζει με την πιο τρελή σκηνή φόνου και τελειώνει με ένα αλά Ηρακλής Πουαρό φινάλε. Κλασσικό. Και George Hilton με μουστάκι!
[B]4. The Bird With The Crystal Plumage (Dario Argento, 1970)[/B]
Το πιο επιδραστικό ίσως giallo. Αναρίθμητοι οι μιμητές.
3[B]. What Have You Done To Solange ? (Massimo Dallamano, 1972)[/B]
Πυκνό μυστηρίο, φρικτές δολοφονίες και ένα στενάχωρο κλίμα μέχρι και το τέλος.
[B]2. The Strange Vice Of Mrs. Wardh (Sergio Martino, 1971)[/B]
Ρεσιτάλ σκηνοθεσίας, ονειρικό καστ (ΘΕΑ Edwige Fenech, George Hilton, Ivan Rassimov),συνεχείς ανατροπές.
[B]1. Deep Red (Dario Argento, 1975)[/B]
O καλλιτεχνικός θρίαμβος του Argento. Ο ορισμός του giallo. Όλα μα όλα είναι τέλεια!
Συν τρεις ταινιάρες που ξεφεύγουν λίγο από το τυπίκο giallo:
[B]A Bay Of Blood (Mario Bava, 1971)[/B]
Θα το βρείτε και με άλλους εκατό τίτλους! Η αγαπημένη μου ιταλική ταινία. Η αρχή των ταινιών slasher. Οι αμερικάνοι το ξεπατικώσανε μια δεκαετία μετά.
[B]The House With The Laughing Windows (Pupi Avati, 1976)[/B]
Πραγματική ατμόσφαιρα τρόμου. Οι πιο ανατριχιαστικοί τίτλοι άρχης που έχω δει.
[B]The Suspicious Death Of A Minor (Sergio Martino, 1975)[/B]
Δράση, χιούμορ, δράμα, κεντρικός χαρακτήρας που τα σπάει. Τείνει πιο πολύ προς αστυνομική περιπέτεια παρά σε μυστήριο.
Εχω κατα καιρους παρουσιασει σε αυτο το thread αρκετες ταινιες του Joe D’Amato,εκ των οποιων ολοες οσες εχω δει εχουν φυσικα γυμνο σε αφθονες δοσεις.Εδω ομως μιλαμε για τσοντα κανονικη,hardcore porn δλδ γυρισμενο σε ενα αδιεκρινιστο νησι,οπου μια ομαδα επιστημονων που ψοφανε για σπερμα και για sex ψαχνουν να βρουνε κατι.Επειδη ομως δεν το βρισκουν η αργει αυτο το κατι να τους βρει,δλδ,το ριχνουν στο sex!Κορμια διψασμενα για ερωτα,horror της πλακας και η ταινια ειναι μια τσοντα με τερας που εχει μια καποια προτιμηση στις στοματικες απολαυσεις.
ΑΙΣΧΟΣ απο τα λιγα,θα μπρουσε να ειναι μια οποιαδηποτε τσοντα της σειρας,απλα εχει μεσα στο cast τον θρυλο των spaghetti westerns George Eastman o οποιος εχει γραψει και το σεναριο(ο Θεος να το κανει βεβαια) και ο οποιος αν και πρωταγωνιστης και φιρμα,ειναι ο μοναδικος στην ταινια που δεν $$μαει!!!
Ειπαμε master of sleaze,αλλα αυτο δεν βλεπεται…
‘’[B]Killer Nun[/B]’’(1978 του [B]Giulio Berruti[/B]
Τα nunsploitation ποτε δεν ηταν το αγαπημενο μου υπο-ειδος,αλλα σε γενικες γραμμες τα βλεπω ανετα.Χαρακτηριστικο τους ειναι το sex και σκοπος τους η γροθια στον καθωσπρεπισμο της εκκλησιας.
Η συγκεκριμενη ταινια δεν εχει πολυ sex,σχεδον καθολου θα ελεγα,αλλα αντ’αυτου εχει μυστηριο και καποιους φονους που ζητανε εξηγηση.
