Γεια σου 2011, κλείνεις με τον πιο τρομακτικο τροπο.
Με αυτα εφεδιασμένα φωνητικά από μια άλλη διάσταση, τα βαθιά σου τύμπανα, τα πνιγηρά ριφς και τα αλλόκοτα synths.
Καλά περάσαμε και φέτος.
Νταμπλ
Ποστ
Η υπόγεια lead μελωδία με σκοτώνει.
Για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν, ο mainman (Carl Tiburtius) γράφει στίχους για τους NIGHTBRINGER (ως al’Arab Iblis…) και έχει προσχωρήσει στους δικούς μας ACRIMONIOUS μαζί με τον Acheronta.
Το κόψιμο-όαση στο 0:36, σε αδειάζει από ότι έχεις μέσα σου.
Το μεγαλειώδες Sardoniscorn του Leviathan.
YOU BELONG TO US.
[B]Ash Borer - My Curse Was Raised In the Darkness Against A Doomsday Silence[/B]
έχει κάτι από το μεγαλέιο του Dead as dreams μέσα του
Αγαπάμε Γερμανικό Black metal αμα βγάζει τέτοιες μπάντες Moonblood - My Evil Soul
Και αμα θέλουμε Black/Thrash από την ίδια χώρα Desaster - Teutonic Steel
και τους αγαπημένους μου κάφρους:
Impaled Nazarene - Sadhu Satana
Στα δικά μας τώρα: Enshadowed - The Dual Hypostasis Of Nihil μεγάλη μπάντα και αυτό το εισαγωγικό riff με ΠΕΘΑΙΝΕΙ
Γαματη μπαντα οι Ash Borer, αλλα ψηλε αυτα δεν τα λεμε ουτε για ανεκδοτο. ;p Η μαγεια των Weakling ηταν πως παρολη την ατμοσφαιρα παρεμεναν black metal. Τους Ash Borer, ε, black metal δεν τους λες, αναμεμιγμενο με κατι αλλο ναι, αλλα black metal οχι.
εντάξει στην υπερβολή του το είπα και προφανώς δεν τους εξίσωσα. απλά μου βγάζουν λίγο αυτό το feeling, ίσως όχι ατόφιο όπως λες.
Τώρα η κουβέντα για το τι είναι black metal και τη όχι είναι μεγάλη. Πάντως οι Ash Borer από αυτήν την συνομοταξία του post ήχου, είναι από τους πιο κοντά στο bm.
Δεν υπαρχει σωστο ή λαθος με αντικειμενικα κριτηρια περι του δευτερου, εξαρταται σε ποια πλευρα του μπλακμεταλ ζητηματος βρισκεσαι, αν δηλαδη καποιος μου πει οτι το μπλακμεταλ σταματησε το 96-97 θα το δεχθω παροτι δεν συμφωνω γιατι με λαμπρες εξαιρεσεις τυπου Craft (των δυο πρωτων κυριως) λιγοι νεοτεροι πιανουν την αυθεντικοτητα του feeling. Απο την αλλη, βασει δομικων χαρακτηριστικων, βεβαιως και μπαντες σαν τους Ash Borer ανηκουν στην ευρυτερη σφαιρα του μπλακμεταλ, απλα υπαρχουν παραδειγματα στην Αμερικη που ειναι ακομα πιο κοντα οπως οι Tukaaria ας πουμε, ή οι Xothist, οι οποιες βγαζουν μεν ατμοσφαιρα, κανοντας δε κατι διαφορετικο.
Ναι αλλά οι TUKAARIA βγάλαν ένα καλό σπλιτ και μετά μαλακία δίσκο, ενώ το πρώτο ASH BORER γάμησε :!:
Αν εννοεις τη πρωτη κασσετα, ηταν οντως καταπληκτικη, ο δισκος των Tukaaria ομως μου αρεσε παρα πολυ. Καλυτερος και απ’ τα δυο split.
Όχι, εννοώ το πρώτο full-length.
Τα προηγούμενα ήταν απλώς συμπαθητικά.
Το τουκάρια ήταν παπαρίτσα, χίλιες φορές οι μουσικές του-κάρια κούρουνεν :!:
BM ξεΒΜ οι Ash Borer παιζουν μουσικαρα παντως.
Δεν αμφεβαλλε κανεις περι αυτου, περι Tukaaria ομως ξεθαψα τη κασσετα και συνεχιζω να διαφωνω. Εχει πολυ καλυτερο ηχο ρε απ’ τα σκορπια mp3 που θα πετυχεις στο net, πρεπει να σου δωσω ενα νταμπ καποια στιγμη. Σιγουρα δε μ αρεσει τοσο οσο οταν την ειχα πρωτακουσει, αλλα εξακολουθω να γουστερνω.
Κομμάτι δεν το λες, όλο το άλμπουμ είναι…
[I]Secht - True Narcotic Black Metal (aka Parasitten Menneskedyret)[/I]
Υπερβολικό σε βρίσκω. Ίσως να φταίει ότι ξεκίνησα με το Μicrocosmos και γύρισα προς τα πίσω, αλλά τα βρίσκω όλα αξιόλογα. Ίσως επίσης να φταίει ότι δεν έχω ακούσει τα δύο τελευταία οπότε δε μπορώ να κρίνω 100% τη δισκογραφία τους.