βασικά:
Παρακαλω μεταφερετε το στις κυκλοφοριες και μετονομαστε το σε Goth Rock, Post-Punk Κυκλοφορίες/Μπάντες
Mιας και μεταφέρθηκε ας ποστάρω μια κλασσική κυκλοφορία, έτσι για το καλό 
Cocteau Twins - Garlands ( 1982 )
[CENTER]
[/CENTER]
Ο πρώτος δίσκος της μπάντας από την Σκωτία αποτελεί ένα από τα μνημεία του post punk ήχου. Όταν σκέφτομαι την λέξη 80’ς από τα πρώτα πράγματα που έρχονται στο μυαλό μου είναι η αρρωστημένη μινιμαλιστική ψυχεδέλεια των γκρουπς που αλλάξαν τον ανέμελο και χαρούμενο ρου της μουσικής, και σίγουρα οι Cocteau Twin είναι ένα απο αυτά. Πρωταγωνιστής ένα μπάσο και μια κιθάρα που παραληρούν σε απόκοσμα γραντζουνίσματα και βέβαια την μελαγχολική φωνή - σειρήνα της Elizabeth Fraser ( πάντα είχα την εντύπωση ότι η τύπισσα από τους Cranberries την είχε για Θεά της… ), και το drum machine που απλώς αναλώνεται στον ίδιο ρυθμό σχεδόν σε όλο το άλμπουμ και - πιστέψτε με - δεν θα γινόταν καλύτερα.
Πω ρε συ, τη σκέψη μου διάβασες? Ήμουν έτοιμος μια μέρα απ’ αυτές να προτείνω κάποιο άλμπουμ απο Cocteau Twins!!! Τι να πω για το απίστευτο αυτό ταξίδι που είναι η μουσική τους, σε συνδυασμό με τα φωνητικά της Eliζabeth Frazer? Και αν απο τη μία εσένα σου φέρνει στο νου Cranberries, εμένα πάλι μου θυμίζει πολύ Dead Can Dance και Lisa Gerrard - στο πιο “ονειρικό” της όμως. Και γενικά προτείνω να τους ψάξουν όσοι γουστάρουν Dead Can Dance αλλά δεν έχουν ακούσει Cocteau Twins.
Πάρα πολύ ενδιαφέρον συγκρότημα, απο το οποίο θα πρότεινα και τις δουλειές που έβγαλαν στα '90ς.
Καλή φάση χαχαχα! Κοίτα με τα υπόλοιπ ατους δεν έχω ασχοληθεί ιδαίτερα. Έχω ακούσει το Head Over Heels που εκεί ήδη δεν είχαν καμμία σχέση με το ντεμπούτο τους, αν και υπάρχουν κάποιες καλές ιδέες. Επί πλέον από τα 90’ς το μόνο που έχω ακούσει είναι το Heaven or Las Vegas και μου φάνηκε αρκούντως γλυκανάλατο και αδιάφορο. Τα υπόλοιπα είναι στο ίδιο στυλ?
Ωχ, ναι ρε συ, έχεις δίκιο. Βασικά θυμόμουν πως μου άρεσαν κάποιοι μεταγενέστεροι του Garlands δίσκοι και νόμιζα οτι έγιναν στα '90ς! Καμία σχέση όμως, θυμόμουν λάθος. Είχα κατά νου τα Treasure και Victorialand, τα οποία φαντάζομαι θα έχεις ακούσει, και τα οποία προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους ενδιαφέρονται, πολύ ιδιαίτερα άλμπουμ και τα δύο.
Τώρα όσο αφορά τις δουλειές τους στα '90ς, βρίσκω πολύ αξιόλογο τον τελευταίο τους δίσκο, το Milk and Kisses του '96.
Δισκάρα!! Τέλος.=D> =D> =D>
Δυο ακομα προτεινομενες κυκλοφοριες. Και οι δυο μαλιστα του 1986:
Clan Of Xymox - Medusa
Πρωτοποροι του darkwave ιδιωματος κι εμπνευσμενοι απο τις διδαχες των Bauhaus/Joy Division, οι COX με το Medusa χαριζουν ενα σκοτεινο διαμαντι. Το Louise στοιχειωνει…
Fields Of The Nephilim - Burning The Fields EP:
Το συγκεκριμενο ΕΡ ειναι απο τις πρωτες (αν οχι η πρωτη) επισημες κυκλοφοριες των Fields και περιεχει μεσα 4 κομματαρες, τα Trees Come Down, Back To Gehenna, Darkcell, Laura. Συστηνεται ανεπιφυλακτα στους die-hard οπαδους.
Τα κομματια του ΕΡ μπορουν να βρεθουν και στην συλλογη From Gehenna To Here, η οποια περιεχει επισης το Returning To Gehenna ΕΡ.
Τσεκάρετε και το περσινό EP των Clan Of Xymox, όπου έχει δύο καιονούρια κομμάτια. Το On A Mission ειδικά ένα κομμάτι που τα σπάει, για τρελό χορό μιλάμε… Επίσης υπάρχουν και δύο διασκευές του heroes του Bowie και ειδικά η industrial version είναι πολυ άρρωστη. Καλά για το Medusa προσκυνάμε κανονικά. Το δευτερο αγαπημένο μου δισκάκι από αυτούς. ( Το πρώτο φαντάζομαι είναι περιττό να πω ποιο είναι 
)
edit: Απλώς επειδή με πόρωσε τώρα ο ChrisP που μου τους θύμησε, να ποστάρω το παρακάτω λινκ:
Θυμήθηκα μια ιστορία. Θυμάστε μια εκπομπή στο Ηρακλείο FM πριν μερικά χρόνια ένας τύπος ονόματι Πανούλης? Συγκεκριμένα του είχαν ζητήσει να βάλει “το καλύτερο gothic κομμάτι κατά την γνώμη του” και έβαλε το συγκεκριμένο. Καλή φάση. Τον πήγαινα πολύ αυτον τον τύπο.
