O [B]Luigi Pistilli[/B] πέρα από κλασσικός κακός των western, εχει πρώτους ρόλους σε αρκετές giallo movies. Αυτήν τη στιγμή μου ερχεται στο μυαλο το συμπαθητικό [B]The Iguana with the tongue of fire[/B] (όπου η φωνη του είναι ντουμπλαρισμένη με αστεία Ιρλανδεζικη προφορα!) και τα κορυφαία [B]Your Vice Is A Locked Room and Only I Have The Key[/B] και [B]The Case of the Scorpion’s Tail[/B] (όπου παίζει τον Ελληνα μπάτσο!) του εξίσου αγαπημένου μου [B]Sergio Martino[/B].
To[B] Rabid Dogs[/B] ειναι σιγουρα στην λιστα μου για να δω (σειρα τωρα έχει το Almost Human). Μια άλλη ταινία του [B]Mario Bava[/B] που θεωρω αριστούργημα και δεν έχει αναφερθει είναι το [B]Lisa and the Devil[/B] με τον [B]Telly Savalas[/B]. Μου θυμίζει ταινια του [B]David Lynch[/B], τοσο δεν βγαινει νόημα, αλλα δεν εχει σημασια!
Θα τσεκαρω [B]Delirium[/B] αν και κραταω μικρο καλάθι.
Για το [B]Bay of Blood[/B] και μόνο οσοι το εχουν δει:
[SPOILER]Η μεταφυσική εκδοχη είναι οτι υπαρχει ενας μονο δολοφόνος και αυτος είναι ο ιδιος ο κόλπος που στοιχειωνει τους απληστους και σάπιους ανθρωπους ετσι ωστε να αλληλοσφαχτουν. Δεν ειναι τυχαιο οτι ο χαμος ξεκινα με το θανατο της κομησας και την αποφαση των κληρονομων να πουλησουν το μερος για να οικοδομηθει. Στο τελος τα παιδια καθαριζουν τους τελευταιους και ισορροπια επερχεται. Η περιοχη ειναι πια ασφαλης. Τα παιδια παιζουν στην φυση. Χαρουμενη μουσικη. Fine[/SPOILER]
Προς [B]Μoonchild[/B]:Να εισαι καλα,σε ευχαριστουμε.Μπες στον κοπο παντως να δεις καμμια.Θα σου αρεσει και η μουσικη τους που ειναι μιξη rock με jazz.
Προς [B]Stammargg[/B]:’’[B]Almost Human[/B]’’ και ‘’[B]Rabid Dogs[/B]’’ ειναι απο τις κορυφαιες ταινιες που εχω δει τελευταια.
Παιζει να παθεις τρελη πλακα.
Ωραια η εκδοχη σου για το ‘’[B]Bay Of Blood[/B]’’.Δεν ειχα καθισει να την εξηγησω και να την αναλυσω ετσι.
Ποιος ο λόγος να παρακολουθείς ένα θρεντ όταν δεν καταλαβαίνεις σε τι αναφέρεται, τι συζητιέται και όταν δεν έχεις σκοπό να ανακαλύψεις κιόλας?
Δώσε και σε μας λίγο από τον τόσο ελεύθερο χρόνο.
Αλλά οκ, δικαίωμα σου βέβαια!!
Πανεύκολα, εν ολίγοις. Δεν νομίζω βέβαια να είπα ποτέ ότι δεν αντιλαμβάνομαι το αντικείμενο, πιθανώς να ήμουν γκαβό. Και δεν νομίζω επίσης τα 30 δευτερόλεπτα που ξοδεύω για να διαβάσω ένα νέο ποστ(άντε 1-2 λεπτά αν είναι παραπάνω ή αν με απορρόφησε τόσο η περιγραφή που να θέλω να το ξαναδιαβάσω) να δημιουργούν πρόβλημα στο schedule της καθημερινότητάς μου. Σ’ ευχαριστώ πάντως που ασχολήθηκες.
‘‘The Girl Who Knew Too Much’’(1963) του Mario Bava
Xρονικα θεωρειται το πρωτο giallo,αν και ο Riccardo Fredda απο τη δεκαετια του 1950 με το ‘‘I Vampiri’’(το οποιο τελειωσε ο Mario Bava που δουλευε διπλα του ως διευθυντης φωτογραφιας).
