Iσχυει. Το καλυτερο τους.
Θαμπς απ και Dance Asthmatics.
Βασικότερα δεν ήξερα που να τα ανεβάσω, αλλά μουσικά/στιχουργικά κολλάνε εδώ πέρα.
Mütterlein
check: Black Dog, Ghost Army, My War
Άλλη μία καλλιτέχνης, αμφότερη Chelsea Wolfe ιδιοσυγκρασίας είναι η Darkher, κατά κόσμον Jayn H. Wissenberg.
[quote]a charismatic singer-songwriter behind whose fragile elegance lies the creator of a powerfully emotive work.
Her captivating music is characterized by slowly building storm clouds of guitars and even more Jayn’s haunting, spine-tinglingly evocative voice. It is unprecedented dark music full of contrasts, at once powerful and fragile, wracked and serene, combining a feel of both chilling loneliness and the warmth of hope, and it is veined by an atmosphere of esoteric splendor and a deep spiritual confidence.[/quote]
check: Hollow Veil, Wars, The Dawn Brings the Saviour
Ναι πολύ καλό είναι αν και μ άρεσε που στο προηγούμενο σου μέναν κομμάτια με την πρώτη ενώ τώρα μου φαίνεται πολύ ομοιογενής ο δίσκος και χάνομαι.
Russia
Noise Rock/Post-Punk
Έχουμε καινούρια από Protomartyr και Grave Pleasures αλλά ησυχία
1 Like
Μετά την αποχώρηση της ξανθιάς, ήθελα πραγματικά να δω αν ο Kvohst θα πήγαινε το όραμά του εκεί που πραγματικά ήθελε. Εννοείται, δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να έκανε ένα δεύτερο “Climax”, αφού λείπει ο Goatspeed, αλλά κάτι κατάφερε, πιστεύω.
Πολύ καλύτερο από το ανέλπιδο και μπερδεμένο “Dreamcrush”. Σε μια συνέντευξή του (όταν ακόμα ζούσαν ως Beastmilk και ετοίμαζαν τον διάδοχο) είχε πει ότι ήθελε να επιστρέψουν στο σκοτάδι του ντεμπούτου ΕΡ, και μάλλον το κατάφερε τώρα. Αυτό το “Atomic Christ” μου έχει καρφωθεί στο μυαλό. Καταλυτικά και τα “Mind Intruders” & “Falling for an Atom Bomb”. Μ’ ενοχλεί λίγο που δεν είναι και ο Goatspeed για να εκτοξεύσει με τη μοναδικότητά του αρκετά σημεία (και το έκανε στο “In No Good Hand”), αλλά τι να κάνουμε…
Το νέο Protomartyr στο repeat όλη μέρα
Tα λιώνω και τα 2. Οι Grave Pleasures πάντως είναι ξεκάθαρο ότι θα στέκουν (για όσο ζήσουν) κάτω από τη σκιά του Climax. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν το καινούριο είναι καλύτερο του Dreamcrush, μ αρέσει αν και σε κάποια σημεία μου φαίνεται λίγο επιτηδευμένο. Ίσως αν δεν είχα ακούσει ποτέ το Climax να έλεγα άλλα.
Το protomartyr προσπαθώ να το βάλω σε σειρα ακόμα. My Children , Chuckler, Male Plague ξεχωρίζουν μέχρις στιγμής.
έχουν βγει ευρωπαικη περιοδια οι protomartyt. Παιζουν και με τους Metz… Μακαρι να σκαγαν απο δω…
Chain Cult. Νέα, εγχώρια, D.I.Y. μπάντα για όσους γουστάρουν Estranged, Wipers κλπ. Με διάφορα άτομα από άλλες μπάντες (Λήθη, Conspiracy of Denial, Αρχή του Τέλους κλπ.). Τσεκάρετε οπωσδήποτε οι fan του είδους, τον επόμενο μήνα θα είναι και σε περιοδεία.
1 Like
Με μια πρόχειρη ματιά στο topic δεν είδα να έχουν αναφερθεί και πιστεύω αξίζουν.
Ο λόγος λοιπόν για το τρίο από Γερμανία μεριά, τους Rope Sect (που ανήκουν στην Iron Bonehead 
).
Πολύ ωραίος δίσκος και πολύ σκοτείνός, αν και για μένα δεν ακούγoνται και τόσο post-punk όπως τους παρουσιάζουν σε διάφορες κριτικές, περισσότερο προς το γκόθικ ροκ μου κάνουν.