Το cast απαρτιζεται απο την [B]Anita Ekberg[/B],συμπρωταγωνιστρια του [B]Marcello Mastroianni[/B] στο ‘’[B]Dolce Vita[/B]’’ του [B]Fellini[/B],την αρσενικη μουσα του [B]Andy Warhol [/B]και μεγα συμβολο του sex στα 1970’s,[B]Joe Dalessandro[/B],την [B]Alida Vali[/B] του ‘’[B]Suspiria[/B]’’ και τον [B]Lou Castel[/B] γνωστο κυριως για το ρολο του στο κορυφαιο spaghetti western,’’[B]Α Βullet For The General[/B]’’.
Kαποιες σκηνες ειναι ιδιαιτερα αποκρουστικες και χαζες συναμα,υπαρχει αρκετη βεβηλη διαθεση και πονηρια,λιγο αιματακι,ψιλο-sex και φονοι σε ενα ιδρυμα οπου μπαλα παιζουν οι καταπιεσμενες καλογριες.
Συμπαθητικο εργακι,κυριως για τους λατρεις του italian horror σαν τον γραφοντα,αλλα μεχρι εκει και τιποτα παραπανω…
Πριν λίγο είδα το [B]La maschera del demonio (1960)[/B] ή αλλιώς "Η Μάσκα του Διαβόλου.
Δεν έχω ασχοληθεί με πολλές ταινίες πριν το 1980 και γενικά είμαι αρκετά επιφυλακτική μήπως χάνω το χρόνο μου ή ξενερώσω. Η συγκεκριμένη ταινία πάντως ήταν αρκετή καλή. Είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα και μια πλοκή, που σκέφτεσαι τις σημερινές ταινίες ή σειρές, και λες “να από που ήρθε η έμπνευση”. Πιστεύω ότι αν συνεχίσω με τρόμου εκείνης της εποχής αυτήν την ατάκα θα την πω πολλές φορές.
Η Μάσκα του Διαβόλου, που ουσιαστικά είναι το κεφάλι από ένα/μια iron maiden, με το οποίο σκότωσαν μια μάγισσα. Η μάγισσα προσπαθεί να επιστρέψει, μπλέκεται λίγο σατανισμός, λίγο βαμπιρισμός, λίγη αγωνία. Δεν με κούρασε καθόλου, εκτός από τα τσιριχτά της πρωταγωνίστριας. Γέλασα και με το μπλουζάκι του ζόμπι πρωταγωνιστή, επειδή είχε στάμπα δράκο.
Τέσπα, καλή ταινία, ψαρωτική ατμόσφαιρα, καπνοί κτλ, ωραία “κλασική” μουσική.
Να χασεις το χρονο σου με αριστουργηματα δεν νομιζω.
Προσωπικα πιστευω οτι οσο πιο παλια τοσο πιο καλα.
Πλεον στις μερες μας δεν βγαινει σχεδον τιποτα της προκοπης,περα απο ελαχιστες εξαιρεσεις και κυριως στο horror γινεται της σαβουρας.
Παντως η ταινια που ειδες εχει οπως λες απιστευτη ατμοσφαιρα και προσωπικα σου προτεινω να ριξεις μια ματια και στις προηγουμενες σελιδες διοτι θα βρεις πραγματικα αξιολογες προτασεις.
Ισχύει αυτό που λες για τις ταινίες που βγαίνουν τελευταία. Γενικά το “αμερικάνικο” στυλ έχει καταντήσει κουραστικό.
Ναι, θα τσεκάρω. Γενικά έχω παρατηρήσει “ολόκληρη σχολή” horror movies, από Ιταλία και Ιαπωνία μεριά.
‘’[B]Five Dolls For An August Moon[/B]’’(1970) του [B]Mario Bava[/B]
Μπορει ο [B]Dario Argento[/B] να θεωρειται ο πιο επιδεξιος και ολοκληρωμενος σκηνοθετης του ειδους,αλλα κατα γενικη ομολογια ο [B]Bava[/B] ηταν ο μεντορας,ο δασκαλος και η πιο σεβασμια μορφη του ειδους,καθως ειχε ξεκινησει να κανει horror films a l’italiana απο τη δεκαετια του 1960.
Στην ταινια αυτη ο [B]Bava[/B] μας μεταφερει σε ενα ερημικο νησι οπου ειναι συγκεντρωμενοι περιπου δεκα ανθρωποι οι οποιοι δεν πολυσυμπαθιουνται μεταξυ τους και αποζητουν κατι ο ενας απο τον αλλον.