Το ‘‘The Girl Who Knew Too Much’’ ειναι μια κλασικη ιστορια μυστηριου και εγκληματος στα χναρια του Hitchcock και εμφανεστατα ο τιτλος της ταινιας παραπεμπει στο ‘‘The Man Who Knew Too Much’’ του Μaitre!
Mια νεαρη Αμερικανιδα πηγαινει διακοπες στη Ρωμη και εντελως τυχαια γινεται μαρτυρας ενος εγκληματος ,γεγονος που εχει ως αποτελεσμα να μπλεξει σε περιπετειες και σκοτεινα δρομακια…
Κυριο χαρακτηριστικο της εν γενει δουλειας του Bava ηταν η ατμοσφαιρα,ο αργος σχεδον μυστηριακος ρυθμος ,τα σκοτεινα πλανα και το μαστορικο μπολιασμα ολων των στοιχειων του Hitchcock και των αλλων μεγαλων της δεκαετιας του 1940 και του 1950 που εθεσαν τις βασεις για τη δημιουργια ταινιων που αποτελουσαν μεταφορες ιστοριων μυστηριου.
Στα πρωτα του βηματα βρισκουμε στον πρωταγωνιστικο ρολο τον John Saxon,γνωστο απο το ‘‘Enter The Dragon’’ με τον Bruce Lee.
Αξιλογοτατη πραγματικα ταινια,απο τις καλυτερες δουλειες του Bava,ηταν η τελευταια ασπρομαυρη ταινια του,ταινια ομως που ο ιδιος δεν ειχε καθολου σε εκτιμηση.
Κακως…
‘’[B]The House With The Laughing Windows[/B]’’(1976) του [B]Pupi Avati[/B]
Εξαιρετικη ταινια,ενα απιστευτα εμπνευσμενο giallo με καταπληκτικη πλοκη και πολλους ρολους που προσδιδουν επιλεον μυστηριο.Αρχικα προκειται για μια ταινια απομακρυσμενη απο το γνωριμο αστικο περιβαλλον των μεγαλουπολεων της [B]Ιταλιας[/B] και τοποθετημενη στην επαρχια της χωρας.Εκει λοιπον ενας καλλιτεχνης καλειται απο τον δημαρχο ενος χωριου να καταφθασει στον τοπο προκειμενου να ολοκληρωσει στην εκκλησια ενα ημιτελες εργο,που αφησε ενας προσφατα αποθανων,αμφισβητουμενος και πολυ ιδιαιτερος ,ως χαρακτηρας ,καλλιτεχνης.Στη συνεχεια βλεπουμε να συμβαινουν απιστευτα πραγματα,να εμπλεκονται πολλοι και διαφοροι και ολοι να εχουν εναν λογο να διωξουν τον καλλιτεχνη απο το χωριο.
Θα ελεγα οτι αυτο το giallo εχει μια ποιητικοτητα,μια μελαγχολια και ενα μυστηριο,ενω ταυτοχρονα καυτηριαζει τον τροπο σκεψης των ντοπιων ανθρωπων,με τις προκαταληψεις τους και τα επτασφραγιστα μυστικα τους.
Αρκετα συμπαθητικες ερμηνειες,τρομερη ατμοσφαιρα,πολλα twists στην πλοκη και ενα τελος που προσωπικα με συνεταραξε.
Highly recommended για ΟΛΟΥΣ!!!
Να ξεκουράσω λίγο τον αρχηγό[B] jiopa[/B] που συνεχίζει ακούραστος να παρουσιάζει μικρά αριστουργήματα και να προτείνω με την σειρά μου το εξής διαμάντι :
[B]I CORPI PRESENTANO TRACCE DI VIOLENZA CARNALE (Italy, 1973)[/B] που είναι ο Ιταλικός τίτλος ή όπως είναι πιο γνωστό [B]TORSO [/B] του [B]Sergio Martino[/B].
Η υπόθεση. Μια παρέα από νεαρές φοιτήτριες που είναι όλες πεταχτούλες (εκτός, δυστυχώς για εμάς, της πρωταγωνίστριας [B]Suzy Kendall[/B], γνωστής από το κλασσικό [B]The Bird with the Crystal Plumage[/B]) τρομοκρατούνται από έναν μανιακό που έχει βάλει σκοπό να τις καθαρίσει. Οι διάφοροι ύποπτοι και τα παραπλανητικά στοιχεία είναι εδώ, όπως φυσικά και το καλοδεχούμενο γυμνό. Η σκηνοθεσία αγγίζει την τελειότητα. Η σκηνή στον βάλτο π.χ. είναι τόσο καλογυρισμένη που κάνεις rewind και την ξαναβλέπεις στο καπάκι. Η μουσική των αδερφών De Angelis δημιουργεί την απαραίτητη ένταση αρκετά αποτελεσματικά.
