ΈΠΟΣΣΣΣΣ
Το χω ακουσει 3 φορες, ως τωρα σε καμμια περιπτωση καλυτερο του Iron Will, κ δεν εχω πειστει οτι ξεπερνα το The Hunt, βεβαια γουστα ειναι αυτα. Πιο πολυ heavy ακουγεται με εξαιρεση τα επικ Triumph And Power και The Hammer Will Bite…ενταξει αν πεσουν οι κεραυνοι του Thor και με καψουν θα το υπομεινω…
Αποψε το βραδυ εδω στη χιονισμενη Στοκχολμη γινεται κ παρτυ παρουσιασης του δισκου σ’ενα ροκαδικο με τους Magus παροντες αλλα δυστυχως δεν θα παιξουν live, μονο θα ναι dj’s
Συμφωνώ με το φάντασμα της ελευθερίας. Ούτε καν για συγκρίσεις με Iron Will. Ίσως άμα άκουγα πρώτη φορά heavy metal. Τι να πω. Πραγματικά απορώ με αυτά τα δίσκος μήνα στο χάμερ κτλ. Χιλιοπαιγμένο μέταλ με την κλασσική εξαίσια φωνή που χει τραγουδήσει πολύ καλύτερα πράματα στο παρελθόν. Είδα πρόσφατα πάλι τους 3 άρχοντες και όσο το άκουγα σκεφτόμουνα ότι οι Grand Magus είναι ότι είναι ο Denethor, ο Boromir και η Gondor γενικά συγκριτικά με τους αρχαίους Numenoreans…Μια χλιαρή, αραιωμένη ποιοτικά, έκδοση του κλασσικού παλιού επικού μέταλλου. Άλλοι είναι οι πραγματικοί σύγχρονοι Aragorn του είδους 
Όλα αυτά φυσικά σύμφωνα με τα δικά μου γούστα.
Για πες ποιοί είναι αυτοί οι Aragorn, κουβέντα να γίνεται.
Εγώ άκουσα το δίσκο 2 φορές, αλλά δεν θα εκφέρω ακόμα γνώμη, θέλω να καταλαγιάσει δυο-τρεις μέρες. Σίγουρα ξεχώρισα το ομώνυμο και το The Naked And The Dead. Θα του δώσω χρόνο να δω πού θα κάτσει η μπίλια (αν και τελευταία μονοπωλεί το στερεοφωνικό μου ο δίσκαρος των Need).
Πάντως, παίζει και να είμαι ο μοναδικός που θεωρεί καλύτερο δίσκο τους το Hammer Of The North. Αλλά είμαι πεπεισμένος πια ότι είναι ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει.
Δεν είμαι σίγουρος ότι τους ξέρω. Είναι σε φάση Γοργοπόδαρου Πάντως το Atlantean Kodex είναι πολύ πιο επικό, ανεξάρτητο και πάνω από όλα ποιοτικό κατ εμέ.
Το Hammer of the North για μένα είναι το καλύτερο από τα 3 τελευταία με διαφορά. Από τα 3 αμιγώς heavy δηλαδή χωρίς πολλές επιρροές από το πιο αργό παρελθόν τους. Κορυφή για μένα παραμένει το Iron Will όπου ανεβαίνοντας με doom επιρροές και μειώνοντας τες σταδιακά φτάσανε σε μεταλλικές τελειότητες και μετά ξεκινήσε κλασσικοχέβυ κατάβαση
Edit: Μπορεί να μαι γραφικός και υπερβολικός και να αντιδρώ στο hype που βλεπω, αλλά πραγματικά τα 2 τελευταία μου φαίνονται υπερβολικά κλισαρισμένο και χιλιοπαιγμένο μέταλ το οποίο έχει φτάσει τα ταβάνια του προ πολλού και έχει συγκινήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό, για να μου κάνουν αυτοί οι 2 δίσκοι οποιαδήποτε ουσιαστική αίσθηση πέρα από ένα ελαφρύ αίσθημα νοσταλγίας. Προτιμώ μπάντες που προσπαθούν να ακουμπήσουν το επικό και αγνό μεταλλικό αίσθημα με λίγο πιο ιδιαίτερο τρόπο
Ε όχι δα.
Ακούω τώρα πρώτη ακρόαση από σιντάκι αγορασμένο σήμερα (reload, 15).
ο δίσκος δεν είναι καλός, έχουν βιαστεί πολύ και βγαίνει ένα άψυχο προβλέψιμο αποτέλεσμα. Δυστυχώς έχουν πάρει αυτό το μονοπάτι ήδη απο τον προηγούμενο δίσκο, ελπίζουμε κάτι καλύτερο για το μέλλον
Μ’αρέσει ρε φίλε, μ’αρέσει πολύ, αλλά βαθιά μέσα μου θα είμαι πάντοτε ντουμάς (όχι Joe) και θα νοσταλγώ.
