[quote="“Tormentor,post:435,topic:3519”]
Τι ειπε ο χριστιανος παναγια μου??!:lol: :lol: φιλε το γαμησες και ψοφησε…#-o
ο μαρκους ειναι κορυφαιος μπασιστας,ετη φωτος καλυτερος απτον dirk…ασχετο αλλα ο dirk δν ειναι καν μπασιστας…αρχικα ηταν κιθαριστας κ αναγκαστηκε να αναλαβει χρεη μπασιστα επειδη ηθελαν οι gammas αλλον κιθαριστα…καλυτερον δλδ…αρα ουτε κ σαν κιθαριστας επιασε τοπο…:lol: :lol:
@eagleheart: ευγε για αυτο το τελευταιο με τους innerwish…κ γω απο κεινο το live τους ανακαλυψα κ τωρα ειναι η δευτερη αγαπημενη μ μπαντα…ετσι γτ αν δν παινεψουμε το σπιτι μας θα πεσει να μας πλακωσει…κ το συγκεκριμενο ειναι και σπιταρωνα μαλιστα…:lol: #-o
@freedom:γιατι παιξαν ολοκληρο το ride the sky?? αχ…μισες δουλειες αυτοι οι ανθρωποι…[-X
:-s
Δεν το πηρα χαμπαρι#-o #-o
Παντως, τους Ray’s τους περιμενα καλυτερους:-s
Και να πω και το παραπονο μου:
Περιμενα μεγαλυτερη διαρκεια απο τους Ray’s. Επισης, ο Deris ελεγε στις συνεντευξεις οτι θα παιζουν και το Kill it. Δεν το παιζουν στη περιοδεια… Επισης, δεν παιχτηκε το Final Fortune και Pain A new World, κομματια που παιζονται εξω…:-s
ποιος σε παραμυθιασε αγορι μ?
οχι ρε τρελλε ο deris ειχε πει οτι ειναι πολυ γαματο κομματι αλλα δν θα το συμπεριλαβουν σαυτο το tour ισως το παιξουν στο επομενο αλλα παλι ‘ισως…’
το paint a new world πραγματι επρεπε να το παιξουν αλλα το final fortune δν εχει παιχτει πουθενα μεχρι στιγμης…
Νομιζω πως ειχε πει οτι θα το παιζουν…
Για το final… γραψε λαθος, αν και για μενα το καλυτερο του δισκου…
Οχι πανω κατω ελεγε οτι αν το παιξουν θα το παιξουν στο απωτερο μελλον…
[quote="“helloweenakias,post:441,topic:3519”]
Λάθος. Μπασίστας ήταν και όχι κιθαρίστας. Όπως έχει πει ο Hansen σε συνέντευξη του τον Dirk τον γνώρισε σαν μπασίστα, άσχετο αν έπαιξε έπαιξε στους Rays σαν δεύτερος κιθαρίστας. Μετά βέβαια το ξαναγύρισε στο μπάσο.
Το Painτ A new World το έπαιξαν Θεσσαλονίκη.
Για το “Kill It” διαβάστε εδώ:
http://www.rocking.gr/article3919.php
Για το drum solo. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι με τί κατάλοιπα πάνε μερικοί σε συναυλίες! Προσωπικά μου άρεσε πολύ το σόλο στα τύμπανα και αυτό που με χάλασε είναι 2-3 «μάγκες» γύρω μου που βρίζανε και φωνάζανε να σταματήσει (στα ελληνικά, έτσι για να τρομάξει). Το σόλο ήταν αναγκαίο γιατί οι μουσικοί δεν είναι ρομπότ, ούτε και παιδαρέλια είναι όλοι τους και κουράζονται (πόσο μάλλον ο Deris που ήταν εμφανές ότι κατέβαλλε μεγάλη προσπάθεια για να τραγουδήσει, ειδικά σε τόσο αποπνικτικό περιβάλλον). Όταν όμως βλέπεις γύρω σου τη συντριπτική πλειοψηφία να γουστάρει το σόλο και να περνάει καλά και να βροντοφωνάζει όποτε του ζητάει ο «μαέστρος» δεν καταλαβαίνω με ποιά λογική αντιδράς έτσι!