H ταινία ενώ έχει την φήμη της πολύ βίαιης, που τη δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό, βασίζεται περισσότερο στο μυστήριο ακολουθώντας πιστά τους άγραφους κανόνες του giallo. Αυτό στο πρώτο μισό της, γιατί από ένα σημείο και μετά αλλάζει τελείως στυλ. Στο δεύτερο μισό της απογειώνεται , με την αγωνία στο κατακόρυφο και αναρωτιέται κανείς πόσο γατάκια είναι κάποιοι σύγχρονοι δημιουργοί σε σχέση με τον Martino.
Αν και θεωρώ το [B]The Strange Vice of Mrs. Wardh[/B] το καλύτερο giallo που γύρισε ο Martino, το Torso είναι σίγουρα πιο επιδραστικο. Τσεκαρέτε το με την πρώτη ευκαιρία!
Φιλε,εισαι μεσα στο μυαλο μου.
Χθες κατεβασα το ‘‘Torso’’ κι ετοιμαζομουν να το δω τωρα,αλλα για καποιο αδιευκρινιστο λογο δεν παιζει.
Το ‘’[B]The Strange Vice of Mrs. Wardh[/B]’’ δεν παιζεται πραγματικα ,ισως να ειναι και το καλυτερο του giallo,αν και τοσο το ‘’[B]The Case Of The Scorpion’s Tale[/B]’’,οσο και το ‘’[B]All The Colours Of The Dark[/B]’’,τα θεωρω εξαιρετικα.
Αφου λοιπον δεν παιζει το ‘Torso’’ παω για να δω αλλη ταινια του Martino για την οποια θα γραψω αργοτερα…
Αλλα παιδια το ‘’[B]The House With The Laughing Windows’[/B]’,δεν παιζεται μιλαμε…
‘’[B]The Mountain of the Cannibal God[/B]’’(1978 του [B]Sergio Martino[/B]
Eνταξει,ποτε δεν μου αρεσε αυτη η προσκαιρη μοδα με ταινιες με καννιβαλους που δημιουργηθηκε στην [B]Ιταλια[/B] στα τελη της δεκαετιας του 1970 και κρατησε 5-6 χρονια,αλλα το ονομα του [B]Martino[/B] στα credits δεν με αφησε αδιαφορο,οπως ουτε τα ονοματα των [B]Ursula Αndress [/B](της οποιας οι υποκριτικες ικανοτητες ειναι αστειες ,βεβαια,αλλα τα βυζια υπεροχα ) και της μορφαρας [B]Stacy Keach[/B] που δεσποζουν στην ταινια,μια και αποτελουσαν φιρμες της εποχης.
Τα χαρακτηριστικα αυτης της πολυ βιαιης κι αποκοσμης ταινιας,ειναι η δημιουργια ατμοσφαιρας με τη χρηση υπερβολικης γραφικης βιας,με κακοποιηση ζωων,με καννιβαλισμους και με αλλα τετοια,για τα οποια εγω δεν τρελαινομαι,για να πω την αληθεια.
Στα της υπθεσης τωρα,ο συζυγος της [B]Andress[/B],επιφανης επιστημονας,αγνοειται στα βαθη της ζουγκλας και η μανταμ μαζι με τον αδερφο της,εναν αλλον επιστημονα και καποιους ντοπιους ξεχυνονται στα επικινδυνα δαση κι αντιμετωπιζουν τους κινδυνους.
