2750 ποστ στο μπιεμ τόπικ. Για μπλακ δίσκους. Οκ, να ακούμε όλο το δημιούργημα αλλά ώρα για εκδίκηση από τους πιουρίστες.
Ωραία τα λέtε εκεί, αλλά κανά κομμάτι παίζει?
Σαν κάποια που ακούγαμε κάποτε και μας έπαιρναν το μυαλό: Mother North/am the black wizards (το ίδιο είναι ούτως ή άλλως), Exiled archangels, Skald av satans sol, jesus tod και πάει λέγοντας
Σαν αυτό το Die kalte teufelsfaust των Urfaust που με προτροπή συμφορουμίτη τους ξανάκουσα χτες, μου πήρε το κεφάλι και το πέταξε στους λύκους.
Λοιπόν εδώ οι λιγότερο σχετικοί λένε τα αγαπημένα τους - καλύτερα κομμάτια, και οι εξπέρ προτείνουν τα λιγότερο γνωστά αλλά εξίσου γαμάτα.
Επειδή ανήκω λοιπόν στην πρώτη κατηγορία θα πω πως ένα είναι το τρακ που σε στέλνει να κάνεις παρέα στον τραγο
δεν ξερω πως να ξεκινησω σ’ αυτο το θρεντ, επειδη πολλα θ αμου ξεφυγουν και τα μισα ειναι σε σιντι τ’ αλλα μισα σε σκληρους. θα πω τι μου σκαει ευθυς αμεσως στο μυαλο.
Farsot. - Thematik: Trauer ~ “20λεπτο επος”, οποιος το εχει ακουσει, μονο αυτο μπορει να πει. μεχρι και αναθεμα του νατουραλ ντιζαστερ διασκευαζουν, να μιλησει και κρισπ. DeathSpell Omega - Jubilate Deo ~ τινει για αλμπουμ της δεκαετιας, ενα απ’ τα 13 του σι μονιουμεντουμ, γαλλικες ριφφοσυγκινησεις, χαρακτηριστικος ορθοδοξος ηχος, θες να τον βαλεις στο γκωλο σε νιουφαγκς. παιζει ρολο και η θεση του στη ροη του αλμπουμ για να το ξεχωρισεις. Urfaust - II ~ απ’ το Drei Rituale Jenseits Des Kosmos, γενικα ολο, αλλα αυτο εδω το κομματι ειναι η καινοτομια προσωποποιημενη, κρυσταλινα τυμπανα με την πιο βρωμικη κιθαρα που εχουν χρησιμοποιησει οι καλυτεροι στον πλανητη, και μια νοτα απ’ τα συνθς να σβηνει παρεα με τα ριφφς και με τον ΙΧ να φτυνει οτι αλλο Ολλανδικο εχει ξαναπαιχτει. Ved Buens Ende - Remembrance Of Things Past ~ ε, ουδεν σχολιο. Drudkh - Solitude ~ αντιπροσωπευτικοτερο κομματι απο αυτους, κατ’ εμε. βοηθαει και η υπεριφφαρα που παιζεται στα πρωτα λεπτα, αλλα μην μεινουμε σε αυτο. Nocternity - Secreta Ayra (The Key) ~ αντε γεια rotting christ και τα συναφη.
και το τελευταιο δωρακι το Chained Beasts are Strewn απο Weltmacht ακους ~>εδω και χαιρεσαι που ανηκεις στους εκλεκτους που πιστευουν οτι το bm δεν ειναι ενα απλο ξυσιμο κιθαρας, το συγκεκριμενο ειναι ενα απλο ξυσιμο κιθαρας, με 5 ακορντα ναι, αλλα το συναισθημα του δεν πιανεται απο μουσικους, θελει ψυχη.
Πάντως ένα άλλο ερώτημα με απασχολεί και θα το γράψω εδώ επί τη ευκαιρία. Μερικοί κάθεστε και ακούτε όποιον μπλακ μεταλ δίσκο διαρρέει κτλ κτλ και απορώ. Υποτίθεται ότι είναι μια πολύ ιδιαίτερη μουσική που θέλει κάμποσες ακροάσεις για να διεισδύσεις. Και πες ότι έχετε εξασκημένο αυτί… Δε χρειάζεται όμως ένα συγκεκριμένο mood για να τους ακούσετε; Δεν μπορώ να διανοηθώ πως γίνεται να ακούει κάποιος όλη τη μέρα μπλακ μεταλ δίσκους και ταυτόχρονα να πιάνει την ουσία τους.