Για τη σύγκριση Gamma Ray/Helloween πολλές γνώμες μπορούν να ακουστούν και είναι σεβαστές. Όμως , η αντίδραση του κόσμου είναι ένα γεγονός στο οποίο δεν χωρά αμφισβήτηση. Μην με αποτρελάνετε, εκεί ήμουν και είδα με τα ματάκια μου ότι σε όλο σχεδόν το σετ των Helloween σειόταν η γης, ενώ στους Rays μόνες στιγμές που πλησίαζαν τέτοιες αντιδράσεις ήταν στα «Rebellion» και «Ride the Sky» (άντε και στο “Heavy Metal Universe”). Να θυμάστε πως το κοινό δεν αποτελείται μόνο από τις πρώτες 15 σειρές.
Δεν είναι τελείως παράδοξο το τζαμάρισμα με τον Kai να περιλαμβάνει κομμάτι που τιτλοφορείται «I Want Out»; Τραγική ειρωνεία!
To drum solo απο ενα σημειο και μετα κουρασε… Κι εγω γουσταρα αφανταστα, αλλα αν το ειχαν κοψει καπου μετα το κουκλοθεατρο θα ηταν καλυτερα…
Στο σετ των helloween γινοταν το κατι αλλο…
απο rays
το τέλος
με τον ρασπουτιν !!!
απο το γιουτουμπ :
αύριο θα βάλω και κάτι καλές που τράβηξε ένας φίλος μου από Θεσσαλονίκη … 
Α ναι επισημαίνω (τώρα που ξανακούω τα κομμάτια στο γιουτιούμπ) πως ο Deris στα φάλτσα έχει επιρροές από Sacred Steel.
μπουχαχαχαχαχαχαχαχα
[quote="“helloweenakias,post:441,topic:3519”]
Παρεπιπτώντος ο Dirk πηγε στους Gammaray ως μπασίστας γιατί μπασίστας είναι ,στισ ηχογραφίσεις του πρώτου album δεν είχε πάρει μέρος αλλα προστεθηκε στο group στην περιοδεία,όταν έφυγε ο πρώτος κιθαρίστας τους μετά το Heading For Tomorrow έγινε κιθαρίστας μέχρι και το Land of The Free,μετά από το οποίο αποφάσισε να γυρίσει στο μπάσο γιατί αυτό ειναι το αγαπημένο του όργανο και ηταν και ένας λόγος για τον οποίο έδιωξαν τον μπασίστα τους μετά το Land …
H συναυλία ηταν παρα πολύ καλή, δεν έχω μέτρο σύγκρισης με άλλεσ φορές γιατι λόγω καταραμένων σχολικών και πανεπιστημιακών υποχρεώσεων(…τις εξεταστικές μου γαμώ…) δεν είχα καταφέρει να δω κανένα απο τα 2 συγκροτήματα.Θα προτιμούσα διαφορετικό το setlist των Gammaray ,ψιλοξενέρωσα που δεν έπαιξαν το Valley of the Kings,αλλα έπαιξαν το somewhere out in space το οποίο ειναι κομματάρα απίστευτη.Στους Helloween μου άρεσε που έπαιξαν τραγούδια απο το Master of the Rings έστω και σε medley.θα προτιμούσα 2 άλλα τραγούδια στο θέση του King of … αλλά δε πειράζει !!
Οταν βγήκαν και οι Rays στο τέλος έγινε Ο ΧΑΜΟΣ και όντος κάποιο παλικάρι άναψε καπνογόνο και ομολογό δε περίμενα να γίνει τέτοιο …pit στο κέντρο.
Πρόλογος:
Άρχισα να ακούω Helloween στα τέλη του 1993.
Σύντομα κόλλησα άσχημα με τους δίσκους επί εποχής Hansen!
Βγάλανε και το Master of the Rings λίγο καιρό μετά, και κατάλαβα ότι αυτήν την μπάντα θα την ακολουθώ για καιρό…
Λίγο καιρό αργότερα ο Sheepers φεύγει από τους Gamma Ray, μαθαίνω για την επιστροφή του Hansen στο μικρόφωνο, ακούω από παλιότερους και γνώστες του αντικειμένου, σχόλια - ευχές περί αναβίωσης εποχών Walls of Jericho και κάπως έτσι ανακαλύπτω τους Gamma Ray, οι οποίοι με ξετίναξαν κανονικά με το Land of the Free!
Η δεκαετία των '90s, με βρήκα μια να προτιμώ τους Helloween και μια τους Gamma Ray.
Ανάλογα τον δίσκο που έβγαζε ο καθένας!
