έτσι ρεεε, τσίτα τα γκάζια και Heavy Metal Angels 8)
Λοιπόν εδώ και λίγο καιρό να ακούω το US power με τους κυρίους με το όνομα Jag Panzer. ΚΑΥΛΑ απλά. Τα 2 albums που άκουσα το ένα καλύτερο από το άλλο, riffares, φωνάρα κλπ. Σϊγουρα θα τσεκάρω και την υπόλοιποι δουλειά των κυριών.
Επίσης Thundersteel από Riot. Δισκάρα ολκής και αυτή, τα πάντα όλα. Απορώ γιατί τόσο καιρό δεν είχα ασχοληθεί παραπάνω με αυτές τις μπάντες γενικά. Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά…
Τώρα συνεχίζω με Helstar(που από τις πρώτες ακροάσεις, βρήκα ενδιαφέρον, μου αρέσει πολύ η φωνή του τραγουδιστή) και μετά το πρόγραμμα έχει Viciοus Rumors…
Now playing: Helstar - The Curse has passed Away
via FoxyTunes
σαν να ανακαλύπτεις τον κόσμο. σε ζηλεύω. μακάρι να μπορούσα να ξανανιώσω και γω τη στιγμή που πρωτοάκουσα το thundersteel, το nosferatu ή το ample destruction…
Μια μέρα, πρωί-πρωί τον είδα στο μσν να ακούει Riot-Thundersteel και πορώθηκα στη δουλειά! 
Ρε Έιντζελ! Δε σου πα ρε ν’ ακούσεις Metal Church; Με γράφεις στ’ @@ σου ρεεεε;!;!
Γαμάνε όλο το σύμπαν αυτά που έχεις πιάσει, συνέχισε έτσι! 
:-s:-s:-sθα το κάνω και αυτό μη φωνάζεις.
ΥΓ.ΚΑΥΛΑ ΚΑΙ οι Helstar, άπειρο respect.
Now playing: Helstar - Aieliaria and Everonn
via FoxyTunes
Αυτός ο συνδυασμός εμότικονς με έριξε στο πάτωμα ε! :lol3::lol3::lol3:
Μη μου στεναχωριέσαι ΒΡΕ.
αγκαλίτσα
περνα και απο Ιταλια μερια, αγαπημενη στον ηχο.
GRACCHUS BABEUF εχω παρατηρησει να υποστηριζει πολυ. dark quarterer, domine και δε συμμαζευεται. απ’ τους πιο ιντελλιτζενς στα δικα μου αυτια ειναι οι Adramelch, σπουδαιος ηχος, φωνη που συγκινει και το δειγματακι σου βρισκεται εδω, παρατηρησε τα λιντς του κομματιου, ειναι αριστουργηματικος ο τροπος δομης.
παρε και μπλακμεταλ εξωφυλλο.
γαμεί το δίσκιο.
Γι’ αυτό αγαπάμε ΝοΜιστεράκη. Από δω περνάει μια στις τόσες αλλά πάντα βρίσκει στόχο. Ναι, όντως υποστηρίζω με θέρμη και όποιος ακούσει το “Irae Melanox” θα καταλάβει γιατί. Μιλάμε για έναν από τους 5-6 καλύτερους δίσκους που έχουν βγει στην ιστορία του ιδιώματος με το οποίο ασχολούμαστε σ’ αυτό το θρεντ, όπως στον π****ο κι αν το λέει ο καθένας. Στη γείτονα χώρα οι μόνοι που τους ξεπερνάνε σε μεγαλείο και ποιότητα είναι (ναι) οι καλοί μας οι Dark Quarterer με τους δύο πρώτους τους δίσκους. Την τελευταία φορά που το είχα γράψει αυτό είχα φάει κράξιμο από Άνγκμαρ και Μάνο μαζί αλλά στ’ @@ μου κιόλας, τα κολλήματα είναι κολλήματα, σωστά;
Για τους Άδραμελχ όλη η αλήθεια συνοψίζεται στο εξής σχόλιο στο λινκ του ΝοΜιστεράκη.
Am I the only one that thinks the production actually gives it a charm that makes it better…?
Περιμένω αποθεωτικό ποστ από Νάιτ Σκάι για να βεβαιωθώ ότι δεν πήγε στράφι το σπάσιμο αρχιδιών πριν λίγο καιρό.
Καμία άποψη κανείς για το ομώνυμο των Metalforce (πρώην Majesty);
Προσυπογράφουμε =))
τι να λέμε τώρα… 600 χρόνια μπροστά το πρώτο Adramelch
Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί στο thread αλλά τούτο δω:
Γαμάει και Δέρνει!Heavy και US Power!Οι κιθάρες απλά απίστευτες, τα φωνητικά κοντά στον Tate και οι συνθέσεις φοβερές. Το χα τόσο καιρό στο ράφι και το έβαλα σήμερα το πρωί. Με πιασε εκείνο το γέλιο που με πιάνει όταν κάποιος τύπος παίζει απίστευτα πράματα (εδώ κιθάρες).
Επίσης κάπως Epic/Heavy (βασικά όχι και ΤΟοΟΟΣΟ Heavy, αλλά ντάξει…):
Πολύ ωραίες κιθάρες! Οι συνθέσεις επηρέασμένες από 70’s Heavy Rock με ένα folk συναίσθημα και κάπως προοδευτικές (δες ομότιτλο κομμάτι). Τα φωνητικά με χάλασαν (φλώρικα για μένα), αλλά γενικά μια πολύ καλή δουλειά.
Για τους Mystic Force έχει μιλήσει κανείς ? οέο ?
Mystic Force… τι να πεί κανείς γιά το πιό τιτανοτεράστιο προγκρέσιβ ΜΕΤΑΛ συγκρότημα… παντοτινή λατρεία. όπως και το Screamer άλλωστε
Σημείωση : Από τους Mystic Force ήθελα να αναφερθώ στο Shipwrecked With The Wicked :
Οι τίτλοι από τα άλλα δύο που πόσταρα είναι :
Screamer - Target: Earth
Ashbury - Endless Skies
το Shipwrecked with the Wicked είναι απλά ένα ορεκτικό. τι να πεί κανείς γιά τα Take Command, Eternal Quest, A Step Beyond και Man vs Machine. η τελειότητα σε όλο της το μεγαλείο. ακόμα και το κενό ανάμεσα στα κομμάτια είναι ικανό να εξαυλώσει δισκογραφίες.
Αν είναι το “Shipwrecked…” ορεκτικό, τότε τα άλλα πρέπει να είναι ο όρισμός της τελειότητας!Ακόμα και το “Who Really Gives A Fuck?” που πανκίζουν (και η παραγωγή είναι demo και κάτω), σε πιάνει από το λαιμό με την gamisterotita του!
Eξαιρετικό το Ashbury. Και προσωπικά εγώ τα φωνητικά τα γούσταρα πάρα πολύ, αν και δεν ήταν μέταλ, περισσότερο 70s τα έλεγες. Όπως και να 'χει, να το ακούσετε.
Υπέροχος δίσκος, και ευτυχώς που υπάρχει επανέκδοση της Rockadrome. Γιατί το βινύλιο δεν…