Εψαξα αλλα θεμα για τους Ολλανδους δεν βρηκα.Αν τελικα υπαρχει ευχαριστως κλειδωστε το.Το ανοιξα γιατι ξερω οτι υπαρχει πολυς κοσμος που τους γουσταρει αλλα κυριως επειδη ΕΓΩ τους γουσταρω8)
Συντομο Βιογραφικο
Ξεκινησαν στις αρχες των 90s παιζοντας gothic doom με αναμεικτα φωνητικα και βγαζοντας δυο αλμπουμ,τα always και almost a dance.Το 1994 κανουν αλλαγες και στη θεση της τραγουδιστριας προσλαμβανουν την Anneke van Giersbergen που τα αναλαμβανει εξ ολοκληρου.Βγαζουν το 1995 το mandylion παιζοντας ατμοσφαιρικο μεταλ(gothic και progressive σιγουρα).Το 1997 συνεχιζουν με το nighttime birds και το 1998 με το how to measure a planet διοχνωντας αρκετα τα μεταλ ψηγματα απο πανω τους.Το 2000 βγαζουν το if_then_else οπου εχουν γινει πολυ πιο ροκαδικοι αλλα αρκοουντως ατμοσφαιρικοι.Οι ιδιοι επινοησαν τον ορο trip-rock για την μουσικη τους σαν συνδυασμο trip hop και rock.Συνεχιζουν και το 2003 βγαζουν το souvenirs που ειναι ο ορισμος αυτου που ειπα παραπανω ενω τελευταιο δημιουργημα τους ηταν το home του 2006.Μετα την περιοδεια για τον δισκο η anneke αποχωρει για σολο καριερα και οι υπολοιποι συνεχιζουν ζωρις ομως ακομα να δειχνουν καποια δραστηριοτητα.
Προσωπικα
Δεν ξερω αντικειμενικα αν μπορουν να θεωρηθουν μεγαλη μπαντα υποκειμενικα παντως ειναι απο τα συγκροτηματα που λατρευω.Η αισθηση της μουσικης τους ειναι απεριγραπτη.Θα μπορουσα να πω μελαγχολικη και ταξιδιαρικη αλλα θα απεκλεια τοσα αλλα στοιχεια που δεν νομιζω να εχει νοημα.Η φωνη της anekke ειναι η αγαπημενη μου στο ροκ/μεταλ γενικοτερα(με μια joan baez 35 χρονια πριν) και πραγματικα θελω να την ακουω συνεχως.
Για αγαπημενο τους αλμπουμ ειμαι αναποφασιστος.Σιγουρα μου αρεσει και η πρωτη περιοδος(mandyllion,nightime birds) αντιστοιχα ομως και τα 2 τελευταια(souvenirs,home)…Μαλιστα στα 2 τελευταια ειχε ανεβει αρκετα και το στιχουργικο τους επιπεδο…
Εκδηλώσεις λατρείας και άνετα μπορούν και αυτοί να θεωρηθούν ως ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα της τελευταίας 20ετίας.
Τα δύο πρώτα στο γνωστό doom/death στυλ, χωρίς να είναι άσχημα άλμπουμ, έχουν την ατυχία να είναι σχεδόν σβησμένα από τις συνειδήσεις των φαν τους, επειδή ο τυφώνας που έπληξε την μπάντα από το Mandylion και έπειτα, παρέσυρε τα πάντα. H Anneke απλά αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη στην μπάντα και από άλμπουμ σε άλμπουμ γινόταν όλο και καλύτερη και παράλληλα οι Gathering εξελίσσονταν, προσθέτοντας στη μουσική τους πολλά στοιχεία που σταδιακά τους απομάκρυναν από το metal, αλλά τους έκαναν τεράστιους σε ένα ευρύτερο κοινό. ¶νετα το πόστ θα μπορούσε να εξελιχθεί σε σεντόνι και να μεταλλαχθεί σε έκθεση ιδεών, αλλά όσοι ξέρουν και τους έχουν δεί live ή έχουν λιώσει τους δίσκους τους καταλαβαίνουν.
Όλοι οι δίσκοι τους, λιγότερο ή περισσότερο είναι τουλάχιστον καταπληκτικοί, ενώ το Nightime Birds και το How To Measure A Planet? είναι αριστουργήματα ανεπανάληπτα.
Nightime Birds
How To Measure A Planet?
