Kαι μένα μου άρεσε πολύ αλλά σε καμία περίπτωση δεν το θεωρώ ανώτερο απο το From Mars to Sirius και το The way of all flesh.
Αγαπημένο τραγούδι το Liquid Fire.
πολυ καλος ολος ο δισκος
αντε να ερθουνε για συναυλια
Ο δίσκος γαμάει μωρουδίστικα, πασπαλισμένα με ταλκ πωπουδάκια. Όπως έχω ξαναγράψει, το καλό είναι ότι η μπάντα δεν δείχνει κορεσμένη μετά την πρώτη δεκαετία της ύπαρξής της. Το αντίθετο μάλιστα, κάθε κυκλοφορία προσφέρει κάτι νέο! Μάλλον θα το ακούω για πάρα πολύ καιρό ακόμα.
Κυκλοφορει εκει εξω και η Special edition του δισκου με 2 bonus tracks,το My last creation και το This emptiness…τα οποια απλα σπερνουν!
Μάλλον ο δίσκος της χρονιάς. Η [B]έμπνευση[/B] ξεχυλίζει από παντού. Έμεινα μα–κας και η πλάκα είναι ότι δεν ήμουν καν fan τους. Μάλλον πρέπει να ανατρέξω και στα προηγούμενα τους. Αλλά αργότερα. Δεν νομίζω ότι θα ακούσω άλλο cd για κάνα μήνα!
ολο αυτο το κραμα των cynic/meshuggah/morbid angel/morgoth(εποχης odium)/hypocrisy(εποχης ομωνυμου)
ειναι καταπληκτικο
φοβερος δισκος
φαινεται να ειναι και ενα σκαλι πιο πανω απο το προηγουμενο
και οντως ο ντραμερ ειναι σουπερ
οχι τοσο απο θεμα τεχνικης, αλλα απο θεμα εμπνευσης
μολις ακουσεις και τα προηγουμενα δεν θα ξανακουσεις τιποτα για κανα χρονο… 
o δισκος γαμαει κλασσικα αν και ειναι λιγο δυσκολος οπως ολοι οι gojira δισκοι…
εδω στην αρχη δε με ειχε αρεσει το τεραστιο the way of all flesh…
τεχνικη εμπνευση τα παντα ολα…ελπιζω να ερθουν σε κλειστο να γκρεμιστει κανα κτιριο…νομιζο οποιος τους ειδε προπερυσι στο sonisphere ακομα παραμιλαει…!!
Τα 2 έξτρα κομμάτια τρομερά… Όσο πιο πολύ το ακούω τόσο περισσότερο γαμεί ο δίσκος…
:!:
…έτσι είναι…υπέροχος δίσκος…για αγορά:):!:
[B]Gojira - Live @ Graspop Metal Meeting 24.06.2012 webstream [/B]
Το Gift of Guilt εύκολα πάει στις υποψηφιότητες για τραγούδι της χρονιάς!
…ναι έτσι είναι…και ο δίσκος στην πρώτη δεκάδα της χρονιάς:):!:
Εκτιμούσα ανέκαθεν τους Gojira αλλά δεν τους άκουγα λόγω των φωνητικών κυρίως.
Ωστόσο αυτός ο δίσκος είναι μες τις ριφαρες και στο γκρουβ, τόσο που προσπερνάω τον τομέα αυτόν. Δεν θα πρωτοτυπήσω, δισκάρα, και το παραπάνω κομμάτι από τα καλύτερα φέτος.
Εκτός συναγωνισμού λέμε…αυτό λέγεται ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ δουλειά και ΕΜΠΝΕΥΣΗ…
Αυτο δεν το χω ακουσει ακομα. Ψιλοπατατα το προηγουμενο (δυστυχως) για τα δεδομενα τους σε σημειο που δε μου κανει κεφι με τιποτα να ακουσω το νεο, αντε να 'χα τσεκαρει κανα δυο κομματια στη φαση που χε βγει. Για καντε καμια συγκριση με Mars To Sirius και πισω μηπως ψηθω πληζ.
αν βρίσκεις ψιλοπατάτα το προηγούμενο μην ασχοληθείς καθόλου με τούτο δω
Για τα δεδομενα τους. Αν εξαιρεσεις το Toxic Garbage Island το ψιλοβαριεμαι ρε γμτ, μου φανηκε πολυ περισσοτερο progressive απο οσο θα το ηθελα. Ειχανε βγαλει και τη δισκαρα πιο πριν βεβαια και οι απαιτησεις ειχαν ανεβει στο θεο.
ε ναι, δε σε κατηγορώ (σε κατηγορώ δηλαδή, αλλά από μέσα μου, όχι στο ποστ :p), τεσπα τσέκαρε το gift of guilt που είναι όντως το καλύτερο του δίσκου και το ομώνυμο, και αν δε σ’αρέσουν άσ’το, άκου πάλι το link. πλάκα πλάκα πρέπει κάποια στιγμή να ξαναβάλω το link alive
και το pain is a master άκου. το ριφφ μετά την εισαγωγή είναι λες και είναι βγαλμένο από το πρώτο τους:wink: