Θέλω να υπερασπιστώ τα 20ς, αλλά η τελευταία δεκαετία ήταν ό,τι χειρότερο μου συνέβη ποτέ.
2 Likes
Τιποτα δεν χάθηκε ακόμα.
2 Likes
1 Like
Συμπαθητικα ειναι. Αλλα τα καλυτερα για μενα ηταν τα 2 τελευταια. Γενικα αν δεν εχεις πολλες λογοτεχνικες απαιτησεις και απλα θες κατι θαλπωρικο και ευχαριστο, ειναι μια χαρα.
Εχεις αλλα 3 χρονια διασκεδασης 
2 Likes
Εγώ τα ξεκίνησα στα 40 λόγω κόρης.
1 Like
Το πότε ξεκινάει η ζωή είναι λίγο θέμα ορισμού του… ξεκινήματος, αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι και μετά τα 40 εξακολουθεί να έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον!
Αρκεί βέβαια να συμφιλιωθείς με το γεγονός ότι είσαι μεγάλος για κάποια πράγματα, τα οποία όμως δεν είναι και τόσο ουσιώδη αν το καλοσκεφτείς, π.χ. δεν είναι δυνατόν να αρχίσω τώρα να διαβάζω Χάρυ Πόττερ, δεν θα με τραβήξει, πως το λένε! (για να είμαστε και εντός θέματος!)
Για να μαθαίνεις όμως και να διδάσκεσαι (σπουδές και όχι μόνο) μια χαρά είσαι ικανός!
4 Likes
εμενα το προβλημα μου ειναι αν αρχισω να διαβασω ενα βιβλιο και παω στη δευτερη σελιδα θα ξεχασω τι ελεγε η πρωτη 
ασε που δεν εχω υπομονη καθολου
2 Likes
@Ian_Metalhead, η ζωή ξεκινάει, φαντάζομαι, όταν ο άνθρωπος βάζει πλώρη για αυτά που του αξίζουν. Ίσως μπορεί να κάνει πολλά ξεκινήματα, ίσως κάποιοι δεν ξεκινουν και ποτέ!
Συμφωνώ όμως. Εγώ πηρα ας πουμε πτυχίο στα 39 μου, ξεκινώντας σπουδες στα 32!
8 Likes
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά εγώ πέρυσι τα διάβασα σε ένα 2μηνο όλα για πρώτη φορά. Τα τελείωσα μάλιστα πάνω που έκλεισα τα 40.
Μου άρεσαν αρκετά ως πολύ. Όπως και στις ταινίες έτσι και εδώ ξεκινάει απλοϊκά αλλά όμορφα, σιγά σιγά ωριμάζει και η γραφή και οι χαρακτήρες και το story. Είναι εύκολο αλλά και πάρα πολύ ευχάριστο διάβασμα και ότι πρέπει για να κάνεις και ένα διάλειμμα από πιο βαριά πράγματα.
Σχεδόν αμέσως μετά μάλιστα έκατσα και είδα πάλι τις ταινίες να δω πως θα μου φανούν. Μπορώ να πω ότι είναι εξαιρετικές μεταφορές, έχουν πιάσει εξαιρετικά και χαρακτήρες αλλά και το γενικότερο ύφος.
5 Likes
Και στα 70+ είσαι ικανός γι’ αυτό ρε ακόμα.
EDIT: α καλά, βλέπω αποκαλύπτεστε όλοι σιγά-σιγά αναφορικά με την ηλικία, όχι μόνο εγώ που την έχω φόρα-παρτίδα 
!
3 Likes
Ξεκινησα να τα διαβαζω κι εγω στα 27 μου δηλαδη πριν 11 χρονια 
Μια χαρα ειναι και απο λογοτεχνικης αποψης, πολυ καλοστημενα βιβλια.
Αποψαρα μου:
- Philosopher’s Stone: παιδικο και απλοικο, προφανως η Rowling ηταν “απειρη” ως συγγραφεας
- Chamber Of Secrets: επισης αρκετα παιδικο, καλογραμμενο κι αυτο
- Prizoner Of Azkaban: η καλυτερη ταινια (μαλλον), το βιβλιο μια χαρα, σε νορμαλ μεγεθος ακομα
- Goblet Of Fire: εδω αρχιζουν και γινονται σοβαρα τα πραγματα, ισως το 2o καλυτερο βιβλιο
- Order Of The Phoenix: λιγο convoluted, οπως και η ταινια, ηθελε λιγο κοψιμο
- The Half Blood Prince: Για μενα μακραν το καλυτερο βιβλιο. Αψογο απλα
- Deathly Hallows: Διαφορετικο απο τα αλλα βιβλια, ειναι εμφανες πως προοριζεται για κινηματογραφικη μεταφορα αφου την στιγμη που κυκλοφορησε οι ταινιες ειχαν ηδη απογειωθει. Παρολα αυτα ειναι εξαιρετικο κι αυτο, και ολοκληρωνει ολα τα storylines πολυ ομορφα.
Συμφωνω επισης λεξη προς λεξη με @_Dead
1 Like
αγαπημενα βιβλια, θελω να τα ξαναδιαβασω για να δω πως θα μου φανουν ως ενηλικας πλεον.
το αγαπημενο μου μαλλον το 4ο γιατι ηταν το 1ο που διαβασα και κολλησα, δεν ξερω αν αλλαξει κατι στη 2η αναγνωση
οπως εχουν μεινει στο μυαλο μου, η τριαδα μου ειναι 3-4-5 γενικα γουσταρα φουλ Σειριο
αξιζει να διαβαστει το κομικ Books of Magic του Gaiman, πολυ καλο και μικρο, εμφανiσιακα ο μικρος πρωταγωνιστης ειναι ουσιαστικα ο Harry και προηγειται καποια χρονακια. Υπαρχουν και εμφανισεις Constantine, Μορφεα και αλλων DC/Vertigo χαρακτηρων
2 Likes