Περνάω να αφήσω αυτό εδώ σε περίπτωση που δεν το έχετε ακούσει,
μιας και ειναι ό,τι καλύτερο (Cure εξαιρουμένων) που άκουσα φέτος σε gothic αποχρώσεις.
Α ρε Μιννεάπολη πανκομάνα.
Έγραψα και μερικά πραγματάκια στο νέο Underground Express για αυτό το δίσκο, μιας και τον συμπεριλάβαμε.
ψιλοκατατύχη μπήκα επειδή βαρέθηκα τα πάντα και νιώθω μια πολύ γκόθ μοναξιά και αρνητικίλα. και βρήκα ένα post μου από το 2008 σε αυτό το θρεντ. ας τα βράστα. χαίρομαι πολύ που υπάρχει ακόμα αυτό το φόρουμ. είναι σχεδόν θαύμα. εμείς τότε το 2008 είμασταν τραυματισμένοι από το κλείσιμο του rockfm.gr
ήθελα να ρωτήσω ρε μμτ, … ψάχνω μάλλον ένα καινούργιο στέκι - υπάρχει κανένα μαγαζί εκεί έξω που έστω που και πού να βάζει καμια βραδιά gothic metal? (και να μην το θεωρεί ντροπή) ναι δεν μιλάω για το darksynth darkwave coldwave και όλα αυτά που έχουν γίνει λίγο της μόδας την τελευταία δεκαετία. αλλά για ατμοσφερικό μέταλ που να κλείνει σε γκόθ (και ίσως να έχει γίνει πιο ντεμοντέ και από ντεμοντέ) δυσκολάκι, μάλλον…
ούφ. ελπίζω να είστε καλά.
Ψάξου Τρίτες στο Big Easy στην Κυψέλη και τακτικά στο Rainbow μεσοβδόμαδα 
tell me more
merci!!
πολύ όμορφο μπαράκι που προσπαθεί να αλλάξει τύπο γιατί είναι και σε φοβερό σημείο. Ψάξτο στα social να δεις τη φάση του.
Μιλάμε για φανταστικά κομμάτια. Τι να τα κάνεις τα φτερά???
Δεν ξέρω αν είναι περισσότερο post-punk ή noise rock αλλά here we are.
Το δεύτερο άλμπουμ των Ditz από το Brighton έρχεται μάλλον να τους εδραιώσει ώς ένα από τα καλά καινούρια σχήματα αυτού του ήχου. Οι ίδιοι οι Idles - με τους οποίους έχουν αρκετές συγγένειες - τους έχουν λατρέψει.
Το Never Exhale είναι ίσως λίγο λιγότερο σκοτεινό από το εξαιρετικό τους ντεμπούτο, κερδίζει πόντους όμως λόγω της περιγραφικότητας που έχει η μουσική τους, ειδικά στο δεύτερο μισό του άλμπουμ. Εκεί έχει μερικά φανταστικά τραγούδια.
Μοιάζει σαν να λείπει κάτι για να γίνουν μεγάλοι - ίσως λίγο περισσότερη προσωπικότητα στα φωνητικά; Ίσως. Συνολικά όμως πρόκειται για ένα πολύ καλό άλμπουμ που, από ποιοτική άποψη, ξεχωρίζει.
Καλησπέρα.
Νομίζω πως πρεπει να τσεκάρετε όσοι γουστάρετε σκοτεινό post-punk.
Μέλη, λέει, από Urge, Toucan και Plebeian Grandstand…
THIS ETERNAL DECAY “Spettro”
Η περσινή έξοχη κυκλοφορία των THE ROPE μου σύστησε την Swiss Dark Nights, οπότε είπα φέτος να τσεκάρω τις κυκλοφορίες της. Οι περισσότερες αν όχι όλες αξιόλογες πρέπει να πω, σε καθεμιά όμως κάτι μου έλειπε.
Πλην του “Spettro” των εξ Ιταλίας ορμώμενων THIS ETERNAL DECAY (δυστυχώς έχασα το πρόσφατο λάηβ τους), το οποίο τικάρει όλα τα κουτάκια του darkwave/ebm/σκοτεινής ποπ με μπόνους τα “γεμάτα” φωνητικά του Riccardo Sabetti. Από τους SISTERS μέχρι τους CURE κι από κει σε DIARY OF DREAMS και λοιπούς καταραμένους ποιητές, το Φάντασμα (“Spettro”) είναι εδώ για να χορέψουμε μαζί του.
Βγήκε την Παρασκευή και είναι πανέμορφο, εμβαθύνουν σε όλες μα όλες τις πτυχές του ήχου τους δίχως να χάσουν τη στόχευση, τον πυρήνα που τις διακρίνει, δίχως καμία εκλέπτυνση του βάθους τους.
On topic, θα ήθελα να ρίξω λίγο φως στους λατρεμένους μου, πλέον, Body Maintenance:
Τέσσερα χρόνια μετά από ένα εξαιρετικό 12ιντσο EP (λίγα λόγια δω), αυτό το συγκρότημα, επέστρεψε με νέο LP, με την φυσική μορφή να έπεται τέλος του μήνα.
Από τη Μελβούρνη έρχονται, και αγαπάνε το manchester αρχών '80ς, και εδώ φαίνεται πως δίνουν την πιο απαιτητική τους δουλειά. Από τις αγαπημένες μου κυκλοφορίες για εφέτο. Επίσης, εξωφυλλάρα.
Για όσα δε εκτιμούν μπριζωμένο, lead heavy, anarcho/post-punk με second empire justice blitz aura, αλά Chain Cult, Straw Man Army, Syndrome81, κλπ, οι Ιταλοί (αλλά μάλλον γάλλοι στην πσυχη) Astio έβγαλαν τον Μάρτιο μεγάλη δισκάρα, και βαριέμαι να περιμένω τα υπόγεια της χρονιάς για να μιλήσω για αυτή, αφού είμαι εις το μουδ αυτή τη στιγμή.
Peaceville Records is proud to announce the signing of Scorpion Milk.
The debut solo album of apocalyptic post punk from Beastmilk & Grave Pleasures mastermind Mat McNerney detonates this fall 2025.
Scorpion Milk draws heavily from the raw, confrontational energy of UK Anarcho-Punk and 80s Post-Punk: Killing Joke, Flux Of Pink Indians, Crisis, The Fall, The Sound, mixed with early The Sisters of Mercy and Siouxsie and The Banshees to brandish corrosive and defiantly danceable songs for the end times.