Ετσι δεν αργει να κανει την εμφανιση του το εγκλημα και μαλιστα σε πληθυντικο αριθμο και τα πτωματα να στοιβαζονται στο ψυγειο με τα κρεατα(πραγματικα μαστορικη σκηνη η συγκεκριμενη).
Αυτη η ταινια χωρις να ειναι κακη θεωρειται απο πολλους η πιο αδυναμη του [B]Ιταλου [/B]maesto.
Εγω την θεωρω την πιο cheesy απο τις ταινιες του και σε αυτο συνηγορει και η πολυ καλη,αλλα επισης cheesy ψυχεδελο-pop που θυμιζει τανια με [B]Λακη Κομνηνο[/B] και [B]Ελενα Ναθαναηλ[/B] (ουτως η αλλως οι ελληνικες επιρροες απο [B]Ιταλια[/B] μερια ηταν αναριθμητες τοτε).
Θεωρω οτι το film ειναι σκοτεινο,εχει μυστηριο,αλλα η version που εχω μαλλον ειναι πετσοκομμενη στο μονταζ και η εγω ειμαι βλακας η εχουν κοπει σημεια που κανουν την κατανοηση κανα δυο σημαντικων σκηνων καπως δυσκολη.
Παρ’ολα αυτα εννοειται οτι μου αρεσε διοτι αφ’ενος ειμαι fan του ειδους κι αφ’ετερου η ταινια εχει αγωνια,μυστηριο και μια πραγματικα κορυφαια tribute στον [B]Hitchcock[/B] σκηνη!!!
‘‘Paranoia’’(Aka ‘‘A Quiet Palce To Kill’’(1970) του Umberto Lenzi
Για τον Lenzi και το ποσο σημαντικος ηταν για την εξελιξη συγκεκριμενων ειδων του λαικου κινηματογραφικου σινεμα των 1970?s,τα εχω πει και στο thread για τα poliziotteschi.
Πριν λοιπον αρχισει να μεγαλουργει με ταινιαρες οπως το ‘‘Almost Human’’,δοκιμαστηκε και στο giallo με αξιολογοτατα φυσικα αποτελεσματα.
Και το συγκεκριμενο film δεν θα μπορουσε να αποτελει εξαιρεση,αφου ειναι μια καλογραμμενη ιστορια μυστηριου με ανατροπες,με απιστες και αχορταγες γυναικες και με ολα αυτα τα θεματα που συναντουσαμε και σε αναλογες ελληνικες ταινιες της εποχης.Ανετα θα μπορουσε να ειναι ταινια του Φωσκολου η του Δαλιανιδη η ταινια αυτη οπου μια ραλιστρια μετα τοατυχημα της επιστρεφει στον πρωην αντρα της και η νυν γυναικα του την θελει συνενοχο στο εγκλημα ενατιον του συζυγου.Τα πραγματα ομως παιρνουν πολυ διαφορετικη τροπη και η μια ανατροπη διαδεχεται την αλλη.
Τιμιοτατο giallo,ωραιοτατη retro ταινιουλα μυστηριου με αναφορες στο ‘‘Plein Soleil’’ …
Ξεφυλλιζα το thread και επεσα πανω στην κατωθι προταση του[B] Lupin[/B](αληθεια που χαθηκε ο [B]Lupin[/B]???:-k:-k:-k) την οποια και αναζητησα και μολις τωρα ειδα και μπαρουτοκαπνισμενος και ενθουσιασμενος απο το συνολικο αποτελεσμα θα καταθεσω αποψη για αλλη μια ταινιαρα του απολυτου αρχοντα του ειδος,του πατερα του ειδους [B]Mario Bava[/B]!!!
‘’[B]Reazione A Catena[/B]’’(Aka ‘’[B]Bay Of Blood[/B]’’)(1971) του [B]Mario Bava[/B]
Oπως τα λεει ο [B] Lupin[/B] ειναι …Οσοι γουσταραν ‘’[B]Friday The 13th[/B]’’ εδω θα δουν την ταινια που υποκινησε πνευματικα τον [B]Sean Cunnigham[/B] στη δημιουργια του κλασικου αυτου slasher!
Mια πολυ πλουσια κοντεσσα δολοφονειται,αλλα ο θανατος της μοιαζει με αυτοκτονια.Ακολουθως οι επιδοξοι κληρονομοι πεφτουν πανω στο σπιτι στη θαλασσα οπως οι μυγες στα ψαρια και αρχιζουν ο ενας να ξεκοιλιαζει τον αλλο μεχρι να απομεινει ο επικρατεστερος.
