Σωστή παρατήρηση προς Γράκχο κ ριπ νουμπ
ΟΚ, παιδες θαακουμε sludge και post γιατι ειναι καινοτομα και να μαστε in
Δεν είπαν αυτό τα παιδιά μπρε
η καινοτομία του postrock και του sludge τέλειωσε πριν 2-3 χρόνια, ώρα για νταμπστεπιές
To thrash στα 80’s μεγαλουργησε.Απο εκει και περα σιγουρα
υπηρξαν μεγαλοι δισκοι και μεγαλες μπαντες.Και ακομα και σημερα
υπαρχουν πολυ καλες μπαντες αλλα οπως και σε ολα το ροκ ετσι
και στο θρασ η παρελθοντολαγνεια ειναι φετιχ.
Καιριο ποστ. :thumbup:
Και το νταμπστεπ εδώ και 1-2 χρόνια αναμασά χιτ του παρελθόντος.
Θα μπορούσε να πει κανείς πως η μουσική βγαίνει σιγά σιγά εκτός μόδας.
ωπα ωπα, you come too much φίλε.
Πέραν του ότι “το πρωτότυπο θα υπερέχει πάντα της κάθε αντιγραφής, επειδή είναι …το πρωτότυπο” υπάρχει και άλλο αξίωμα, ξέρεις… Ο χρόνος προχωράει, οι εποχές αλλάζουν, ραγδαία μάλιστα, το ίδιο και οι άνθρωποι. Βλέπουν κομματάκι διαφορετικά πράγματα στον κόσμο τριγύρω τους, κομματάκι διαφορετικές κάψες φλογίζουν τις καρδιές τους. Και η μουσική ως αντικατοπτρισμούς και συνισταμένη του εσωτερικού ψυχισμού του ανθρώπου και των μέσων τεχνολογίας που έχει αναπτύξει για να την παράγει, θα εξελιχθεί αναπόφευκτα. Ακόμα και αν προσπαθεί εσκεμμένα και με κάθε δύναμη να αντιγράψει το παρελθόν. Είτε μακρινό, είτε πρόσφατο. Δε θα τα καταφέρει. Σε όλα αυτά, αν συνυπολογίσουμε και τη φυσική επιλογή με την κάθε διαστρεβλωμένη μετάλλαξη που θα μας προσφέρει έναν Tom Waits, έναν Dax Riggs, έναν Mike Patton, κάτι όχι επιτηδευμένα αλλά γενετικά ανορθόδοξο υπό μία γαμάτη έννοια, ε τότε καταλαβαίνουμε ότι φόβος δεν υπάρχει. Με απλά λόγια "παρόλο που υπάρχουν συγκροτήματα που ΘΕΛΟΥΝ να πρωτοτυπούν, ακόμα και αν δεν υπήρχαν ΔΕΝ θα υπήρχε φόβος στασιμότητας, αν το δούμε από μια απόσταση. Ασε που ορισμένες φορές τη λύση την έχουν αυτά της δεύτερης κατηγορίας)
Η μουσική δε βγαίνει εκτός μόδας γιατί απλά υπάρχει. Το αν η μουσική βιομηχανία βγαίνει εκτός μόδας είναι τεράστια κουβέντα και έχει γίνει σε άλλα θρεντς, με αρκετές εικασίες σχετικά με το μέλλον της. Αυτά τα δύο είναι συγκοινωνούντα δοχεία μερικές φορές, αλλά υπό καμία έννοια η μουσική δε χρειάζεται υποχρεωτικά τη μουσική βιομηχανία για να της δώσει την ώθηση που απαιτείται για να πορευθεί.
Δε γίνεται να μην υπάρχουν αξιόλογα groups. Είτε αν το πάρουμε κυριολεκτικά (συγκροτήματα άξια λόγου) είτε συγκριτικά με του παρελθόντος (όπως μάλλον εννοεί ο θρεντστάρτερ) Το ότι γεννάται εξαρχής ένα τέτοιο ερώτημα με κάνει εμένα προσωπικά να σκεφτώ αν υπάρχουν αξιόλογοι ακροατές. Και δε μιλάω για ακροατές που αγοράζουν δίσκους και τους ξεκοκκαλιζουν για βδομάδες διαβάζοντας στίχους. Δε πα να ακούς μόνο απ’ το γιουτιουμπ και μόνο ό,τι σου στέλνουν απ’ το μςν τα γκομενάκια που μιλάς. Το σημαντικό είναι να μπορείς να ανοιχτείς στη μουσική και να πιάσεις αυτό που θέλει να σου πει, αλλιώς είναι σα να γράφει κάποιος βιβλίο για πυρηνική φυσική και εσύ να λες ότι είναι μαλακία επειδή έχει ορθογραφικά λάθη. Κάπως έτσι δηλαδή. Στο περίπου.
Οι ταμπέλες βγαίνουν εκτός μόδας μέιτ.