Είχα βεβαίως, μια μικρή προτίμηση προς τους Gamma Ray, εξαιτίας της πολύ μεγαλύτερης συμπάθειάς μου προς τον Kai Hansen, συγκριτικά με τον Weikath, αλλά και οι Helloween δεν με άφηναν παραπονεμένο!
Τα '00s, από την άλλη, βρήκαν αποκλειστικούς νικητές τους Helloween… και ας χαλιόμουν για την συνθετική πτώση του Hansen…
Όσον αφορά τα lives, στις συναυλιές των Helloween που είχα παρακολουθήσει (1998 ) και (2003), μπορεί να μου άρεσε το setlist (ειδικά στη δεύτερη) και να πέρασα καλά γιατί έβλεπα πολύ αγαπημένη μπάντα, αλλά ο τραγικός ήχος, τα φωνητικά χάλια του Deris (θα τον συγκρίνω ΠΑΝΤΑ με τον Kiske!) και γενικότερα η αίσθηση ότι live είναι ΠΟΛΥ κατώτεροι από τα albums τους, με έκαναν να υποσχεθώ στον εαυτό μου ότι δεν τους ξαναβλέπω, εκτός και αν πρόκειται για εξαιρετική περίπτωση!
Έχοντας δει τους Gamma Ray, σε εξαιρετική συναυλία το 1997, σε αρκετά καλή το 2000 και σε τραγική το 2004,παρατηρώντας αυτήν την πτωτική πορεία και συνδυάζοντάς τη με την προηγούμενη υπόσχεση για τους Ηelloween, είπα ότι δεν θα ξαναδώ κανένα από τους δύο, παρά μόνο σε reunion!
Reunion μπορεί να μην έγινε, αλλά ο λόγος που πήγα χθές στο live είναι για τα τελευταία 10 λεπτά του set!
Ακολουθούν οι σκέψεις του “σοβαρού” και έμπειρου reviewer που προσπαθεί να δει τα πράγματα όσο γίνεται αντικειμενικότερα…
Την είσοδο στο χώρο ακολουθεί μεγάλο ξενέρωμα και θυμός!
Τί σταύλος είναι αυτός;
Μου θυμίζει τον ελεεϊνό χώρο που παίξανε οι Manowar και είχαν χάλια ακουστική!
Πώς μπορεί να ακουστεί καλός ήχος σε αυτό το τσιμεντένιο πράγμα που μας στοιβάξανε; [-X
Πότε επιτέλους θα δούμε live με σωστό ήχο, σε αυτήν την χώρα;
Kαι δεν μετράω το γεγονός ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω από το ντουμάνι…
Μπύρες ζεστές και άνοστες… :thumbdown:
A ρε Ευρώπη, με τις παγωμένες και γευστικές μπύρες σου!
Οι Gamma Ray βγαίνουν!
Με τέτοια ακουστική χώρου, όσο καλό ήχο και να βγάζουν τα μηχανήματα, η κοινή συνισταμένη θα είναι αναγκαστικά ένας απλά καλός ήχος και τίποτα παραπάνω!
Κάποιες φορές δεν άκουγα τη μια κιθάρα, το μπάσο ήταν πολύ πάνω στη στάθμη και γενικώς τα κλασικά χάλια μιας συναυλίας εν Ελλάδι!
Προσπάθησα όμως να μην δώσω σημασία σε αυτά και να απολαύσω το live!
Λυπάμαι, αλλά δεν με έπεισαν! 
Το setlist ήταν ομολογουμένως μέτριο!
Μου αρέσει σχεδόν το σύνολο της δισκογραφίας των Rays, αλλά σίγουρα μπορούσαν να παίξουν και πολύ καλύτερα tracks.
Η μπάντα ήταν ευδιάθετη, αλλά δεν είχε τις ηγετικές τάσεις που έδειχνε πριν 10 χρόνια!
Που έβγαινε στο σανίδι και αποδείκνυε την κυριαρχία της!
Δεν βγήκαν χθές με τον αέρα μεγάλης μπάντας που είχαν παλιά και αυτό με πείραξε περισσότερο!
Σαν να μην νοιάζει πια τον Κai να πρωταγωνιστεί στην σκηνή που ο ίδιος δημιούργησε…
Στα μάτια μου φαίνονταν σαν ένα δυνατό support και τίποτα παραπάνω!
Έχουν περάσει χρόνια και τώρα είμαι σίγουρος!
