Σχετικοί με CU αλλά για άλλον λόγο, οι Night Demon ροκαρουν εξαιρετικά στο νέο single.
Μη σας ξεφύγει, τον νου σας
Δισκάρα και τους ερωτεύτηκα ακόμη πιο πολύ.
Πολύ καλή και η νέα τραγουδίστρια του συγκροτήματος . Πλήκτρα πανέμορφα ήχος τουμπανο νομίζω δεν έκανα skip σε κανένα κομμάτι.
Το μόνο αρνητικο που έχει ο δίσκος είναι ότι είναι αρκετά safe, κάτι που συνηθιζεται όταν αλλάζει το πρόσωπο και η φωνή της μπάντας. Εδώ ισως κακοφαίνεται σε κάποιους αφού το τολμηρό Apocalypse & Chill πετυχε σε μεγάλο βαθμό αυτό που ήθελε και ίσως το Dark Waters να μοιάζει με ένα βήμα πίσω.
Παρόλα αυτά, έχουμε ένα πολύ καλό άλμπουμ με μια ελαφριά καμπή κάπου στη μέση, αλλά και με αρκετές κορυφές. Quest and the Curse παίζει ακόμα από το καλοκαιρι, ενώ και το Queen of Shadow μπήκε πολύ δυνατά στο rotation. Έχουμε βέβαια και μια ακόμα συμμετοχή του Μάρκου του Χιέταλα του Αϊλάντερ, οπότε ένα ακομα θετικό.
Diana, ξεχωριστή παράγραφος, γιατί περα του ότι έκανε εκπληκτική δουλεια βάζοντας το δικό της χαρακτήρα χωρίς παράλληλα να είναι τοσο μεγάλη αλλαγή από την Charlotte, φαίνεται πολυ προσγειωμένη και απολαμβάνει στο έπακρο την ευκαιρία που της δόθηκε, πανέμορφη ύπαρξη, μακάρι να συνεχίσει την πορεία της προς τα πάνω τα επόμενα χρόνια.
Eν κατακλείδι:
It’s the quiet of the night I fear
The inner torrent that’s unleashed
Replaying me the thousand times
I should have spoken other lines
In the middle of the night I hear
The dying dreams I never reached
But I know these dark reflections
Can change nothing
Reality is staring back at me
Πέθανε ο Aymar ρε σεις! Πολύ πολύ στενάχωρα νέα, βασικά με πείραξε πολύ περισσότερο από ότι περίμενα.
Τιτάνας.-
Ελα ρε…
Πολύ λυπηρό…
Ακόμα θυμάμαι την χροιά της φωνής του στο Expect the Unexpected, κι ας έχω πολύ καιρό να το ακουσω…
RIP
Έμαθα για τον Aymar σήμερα το πρωί, και το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε συο μυαλό ήταν αυτό.
Τον θεωρώ κορυφαίο τραγουδιστή σε αυτό που άτυπα ονομάζουμε US power/metal (technical ή progressive power, ή κάτι τέτοιο τέλως πάντων).
Ο άλλος μου αγαπημένος (δυστυχώς επίσης μακαρίτης) είναι ο Michael Grant των κορυφαίων Crescent Shield, με τις δύο αξεπέραστες δισκάρες .
Κριμα
Πάμε για δίσκο της χρονιάς ε… το νου σας
Η παραγωγη ειναι improved μιξη Manilla Road + Warlord; Ωραιο τραγουδι.
Ξεθάβω Under Jolly Roger, το οποίο είχα χρόνια να ακούσω ολόκληρο, και αμέσως μετά μαθαίνω πως χθες απεβίωσε ο Majk Moti. Γαμιώντας μπήκε το 23, όχι αστεία.
Στο 31:30
Τι δισκος.
Πολύ στενάχωρο νέο.
Μεγάλος κιθαρίστας.
21.4.23