τι μου προτεινεις να βαλω για αβαταρ? να βαλω τπτ απο ελληνικα σελεμπριτι ή πρεπει να ειναι π@@στης απο τον χωρο της μεταλ?
Ε με ενα Βαλο-Βγαλω πως τονλεν μια χαρα θα εισαι πιστευω. :lol:
Αυτο καλο δεν ειναι?
To valo εννοείς???γκρρρ…
Προσοχη, δαγκωνει!!!
:blow: :blow:
Νια, υπαρχουν πολλα αξιολογα γκρουπ σημερα. Αρκει ο καθενας να εχει τα μυαλα και την ορεξη να τα ψαξει και να μην αρκειται στους δυνοσαυρους. Αυτα.
Λοιπόν πιστεύω πως αυτά που θέλω να πω κολλάνε κάπως με το παρόν θρεντ.
Λέμε ότι τα αριστουργήματα του παρελθόντος δεν πρόκειται να ξαναβγούν ,ότι είναι πάνω απ’όλα και πως οι σύγχρονοι γενικά δίσκοι δεν είναι αντάξιοι τους. Κατά πόσο όμως ισχύει όντως αυτό ;
Για παράδειγμα την δεκαετία που μας πέρασε βγήκαν δίσκοι όπως τα crack the skye,lateralus,be,remedy lane τα οποία θεωρούνται αριστουργήματα αλλά πολλοί μένουν στο ότι τα συγκροτήματα που έβγαλαν τους εν λόγω δίσκους δεν έχουν τόση αξία όσο συγκροτήματα όπως οι yes,οι pink floyd,οι genesis,οι deep purple κτλ. Αυτό όμως όντως ισχύει;
Βασικά η ερώτηση για να την συνδυάσω με τον τίτλο του θρεντ αυτού είναι:
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟ ΑΞΙΟΛΟΓΑ GROUP ΠΙΑ ;
[SPOILER]Κουβέντα να γίνεται…[/SPOILER]
Σήμερα δεν υπάρχουν αξιόλογα groups.Όχι γιατί δεν αξίζει κάποιο αλλα γιατί ζούμε το σήμερα και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την ανωτερότητα.Ο χρόνος καθώς περνά θα δώσει στις μπάντες του σήμερα που αξίζουν το τίτλο του αξιόλογου και του ποιοτηκού,της μπάντας μύθου.Σιγά σιγά θα ξεπροβάλουν οι μπάντες αυτές.Η μουσική σήμερα δεν είναι χάλια απλά εμείς δεν το αντιλαμβανώμαστε και κολλάμε στα παλιά,γιατί η επίδραση του χρόνου πάνω τους τα κάνει πιο θεμιτά για τα αυτιά μας.Ας μην καταδικάζουμε το παρόν λοιπόν αλλα κάθε άλλο.Να στηρίζουμε τη μουσική του σήμερα(όποιους καλλιτέχνες αξίζουν φυσικά) και να τους προωθούμε.Κάποια στιγμή στο μέλλον θα λέμε ‘χαχα θυμάσε τη τάδε μπάντα που έπαιξε στο τάδε μαγαζί; Θυμάμαι τότε ύμασταν καμια δεκαριά άτομα.Τώρα γεμίζουν στάδια’.Οπότε ας αράξουμε με τους παρελθοντολαγνικούς διαλογους,και ας αφήσουμε τη μουσική να μιλάει απο μόνη της. 
Αξιόλογα γκρουπ βγαίνουν και σήμερα και θα συνεχίσουν να βγαίνουν.Έχω καταλήξει στο ότι αν ψάξεις βρίσκεις και πιο σύγχρονα ας πούμε γκρουπ που είναι αξιόλογα,αρκεί να έχεις όρεξη και να είσαι ανοιχτός.Κι εγώ παλιότερα σκεφτόμουν “α δε βγαινουν σημερα τετοιες μουσικες” ή “α μπάντες σαν τους ταδε δεν ξαναβγαινουν”.Μπούρδες.Εντάξει βέβαια μπορεί να μη βγουν ποτέ ξερογώ οι νέοι Led Zeppelin αλλά θα βγουν κάποιοι άλλοι δεν έχει σημασία.Σε άλλα είδη περισσότερο σε άλλα λιγότερο
Προς όποιον πιστεύει ότι “δεν υπάρχουν αξιόλογα group πια”.
Ναι, σε σένα μιλάω.
Απλά και ξάστερα.
Το ξέρω ότι ακούγομαι απόλυτος αλλά στ’ αρχίδια μου.
Τι να τα κάνουμε τα αξιόλογα γκρουπς όταν υπάρχουν ήδη 37285487326487 ΥΠΕΡΜΠΑΝΤΑΡΕΣ εκεί έξω;
Ωχ. Σβήστε το προηγούμενο ποστ μου!
Το αποπάνω είναι που με εκφράζει επί της ουσίας.
Εχεις Απολυτο Δικιο Γρακχε.
Mια χαρά θα καταλαβαίναμε ότι βγαίνουν καλά πράγματα. Μόνο να βγαίνανε. Μήπως δεν καταλάβαμε που πέρσυ βγήκε το Suburbs? Απλά είναι απελπιστικά μόνο του.
Δηλαδή τότε δεν καταλαβαίνανε πόσο έπος είναι το thick as a brick,το led zeppeli 4,το Dark Side Of The Moon,το Μachine Head κτλ.
Δηλαδή τότε δεν καταλαβαίνανε πόσο έπος είναι το thick as a brick,το led zeppeli 4,το Dark Side Of The Moon,το Μachine Head κτλ.;
Μάλλον δεν με έπιασες. Φυσικά τα καταλαβαίνανε. Γιατί όντως ήταν έπη. Τώρα όμως απλά είναι πολύ σπάνιο να βγει ένας μεγάλος δίσκος.