Τιμια περιπετειουλα παντως που βλεπεται πολυ ευχαριστα και που σου κρατει συντροφια πολυ ανετα…
Μου αρεσε…
‘’[B]Sleepless[/B]’’(2001) του [B]Dario Argento[/B]
Σε συζητησεις με φιλους μου εχω πολλακις πει οτι το θεωρω το ‘’[B]Sleeples[/B]s’’ την καλυτερη ταινια του [B]Argento[/B] απο το 1990 και μετα και την τελευταια του πραγματικα καλη ταινια διοτι οι πιο προσφατες του πλεον σχεδον δεν βλεπονται με αποκορυφωμα το ‘’[B]Giallo[/B]’’(το ‘’[B]Dracula 3D[/B]’’ δεν το εχω δει ακομα,αλλα δεν αισιοδοξω και πολυ με αυτα που ακουω κ διαβαζω).Eιχα να το δω απο τοτε που πρωτοβγηκε και το επιθυμησα μπορω να πω κι ετσι λοιπον ξαναεβαλα και ειδα το καθαροαιμο αυτο giallo που ειναι στα χναρια και τα μονοπατια τοσο των αυθεντικων gialli του [B]Αrgento[/B] οσο και σε αυτα αλλων εξισου ταλαντουχων συναδελφων του.
Σε αυτη την ταινια ο [B]Argento[/B] αναθετει τη μουσικη μετα πο χρονια ξανα στους [B]Goblin[/B] και αυτοι με τη σειρα τους παραδιδουν αλλο ενα τρομερο soundtrack μεσα στη ροκια και τη μεταλια!!!
Δεν λεω λογια για την υποθεση,απλα απολαυστε…
‘’[B]Short Night of Glass Dolls[/B]’’(1971) του [B]Aldo Lado[/B]
Σκηνοθετικο ντεμπουτο του [B]Aldo Lado [/B],ενα αυθεντικο ιταλικο giallo με εμφαση στο μυστηριο και την αναζητηση και με απουσια βιας και αιματος,κατι που συνηθιζοταν στο ειδος.
Η ταινια ειναι οι σκεψεις ενος ανθρωπου που οι γιατροι θεωρουν νεκρο και τον εχουν στο νεκροτομειο,αλλα εκεινος ζει και σκεφτεται μην μπορωνταςι να κουνηθει.Μεσα απο τις σκεψεις του λοιπον μαθαινουμε για το πως εξαφανιστηκε η αγαπημενη του και πως ο ιδιος προσπαθησε να βρει τι κρυβοταν απο πισω,ενω παραλληλα παρακολουθουμε τους γιατρους να προσπαθουν να τον επαναφερουν στη ζωη…
Μεχρι να παρει μπροστα και να κατακλυστει απο το μυστηριο,το οποιο ειναι αφθονο,η ταινια κυλαει βαρια,αλλα μετα σε αποζημιωνει διοτι γινονται πραγματα που σου ανοιγουν την ορεξη και που δεν εχεις φανταστει.
Στο cast βρισκουμε τον [B]Jean Sorel [/B]και τη μονιμη ηθοποιο στις ταινιες του [B]Bergman[/B],[B]Ingrid Thulin[/B],ενω το ατμοσφαιρικο score της ταινιας εχει επιμεληθει ο [B]Ennio Morricone[/B].
‘’[B]The Perfume Of The Lady In Black[/B]’’(1974) του [B]Francesco Barilli[/B]
Aλλο ενα μοναδικο,ατμοσφαιρικο και πολυ μυστηριωδες giallo απο την τεραστια ιταλικη συλλογη.
Μια γυναικα αυτοβασανιζεται με οραματα,αλλα και πραγματικα γεγονοτα που εχουν σχεση με το ανατο της μητερας της.
Το θεμα ειναι αν ολα αυτα που συμβαινουν ειναι αποκυηματα της φαντασιας της η η ιδια ειναι θυμα μιας συνωμοσιας που της την εχουν στησει οι φιλοι και οι συγγενεις της.Αυτο το τελευταιο μπορει να φαινεται οτι ο σκηνοθετης το αφηνει σε μας να το διαλευκανουμε,αλλα νομιζω οτι στο τελος η ζυγαρια γερνει προς συγκεκριμενο σημειο…
Εγω ειδα πραγματικη μαστορια απο τον [B]Barilli [/B] και η ταινια του θυμιζει λιγο απο το ‘’[B]Rosemary’s Baby[/B]’’ στην ατμοσφαιρα και αρκετα απο το ‘’[B]Short Night of Glass Dolls[/B]’’(την απο πανω ακριβως ταινια).
Στον βασικο ρολο η [B]Mimsy Farmer[/B] η οποια επαιζε και στην πιο μετρια για μενα ταινια του [B]Argento[/B] τη δεκαετια του 1970 ,το ‘’[B]Four Flies On Grey Velvet[/B]’’.
Kαι φυσικα να μην ξεχασω να αναφερω και την κορυφαια μουσικη του [B]Nicola Piovani[/B].
