Για τους Helloween δε διαφωνώ, αλλά ούτε στους Deep Purple υπήρχε θέμα ναρκωτικών. Και δε μιλάμε για τον Tommy Bolin τώρα, μιλάμε για το mk2, δηλαδή βασικά για την κόντρα του Blackmore με τον Gillan.
Και έχουν πουλήσει περισσότερο από τους Helloween - υπάρχουν από το 1968 όμως - ίσως και στην Ελλάδα τους βάζουμε μαζί με τους Led Zeppelin, αλλά στην Αμερική δεν έκαναν ποτέ το μπαμ. Όλος ο κόσμος ξέρει μόνο το “Smoke on the water”.
δε συνέκρινα κάτι. μίλησες για το αν μπορει κάποιος να ανεχτεί άλλα πρόσωπα που απεχθάνεται μόνο και μόνο για τα φράγκα. σου απάντησα με παράδειγμα, ένα από τα πλείστα.
να απορήσω για το αν ζεις στον ίδιο κόσμο με τους υπολοίπους μας; εκτός αν νομίζεις ότι τα ριγιουνιον γινονται για την καύλα και την απολύτη αγάπη σε κάποια άυλα και αδιόρατα μεταλλικά ή έστω ροκ ιδεωδη. μπορεί σαν τάξη μεγέθους τα νούμερα να είναι διαφορετικά, αλλά ουσιαστικά, τα ίδια κίνητρα έπαιξαν και κειθε και δωθε. εκτός αν αγνοείς πως οι helloween σε αυτή την περιοδεία έδωσαν τις μεγαλύτερες συναυλίες της καριέρας τους, ακόμα μεγαλύτερες και από τα 80s στις περισσότερες των χωρών. κάτι που για τύπους που εξετάζουν τις επιλογές τους για ένα καλό εφαπαξ και που σε ορισμένες περιπτώσεις (kiske προφανως) μπορεί να ειπωθεί πως -εμπορικά τουλάχιστον- “πέταξαν την καριέρα τους στα σκουπίδια”, συνιστά επαρκές θέλγητρο. και για να μη θεωρήσεις πως σε αποπαίρνω, τους είδα τους helloween στη βουλγαρια και το σοου γαμαγε και ήταν 1000% επαγγγελματικό αλλά και συγκινητικό. και θα τους ξαναέβλεπα με τα χίλια.
και όπως πολύ σωστά σου έθεσε ο @achilleas, για ποια ναρκωτικά μιλάς; στους 45χρονους το 1990 purple?
Ίσα-ίσα που αν μιλάμε για οικονομικό κίνητρο το έχει αυτός που δεν έχει να αποκαταστήσει και τα εγγόνια του.
Ξεφύγετε από αυτό, από τη μουσική τους ζουν και ΟΛΟΙ έχουν οικονομικό κίνητρο. Μόνο στην Ελλάδα αυτό θεωρείται θανάσιμο αμάρτημα. Το θέμα είναι αν το αποτέλεσμα αποζημιώνει το θεατή ή αν είναι αρπαχτή.