Πολύ ενδιαφέρον thread. Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα αξιόλογα group εξακολουθούν να εμφανίζονται… δεν κάνουν όμως την ίδια αίσθηση που έκαναν κάποτε διότι πολύ απλά όλα έχουν παιχτεί (υπερβολή αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ).
Αν κοιτάξουμε στο παρελθόν θα παρατηρήσουμε ότι όλα σχεδόν τα σπουδαία συγκροτήματα ήταν, συν τοις άλλοις, καινοτόμα, πρωτοποριακά. Όταν οι Led Zeppelin (τυχαίο αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα) εμφανίστηκαν, έκαναν κάτι που κανένας άλλος δεν είχε τολμήσει, όχι τόσο επιτυχώς τουλάχιστον.
Τα συστατικά που κάνουν ένα συγκρότημα ‘‘αξιόλογο’’ είναι, πρωτίστως, δύο:
Πρώτον να έχει ξεχωριστή, ‘‘ιδιαίτερη’’ μουσική που να του δίνει συγκεκριμένη ταυτότητα… και, δεύτερον και σημαντικότερο… αυτή η ‘‘ξεχωριστή’’ μουσική να είναι ωραία μουσική, τόσο απλά! Γιατί το να θυσιάζει κανείς την καλαισθησία του στο βωμό της διαφορετικότητας είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, η σύγχρονη μάστιγα της μουσικής… Αν μπορείς να φτιάξεις κάτι όμορφο και αυτό τυχαίνει να είναι πρωτόγνωρο για το κοινό και να σε ξεχωρίζει από το σωρό τότε είσαι γαμάτος… αν όμως δε μπορείς άστο καλύτερα και μην το προσπάθεις για να δείξεις ότι είσαι και καλά ανοιχτόμυαλος κτλ. Η΄ καλύτερα και για να μην παρεξηγηθώ, προσπαθησέ το αν θέλεις. Αλλά ας μην είναι αυτοσκοπός η καινοτομία, εκεί θέλω να καταλήξω.
Anyway, επειδή έχω βγει εκτός θέματος, θα καταλήξω λέγοντας ότι υπάρχουν ακόμα αξιόλογα group: αυτά που ο καθένας μας γουστάρει να ακούει και όχι απαραίτητα (ή μήπως [B][/B]απαραίτητα όχι?[B][/B] :p) αυτά που προβάλλονται σώνει και καλά ως σωτήρες, μεσσίες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο
Δεν είμαι η πιο σχετική για να μιλήσω για αυτό, ωστόσο, θα πω την ταπεινή μου γνώμη όσον αφορα το αν υπάρχουν ή όχι αξιόλογα συγκροτήματα στις μέρες μας. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν και μάλιστα πολύ αξιόλογα. Πολλοί από εμάς, όμως, έχουν στο πίσω πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό, ότι δηλαδή αξιόλογα συγκροτήματα ήταν αυτά της δεκαετίας των 60s και αυτής των 70s. Και εν μέρει συμφωνώ με όσους στηρίζουν την ‘‘παλιά’’ ή -για να το θέσω καλύτερα- την ‘‘κλασική’’ μουσική σκηνή, διότι αυτά τα συγκροτήματα αποτέλεσαν το πρώτο μας ερέθισμα για να ασχοληθούμε σοβαρά και χάριν σε αυτά αγαπήσαμε τη μουσική που ακούμε μέχρι σήμερα. Άσκησαν και εξακολουθούν μετά από τόσα χρόνια να ασκούν επιρροή στους νέους και αυτό διαφαίνεται και από το γεγονός ότι ακούγονται μέχρι τώρα. Αυτό, όμως, δε μειώνει την αξία κάποιων νέων γκρουπ, που μετρούν πορεία λίγων χρόνων στο μουσικό στερέωμα και ακόμη δεν αναιρεί το γεγονός ότι βγαίνουν και θα εξακολουθούν να βγαίνουν αξιόλογα συγκροτήματα -άσχετα αν εμείς δεν τα 'χουμε ακούσει. Είναι και θέμα γούστου βέβαια. Ο ήχος του τότε ακούγεται αρκετά διαφοροποιημένος σε σύγκριση με αυτόν του τώρα. Επίσης, πιστεύω ότι υπάρχει η τάση να ‘‘θεοποιούμε’’ τα παλιά γκρουπ, και να απορρίπτουμε τα καινούργια, διότι θεωρούμε τους μεν πρωτοπόρους και αρκετά μπροστά απ’την εποχή τους, ενώ τους δε μία-από-τα-ίδια, και ‘‘αναμασημένη τροφή’’. Τέλος, θεωρώ ότι όσοι απορρίπτουν -πριν καλά καλά ακούσουν- νέα γκρουπ, προφανώς δεν έχουν ασχοληθεί(και δεν έχουν τη διάθεση) ή δεν έχουν αφιερώσει αρκετό χρόνο σε ένα συγκρότημα, ούτως ώστε να έχουν μία πιο εμπεριστατωμένη άποψη επί του θέματος. Δισκάρες και καλλιτέχνες που αξίζουν μνείας υπάρχουν και θα υπάρχουν, απ’το χέρι μας εξαρτάται αν θα ασχοληθούμε ή όχι. Έπειτα, είναι τόσες πολλές οι πληροφορίες, αλλά και οι νέοι καλλιτέχνες που ξεπροβάλλουν με καταιγιστικούς ρυθμούς που ίσως και να θέλουμε να ασχοληθούμε και να μην προλαβαίνουμε…