Καλος δισκος στα στανταρντς που μας εχουν συνηθισει,αλλα οχι και κατι που θα μας αλλαξει την ζωη.
Θα τους ηθελα πιο λυρικους\δραματικους ή και γιατι οχι μελαγχολικους σε καποια σημεια για να μεταφερουν αυτη την αισθηση του Βορρα.
Τον πέρασα 2 φορές βιαστικά . Έχει πάντως τραγούδια που μένουν απο το πρώτο άκουσμα . Αυτο απο μονο του είναι θετικό .
Lonesome rider
Γιατί πάντα πρέπει να συγκρίνουμε ένα καινούργιο δίσκο ενός συγκροτήματος με ότι καλ’ύτερο έχουν βγάλει?
Πάντως είναι πολύ καλύτερο από το Hunt.
Kαι αρκετά στοιχεία από Manowar, και ο ήχος της παραγωγής μου φέρνει Into Glory Ride.
Πολυ ωραιος δισκος για μενα.
Την πρωτη φορα που το ακουσα ενθουσιαστηκα υπερβολικα αλλα φοβηθηκα οτι μπορει να ειναι απλα απο την αναμονη. Τελικα το εχω ακουσει 8-9 φορες και καθε φορα περναει “νερακι” και γουσταρω καργα. Σιγουρα μου αρεσε περισσοτερο απο το The Hunt το οποιο δεν μου εκανε κλικ οσο και αν το προσπαθησα.
link?
Ψάξε στη Σοβιετική Μητέρα Πατρίδα.
Δεν έχω καταλήξει ακόμα σε συνολική εικόνα, θα 'θελα όμως να μοιραστώ 2-3 πρώτες σκέψεις. Το 1o κομμάτι (On Hooves of Gold) δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Το Steel Versus Steel είναι απείρως καλύτερο, εν πάση περιπτώσει είναι τρελά πιασάρικο. Το ομώνυμο Triumph and Power έχει μια απίστευτη εισαγωγή, πιο έπικ εξαϋλώνεσαι. Σίριουσλυ, αν είχαν φτιάξει ένα τραγούδι με ρεφρέν ανάλογο του Steel Versus Steel και κουπλέ ανάλογο του Triumph and Power θα μιλούσαμε για κάτι ασύληπτο. Η εκφραστικότητα στη φωνή στο πρώτο λεπτό του Triumph and Power είναι από άλλο πλανήτη. Σπάνια ομορφιά για χέβυ κομμάτι. Από την άλλη, το Dominator είναι ένα απαράδεκτο τραγούδι, καλύτερα να μην είχε γραφτεί ποτέ. Από την κακογουστιά δεν το σώζει ούτε εκείνο το χορωδιακό παιχνίδι που θυμίζει άμπε φάμπε ντομινέ…
Με 3 ακροάσεις για την ώρα νομίζω ότι μόνο το “Hammer Will Bite” ξεχωρίζει, ως παραδοσιακά τελευταίο γαμάτο κομμάτι των δίσκων τους.
Όλες οι ακροάσεις έχουν γίνει από download και μάλλον με βλέπω να τον αγοράζω σε βινύλιο.
Ο δίσκος είναι απίστευτα καλός, πιασάρικος και κολλητικός. Δεν θα μπω στη διαδικασία σύγκρισης με Iron Will, Hammer και Hunt (όλα δισκάρες).
Θέλω να πιστεύω ότι θα τους απολαύσουμε και πάλι live με δίωρο σετλιστ και όχι όπως την άλλη φορά
Aυτο ακριβως!!!
εμένα με βρίσκω μάλλον στο άλλο στρατόπεδο…
Ψιλοαναμάσημα μου φαίνεται ο δίσκος, στο ίδιο στυλ με τον τελευταίο αλλά με όχι τόσο καλές συνθέσεις. τα πιο πολλά ρεφρέν πχ μου φαίνονται άψυχα. 4 κομμάτια έχω ξεχωρίσει προς το παρόν που τα ακούω χωρίς να βαριέμαι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα γουστάρω φουλ.
έτη φωτός πίσω πάντως από kodex, που είναι θεωρητικά στον ίδιο χώρο (πάνω κάτω) ,που καταπίνει γαλαξίες και χέζει σύμπαντα.
Προς το παρον δεν συμμεριζομαι τον ενθουσιασμο πολλων. Θα δειξει στη συνεχεια.
Απειρως καλυτερα τραγουδια γραφουν τοσες και τοσες μπαντες που κατηγορειτε οτι εχουν βαλτωσει με τα χρονια κλπ κλπ.