Και δικαίως κατά την ταπεινή μου άποψη… Περάσαμε δέκα δύσκολα χρόνια…
Εγώ σαρκαστικά το είπα πάντως :roll:
Μιας και το θέμα του θρεντ είναι χαζό (η απάντηση είναι ένα ξερό “υπάρχουν”) πιάνομαι από εδώ:
Μιλάμε για τη δεκαετία 2000-09?
Γιατί αυτή είναι ακριβώς η δεκαετία που οι ταμπέλες πήγαν στην άκρη.
Εκτός αν εννοείς τα 90ς οπότε πάσο.
Έχεις δίκιο. θα έλεγα κάτι ενδιάμεσο όμως, θα έβαζα και τα θαουζανς μέσα λόγω της νιου μεταλ που, εντάξει μεταβατική περίοδος ήταν, αλλα υπήρξε κατακλυσμός απο ταμπέλες, δεν ξέρω αν διαφωνείς.
Ακόμα και η σλατζ, αργότερα, που αγάπησα ,ταμπέλα ήταν καθώς τα αυτιά μας ψηθηκαν περισσότερο κ οι καλλιτέχνες ξεκολλήσαν το μυαλουδάκι τους.
Δεν ξέρω αν θυμόμαστε την συζητήσεις περί “η μεταλ ζει η όχι?”. τελικά έζησε και το θρέντ είναι μάλλον έτερχρονισμενο.
Πω έχει πολύ ψωμί αυτό που ρώτας, δεν ξέρω αν υπάρχει αντίστοιχο θρέντ αλλα θα είχαμε αρκετά να γράψουμε!
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει, μπορώ να δεχτώ αυτή τη φράση μόνο από το hammer μιας και το metal (του hammer) όντως πεθαίνει.
Ριπ εξήγησε αν μπορείς πώς το εννοείς αυτό που λες, γιατί κτλ.
Τα ποιά; :lol:
Και ποιο θεωρείς ότι είναι το metal του hammer? Ρωτάω γιατί αυτό (το τι λατρεύουμε να μισούμε στο hammer δηλαδή) είναι κάτι που είναι διαφορετικό για τον καθένα…
Καταρχάς να πω ότι αναφέρομαι πιο πολύ στο μέταλ παρά σε μια συνολική θεώρηση της σροκ μουσικής.
Νομίζω ότι όσον αφορά στις ταμπέλες, θα πρέπει να διακρίνουμε στο πώς και τι ξεκίνησαν να περιγράφουν και στο πώς κατέληξαν να χρησιμοποιούνται (ιδίως στα 00ς). Αυτό που θέλω να πω κατά βάση είναι ότι στα 90ς όταν έλεγες ότι η ‘Χ’ μπάντα παίζει το ‘Υ’ υποϊδίωμα πάνω-κάτω θα καταλαβαινόμασταν. 'Ηταν η περίοδος που η ενιαία μάζα του μέταλ (για να συγκεκριμενοποιήσω λίγο) που αναπτύχθηκε στα 80ς έσπαγε σε κομμάτια (aka, υποϊδιώματα) που έπαιρναν διαφορετικές κατευθύνσεις.
Το σλατζ πχ που αναφέρεις, κι αυτό ως ταμπέλα στα 90ς εμφανίστηκε για να περιγράψει την κατεύθυνση μπαντών όπως οι EYEHATEGOD, IRON MONKEY, BURNING WITCH. Τώρα βλέπω να χρησιμοποιείται κατά κόρον για περιγράψει ISIS clones.
Στα 00ς, όπως τα έζησα εγώ, όλα αυτά τα κομμάτια κάπου άρχισαν να συναντώνται και να δημιουργούν κράματα δύσκολο να περιγραφούν. Anyway, είναι μια φιλολογική κουβέντα αυτή, απλά πάντα στο μυαλό μου τα 90ς ήταν η δεκαετία των υποϊδιωμάτων ενώ τα 00ς η δεκαετία των συγκροτημάτων.
Ποιο είναι το metal του hammer?
Το metal της Century Media και της Nuclear Blast.
Για το πρώτο σκέλος αυτού που έγραψα, απλά πιστεύω οτι πλέον η πρόσβαση στη μουσική είναι πολύ πιο εύκολη, με συνέπεια ο ακροατής που θέλει να ψαχτεί να έχει την δυνατότητα να το κάνει και ο δημιουργός χωρίς την ανάγκη εταιριών να μπορεί να προωθήσει εύκολα και γρήγορα την δουλειά του.
Και αν μη τι άλλο η μουσική είναι πάντα μέσα στη μόδα είτε αυτό είναι η lady gaga ή κάποιο black metal συγκρότημα από το Μπανγκλαντές.
Το δεύτερο σκέλος κακώς το έγραψα, δεν θέλω να επεκταθώ γιατί θα αρχίσουν χαζές διαφωνίες.
Ποιο είναι το metal του hammer? (ήθελα να το γράψω και εγώ)
Ρε μας δουλεύεις; Γι’ αυτό ακριβώς σε ρωτήσαμε.
Έλα μίλα, δε θα σε φάει κανείς.
ΜΗΝ ΠΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΙΔΑ:!:
Ρε προβοκάτορα, εγώ θέλω να δω απλώς αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί του. 