Πολύ ενδιαφέρον thread. Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα αξιόλογα group εξακολουθούν να εμφανίζονται… δεν κάνουν όμως την ίδια αίσθηση που έκαναν κάποτε διότι πολύ απλά όλα έχουν παιχτεί (υπερβολή αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ).
Αν κοιτάξουμε στο παρελθόν θα παρατηρήσουμε ότι όλα σχεδόν τα σπουδαία συγκροτήματα ήταν, συν τοις άλλοις, καινοτόμα, πρωτοποριακά. Όταν οι Led Zeppelin (τυχαίο αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα) εμφανίστηκαν, έκαναν κάτι που κανένας άλλος δεν είχε τολμήσει, όχι τόσο επιτυχώς τουλάχιστον.
Τα συστατικά που κάνουν ένα συγκρότημα ‘‘αξιόλογο’’ είναι, πρωτίστως, δύο:
Πρώτον να έχει ξεχωριστή, ‘‘ιδιαίτερη’’ μουσική που να του δίνει συγκεκριμένη ταυτότητα… και, δεύτερον και σημαντικότερο… αυτή η ‘‘ξεχωριστή’’ μουσική να είναι ωραία μουσική, τόσο απλά! Γιατί το να θυσιάζει κανείς την καλαισθησία του στο βωμό της διαφορετικότητας είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, η σύγχρονη μάστιγα της μουσικής… Αν μπορείς να φτιάξεις κάτι όμορφο και αυτό τυχαίνει να είναι πρωτόγνωρο για το κοινό και να σε ξεχωρίζει από το σωρό τότε είσαι γαμάτος… αν όμως δε μπορείς άστο καλύτερα και μην το προσπάθεις για να δείξεις ότι είσαι και καλά ανοιχτόμυαλος κτλ. Η΄ καλύτερα και για να μην παρεξηγηθώ, προσπαθησέ το αν θέλεις. Αλλά ας μην είναι αυτοσκοπός η καινοτομία, εκεί θέλω να καταλήξω.
Anyway, επειδή έχω βγει εκτός θέματος, θα καταλήξω λέγοντας ότι υπάρχουν ακόμα αξιόλογα group: αυτά που ο καθένας μας γουστάρει να ακούει και όχι απαραίτητα (ή μήπως [B][/B]απαραίτητα όχι?[B][/B] :p) αυτά που προβάλλονται σώνει και καλά ως σωτήρες, μεσσίες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο
Δεν είμαι η πιο σχετική για να μιλήσω για αυτό, ωστόσο, θα πω την ταπεινή μου γνώμη όσον αφορα το αν υπάρχουν ή όχι αξιόλογα συγκροτήματα στις μέρες μας. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν και μάλιστα πολύ αξιόλογα. Πολλοί από εμάς, όμως, έχουν στο πίσω πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό, ότι δηλαδή αξιόλογα συγκροτήματα ήταν αυτά της δεκαετίας των 60s και αυτής των 70s. Και εν μέρει συμφωνώ με όσους στηρίζουν την ‘‘παλιά’’ ή -για να το θέσω καλύτερα- την ‘‘κλασική’’ μουσική σκηνή, διότι αυτά τα συγκροτήματα αποτέλεσαν το πρώτο μας ερέθισμα για να ασχοληθούμε σοβαρά και χάριν σε αυτά αγαπήσαμε τη μουσική που ακούμε μέχρι σήμερα. Άσκησαν και εξακολουθούν μετά από τόσα χρόνια να ασκούν επιρροή στους νέους και αυτό διαφαίνεται και από το γεγονός ότι ακούγονται μέχρι τώρα. Αυτό, όμως, δε μειώνει την αξία κάποιων νέων γκρουπ, που μετρούν πορεία λίγων χρόνων στο μουσικό στερέωμα και ακόμη δεν αναιρεί το γεγονός ότι βγαίνουν και θα εξακολουθούν να βγαίνουν αξιόλογα συγκροτήματα -άσχετα αν εμείς δεν τα 'χουμε ακούσει. Είναι και θέμα γούστου βέβαια. Ο ήχος του τότε ακούγεται αρκετά διαφοροποιημένος σε σύγκριση με αυτόν του τώρα. Επίσης, πιστεύω ότι υπάρχει η τάση να ‘‘θεοποιούμε’’ τα παλιά γκρουπ, και να απορρίπτουμε τα καινούργια, διότι θεωρούμε τους μεν πρωτοπόρους και αρκετά μπροστά απ’την εποχή τους, ενώ τους δε μία-από-τα-ίδια, και ‘‘αναμασημένη τροφή’’. Τέλος, θεωρώ ότι όσοι απορρίπτουν -πριν καλά καλά ακούσουν- νέα γκρουπ, προφανώς δεν έχουν ασχοληθεί(και δεν έχουν τη διάθεση) ή δεν έχουν αφιερώσει αρκετό χρόνο σε ένα συγκρότημα, ούτως ώστε να έχουν μία πιο εμπεριστατωμένη άποψη επί του θέματος. Δισκάρες και καλλιτέχνες που αξίζουν μνείας υπάρχουν και θα υπάρχουν, απ’το χέρι μας εξαρτάται αν θα ασχοληθούμε ή όχι. Έπειτα, είναι τόσες πολλές οι πληροφορίες, αλλά και οι νέοι καλλιτέχνες που ξεπροβάλλουν με καταιγιστικούς ρυθμούς που ίσως και να θέλουμε να ασχοληθούμε και να μην προλαβαίνουμε…
Ναι και εγώ συμφωνώ με αυτό. Υπάρχουν αξιόλογα group όπως οι beardfish,οι riverside κτλ.
