Για τους Zeppelin γενικά επικρατεί μια θεωρία ότι έχουν ξεσηκώσει ότι Obscure μπλουζιά έχει παιχτεί στα 50s 60s αλλά δε μπορώ να πω γιατί αυτό τον ήχο δεν τον κατέχω αλλά όπως και να χει φαίνεται ότι δεν παίζουν και τίποτα το πρωτότυπο αν και έχουν αξιοθαύμαστη πολυμορφικότητα. Το Rock n Roll πχ θα μπορούσε να είναι Chuck Berry ενώ το Immigrant Song είναι το Power Metal της εποχής ας πούμε
…ασχολίαστο#-o
Ναι
12345
Σόρυ αλλά μπορω να σου πώ πάρα πολλούς. Γενικά υπάρχουν.
Δε ξέρω αν αυτό που είπε ο darth vader ήταν για flame, αλλά εγώ βρίσκω πολλές αλήθειες σε αυτό…
Αλήθεια είναι, τέτοια groups είναι που με κάνουν να εμπαθιάζω με τους σεβεντάκηδες που μας πρήζουν για τα παλιά μεγαλεία
Εγώ μπορώ να είμαι σεβεντάκιας και εητάκιας (να λέω δηλαδή ότι τα αγαπημένα μου συγκροτήματα είναι κυρίως απ’ αυτές τις δεκαετίες) αλλά παράλληλα να ακούω ένα σωρό γαμάτα συγκροτήματα του σήμερα;
καλά σας χώνουν οι yes
oh yes!!
Μπορείς, σεβόμαστε τα άσπρα σου μαλλιά
12345
αλλού πήγαινε, αλλά έκλασα στο γέλιο
Αγαπητα, τη σήμερον ημέρα, υπάρχουν που λέτε γλυκά του δύο κύριοι τρόποι όπως ακούγεται η μουσική: δλδ με χάλια μαύρα κατ’εμέ, η με μυξολιδικό με 5η αυξημένη* τρόπο
-
Όπου τάδε αυξυμένη βλ. αναφορά σε [B]ΔΙΑΦΩΝΑ[/B] διαστήματα, δλδ. λιανά Voivod, Ved Buens Ende, Steve Lehmav
Διακρώτημα η ΘάνατοΣ
Πω μαλάκα πρέπει να έγινες ΚΟΚΚΑΛΟ χτες ε.
χαχαχ μιξολύδιος #5
Ε αφου είναι κ γαμώ τους τρόπους, πολύ μυστύριος/ ανωμαλιάρικος.
Οντόπικ, σε ένα συνειδητοποιημένο κόσμο με συνειδητοποιημένους μουσικόφιλους, ενα τέτοιο θρεντ θα είχε κλειδώσει ήδη. Ε τι αξιόλογα γκρουπ, ένα κιλό μπαντάρες έχουμε εκεί έξω 
Δεν διαφωνώ. Αλλά πιάσε και καμία ενιγματική σκάλα ρε άδερφε…
[I]edit: για να μην οφτοπικαρουμε στείλε κανα μέσατζ. Παίζει πολύ ψωμί και τελευταία ψάχνομαι για εναλλακτηκά scales.[/I]
Ελάτε τώρα φόρουμ χωρίς ρομαντικούς σεβεντάδες, μεηντενάδες, μανογουοράδες, θηατεράκηδες και λοιπούς δεν έχει πλάκα.
Άμα θέλετε να πιάσουμε κουβέντες θεωρίας υπάρχουν τα κατάλληλα threads στο κατάλληλο subforum. 
σεβεντάδες? (εντιτ, 70σ οκ οκ. )Δεν στροφάρω την συγκεκριμένη ώρα.
Ντάξει εννοείτε. Αν δεν τιμήσεις τις παλιές αγάπες δεν πας πουθενά ρε κουμπάρε.
Όμως.
Ο Χρόνος είναι φίλος σου.