Δεν μου αρέσει το line-up της μπάντας! Θεωρώ ότι δεν κάνει για lives! [-X
Ο Zimmerman παίζει με αυτό το europower στυλ “όλη την ώρα δίκαση, δίχως όμως ουσία” και δεν δίνει χρώμα στα κομμάτια!
Κάτι που το κάνουν μεν οι κιθάρες, αλλά όταν ο κακός ήχος σε εμποδίζει να ακούσεις τα licks, τα σολάκια, τις μικρές κιθαριστικές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, τότε τι να κάνεις;
Και ο Richter με αυτό το Uriah Heep στυλ, είναι πολύ χαλαρός και ρίχνει το live κατά τη γνώμη μου!
Όταν ο Schlächter ήταν στις κιθάρες και ο Nack στα drums, τα lives των Gamma Ray ήταν πιο δυναμικά και metal!
Το κοινό εκδηλωτικό μόνο σε μερικά hitάκια! Σε όλα τα άλλα, απλά παρακολουθούσε!
Επίσης, κάποια κομμάτια, τα πιο mid tempo, τα χάρηκα περισσότερο, πιστεύω τους ταίριαζαν περισσότερο!
Τα πιο speed, μου φάνηκε ότι έχαναν λίγο σε ορμή και πάθος!
Λογικό… τα χρόνια έχουν περάσει… δεν μπορούν να παίζουν speed με τον τσαμπουκά που είχαν πριν 15 - 20 χρόνια!
Το Ride the Sky, για όποιον το έβλεπε πρώτη φορά, υπόθετω θα γούσταρε απίστευτα!
Και καλά θα έκανε, αλλά ευτυχώς το έχω δεί σε πολλή πιο πωρωτική εκτέλεση και ολόκληρο, και με ένοιαξε η χθεσινή που ήταν σχετικά άνευρη…
Στην τελική, προσωπικά πέρασα αρκετά καλά, χάρηκα που ήταν ανώτεροι από το 2004, αλλά δεν έζησα τίποτα το συγκλονιστικό, τίποτα το αξέχαστο!
Μισή ώρα αργότερα και ύστερα από 2 intros, μια ρουλέτα με νεκροκεφαλές γυρίζει και κηρύττει την έναρξη του show των Helloween!
Με αέρα μεγάλου group ξεκινάνε με το Ηalloween και αρχίζει ο χαμός!
Ναι, κάνανε λάθη, ναι είχαν μπουκωμένο ήχο, ναι η φωνή του Deris είναι πολύ μικρή για να πιάσει τα άπιαστα κομμάτια του Kiske, ναι ο Weikath ήταν λιώμα από το κρασί, αλλά το live ήταν πολύ ανεβαστικό! :vibrate:
Το stage show μου άρεσε πάρα πολύ και σαφώς έδωσε πόντους στους Helloween!
Είχε πολύ κέφι, είχε φοβερά σκηνικά, είχε ένα Deris με κορυφαίο jacket να είναι πραγματικός frontman αυτή τη φορά! Το 2003 έκανε κάποια καραγκιοζιλίκια, χθές ήταν άψογος σαν παρουσία!
Πολύ θετική ενέργεια και κέφι και η μια τραγουδάρα διαδέχονταν την άλλη!
Ο Weikath στον κόσμο του! Οι νωχελικές κινήσεις, οι γκριμάτσες και το ασταμάτητο κάπνισμα ήταν τα highlight! Αυτός είναι ο Weikath! Take it or leave it!
Ok, στα παλιά κομμάτια ήθελα τον Kai στην κιθάρα και τον Gerstner θα τον θεωρώ, μέχρι να φύγει, ξένο σώμα, αλλά έπαιξε άξια τα σημεία του!
Ο Markus, κλασική γερμανόφατσα είναι απλά :respect: στο χώρο του τευτονικού χώρου και όχο μόνο!
Τελευταίο άφησα τον drummer! Eίχα ένα δίσκο των Rawhead Rexx και μου άρεσαν τα drums, αλλά αυτό το πράγμα που είδα χθές, με άφησε άναυδο!
Ο τύπος τα έσπασε όλα! :band:
Ο Ingo θα ήταν περήφανος!
Έπαιζε σαν πολυβόλο, αλλά όχι τυπικά!
Είχε προσωπικό ήχο, ήταν ψαρωτικός και επιτέλους άκουσα τα παλιά κομμάτια των Ηelloween όπως έπρεπε!