Όμως υπάρχουν συγκροτήματα τα οποία να έχουν βγάλει δίσκους ΤΟΣΟ τεράστιους όσο οι παλιοί; Που στο άκουσμα τους να κάνεις κάμψεις;
Δηλαδή γιατί δίσκοι όπως τα wish you were here,aqalung,machine head να θεωρούνται κλάσεις ανώτεροι από δίσκους όπως τα be,lateralus,blackwater park,la masquerade infernale που είναι πιο σύγχρονοι;
Η εποχή των supergroup πέρασε ανεπιστρεπτί και προσωπικά χαίρομαι.Πλέον έχουμε πολλές και καλές μπάντες και δε χρειάζεται να περιμένουμε πότε θα βγει απ το rehab ο κιθαρίστας των τάδε ή θα βαρεθεί να πηδάει ο τραγουδιστής των δείνα μπας και δούμε κανά άλμπουμ απ το αγαπημένο μας γκρουπ.
συμφωνω μ’αυτο, αν και θα μου πεις τα αισθητικα κρητιρα του καθενος ειναι διαφορετικα σχετικα με το τι θεωρει ομορφο. πιστευω οτι το να κανεις απλα ομορφη μουσικη θελει περισσοτερη εμπνευση απο το να γραψεις εναν αρτιο μουσικα η αρκετα “τεχνικο” δισκο.
Iluvatar, ναι υπαρχουν. εχω ακουσει δισκους στην περασμενη δεκαετια που στο ακουσμα τους κανω καμψεις αλλα απο την μια υπαρχει η εξιδανικευση του παρελθοντος και απο την αλλη εχει αλλαξει ο τροπος που προωθειται η μουσικη και το πληθος των ακουσματων που εχει ο μεσος ακροατης με αποτελεσμα ενας μεγαλος δισκος να μην εχει την ιδια καθολικη αποδοχη με τοτε.
ε τωρα κοιτα μου συγκρινεις δισκους απο μπαντες σε εναν χωρο που τοτε σχετικα ηταν φρεσκος με μπαντες σε χωρους που πανω κατω εχουν εξαντλησει τα ορια τους και δεν εχουν το ιδιο αντικτυπο στην εποχη τους με αυτον που ειχε το προγκ,χαρντ ροκ τοτε.
για παραδειγμα οσο και να λατρευω POS, ε δεν εκαναν και κανενα μπαμ εξω απο τον μεταλ χωρο.Το be ας πουμε ειναι κατι διαφορετικο για τα μεταλ δεδομενα αλλα γενικα ειναι απλα ενα καλο ροκ αλμπουμ, τιποτα παραπανω.
τεσπα, αν πιστεύετε ότι δε βγαίνουν μεγάλα συγκροτήματα, μάλλον περιμένετε τους νέους AC/DC / Zeps / Sabbath / whatever, που δε πρόκειται ποτέ να συμβεί και το ξέρετε.
Οχι, δεν ειπα οτι πρεπει να ειναι πρωτοποριακος ο δισκος. Δεν ειχαν κατι το τοσο πρωτοποριακο οι δισκοι των ζεπελιν. Απλα επαιζαν σε εναν ηχο που ο κοσμος δεν ειχε φαει ηδη με το κουταλι.
