Πάντως εγω στo youtube που ακουσα o Axl ηταν αξιοπρεπης και με.καλη διάθεση. Εξαλλου δεν ηταν ποτε ο πιο consistent τραγουδιστης ακόμη και στα νιατα του.
Συζητατε ακομα για την φωνη του Axl οταν εμεις δεν βλέπουμε καν βιντεακια απο την συναυλία γιατι μας θυμιζει οτι εχει ηδη γινει.
Επεστρεψα στην Αθηνα. Ξαναπαιζουν, να ξαναπαμε;
Ο ήχος ήταν ακριβώς αυτός που έπρεπε. Δυνατός και “χορταστικός”.
Προφανώς εσύ ήθελες ακόμα πιο πολλά ντεσιμπέλ τα οποία όμως κάνουν ζημιά στην ακοή. Και βασικά δεν μπορείς να ευχαριστηθείς το ίδιο μια συναυλία όταν η ένταση είναι παραπάνω απ’ όσο πρέπει.
Χαμηλά ο ήχος ήταν στους Red Hot Chili Peppers και κάπως και στους Bon Jovi (εκεί δεν μπορείς να ευχαριστηθείς το ίδιο μια συναυλία αλλά από την ανάποδη μεριά).
υγ: Tο όσο πιο δυνατά τόσο πιο μέταλ, είναι μια βλακεία και μισή. Αλλιώς στους Fates Warning που κόντεψε ο κόσμος να μείνει κουφός ήταν η πιο μέταλ συναυλία όλων των εποχών. Δεν είχα πάει, δεν ακούω Fates Warning αλλά διάβαζα εδώ τα σχόλια.
ΟΧΙ,πρεπει να λεμε αληθειες και να μην χαιδευουμε αυτια ,ο Σλας ηταν καραφαλτσος,με βαρετα σολος και εκανε μονο ποζεριλικια,καλυτερα να καθοταν σπιτι του και να βλεπαμε robin fink.
Δεν εχω καταλαβει αν μιλας σοβαρα ή αν αστειεύεσαι, έχω και δουλειά για να μπω σε αναλυσεις. Αλλά ας δεχτούμε ότι είμαι εντελώς άσΚετος και δεν ξερω τπτ… Απο τη στιγμη που μουσικοι φιλοι μου θεωρουν οτι ο ηχος ηταν χαμηλα, οπως ακριβως θεωρω κι εγω, με κανει να νιωθω λιγο πιο σιγουρος για την αποψη μου.
Δεν ξερω τι ειναι ο “αυτος που επρεπε” ηχος, εμπιστευομαι ομως κοσμο που ξερει απο δαυτα Στην τελικη βεβαια δεν θα σκασουμε κιολας αν εχω εγω δικιο ή εσυ ή αλλος, η συναυλια εγινε και ο καθενας κραταει ο,τι του εμεινε.
Αφου ημουν μπροστα-μπροστα χωρις καν σκεψη για ωτοασπιδες, χαμηλα ηταν…
Προσωπικά και εγώ ήμουν εκεί. Όπως είπατε όλοι πήγαμε στην συναυλία με κατεβασμένο κατά πολύ τον πήχη ,οπότε θεωρώ αυτό που πήραμε ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.
Δεν θα μακρηγορήσω αλλά θα πω αυτά που κρατάω σαν θετικά:
-
Το σόου , την θετική ενέργεια, τις φιγούρες και τα αμέτρητα μπλουζάκια που άλλαζε σχεδόν σε κάθε κομμάτι που έπαιζαν ο Axel Rose, καθώς και το “november rain” που συνόδευε στο πιάνο .
-
Τα ποζεριλίκια και το attitude του Slash. Προσωπικά αν και έκανε λάθη όπως λένε κάποιοι που είναι πιο μουσικοί από εμένα, το προσπάθησε και αυτό που αποκόμισα τουλάχιστον εγώ με ευχαριστεί και με το παραπάνω.
-
Το γεγονός ότι o Duff McKagan έπαιξε διασκευάρα των Stoοges.
-
Επαιξαν όλα όσα ήθελα να ακούσω και όχι I wont cry για που δεν παίξανε το don’t cry.
Αφήνω και ένα βιντεάκι που αξίζει να το δείτε όσοι ήσασταν αλλά και όσοι δεν ήσασταν εκεί:
εντωμεταξύ ήταν το ένα χειρότερο από το άλλο! Dr. Sex, γυμνές γυναίκες, στάσεις του σεξ… η σημαία της Ουκρανίας…
…αντιφατικός σε όλα του
μια χαρά σταθερός στη μαλακία του
Τι ασχολείστε μωρέ…
Ναι, η ζέστη ήταν υπερβολική.
Ναι, οι ουρές στο merch stand και στο μπαρ ήταν ατελείωτες.
Ναι, ο Axl δεν την πολυπαλεύει, φωνή Μίκυ Μάους και τέτοια.
Ναι, ο ήχος ήταν χαμηλά σε κάποιες περιπτώσεις.
Ναι, έπαιξαν αψού και πολλές διασκευές και όχι το don’t cry ξερωγω.
Ναι, ο ηχολήπτης στο Estranged μας άφησε την κρίσιμη στιγμή με το πουλί στο χέρι αφού αυτός έπαιζε με το δικό του.
Όμως, μετά από 30 χρόνια που πηγαίνω σε συναυλίες (η πρώτη μου ήταν οι Guns το '93) έχω να δηλώσω πως οι μπάντες που ανεξάρτητα από τα προβλήματα που ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν θα σε κάνουν να περάσεις σούπερ στο λάιβ έτσι κι αλλιώς είναι μετρημένες στα δάχτυλα και οι Guns απέδειξαν περίτρανα πως είναι μία από αυτές.
Ναι, περάσαμε ΓΑΜΑΤΑ.
Βάλε τόνο στα κεφαλαία, γιατί διαβάζεται κι αλλιώς…
Ολόσωστος
Να πρoσθέσω πόσο γάμησε και το bad obsession ?
Μηπως δεν ανεβηκε σωστα το βιντεο,δεν μπορω να δω κατι.
Το παραθέτω αλλιώς :
Αξελάκος χωρίς συνοδεία οργάνων, backing vocals και εφέ .
Απολαύστε υπεύθυνα.
Ο Σλας έσπειρε στο double talking jive,περίμενα λίγο καλύτερο αυτοσχεδιασμό στο rocket queen και με το talk box,χωρίς να σημαίνει ότι δεν ήταν καλό αυτό πουν βγήκε.
Το γιατί βάλανε το industrial absurd και όχι κανένα TWAT που έχει σολαρες.Ferrer αρκετα κατωτερος απο το διδυμο adler/sorum.
Για να κάνουμε λίγο χαβαλέ.
τα κοντινά πλάνα στα χέρια του Slash και το κατακόρυφο του - με το καπέλο του, ως διά μαγείας να παραμένει στη θέση του- στο τέλος της βραδιάς
(από την κριτική του Avopolis για τη συναυλία)