Ειδικά στο Eagle Fly Free δεν έβλεπα τίποτα άλλο, παρά μόνο αυτόν!
Hail to Daniel Löble!!!
Και εκεί που περνάμε πολύ καλά και ο ένας ύμνος διαδέχεται τον άλλο, φτάνει η ώρα του drum solo!
Το σκετσάκι ήταν απολαυστικό και το πρώτο 5λεπτο του solo δεν με χάλασε καθόλου, αν και τα βαριεμαι αφόρητα τα solos επί σκηνής!
Δυστυχώς όμως συνέχισε το solo για 5 λεπτά ακόμα και εκεί με κούρασε και εμένα και ας ήμουν τόσο θετικά διατεθημένος από το προηγούμενο ανέλητο παίξιμό του!
Παίζουν και το μεγάλο κομμάτι από το Legacy και αυτό το σημείο ήταν το μοναδικό που βαρέθηκα!
Το κομμάτι και γενικά αυτός ο δίσκος δεν κάνει για live!
Kοιτούσα παντού τον κόσμο για να δώ αντιδράσεις, επειδή κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι δισκάρα, αλλά είδα πολλά χασμουρητά…
Το setlist ξαναπέρασε σε παλιότερο, πιο live υλικό και ανεβήκαμε ξανά!
Τα κομμάτια από το νέο album τα ευχαριστήθηκα και με το παραπάνω!
Το κοινό γενικώς έδειχνε να περνάει πολύ καλά!
Περισσότερο από τους Gamma Ray νομίζω!
Το medley ήταν θεικό και δημιούργησε εντελώς πανηγυρική ατμόσφαιρα! :bounce:
Εδώ ο “αντικειμενικός” μας τελείωσε!
Ήρθε η ώρα του οπαδού!
Αυτού που έγινε ξανά 15 χρονών, πήγε στην μπάρα, σπρώχνοντας και πατώντας ότι έβρισκε μπροστά του και τη στιγμή που ο Kai Hansen πάτησε το πόδι του σε σκηνή που από πίσω είχε το λογότυπο των Helloween, o χρόνος γύρισε πολλά χρόνια πίσω!
Ουρλιαχτά, υστερία, γραφικότητες, ζαλάδες, μπουνιές και ότι άλλο μπορώ να θυμηθώ (δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα, μόνο κάτι κραυγές και τον Ηansen μπροστά μου να χαμογελάει…) ήταν αυτό το ιστορικό 10λεπτο!
Δεν ξέρω και με νοιάζει άν παίξανε καλά ή οτιδήποτε…
[B]Ξέρω μόνο ότι είδα για κάποια δευτερόλεπτα τον Κai Hansen και τον Michael Weikath να παίζουν δίπλα δίπλα κάποιες θρυλικές δισολίες και το όνειρο τόσων ετών έγινε πραγματικότητα…
Ζωντανοί και οι δύο τους πάνω στο ίδιο σανίδι να παίζουν το solo του I Want Out…[/B] 
Όλα τα άλλα έχουν μικρή σημασία…
Ας γραψω κι εγω τις εντυπωσεις μου
Αφου βρηκα εντελως συγχρονισμενα (ξερει αυτος) τον Guardian of the Blind κατευθυνθηκαμε προς το χωρο της συναυλιας…Με το που ειδαμε το ελενιτ μας ηρθαν στο μυαλο μνημες απο την ξιφασκια και ατακες του στυλ ‘‘Ωχ χαλια ηχο θα εχει’’ ηταν αναποφευκτες…
Μπηκαμε και βρηκαμε μια καλη θεση για αρχη…Στη συνεχεια ειχαμε την εκνευριστικη για μενα αναμονη μπροστα μας…Χαλαλι ομως…
Μετα απο περιπου μιση ωρα ο Kai Hansen και η ‘‘καινουρια’’ παρεα του εκαναν την εμφανιση τους στη σκηνη του μακροστενου (ΕΛΕΟΣ) χωρου του κτηριου 56…Επαιξαν δυναμικα αποδιδωντας πολυ ωραια και με απροσμενα καλο ηχο τα κομματια που τους καθιερωσαν με αποκορυφωμα το ‘‘Ride The Sky’’…Γενικα μου αρεσαν πολυ και δεν ξερω αν συνεβαλε και το γεγονος οτι ετυχε να βρισκομαι στο χωρο που γινοταν το mosh pit…Θα ηταν τελειο το live τους αν περιειχε και τον υμνο ‘‘Miracle’’…Σιγουρα στα 10 πιο αγαπημενα μου κομματια…Δεν πειραζει…την αλλη φορα…