Έτσι πως κατάλαβα το τόπικ, μιλάμε και για κομμάτια που μπορούν να “πιάσουν” κι ένα ευρύτερο κοινό, σωστά; Δηλαδή αυτός είναι ο ορισμός ένος κομματιού-ύμνου, να είναι αναγνωρίσιμο και ευρέως αποδεκτό - τύπου “Freezing Moon” της δεκαετίας. Με αυτά τα κριτήρια θα το παίξω safe.
DEATHSPELL OMEGA - Second Prayer
Αρκετά “άμεσο” ώστε να μπορεί δυνητικά να γίνει hit-άκι, αρκετά σκατόψυχο ώστε να προοιωνίζει ό,τι θα ακολουθήσει.
SHINING - Låt Oss Ta Allt Från Varandra
Ηeavy rock/ blues/ black. Μιλάμε τώρα για πιασάρικα πράματα, όχι αστεία. Όταν το παίζουν αυτό live κάτω ο κόσμος πέφτει σε παραλήρημα. Αν ένα κομμάτι είναι ο ορισμός του bm “ύμνου” νομίζω είναι αυτό.
παλιά (στα 90’ς) είχα επαφή με το αντικέιμενο, αλλά σταδιακά ελαττώθηκε και πλέον η επαφή μου έγκειται στα πολύ βασικά, είτε θα ξεθάψω κανένα άλμπουμ από τα παλιά, είτε θα μπω στο bm thread και αν τύχει και κάτι μου κεντρίσει το ενδιαφέρον παίζει να το ακούσω κιόλας (όπως με το περσινό άλμπουμ των Nachtmystium). Έτσι, θα αναφέρω κάποια κομμάτια από τα παλιά που μου είχαν κάνει τρομερή εντύπωση (εντάξει mayhems και samaels δεν βάζω, δεν νομίζω να εξυπηρετεί σε κάτι).
Deviser - 2000 years of lies
με αναπληρωματικό το threnody
(αν δεν έχετε ακούσει το demo thy blackest love, και έχετε μείνει μόνο στην άποψή σας από το Unspeakable Cults όπου το είχε χαντακώσει η σκατά παραγωγή, τολμω να πώ ότι δεν έχετε ολοκληρωμένη εικόνα των δυνατοτήτων τους)
Ενδεικτικα 12 τραγουδια που γουσταρω πολυ απο το ειδος :
Kawir - Προς Καβειρους Deviser - Threnody Nyktalgia - Exitus Letalis Emperor - The Majesty Of The Nightsky Darkthrone - Ravishing Grimness Carpathian Forest - The Frostbitten Woodlands Of Norway Wolves in the Throne Room - Crystal Ammunition Summoning - Land Of The Dead Graveworm - A Dreaming Beauty Catamenia - The Ancient Dark Funeral - Atrum Regina Arcturus - To Thou Who Dwellest In The Night
ok, το έγραψα λίγο πιο πάνω αλλά το ξαναλέω, θεωρώ απαραίτητο προσόν ενός “ύμνου” να μπορεί να παιχτεί σε κλαμπ. Να εγείρει μαζικό οπαδιλίκι. Επειδή THORNS και DHG παθαίνω παράκρουση με οτιδήποτε κι αν παιχτεί, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κομμάτια ύμνους.
Όλα τα παραπάνω κομμάτια με έχουν σημαδέψει προσωπικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μέσα στα 00s.
και γω ασχετος με το ειδος, αλλα θα πω τραγουδια που με στοιχειωσαν
thorns-vortex
dodheimsgard-ion storm, 21st century devil
ulver- ολο το bergtatt
wolves in the throne room-vastness and sorrow
arcturus-fall of man (δεν αναφερω μεταγενεστερα, γιατι δεν τα θεωρω black metal)
burzum- dunkelheit (θα εβαζα και glemselens elv, αλλα φοβαμαι κραξιμο, αλλωστε ειναι πολυ τωρινο για να προλαβει να με στοιχιωσει :p)
shining-neka morgondagen
enslaved-lifandi liv undir hamri
emperor-i am the black wizards
Immortal-Withstand the fall of Time
Bathory-A Fine Day to Die
Dissection-Night’s Blood(λεμε τωρα,ημουν αναμεσα σε 5)
Satyricon-Mother North
Sacramentum -Cries From A Restless Soul
Enslaved-As Fire Swept Clean the Earth
Vinterland - Our Dawn of Glory
Covenant- Towards The Crown Of Nights
Sorhin-Tills Doden Er Alla Tar
Summoning-Morthond