το αν υπαρχουν η οχι ακομη αξιολογα γκρουπ αυτο ειναι σχετικο. σιγουρα δε θα ξαναβγουνε γκρουπ οπως pink floyd, deep purple, black sabbath κλπ. αλλα οποιος ψαχνει, βρισκει. φυσικα και υπαρχει αξιολογη μουσικη σημερα ιδιως στη μεταλ σκηνη. αυτη η κριση, οχι μονο οικονομικη, αλλα και αξιων και ολο αυτο το χαος οδηγει τους ανθρωπους να αναζητησουν εναν καινουριο τροπο εκφρασης, να πουν αυτα που θελουν μεσα απο τα τραγουδια τους. η underground σκηνη παντα θα εχει τετοια συγκροτηματα. πχ και το british steel διαβαζα σε μια συνεντευξη, το εμπνευστηκαν oi priest απο την κριση που υπηρχε τοτε στην Αγγλια. το θεμα ειναι οπως εχω παρατηρησει οτι οι περισσοτεροι ειμαστε “κλειστομυαλοι” και “κολλημενοι” με το παρελθον. ας ανοιξουμε λιγο τα ματια, να ψαξουμε και αλλες σημερινες μπαντες. φυσικα και θρεφω μεγαλη αγαπη για τα παλια διαχρονικα μεγαλεια αυτο δε με κανει ομως να φτανω στο σημειο να λεω οτι δεν υπαρχουν αξιολογες μπαντες σημερα. η ιστορια επαναλαμβανεται οπως λενε και τωρα με τη φτωχεια που θα επικρατησει σε λιγο (ηδη γινεται της ποπης) καθε μερα θα εχουμε και μια καινουρια αξιολογη δουλεια. και αυτο το λεω γιατι οταν ο ανθρωπος στερειται τοτε γινεται πιο ανθρωπινος. το heavy metal ειναι επαναστατικο απο μονο του και σε καθε εποχη υπαρχουν επαναστατες γι’αυτο θα βγαινουν παντα μπαντες με αξιολογο υλικο, ασχετα αν εμεις δε θελουμε να το δουμε. :yes:
Όχι μόνο βγαίνουν πλέον πιό αξιόλογες μπάντες, αλλά πρέπει σιγά σιγά να μας αδειάζουν τη γωνιά οι δεινόσαυροι.
Και αυτό το “δεν θα ξαναβγούν Purple, Sabbath, Floyd” είναι τεράστια στενοκεφαλιά. Πάνε αυτά.
Κάπου τό χω ξανακούσει αυτό, ε? Θα σου κάνω μήνυση.
Αξιόλογες μπάντες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Μόνο τα μεγέθη, η απήχηση και η μουσική έχουν αλλάξει αρκετά, όπως εξάλλου και πολλές συσισταμένες της μουσικής βιομηχανίας (ας μην ξαναγράφω πάλι τα ίδια, έχουν ήδη αναφερθεί).
Όποιος αντιμετωπίζει το ροκ και μεταλ επιφανειακά σίγουρα θα απογοητευτεί. Π.χ. τη γνώμη αυτή είχα πριν μερικά χρόνια για την ελληνική σκηνή γιατί δεν είχα ασχοληθεί σοβαρά. Όμως όταν αποφάσισα να δώσω κάποια ευκαιρία, όλο και κάτι ανακάλυπτα που με εξέφραζε, τόσο απλά.
Ο καθένας μπορεί να βρεί κρυμένα διαμάντια αν ανοίξει λίγο την αντίληψή του.
Βασικά υπάρχουν άπειρα παραδείγματα που κατά την γνώμη μου αποδεικνύουν ότι βγαίνει σήμερα πάρα πολύ καλή μουσική. Σε έναν κολλημένο στα 80s θρασά, απαντώ άνετα με Aura Noir ή Vektor για παράδειγμα. Έναν κολλημένο στην αγία τριάδα ντουμά, θα τον στέιλω για εντατικά μαθήματα με Reverend Bizarre. Σε έναν κολλημένο στα 70s ροκά θα βάλω να ακούσει White Stripes, Nashville Pussy ή Hellacopters. Ένας παραδοσιακός μεταλάς που πιστεύει ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν στα 80s πρέπει να ακούσει π.χ. Doomsword, Atlantean Kodex ή Viking Skull. Και η λίστα είναι ατελείωτη, τώρα αν δεν πιστούν οι παραπάνω, αυτοί χάνουν. Βέβαια υπάρχει και η άποψη που λέει ότι οι μπάντες που αναφέρω αντιγράφουν τους κλασικούς. Μπορεί και να ισχύει, αλλά ξέρετε κάτι…ΣΤΑ ΦΡΥΔΙΑ ΜΟΥ!
Καλἀ που μου το θύμισες, οι Opeth είναι κλασική περίπτωση ‘‘πολὐ κακό για το τίποτα’’ μπάντας:p Δε νομίζω όμως ότι ισχύει αυτό που λες. Σε κάποια χρόνια θα αναφερόμαστε στους δίσκους αυτούς όπως τώρα στους παλιότερους. Άλλωστε ήδη εκθειάζονται αρκετά συχνά