Ειχε περασει καποια ωρα και ξαφνικα υπο τους ηχους των θεων AC DC πεφτει το πανο των Gamma Ray και εμφανιζεται αυτο των Helloween μαζι με την ρουλετα να περιστρεφεται…Υστερα απο λιγο η πενταδα που μαγευει πατησε το ποδι της επι σκηνης…Ξεκινωντας δυναμικα με το ‘‘Halloween’’ μας εβαλε αμεσως στο κλιμα και ο πρωτος κυκλος δεν αργησε να σχηματιστει…Συνεχισαν ανεβαζωντας το κοινο με κλασικες αλλα και καινουριες κομματαρες…Και καπου εκει και μετα το επικο ‘‘A Tale That Wasn’t Right’’ ηρθε η ωρα του βαρετου drums solo…Ελεος πια…Οχι και 10 λεπτα σολο ντραμς…Παλι καλα που υπηρχε το ανεπαναληπτο σκετσακι και μας κρατησε το ενδιαφερον ψηλα…Τρελη εμπνευση…Αφου ολα επανηλθαν στην κανονικη ροη ειχε ερθει η ωρα για κομματαρες οπως το ‘‘We Burn’’ και το ‘‘The Bells Of The 7 Hells’’…Σε αυτο το κομματι ο Deris προσπαθησε ανεπιτυχως να κανει παιχνιδι με τον κοσμο…Ευτυχως στο τελος εσωσε την παρτιδα…Μα δεν μπορει ο κοσμος να λεει δυο στοιχους σερι…Ενα ενα κυριε Deris…Ακολουθησε το ‘‘Dr. Stein’’ (κομματαρα) και ενα απιστευτο medley 5-6 κομματιων που ηταν ο καλυτερος προπομπος για αυτο που θα ακολουθουσε…
Για encore το καλυτερο…Ολοι πανω στη σκηνη,και τα μελη των Gamma Ray, πλην του ντραμερ να αποδιδουν τα ‘‘Future World’’ & ‘‘I Want Out’’ …ΠΑΝΙΚΟΣ…Μονο αυτη τη λεξη μπορω να χρησιμοποιησω για να περιγραψω τι εγινε…Παντου πανικος…
Και για να γινω και λιγο γκρινιαρης 2 παραπονα εχω:
1)Δεν ακουγα καθολου τον Kai Hasnen στο τελος
2)Που ειναι το αγαπημενο κομματι του γραφοντα ‘‘Mr. Torture’’ οεο…??
Κλεινοντας θα ηθελα να πω οτι περασα πολυ ωραιαπραγμα που αντικατοπτριζε και η ορεξη μου να παω και σε μαγαζι μετα και να χτυπηθω κι αλλο…
Τραγικη ειρωνια?
Οταν μπηκα στο μαγαζι και ενω σιγοτραγουδουσα ακομα το ‘‘I Want Out’’ ακουω τα εξης:
‘‘I want out,to live…’’…ΤΕΛΟΣ!!8) 8)
Με 2 λογια γιαυτο το βραδυ που περασαμε οι
Gamma Ray ηταν αρκετα αδυναμοι με ενα ψιλοχαλι σετλιστ.Ευτυχως δεν επαιξαν πολλα απο το νεο (και αδυναμο κατ’εμε) δισκο τους.Ο Και ειναι λιγουλακι γερασμενος.Μηπως να ξαναπαρει το Scheepers???Γενικα αν και πωρωμενος με τους ρεις ψιλοαπογοητευτηκα.
Helloween Ενθουσιαστηκα.Ειλικρινα πολυ καλυτεροι απ’οτι περιμενα.Ο κοσμος σε ενα πανικο (εν αντιθεσει με τους γαμμα που σε 2-3 τραγουδια εγινε χαμος) η μπαντα σε τρελο κεφι και λιγο λιωμα but this is rock and roll . Απιστευτα χιουμοριστικο το σκετς.Ψοφησα στα γελια.Αυτοι ειναι οι Helloween μπαντα με χιουμορ. Το σοου μου αρεσε πολυ.
Το ενκορ ηταν πολυ καλο.Συγκινητικο και ομορφο να βλεπεις ολα αυτα τα μεγαθηρια της Γερμανικης σκηνης μαζι.