Δεν θα καταλάβεις τι θα είναι κλασσικό στο μέλλον αν το μέλλον δεν γίνει παρών.
You know what i mean.
Επίσης υπάρχει σύγχυση για το τί είναι αξιόλογο… Δηλαδή αηιόλογο είναι αυτό που θα κάνει ντόρο, θα πουλήσει και θα έχει και ένα θάνατο/αυτοκτονία μέλλους και λοιπό δράμα, η κάτι που πραγματικά είναι μπροστά και υπηρετει την μουσική, αντεργκραουντ και ψαγμένο για να γουστάρουμε;
Αν το αξιόλογο θεωρήτε το πρώτο τότε προτιμώ να ακούω τα άλλα… τα μη αξιόλογα
Και ας μην ξαναβγούν Floyd ποτέ(που τυχένει να είναι κ η αγαπημένο μου μπάντα).
No worries.
Λωλ, τι σόι πεσιμιστικός τίτλος θρεντ είναι αυτός?! Φυσικά και υπάρχουν!
Δεν ξέρω αν εννοείς στη μέταλ ειδικότερα κι όχι ευρέως, αν το εννοείς έτσι δεν μπορώ να πω πολλά γιατί δεν την έχω ψάξει πολύ. Σίγουρα όμως και στη μέταλ, καθώς είναι ένας τεράστιος χώρος, βγαίνουν καινούριες μπάντες που κάνουν κάτι ιδιαίτερο και φρέσκο που αξίζει να ακουστεί, και ίσως αυτή τη στιγμή να παλεύουν να αναδειχθούν και σε κάποιο καιρό να το καταφέρουν.
Όπως και να 'χει, μην απογοητευόμαστε, όλοι περνάμε νομίζω τις φάσεις κατάθλιψης π.χ. “γιατί όλα τα συγκροτήματα που αγαπώ να είναι νεκροί ή παππούδες τώρα?”/“πού είναι ο Τζιμ Μόρρισον του σήμερα?”/“Έχω γεννηθεί σε λάθος δεκαετία!”. Το θέμα είναι να συνεχίζεις να ψάχνεσαι πολύ γενικότερα, και προσωπικά θα συμβούλευα σε περισσότερα είδη -άλλη φάση κι έτσι, πού ξέρεις, μπορεί να γουστάρεις.
Θεωρώ ότι πάντα θα προκύπτουν αξιόλογα νέα πράγματα και η μουσική θα επανεφευρίσκει τον εαυτό της, είναι αδύνατο να μείνει στάσιμη καθώς προχωράει μαζί με τον άνθρωπο. Ισχύει ότι πλέον ξεφυτρώνουν πολυάριθμες μπάντες, και αυτό οφείλεται στις ευκολίες που προσφέρει το ίντερνετ για προώθηση, ηχογραφείς κι ανεβάζεις, ενώ παλιότερα έπρεπε να φτύσουν αίμα τα μέλη μια μπάντας, να το βλέπουν σοβαρά και να έχουν και κάτι καλό, μέχρι να βγάλουν κάνα κομμάτι σε κυκλοφορία. Λογικό είναι λοιπόν απο τη μια να μην υπάρχει η ίδια αναλογία ποιότητας/προσφοράς με παλιά, αλλά από την άλλη έτσι “χάνονται” πολύ λιγότερα συγκροτήματα που πιθανότατα να έχουν κάτι νέο να προσφέρουν, όλο και κάποιος θα τους βρει.
Α, επίσης το καλό, το αξιόλογο, το πρωτοποριακό δεν χάνεται, θάβεται περιστασιακά αλλά κρατάει οπαδούς πάντα και επανεμφανίζεται- γίνεται κλασικό. Μπορεί σε αυτή την εποχή να μην ξέρουμε το Χ συγκρότημα… αλλά σε 5-10 χρόνια από τώρα να γίνει όνομα και να λέμε “βρε πού να το φανταζόμουν…!”
