Εχω γράψει ήδη! Θα ανεβει την άλλη βδομάδα!
Σήμερα υπάρχουν πολλές και καλές νέες κυκλοφορίες, ανάμεσα τους και δύο εξαιρετικά experimental άλμπουμ:
Εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ από τους Avalanche Kaito, σε ένα τρελό mix ενός θορυβώδους post punk και αφρικανικών πολυρυθμιών και folk στοιχείων από τον γεννημένο στην Burkina Faso τραγουδιστή.
Γκρουπ από το Ιράν που τώρα ζει στο Παρίσι. Αφήνουν πίσω τους τον ηλεκτρονικό ήχο για ένα παράξενο freak folk. Φοβερή μπάντα, φοβερή στροφή, φοβερό concept.
Απο τους δίσκους που δεν τους εκτιμάς αν τους ακούς όταν δεν πρέπει αλλά όταν πρέπει καταλαβαίνεις το μεγαλείο τους
Aidan Baker (Nadja) + Eric Quach (thisquietarmy) = Καλή Avant-Garde-Experimental μουσική
Και φωνητικά η Otayonii ε!
I’ve been summoned
OK, συμπαθητικό το “Black Medium Current”, αλλά:
@Aldebaran @ManosOrff πως νιώθετε για αυτό το ποστ;
Μην δίνετε σημασία, just some R! Underground Express things
Από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που άκουσα φέτος σε αυτά τα νερά.
Ακούστε και το ομότιτλο του 2012, κρυφή αλητεία της εποχής.
Να πω ότι το ανέβασα χτες καθώς το άκουγα πρώτη φορά και μου τα “έσκαγε” όλο και καλύτερα όσο προχωρούσε το πράγμα, καθότι “666 International” (κατά ένα σεβαστό μέρος) αφού…
Αλλά ειδικά αυτό το κόψιμο στο “Gonad Waltz” με τα πνευστά που είναι σαν οριένταλ σάουντρακ απ’ τον Ιησού απ’ την Ναζαρέτ (τη σκηνή με τον χόρο της Σαλώμης ξερωγώ) ΤΙ ΦΑΣΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΓΑΜΑΕΙ
Βρήκαμε και 4ο μέμοραμπλ δίσκο για το '24 λοιπόν, κάτι είναι και αυτό.
Σε παρόμοια vibes, αν και περισσότερο κοντά στους Virus, Fleurety και Ved Buens Ende παρά σε DHG, είναι και το νέο πρότζεκτ του Bjeima (έχει κάνει γκεστ σε Fleurety και σε Virus συν την παραγωγή του ep Oblivion Clock, των τελευταίων).
Μόνο μια φορά το άκουσα και ενώ είναι γεμάτο ωραίες ιδέες, φωνητικά κλπ, κάτι με χαλάει στον ήχο του drum machine (?). Δεν ξέρω, ίσως φταίνε τα αυτιά μου. Αν το δοκιμάσετε, πείτε και εσείς.
Πες τώρα και ποιοι είναι οι άλλοι τρεις.
Ε, οι δυο είναι αυτοί με τους οποίους άνοιξα το νήμα για τις καλύτερες κυκλοφορίες (SPRINTS & HEAVE BLOOD AND DIE), ο τρίτος είναι το “Antropomorte” των FUNERAL ORATION, για μένα πάντα κτλ κτλ.
Κυκλοφόρησε εδώ και 20 μέρες περίπου και χωρίς να το έχω λιώσει, παίζει συχνά στα ακουστικά μου.
Μόλις διάβασα και την παρουσίαση του Αντώνη για τον δίσκο…
Επιβεβαιώνω και το παρακάτω. Ισχύει!
Η μουσική του δεν απαιτεί την προσοχή και την αφοσίωση σου. Αντίθετα, είναι σαν να σε διατάζει να αφεθείς μαζί της, να ρεμβάσεις, να την γευτείς αφηρημένα, σχεδόν ονειρικά. Αν το κάνεις, ο δίσκος αυτός αποκτάει παράξενες ιδιότητες, λες και στέκεται θαρρείς ανάμεσα σε κόσμους.
Απ’ όλη αυτή την φάση, σίγουρα το πιο ενδιαφέρον άλμπουμ για φέτος. Την διαφορά την κάνει νομίζω η Otayonii.
Πολύ ενδιαφέρον θέμα, μουσικές παραστάσεις που σόκαραν το κοινό και δέχτηκαν κατακραυγή.
Ταιριαστή μουσική, πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση συνολικά. Θα προτιμούσα πιο ζωντανές ερμηνείες με κάποια θεατρικότητα ίσως αλλά πιθανότατα είναι κατεπιλογην έτσι, ώστε να τονίζεται περισσότερο η φύση του θέματος.
Έχει βαλθεί να το τερματίσει το σαξόφωνο ο κύριος Stetson…
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΣΚΑΡΑ, έρχεται αποθεωση!