Mandylion
If_Then_Else
Souvenirs
Home
Αν και βασικά εκτός από τα δύο πρώτα και το Home, τα υπόλοιπα 3 εναλλάσονται. Ειδικά το Souvenirs είναι συγκλονιστικό. Δεν υπάρχουν αντικειμενικά σχόλια. Μόνο αποθέωση!
Συμφωνώ με την κατάταξη του Πάνου.
Αν και δυσκολεύομαι να καταλήξω αν μου αρέσει περισσότερο το Nightime Birds ή το How To Measure A Planet.
Υποθέτω είναι θέμα διάθεσης / ψυχολογίας.
Και πρέπει να πω πως μου αρέσει υπερβολικά το Sleepy Buildings όντας οπαδός των ακουστικών στιγμών γενικότερα.
Δεν θα πω κάτι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά. Οι Gathering δεν ξέρω αν είναι πρωτοπόροι, δεν ξέρω αν είναι επιδραστικοί και δεν έχει μεγάλη σημασία. Περισσότερο απ? όλα είναι ένα σπουδαίο συγκρότημα που εξελίχθηκε διατηρώντας πάρα πολύ υψηλό επίπεδο στις κυκλοφορίες του.
Με δυσκολία θα διάλεγα ένα από τα καταπληκτικά Mandylion, Nighttime Birds και How to Measure a Planet. Μοναδικοί και η Anekke λατρεία.
To home προσωπικα μ αρεσει παρα πολυ.Εχει αυτες τις εναλλαγες χαρας λυπης(αν και περισσοτερο θα το ελεγα χαρουμενο αλμπουμ).Βαζω το your troubles are over και επερχεται η καθαρση…Η το solace…To alone ειναι ενα απο τα πιο θλιμμενα τραγουδια ever.
Ερωτησεις(2).
-Το λαιβ τους στην Αθηνα ηταν ωραιο?Ενας γνωστος που ειχε παει(δεν ειχε ακουσει πολυ απο τη μουσικη τους) μου ειπε οτι σαν performance δεν του αρεσαν και ειδικα ο ντραμερ.Οτι εχω δει στο tube ειναι πολυ καλο παντως.Τουλαχιστον η ανεκε.
-Απο τα dvd που εχουν βγαλει ποιο πιστευετε οτι αξιζει περισσοτερο?Το ψηνω για το in motion αλλα εχει τραγουδια μονο απο mandyllion,nightime birds…
Και τα 3 DVD’s είναι αξιόλογα, απλά το “In Motion” είναι λίγο πίσω σε ποιότητα, αλλά το setlist αντικατοπτρίζει την περίοδο Mandylion - Nightime Birds και έχει κομματάρες.
Το “A Sound Relief” είναι καταπληκτικό με φοβερή ατμόσφαιρα, χάρη στο ημιακουστικό set και την επιλογή των κομματιών. Ωραία animations, ονειρική απόδοση της μπάντας και γενικώς χορταστικό με bonus υλικό.
Το “A Noise Severe” είναι το πιο πλούσιο σε υλικό και περιλαμβάνει μια μνημειώδη εμφάνιση της μπάντας κατα τη διάρκεια της περιοδείας για το “Home”. Το setlist επικό, η απόδοση παθιασμένη και στα μπόνους έχει υλικό από την ηχογράφηση του “Home”.
Υ.Γ. Το Waking Hour σε ζωντανή εκτέλεση, είναι συγκλονιστικό!
Τι να πει κανείς για αυτή τη μπάντα.Ταξιδιάρικες όσο δεν πάει οι μελωδίες τους. Έχω συνδέσει κάθε δίσκο τους με μια σημαντική περίοδο της ζωής μου.Η anneke είναι τρομερή κ η φωνή της με ανατριχιάζει.
Μετανιώνω τρελά που δεν πήγα στην τελευταία συναυλία με anneke στην Αθήνα.Αυτά.