Δεν ηταν μονο θεμα ναρκωτικων με τους Purple και δεν ηταν μονο ο Βolin δες Coverdale,glenn hughes…το προβλημα με τον Gillan του Blackmore ηταν οτι ειχε εθιστει στο αλκοολ και δεν μπορουσε να δουλεψει μαζι του παντα με τα λεγόμενα του blackmore
Εσυ για πες μας που ξερεις τον κοσμο καλυτερα αν το να κανεις ενα Tour που γεμιζεις αρένες και κλειστά γηπεδα σε κανει αυτοματα δισεκκατομυριουχο? η μηπως φτασανε τους maiden?Μεχρι το 2000 Ο καθενας απ τους Helloween εποχη dark ride δηλ με Grapow και kusch ειχε μισθο απ την Nuclear blast 4000 μάρκα τον μήνα…προφανώς και δεν πεινάνε ουτε τους λείπουν χρήματα αλλα δεν νομίζω οτι υπηρχε θεμα επιβιωσης ουτε στους Helloween ουτε για τον Hansen,Kiske για να κάνουν κατι με το ζόρι δεν ηταν κανεις πεθαμένος και αναστήθηκε…Επειδη εισαι γνώστης διαβασε συνεντευξεις του blackmore και του Gillan και βγαλε συμπερασμα δικο σου γιατι ποτε δεν τα πηγαιναν καλα και αν το 1990 εγινε η επενενωση για τα φράγκα η όχι…
Παντα θα υπάρχει οικονμικό κινητρο με βαση όμως το αποτέλεσμα που ειναι παραπάνω απο αξιο του ονοματος Helloween οπως λες και εσυ δεν θα επρεπε καν να συζητάμε αυτη την στιγμη το reunion των Helloween αν είναι αρπαχτή ή οχι και αυτο γιατι μας εχει ήδη αποζημιωσει τουλαχιστον αυτους που τους ειδαν απο κοντα
@hopebringer83 νομίζω ότι δε διαφωνούμε ιδιαίτερα, απλώς “διυλίζουμε τον κώνωπα”.
Για τους Helloween που είναι και το βασικό μας θέμα: κανείς δεν είπε ότι είναι αρπαχτή. Γαμώ τα reunion είναι και πολύ επιτυχημένο εμπορικά (για αυτούς) και για τον κόσμο που τους έχει δει live σε αυτή την περιοδεία. Αλλά δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο και όλοι ξέρουμε ότι ο βασικός λόγος όλων των reunions είναι οικονομικός.
Ούτε είναι εκατομμυριούχοι, ούτε θα πεινούσαν χωρίς το reunion. Αλλά αν το δεις ξεχωριστά:
Οπότε ήταν λογικό ότι ήρθε η ώρα να κεφαλαιοποιήσουν την τεράστια σημασία του ονόματος Helloween. Το ότι το έκαναν με σεβασμό στην όλη πορεία τους και δεν πέταξαν τα 90’s - 00’s στα σκουπίδια, τους τιμά ακόμα περισσότερο. Πέρα από αυτό, οι σχέσεις των μελών μεταξύ τους δε μας πολυενδιαφέρουν. Εγώ πιστεύω ότι τα πάνε καλά. Υπήρξαν ισχυρά “εγώ” και ήρθαν οι ρήξεις πρώτα με τον Hansen και μετά με τον Kiske, αλλά όσο μεγαλώνεις αυτά αμβλύνονται.
Κι εγώ έχω παλιούς φίλους που χάθηκα γιατί συγκρουστήκαμε για ηλίθιες αφορμές, αλλά μετά από χρόνια θυμάσαι τα καλά. Αυτό ομως δε σημαίνει ότι θα ξαναγίνεις κολλητός, απλώς δε θα “μισείς” τον άλλον. Κι αν είσαι μουσικός και υπάρχει η χημεία στη σκηνή ή και στο στούντιο, μια χαρά τα παραμερίζεις όλα.
Εγώ πιστεύω ότι η κόντρα Weikath - Hansen και Weikath - Kiske ήταν κάτι που μεγαλοποιήθηκε από το Metal Hammer, γιατί κάποιοι συντάκτες το είδαν οπαδικά κι επηρεαστήκαμε κι εμείς οι αναγνώστες / οπαδοί. Δε νομίζω να άρχιζαν τις φάπες αν βρίσκονταν στο δρόμο ο Weikath με τον Hansen. 
Και για να μην το κουράζω , αφού αναφερθήκαμε στους Deep Purple: o Coverdale δεν πρέπει να είχε ιδιαίτερα θέματα με ναρκωτικά, ο Hughes προφανώς είχε - και ο Bolin αργότερα. Αλλά ο Blackmore την έκανε το 1975 επειδή δεν του άρεσε η funky στροφή του Stormbringer. Είχε προσπαθήσει να κάνει το ίδιο και το 1973 - να την κάνει και να πάρει τον Ian Paice μαζί του - αλλά τότε τον κράτησαν με αντάλλαγμα να φύγει ο Gillan και ο Glover. Αυτά όλα ήταν θέματα εγωισμών και μουσικών διαφορών, ποτέ τα ναρκωτικά δεν ήταν τόσο μεγάλο θέμα στους Deep Purple.
