Χωθειτε στην παραγγελια απο nuclear blast να παρουμε την exclusive εκδοση (white) του βινυλιου. 18? συν τα οποια μεταφορικα μας βγουν. 14/2 λεω να την βαλω αν μαζεψουμε τα λεφτα.
Οι Kodex είναι σαφώς πιο επιβλητικοί και με γεμάτο ήχο. Οι Magus έχουν απλοϊκές συνθέσεις και είναι πιο κοντά στο κλασσικό heavy. Εννοείται ότι προτιμώ Kodex. Δεν το συζητάω καν. Απλά οι Magus έχουν ένα πιο χαλαρό και ευκολοάκουστο στυλάκι. Ακούγονται εύκολα και ευχάριστα. Είναι το πρωινό soundtrack.
Εγώ θα σύγκρινα Magus με Twilight Of The Gods και Argus. Ακούστε Argus το τελευταίο να καταλάβετε τι εννοώ. Mid tempo ψιλο-doom epic heavy metal με δισολίες και γεμάτα (γαμάτα) φωνητικά.
δεν ενθουσιαστηκα στο συνολο…1- 2 κομματια καλα,τα υπολοιπα μετριοτητες
Καλά τα λες. Οι 2 παραπάνω κυκλοφορίες είναι κοντά ηχητικά. Και οι Sinister Realm είναι παρόμοια φάση. Καλύτερη θεωρώ των Twilight of the gods χωρίς και αυτή να την θεωρώ κάτι ιδιαίτερο. Argus προτιμώ το πρώτο τους και βρίσκω ότι έχουν πτωτική πορεία όπως και οι Magus.
P.S : Πραγματικά απορώ με το σχόλιο που διάβασα στο χάμερ, μπηχτή, συγκριτικά με Manowar για το Grand Magus ότι τουλάχιστον αυτοί είναι από Σκανδιναβία και ακούγονται ας πούμε πιο τρου οι “ύμνοι” τους. Ούτε μια κλανιά του Thor δεν είναι αυτά τα τραγουδάκια και ας ήταν γραμμένο το Thor από Παπούες Γκουιανέους 
άσε γιατί ο φοξ πλέον έχει ήχο που θα ζήλευε και ο ντεμάιο του 84.
ΟΥΣΤ ΡΕ ΚΟΥΤΑΒΙΑ
Πολύ ωραίος δίσκος με πανέμορφα τραγούδια,κολληματικά ριφ και εξίσου εύστοχα σόλο. JB σε φόρμα όπως κι όλη η μπάντα,γαμάτο εξώφυλλο και ταιριαστή παραγωγή. Άλλοτε επικοί,άλλοτε ευθέως heavy,περικλείουν και σε αυτή τους την προσπάθεια το νόημα των λόγων του JB στις πρόσφατες συνεντεύξεις του.
Και δίσκος με στιχουργικές αναφορές στον Elrik,μόνο πολύ καλός μπορεί να είναι 8)
ο δισκος ειναι πολυ μετριος καμια σχεση με τον προηγουμενο. στο Hammer εχουν χασει τα αυγα και τα πασχαλια. Γινεται να εχεις σαν παρομοια τα Hail to England και Hammerheart στον συγκεκριμενο δισκο? η προσπαθεια τους να δημιουργησουν ηρωες καταντα το λιγοτερο γελοια. και για να μην βιαστει καποιος δεν το διαβαζω απλα επεσε στα χερια μου το συγκεκριμενο τευχος.
lol!!
Αν εξαιρέσεις το τελευταίο τραγούδι που είναι παραδοσιακά έπος (Hammer Will Bite) και το χειρότερο του δίσκου (Naked & The Dead) το υπόλοιπο κυλάει ευχάριστα, χωρίς να είναι κάτι εξαιρετικό.
Αν δεν ήταν ο JB με την απίστευτη φωνάρα του θα ήταν αισθητά κατώτερο το αποτέλεσμα.
Από την στιγμή που παίζουν καλοπαιγμένα ένα τέτοιο είδος εν έτει 2014 χωρίς να κουράζουν, έχοντας ένα εξαιρετικό σερί δίσκων, τους αξίζουν συγχαρητήρια.
Ωστόσο αν μπει στα καλύτερα (μου) της χρονιάς είτε η χρονιά θα είναι κακή είτε (εγώ) θα έχω(ουμε) ακούσει λίγους δίσκους.