οι περισσοτεροι που εχω ρωτησει λενε πως η αποθεωση ειναι το mandylion εγω παλι δεν μπορω να ξεχωρισω καποιο. τους ειχα δει και live πριν καποια χρονια (νομιζω ηταν η πρωτη μεταλ συναυλια που ειχα παει ever) οποτε ειναι παιδικο μου κολλημα το εν λογ γκρουπ! νομιζω πως λιγοτερο απο ολα μπορω να πω οτι μου αρεσει το home. oλα τα υπολοιπα ειναι το ιδιο μαγευτικα :roll:
η μουσικη - μαγεια, ταξιδι
τα λαιβ - εμπειρια, μυσταγωγια
η φωνη - μοναδικη (δεν μπορω να σκεφτω τωρα καλυτερη φωνη στο χωρο)
περα απο τα αλμπουμ πρεπει οπωσδηπωτε να αναφερουμε
το καταπληκτικο ep “Black light district”
με το ομωνυμο επος να γινεται ενα μουσικο οργιο συναισθηματων
οταν το πρωτακουσαμε ζωντανα σε εκεινη την τρομερη συναυλια
strange machines
sand and mercury
in motion (I & II)
nighttime birds
on most surfaces
shrink
third chance
great ocean road
electricity
marooned
shot to pieces
saturnine
amity
a life all mine
you learn about it
monsters
broken glass
waking hour
alone
κλπ κλπ
πραγματικα ο καταλογος ειναι ατελειωτος
θα τους ευχαριστουμε για μπαντα
που μας χαρισανε τοσο ομορφη μουσικη
Απο τα female-fronted συγκροτήματα που μπορούν να αισθάνονται περήφανα για την συνολική τους πορεία και παρουσία. Τεράστια μπάντα, εξαιρετικής ποιότητας άλμπουμ και με μια καταπληκτική τραγουδίστρια, τη φωνή και την παρουσία της οποίας είμαι σίγουρος πως πολύς κόσμος ζήλεψε…
Επίσης απο τα συγκροτήματα που τόλμησαν να ακολουθήσουν τον δικό τους δημιουργικό δρόμο, μη φοβούμενα να πειραματιστούν, και μη μπλέκοντας σώνει και καλά με ένα συγκεκριμένο “κοινό” το οποίο και να προσπαθούν να ικανοποιούν συνέχεια… Κάτι που τα ανεβάζει ακόμα περισσότερο στην εκτιμήση μου.
Απο τα παλιότερα τους αγαπημένο μου είναι μάλλον το Mandylion. Απο κει και πέρα, Nightime Birds, How To Measure A Planet, αλλά και οι φοβεροί πειραματισμοί ενός Souvenirs, μιλάμε για άλμπουμ αναμφισβήτητης ποιότητας…
Δεν ειμαι ο μεγαλυτερος τους φαν αλλα ποτε δεν χαλαστηκα ακουγωντας τους.
Οτι αλμπουμ εχω ακουσει το βρηκα εξαιρετικο.
Εχω ακουσει κυριως τα Nighttime Birds,Mandylion,How to measure…
Προσφατα ακουσα και τα πιο καινουργια τους.
απο την μια λες κριμα που εφυγε η θεαρα αλλα απο την αλλη ποσο πια να πειραματιζονταν με την μουσικη τους? νομιζω μετα απο καποιο σημειο ισως να γινονταν καπως γραφικοι… :roll:
Ετσι όπως το βλέπω εγώ, γραφικός γίνεται κάποιος όταν επιμένει συνέχεια στα ίδια και στα ίδια επειδή ξέρει πως αυτό θέλει να ακούσει ο κόσμος και όχι επειδή πειραματίζεται…
για να πω την αληθεια το τελευταιο τους αλμπουμ δεν μπορεσα ποτε να του ακουσω… κριμα δηλαδη τα χρηματα εφοσον αγορασα κατι που δεν ακουσα ολοκληρωμενα παντως κατα γενικη ομολογια τα πολυ αγαπημενα κομματια ειναι της εποχης που ακολουθουσαν πιο μεταλλικους δρομους
Κατα σειρα προτιμησης:
How To Measure A Planet?
Souvenirs
Mandylion
Always
Nighttime Birds
Home
if_then_else
Almost A Dance
Σε περιπτωση που ρωτησει κανεις, ναι, μ’ αρεσει το Almost A Dance. Απλα δε μιλαμε για κατι το φοβερο.
Και φυσικα ξεχωριστη θεση κατεχουν τα:
Black Light District EP με το 16λεπτο επος
Sleepy Buildings με το πανεμορφο πιανακι στο ομωνυμο κομματι
Adrenaline/Leaves single: το πρωτο ειναι ζουπερ b-side
Edit: @Sgnl: Υπαρχει μια φημη πως σε ενα ή δυο shows, ο Garm ανεβηκε μαζι τους στη σκηνη για το A Life All Mine, ψιλομουλωχτα κι ετς. Δε ξερω κατα ποσο ισχυει.
παντως κατα γενικη ομολογια τα πολυ αγαπημενα κομματια ειναι της εποχης που ακολουθουσαν πιο μεταλλικους δρομους