Αργότερα, στα 80’s, το reunion ήταν από τα πρώτα που έγιναν ποτέ, οπότε το λες και “ειλικρινές”. Αλλά και πάλι, μετά από 2-3 χρόνια φάνηκε ότι ο Blackmore δεν μπορούσε να συνυπάρξει με τον Gillan. Παρόλα αυτά και το “House of the blue light” και το “The battle rages on” βγήκαν και συναυλίες έγιναν, παρόλο που ο ένας δεν μιλούσε με τον άλλο. Σίγουρα τοξική κατάσταση και φαινόταν και σε πολλά live - και γι’ αυτό δεν κράτησε πολύ - αλλά να που γίνεται.
Τι να πούνε και οι Ramones για καλές σχέσεις μεταξύ των μελών ε 
!
Ή, για να το συνοψίσουμε, σε reunion ή όχι, κακές σχέσεις μεταξύ των μελών ενός συγκροτήματος δεν συνεπάγονται κατ’ ανάγκην κακούς δίσκους ή άσχημα live – εδώ οι Beatles ηχογραφήσανε κοτζάμ “Abbey Road” εν μέσω ομηρικών διενέξεων!
Στις περιπτώσεις των reunions ειδικότερα, ο Χρόνος έχει την ιδιότητα να επανορθώνει σχέσεις που είχαν διαταραχτεί παλιότερα, ή τουλάχιστον να αμβλύνει τα αρνητικά συναισθήματα. Κι όπου υπάρχουν… ενδοιασμοί, η προσδοκία των κερδών και της “ανάστασης” μιας τελματωμένης καριέρας αρκούν για να καμφθούν οι όποιες αμφιβολίες!
Κατανοητό και συμφωνώ ότι αφού αυτό που παρουσιάζεται είναι άρτιο δεν μπορείς σαν καταναλωτής (χωρίς εισαγωγικά) να κατηγορήσεις κανέναν.
Από την άλλη βέβαια, όλοι επαινέσαμε την στάση των Led Zeppelin που προέτασσαν την ακεραιότητα τους και απέρριπταν ξανά και ξανά τεράστιες χρηματικές προσφορές για μια εκτεταμένη επανένωση (περιοδεία ή/και δίσκο).
@achilleas Οχι φίλε ουτε εγω διαφωνώ στα περισσότερα που λες κουβέντα κάνουμε ο καθένας εχει την
άποψη του…Η γνώμη μου ειναι οτι πέρα απ το οικονομικό που εννοείται οτι υπάρχει ειναι αλλος ενας παράγοντας που λέει οτι αν εσυ ησουν στην θέση πχ. του Kai hansen και οπως πολυ σωστά είπες ίσως εχεις καθοδική πορεία τα τελευταια χρόνια και οχι απαραίτητα επειδη ειναι μάπα οι δισκοι που βγάζεις…και ξέρεις οτι εχεις αφήσει ενα μεγάλο ονειρο ανεκπλήρωτο και οτι μπορείς ανα πάσα στιγμη να ξαναπάς στην κορυφή γνωρίζοντας πόσο πολυπόθητο ειναι αυτο το reunion απο τον κόσμο και απο εκει που παίζεις σε μικρα club να παιζεις Headliner στο wacken,masters of rock,rock fest,rock in rio και αλλα μεγάλα festival πίστεψε με θα το έκανες οπως ολοι και οχι απαραιτητα μονο για τα λεφτά ειναι και θέμα γοήτρου και οτι εχεις να αποδέιξεις πολλά ακόμα σαν μουσικός οτι ακόμα δεν εχεις τελειώσει…
Συμφωνω και σε αυτο που λες οπως επίσης και στο επόμενο για να μην γράφουμε σεντόνια:joy:
μάλλον έχεις διάθεση για διαδικτυακούς τσαμπουκάδες, επειδή θεώρησες ότι σου έθιξε κάποιος την τιμιότητα των helloween, κατι που με αφηνει παγερα αδιαφορο. το ειρωνικό σου υφάκι με υπερβαίνει, όπως και η προστακτική που χρησιμοποιείς. συνεπώς, ας την χρησιμοποιήσω και εγώ. διάβασε λοιπόν αυτά που γράφω, προσπάθησε μπας και καταλάβεις τιποτα απο αυτα που εννοώ και καλό σου βράδυ
Κι εγώ επαινώ τον Plant γι’ αυτό, αλλά δεν “καταδικάζω” κι αυτούς που το κάνουν. Άνθρωποι είμαστε, οι συνθήκες είναι διαφορετικές από περίοδο σε περίοδο, δεν είναι κακό να ξανασυνεργάζονται κάποιοι που στο παρελθόν έχουν διαφωνήσει ή ακόμα και έχουν σκοτωθεί.