Θα ακούσεις επιρροές από Beastmilk αλλά εγώ ακούω και κάποια Tiamat στοιχεία.
Δώστε μια αυτιά στο bandcamp τους, αξίζει.
Δεν ξέρω ποιος διαβασμένος το είχε post-άρει και που, οπότε γράφω εδώ για τη ΔΙΣΚΑΡΑ (ΕΡ) που έβγαλε η Manuela από Terrible Feelings. 4 κομμάτια πραγματικά πολύ-πολύ-πολύ καλύτερα απ’ ό,τι φαντάζεται κανείς, το καθένα με το δικό του ηχόχρωμα και χαρακτηριστικά. Το ομώνυμο πιο pop/new-wave, το “Time will pass” ωραία μπαλαντούλα, αλλά ιδίως τα δύο που απομένουν (“Into darkness” και “In the rain”) έχουνε refrain που σε ΞΕΤΙΝΑΖΟΥΝ. Ναι, το “Into darkness” ξεπατικώνει το “Dreaming” από System of a Down, αλλά δεν πειράζει. Μιλάμε για δύο από τα καλύτερα τραγούδια που άκουσα φέτος, μιλάμε για πολύ δυνατή κυκλοφορία. ΟΚ, όλοι ξέρουμε τι δυνατότητες έχει η φωνή της (όποιος δεν έχει ακούσει Terrible Feelings ας το κάνει ΤΩΡΑ παίρνοντας με τη σειρά όλες τους τις κυκλοφορίες), αλλά το θέμα είναι και μουσικά που θα το πήγαινε. Εγώ έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος, πιο pop/mainstream αισθητική αλλά αυτή η φωνή έχει υπογράψει συμβόλαιο με τις παθιασμένες/εμπνευσμένες μελωδικές γραμμές. Για όποιον θέλει να ακούσει:
1 Like
Κυκλοφόρησε και το νέο άλμπουμ από True Moon
Νέο Chain Cult, το οποίο είναι καταπληκτικό, ε. Καλύτερα φωνητικά, αρκετά riffs (κι όχι μόνο lead μελωδίες με μπάσο από πίσω), άψογη παραγωγή και αρκετές τραγουδάρες (ομώνυμο, “City of ruins”, “The uninvited”). Το ακούω ακατάπαυστα τις τελευταίες μέρες και μου φαίνεται ότι είναι album που ακούγεται νεράκι απ’ την αρχή μέχρι το τέλος.
1 Like
Ας αφήσω και εγώ το σχόλιο μου για το ιδίωμα αυτό, για την φετινή χρονιά.
Στον χαμό των κυκλοφοριών που (δεν) άκουσα φέτος, ο δίσκος των The Murder Capital με έστειλε αδιάβαστο. Μιας και εγώ δεν είμαι τόσο λαγωνικό σε αυτά, τους πήρα χαμπάρι μετά την παρουσίαση του δίσκου από εμάς, αλλά έκτοτε αρρώστησα κανονικά. Φυσικά και έχασα και το λάιβ τους εδώ.
Αψεγάδιαστος δίσκος για τα γούστα μου. Με έπιασε απροετοίμαστο και μάλλον θα κάνει καιρό να με αφήσει.
Ο άλλος δίσκος που με κόλλησε, είναι αυτός που αναφέρεται στο προηγούμενο post, ο νέος δίσκος των Chain Cult. Το ότι έχουμε διαχρονικά σαν χώρα συγκροτήματα που έχουν κάτι να πουν σε αυτό το σκοτεινό punk, είναι νομίζω γνωστό.
Τα μέχρι τώρα βήματα των Chain Cult ήταν υπέροχα και περίμενα και εγώ τον νέο δίσκο. Αν και άργησα να αφοσιωθώ, έχοντας κολλήσει με άλλα, να αφήσω και εγώ τα 2 cents μου. Λατρεύω την παραγωγή και τα φωνητικά. Οι 8 συνθέσεις είναι εξαιρετικές, ο δίσκος δεν πέφτει ποτέ σε ποιότητα στα αυτιά μου. Πέραν του LP σε γνωστά distros, υπάρχει και για δωρεάν κατέβασμα στο bandcamp τους. Νομίζω πως είναι από τα καλύτερα πράγματα που έβγαλε η εγχώρια σκηνή φέτος.
4 Likes
Θα στρωσεις κι εσυ 
…
Μου λες κάτι για τους Chain Cult τώρα που δεν πιάνω ;
Για το black metal σου λεω
1 Like