Παρεπιπτοντως ΔΕΝ βλεπω να γινεται ποτε επανσασυνδεση.ΚΑΛΥΤΕΡΑ.Εχουμε πια 2 μπαντες πολυ καλυτερες απο μια.Ξεπεραστε το τα keepers ανηκουν πια στο πρελθον.Προσωπικα δεν θα μπορω να ανεχτω εναν Kiske ο οποιος τα τελευταια χρονια βριζει και ξαναβριζει το μεταλ να γυρισει στους Χελογουην.Το θεωρω κοροιδια.
Συμφωνω απολυτα με Maiden1979 και Vic vega.
All Hail Andi Deris.Ο ανθρωπος τα εσπασε και ολοι θελουν να τον δουν εκτος χελογουην για να γυρισει ο Κισκε.
Ας πω κι εγω τις βλακεις μου δυο μερες μετα και με καθαρο μυαλο…
Εχω δει τους Gamma Ray στην ιστορικη πρωτη συναυλια τους στο θεατρακι του Πεδιου. Οποιος ηταν εκει, θα θυμαται τον απιστευτο ενθουσιασμο στο καλυτερο μικρο παρτι της ζωης μου (το καλυτερο μεγαλο ηταν στην πρωτη των Twisted Sister). Λατρεψα αυτη τη μπαντα μεχρι το “…Genius” αλλα επειτα αρχισα να τους “χανω”.
Οι Helloween ηταν απωθημενο καθως δεν τους ειχα δει ποτε, διοτι στο μυαλο μου ο Κισκε ποτε δεν μπορει να αντικατασταθει. Εφοσον, ομως, ειχαμε δυο σπουδαιες μπαντες μαζι, δεν ηταν δυνατο να διαγραψω 20 χρονια μεταλ και να μην παω.
Οι Ray με αφησαν αρκετα ικανοποιημενο. Επαιξαν ενα σετ με τραγουδια που μου αρεσουν, τα ευχαριστηθηκα και γνωριζοντας οτι ποτε δε θα αντικαταστησουν ΕΚΕΙΝΗ τη συναυλια, δεν εχω κανενα παραπονο. Μπραβο τους.
Οι Helloween με Deris στη φωνη με υπεβαλαν σε σκωτσεζικο ντους με τους δισκους τους. Ενας μου αρεσε, ενας οχι. Μου αρεσε, ομως, η συναυλια τους. Πρωτα απ’ ολα λεω ενα τεραστιο ΜΠΡΑΒΟ στον Deris επειδη τραγουδησε οσο καλυτερα γινοταν συνθεσεις που ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ εχουν συνδεθει με τον Κισκε. Τι να κανουμε; Τα πηγε περιφημα και με ειχαν τρομαξει τα σχολια εδω. Εμαθα οτι η συναυλια στο Σπορτινγκ ηταν καλυτερη, αλλα χωρις μετρο συγκρισης για εμενα δεν υπαρχει λογος να μπαινω σε αυτη τη διαδικασια.
Το ενκορ ηταν ολα τα λεφτα. Για ιστορικους και συναισθηματικους λογους δεν με πειραξε το 40ευρω που εδωσα. Διοτι παρακατω εξηγω τους λογους που υπο αλλες συνθηκες θα εκλαιγα τα λεφτα μου.
Το σκετσακι ηταν πολυ καλο, πραγματικα εδειξε οτι υπαρχει φαντασια και εσπασε τη μονοτονια του σολο.
ΜΕΓΑΛΗ, ΤΕΡΑΣΤΙΑ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα 1. και 2. προκυπτουν απο οσα ΑΚΟΥΣΑ στη συναυλια, διοτι τωρα αρχιζει η γκρινια.