Και για τους Guns που είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα reunion στο οποίο έπαιξαν πάρα πολλά χρήματα, ας μην ξεχνάμε ότι αυτοί για κάποια περίοδο της ζωής τους ήταν πρακτικά αδέρφια, έτσι; Εγώ πιστεύω ότι συνήθως είναι άνρωποι εκτός μπάντας αυτοί που χαλάνε τις σχέσεις μέσα στη μπάντα.
@kbil Δεν εχω καμία διάθεση για τσαμπουκάδες
Σε αντίθεση με εσένα σου απάντησα οπως ακριβώς μίλησες μπορεις να διαβάσεις αυτα που γράφω επίσης δεν νομίζω οτι διαφωνούμε ιδιαίτερα περα απ την ειρωνεία που χρησιμοποίησες πρώτος καλό βράδυ
Λοιπόν.
Πρώτος λόγος για τα reunions είναι ο οικονομικός. Όλα τα άλλα έπονται.
Τώρα, αν εμείς γουστάραμε αυτό που έγινε, συνέβη γιατί το γκρουπ παρουσίασε την καλύτερη εκδοχή ενός reunion, που μπορούσε να βγεί. Τεράστιο χρονικά σόου. Τεράστια παραγωγή. Εκπληκτική απόδοση. Σούπερ σετλιστ. Εξαιρετικα καλή ατμόσφαιρα εσωτερικά, τουλάχιστον σε ότι εισπράξαμε. Και ξαναλέμε το αυτονόητο. Ότι και αν θέλανε όλοι, αν μουλάρωνε ο Άντι ο Ντέρης, αυτό δε θα συνέβαινε. Τουλάχιστον όχι σε αυτή τη μορφή που απολαύσαμε.
Τιμή και δόξα στον Άντι, λοιπόν. Και το λέω εγώ που… κλπ κλπ…
Στο παρελθόν ότι έγινε έγινε.Τώρα τι κάνουμε.
Πήρα το live album κατευθείαν την Παρασκευή μετά τη δουλειά.Είναι νωρίς αλλά πραγματικά θεωρώ δύσκολο να αλλάξει η άποψη μου.Μιλάμε για μία από τις καλύτερες ζωντανές κυκλοφορίες που έχω ακούσει ποτέ.Μία γιορτή που καλύπτει όλες τις περιόδους της μπάντας και με απόδοση που αγγίζει το τέλειο.Το κοινό είναι ανεβασμένο στο θεό (και έτσι πρέπει στα live δεν είμαστε στο 80) και οι Kiske-Deris με τις αλλαγές τους δεν κουράζονται καθόλου και δίνουν τα πάντα.
Βασικά παρότι οι περισσότεροι περιμέναμε περισσότερο τον Kiske στην περιοδεία αυτή, δεν είναι υπερβολή να πούμε πως μιλάμε για έναν θρίαμβο του Deris ο οποίος και δεν υπολείπεται καθόλου φωνητικά και παραμένει ξεκάθαρα ο frontman της μπάντας σε θέματα επικοινωνίας με το κοινό κλπ.Δεν είναι καθόλου τυχαίο που το σημείωμα στο booklet έχει την δική του υπογραφή μόνο.