Εμένα ο τελευταίος καλλιτέχνης που άκουσα και πραγματικά με ενθουσίασε είναι [B][U][I]αυτός.[/I][/U][/B]
Τον αγάπησα τρελά, he had me at hello που λένε. Έχω ακούσει σχεδόν όλη του τη δισκογραφία και αυτό είναι κάτι που δεν κάνω συχνά. Δεν είναι καινούριος-ολοκαίνουριος… αλλά μετά το 2000 ναι, και έχει καινούριο δίσκο στα σκαριά.
([U]θρεντ όπου θα βρείτε περισσότερα αν σας άρεσε[/U])
Δύο πιο φρεσκαδούρες είναι [B][U]αυτοί[/U][/B] (τους έμαθα πριν τον Red >.<) κι [B][U]αυτοί[/U][/B].
Δεν ξέρω αν θα σας αρέσουνε, αλλά whatever, I made my point.
οκ, εγώ ακούω ό,τι πιο καινούριο κυκλοφορεί, αλλά θα επιχειρήσω να είμαι αντικειμενικός… xP
νομίζω πως τελικά το thread αφορά περισσότερο τα media και την επικοινωνιολογία, παρά το περιεχόμενο τη μουσικής καθαυτό. γιατί θαρρώ ότι εδώ ταυτίζεται η έννοια του αξιόλογου με αυτήν του μεγάλου. του συγκροτήματος που θα αλώσει τις μεγαλύτερες αρένες ανά τον κόσμο, που θα δημιουργήσει νέους rock μύθους. από αυτήν την έννοια, όχι, δεν πρόκειται να ξανασυμβεί αυτό. στην εποχή του ίντερνετ η εξουσία έχει σπάσει και την έχει ο κάθε χρήστης που όλη μέρα γεμίζει το σκληρό του κατεβάζοντας μουσική. όλα είναι ένα κλικ μακριά, και η απομυθοποίηση ειδώλων συντελείται με ραγδαίους ρυθμούς. ίσα-ίσα θα έλεγα λοιπόν ότι σήμερα υπάρχουν περισσότερα αξιόλογα group, γιατί έχεις άμεση πρόσβαση σε αυτά. άτοπη η ερώτηση του thread. κλειδώστε το που λέει και ο redwaves.
ΥΓ: εγκρίνω επιλογές domino. αν και βασικά υπάρχουν τόοοοσα πολλά παραδείγματα… άπειρα.
Εγκρίνω επίσης επιλογές ντόμινο. Καθώς επίσης κ κοντεξ. Αυτό που λέει ο χorror. Υπάρχει το ιντερνετ. Σήμερα πχ. Πέτυχα ένα τύπακι στο γιουτουμπ ηλ. Κιθάρα, που έπαιζε σε οκτατονικη ατμοσφαιρική μαύρη μεταλ όπως κάνεις άλλος.
Αυτό που ήθελα να πω. Ίσως η αλήθεια πλέον να μην βρίσκεται στα φλας και στις δηλώσεις και στα τσαρτς αλλα στο λαβύρινθο του κυβέρνοκόσμου. Από εσένα εξαρτάται αν θέλεις να την ανακαλύψεις.
Kαλή η προσπάθεια για αναγωγή, θα ήθελα πραγματικά να ξέρω:
-το Baby I m gonna leave you τι είναι?
-το Ramble On?
-το Battle of evermore?
-το The song remains the same?
-το Kashmir?
Και εμπάσει περιπτώσει, ας μου βρει κάποιος ένα, ένα, ένα %&^$% συγκρότημα των 50-60ς-70ς που να έπαιξε τα blues όπως έχουν παιχτεί στο Since I 've been loving you, να του βγάλω το καπέλο.
Οντοπικ, το θρεντ μετά το εύγλωττο ποστ και του bleedin για τις 357437354 μπαντάρες εκεί έξω, μπορεί να μετονομαστεί σε:
“[I]Υπάρχουν [B]μη[/B] αξιόλογα group πια?[/I]”