Το σολο ηταν αρκετα μεγαλο και κατ’ εμε χαθηκαν 10-15 λεπτα (μαζι με την παρουσιαση της μπαντας και το παιχνιδι του Deris με το κοινο στο μεντλεϊ) που θα μπορουσαν να εχουν “χωρεσει” 1-2 ακομα τραγουδια. Επειδη, ομως, πραγματι οι μουσικοι οπως και οι αθλητες θελουν ανασες, δεν γκρινιαζω πολυ γι’ αυτο…
Ο ηχος ηταν κακιστος. Καθομουν πισω, στο κεντρο, λιγο πιο μπροστα απο το μπαρ. Σε αλλο τραγουδι χανοταν η κιθαρα, σε αλλο η φωνη, σε αλλο και τα δυο μαζι. Αν η δικαση ηταν φαγητο, θα ημουν 800 κιλα τωρα καθως νιωθω ακομα τα κτυπηματα της μποτας στο στηθος μου. Επισκιαζε τα παντα αρκετες φορες και μονο κατα τυχη καταλαβαινα μερικα τραγουδια. Αυτα κυριως στους Helloween διοτι στους Ray ο ηχος ηταν λιγο καλυτερος. Απ’ ο,τι καταλαβα, ομως, αν εκανα 10 βηματα αριστερα ή δεξια θα ειχα αλλη εντυπωση για τον ηχο… Απο την πλευρα μου, ομως, απαιτω εναν χωρο που να σεβεται τον πελατη και τη μπαντα και οχι να με αναγκαζει να… ψαχνω το καλυτερο σημειο για να ακουω. Σε λιγο θα ζηταμε κατι αναλογο και απο τους μουσικους οπως παει η κατασταση.
Ο σταβλος… ε, κοτετσι… ε, χοιροστασιο… σορι, χωρος εννουσα, ηταν εντυπωσιακος. Ψηλα ελενιτ, απιθανες σειρες καλωδιων σε ευθεια γραμμη, ομορφο βιομηχανικο τσιμεντο. Χμ, μαλλον εκανα λαθος. Δεν μπηκα σε εργοστασιο, αλλα σε συναυλιακο χωρο ε; Δεν πειραζει, ας δινουμε τα λεφτα μας να μας κοροϊδευουν κι αλλο. Τετοια ζωα θεωρουν οτι ειμαστε. Το θεμα ασφαλειας ηταν το πρωτο που σκεφτηκα κι εγω, οπως κι αλλοι στα προηγουμενα ποστ.
Πρωτη φορα βλεπω να τελειωνουν οι μπυρες σε συναυλια και, μαλιστα, πριν τελειωσει το σαπορτ. Ευτυχως οι τιμες ηταν “λογικες” (για συναυλια μιλαμε), εστω κι αν η ποιοτητα τους ηταν απαραδεκτη. Δεν ειχε και κανενα περιπτερο κοντα να αγορασουν λιγες ακομα ρε γμτ…
Εφυγα απο τον χωρο με ενα συναισθημα χαρας που ειδα δυο αγαπημενες μπαντες μαζι, ακουσα για πρώτη φορα τραγουδια με τα οποια μεγαλωσα και ειδα φιλους που ειχα να συναντησω. Απο την αλλη ενιωσα παλι οτι οι διοργανωτες δεν με υπολογιζουν, με βλεπουν σαν τσουβαλι με λεφτα (οκ, πηρα καποια κιλα αλλα οχι και τσουβαλι, ποσο μαλλον με λεφτα…) και εκνευριζομαι ολο και περισσοτερο με αυτη την κατασταση.
Πολλα ειπα, καλημερα.
[quote="“helloweenakias,post:441,topic:3519”]
Φιλαράκι εσύ το γάμησες και ψόφησε.Επειδή παίζω μπάσο κάτι παραπάνω θα ξέρω.O Διρκ μπορούσε να παίξει πιο γρήγορα με τα δάχτυλα και το slapping που έκανε ο άλλος δεν το βλέπει ούτε στον ύπνο του από αυτά που μου έδειξε.Καλός μπασίστας ο Μάρκους αλλά ο Dirk τον αφήνει πίσω κατά τη γνώμη μου
Ρε παιδιά θα πει κανένας τι σκετσάκι κάνανε οι Helloween στην Αθήνα?
Γκρρρ… Κατέβηκαν τα βίντεο που είχαν ανέβει στο YouTube από τη συναυλία! :evil: Έλεος πια με το clopyright!
αν ενοεις αυτο, σε καποια φαση διεκοψαν το drum σολο, και παριστανοντας απ’οτι καταλαβα τις κουκλες σε κουκλοθεατρο, διασκεβασαν περιπου το Smoke On The Water, με μια μικροσκοπικη κιθαρα και ενα εφε για τον Andi που τον εκανε να ακουγεται σαν στρουμφακι. μετα απο καποιες “προκλησεις” απ’τους υπολοιπους προς τον drummer, νευριασε, σηκωθηκε και τους “πυροβολησε”…στη Θεσσαλονικη τι εκαναν?