Οι φονοι και τα σφαξιδια δεν ηταν σοκαριστικα μονο για το 1971,αλλα και για σημερα πραγματικα διοτι συμβαινουν ξαφνικα,κοφτα και πολυ ωμα.
Στην ταινια υπαρχουν ολα οσα θελει ενας true horror fan,δλδ:αφθονο αιμα,ατακτες και ζουμερες πεταουδιτσες μεσα στην αθωοτητα τους λιγο πριν το ξεκοιλιασμα,γραφικοι χαρακτηρες οπως μεντιουμ κλπ και πολυ καλη μουσικη και σκηνοθεσια.
Φοβερος προκατοχος των splatter ταινιων με πολυ εντυπωσιακο τελος!!!
Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με το προηγούμενο post του Jiopa.
O [B]Mario Bava [/B] είναι πραγματικά σκηνοθέτης αποκάλυψη (ο γιος του, Lamberto Bava, είναι ωστόσο ντιπ ατάλαντος). Οι [B]Black Sabbath[/B] πηραν το όνομα τους από την ομώνυμη ταινία του. Ακομή και ο ίδιος ο Σκορτσέζε παραδέχτηκε την αξία του σε συνεντευξη του (για τον Tαραντινo δεν το συζητώ, αν και έχει “δανειστεί” κι από άλλους πολλους).
Το [B]A Bay Of Blood[/B] είναι αριστούργημα. Την πρώτη φόρα που το είδα με χάλια ποιότητα εικόνας και άθλιο ήχο δεν μου είχε πει πολλά. Τώρα είναι μάλλον η αγαπημένη μου ταινία αυτού του είδους.
Aδιαμφισβήτητο είναι το γέγονος ότι δημιούργησε το slasher ως νέο είδος, μια πιο αιματηρή εκδοχή του giallo. Οι σκήνες βίας απλά τα σπάνε. Η σκηνοθετική δουλεια του Βava είναι απίστευτη (πχ η εναρκτήρια σκηνή με την παράλυτη γρια είναι φοβερή). Στα συν ότι εμφανίζεται ο αγαπημένος [B]Luigi Pistilli[/B] σε ένα μικρό ρόλο.
Ο λόγος όμως που την κατατάσσω πολυ ψηλα στις προτιμήσεις μου είναι ότι μπορεί κάποιος να την δει και σε άλλο επιπεδο, πιο μεταφυσικό. Τότε όλα εξηγούνται, ακόμη και το κουλό για πολλους φινάλε. Ένα post στα Message Boards του [B]IMDB[/B] μου άνοιξε τα μάτια. Για όποιον ενδιαφέρεται ας ψαξει το post με τίτλο [B]Fathoming the depths of Mario Bava’s ‘Bay Of Blood’[/B] αφού δει πρώτα την ταινία φυσικά.
[SPOILER]Ωραια,δλδ το οτι γινεται αυτο που γινεται στο τελος,δεν εχει σχεση με μια κουφη σκηνη που δειχνει τα παιδια να σπανε ενα βαζο?[/SPOILER]
Mιλαμε για τεραστια ταινια και συμφωνω για τον θρυλικο [B]Luigi Pistilli [/B] που εκανε τον κακο στα spaghetti western και κυριως στο αγαπημενο μου SW,το ‘’[B]The Great Silence[/B]’’.
Κουφο τελος,αλλα ταινιαρα μιλαμε.Ατμοσφαιρα απαιχτη και σφαξιματα που τρομαζουν ακομα και τωρα…
Εκει που επαθα πλακα με τον Bava παντως ηταν στο ‘’[B]Rabid Dogs[/B]’’ το οποιο παιζει να ειναι και η καλυτερη του.
Για τον γιο του [B]Lamberto[/B],ψιλοσυμφωνω.Το ‘’[B]Demons[/B]’’ εμενα δν μου αρεσε καθολου,αλλα εχει κανει ενα αγνωστο διαμαντακι,το ‘’[B]Delirium[/B]’’ που ψιλομοιαζει με το ‘’[B]Tenebrae[/B]’’ του [B]Argento[/B] και ειναι πολυ καλο.
Εχεις μηπως δει το ‘’[B]Body Puzzle[/B]’’ του [B]Lamberto Bava[/B]?To ψαχνω καιρο…