Χαλαρά ένα απο τα καλύτερα gothic σχήματα οι Clan of Xymox, δε το συζητάμε. Όσο αφορά το EP των Fields που πόσταρε ο Chrisp, το οποίο είπε θα αρέσει στους οπαδούς των fields, δεν έχω παρά να συμφωνήσω πέρα για πέρα! (άντε, ο Απρίλης είναι κοντά…) 8)
[FONT=“Arial Narrow”][SIZE=“2”]Ρε άστα αυτά κα πες μας αν θα έρθεις σε καμιά βραδυά που θα παίζουμε τέτοια…
οσονούπω…
Η αλήθεια είναι πως βαρέθηκα αυτή τη μουσική πια, πολύ μαυρίλα βρε παιδί μου.
ήμουν πολύ πειστικός? εννοείται πως αν γίνει κανένα goth και τα λοιπά πάρτυ είμαι μέσα, δε το συζητάμε… 8)
Επ… τι κανονίζετε εδώ???:-k :-k :-k :-k
[FONT=“Arial Narrow”][SIZE=“2”]6 Μαρτίου…θα ενημερώσουμε κι επίσημα 
[/SIZE][/FONT]
Λοιπόν υπάρχει μία ενδιαφέρουσα συνέντυξη του Murphy στο postwave.gr για το νέο άλμπουμ. Ο δίσκος από ότι έχω αφουγκραστεί σε άλλα καθαρά goth sites θα θαφτεί από την κορφή ως τα νυχιά. Εγώ πάντως τον ακούω ευχάριστα ασχέτως που δεν έχει σχέση με Bauhaus. Λεπόν, για το συγκεκριμένο θέμα ρωτάνε τον Murphy:
Το «Go Away White» είναι πλέον έτοιμο και πρόκειται να κυκλοφορήσει, αλλά τι είδους αντιδράσεις περιμένεις από έναν παλιότερο θαυμαστή των Bauhaus και από κάποιον που, ας πούμε, δεν έχει ακούσει ποτέ την μουσική σας;
Peter Murphy: Νομίζω πως είναι μια δύσκολη απάντηση αυτή γιατί ποτέ δεν μπορείς να μαντέψεις την άποψη κάποιου, του κοινού ή οποιουδήποτε το ακούσει. Νομίζω όμως ότι το album ξεχωρίζει λόγω του ότι έχει μια «ωμή» ποιότητα. Δεν νομίζω πως είναι ακουστικά όμοιο ή σχετίζεται με οποιοδήποτε τρόπο με ό,τι έχουμε κάνει στο παρελθόν, έτσι νομίζω ότι θα μας αντιμετωπίσουν όπως οποιοδήποτε άλλο γκρουπ που είχε ένα κάποιο κοινό στο παρελθόν. Ίσως βέβαια έχουν κάποιες προσδοκίες και ενδεχομένως δεν θα τους αρέσει αν βασιστούν σε ότι τους ελκύει τώρα. Στ? αλήθεια δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί. Το «Go Away White» ουσιαστικά στέκεται σαν μια καλή αποτύπωση της ενέργειας που έχουμε σαν γκρουπ και έχει πολλά θετικά στοιχεία μέσα του, είναι τόσο παιχνιδιάρικο?
[FONT=“Garamond”][SIZE=“2”]“Sick Hallowe(en)d Night”[/SIZE][/FONT]
το καινουριο Nick Cave & The Bad Seeds το εχει ακουσει κανεις? Dig Lazarus, dig!!!
το κατεβάζω τωρα και έλεγα να πει κανεις δυο λόγια αν ξερει.
Δεν ξέρω αν ειμαι στο σωστο θρεντ όμως. :-k
[FONT=“Franklin Gothic Medium”][SIZE=“2”]Δεν είναι άσχημο, αλλά έχει βγάλει και καλύτερα [/SIZE][/FONT]
Να προτείνουμε και κάποιον δίσκο απο τους Inkubus Sukkubus. Αναδείχτηκαν κατά τη διάρκεια των '90ς, έχουν γυναίκα στα φωνητικά (της οποίας βρίσκω πολύ ωραία τη χροιά της φωνής), και γενικότερα μια παγανιστική θεματολογία. Προτείνω το “Vampyre Erotica” του 1997. Λίγο κλισέ σαν θέμα μεν, αλλά πολύ καλός δίσκος, και με μια καταπληκτική διασκευή στο Paint It Black! Ακόμα και αν δεν ακούσετε το άλμπουμ, ακούστε τουλάχιστον τη διασκευή! (η οποία παραπέμπει αμέσως στο ύφος του συγκροτήματος)
Το ομώνυμο κομμάτι του Vampyre Erotica κλείνει ολόκληρες δισκογραφίες άλλων γκρουπς. Τέλος. Πω πω καλή φάση ellαnor μου τους θύμισες και έχω να τους ακούσω χρόνια!