Αναμένουμε τώρα τα studio αποτελέσματα του reunion.Σε αυτά δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος αλλά βλέπουμε.
Μόνο εγω την πάτησα και το παρήγγειλα απευθείας απο pumpkin store κρίμα… Αν και λογικά μεσα στην εβδομάδα το περιμένω 3cd digipack και το bluray dvd
Καλά το ότι δεν υπάρχει κάτι κακό στο να θέλουν επαγγελματίες μουσικοί να βγάλουν λεφτά, εννοείται. Από κει και πέρα δεν κάνετε την ίδια δουλειά εσύ κι οι Helloween ε. Σε κάποιες δουλειές χρειάζεται χημεία και συμπάθεια. Πόσες και πόσες μπάντες έχουν διαλυθεί λόγω διαπροσωπικών σχέσεων. Η αγαπημένη σου μπάντα παραλιγο να διαλυθεί το 2001. Οι SOAD έχουν να βγάλουν δίσκο 13 χρόνια. Αμέτρητα παραδείγματα. Η μπάντα για την οποία γράφουμε στο τοπικ αυτό παραλίγο να διαλυθεί λίγο μετά το εμπορικό (αλλά όχι καλλιτεχνικό για μένα) peak της. Το ότι εσύ ανατριχιάζεις με το Eagle Fly Free δε σημαίνει ότι δε μπορεί να πει κανείς ότι οι Helloween περνάνε τρελή φάση nostalgia factor αρπαχτής. Δε θα τους δικασουμε κιόλας, απλά δεν είναι και κακό να το πούμε ε.
η απόκτηση χρημάτων ή άλλου οφέλους με τρόπο -συνήθως- γρήγορο, πρόχειρο, ανοργάνωτο και αισχροκερδή
Δεν είδα τίποτα απ’ τα παραπάνω στο τουρ των Helloween , τουλαχ. μετά τα παράπονα για playback στο 1ο σκέλος στην Ν. Αμερική τα οποία " κόπηκαν μαχαίρι " γρήγορα
νοσταλγια ναι , αρπαχτή όχι
Το ότι οι Metallica πήγαν να διαλυθούν το 2001 είναι κάτι που είχα στο μυαλό μου μιλώντας για μπάντες που είναι μαζί 30-40 χρόνια και οι διαπροσωπικές σχέσεις δεν είναι και άριστες. Δεν είναι ανάγκη να κάνει κανείς reunion με κίνητρο τα χρήματα, μπορεί απλά να συνεχίζουν να είναι μαζί και να ανέχονται ο ένας τον άλλο. Όπου Metallica, βάλε Maiden, Sabbath, SOAD, Tool και δε συμμαζεύεται.
Μήπως ο Hetfield με τον Ulrich είναι πια τα καλά φιλαράκια που μοιράζονταν το ίδιο δωμάτιο; Ή μήπως βρίσκονται στο tuning room 3-4 ώρες πριν το live, στο οποίο φτάνουν χώρια, φεύγουν χώρια και ξανασυναντιούνται μετά από 2 μέρες στο επόμενο; Να μη πάμε σε πιο ακραία παραδείγματα τύπου Slayer που ο ένας πέθαινε και ο άλλος δε τον έπαιρνε ούτε τηλέφωνο…
Το ότι ανατρίχιασα εγώ προφανώς και είναι το τελευταίο, καθότι υποκειμενικό, το θέμα είναι πως το κοινό που πήγε σε αυτά τα live πέρασε κάτι παραπάνω από καλά. Το δίσκο τους τον προμηθεύτηκα και τον απήλαυσα. Δε βρίσκω κάτι για το οποίο να πρέπει να τους ψέξω.
Δεν καταλαβαίνω αλήθεια σε τι διαφωνείς; Αν είναι αρπαχτή ή όχι; Προφανώς και δεν είναι, γιατί αυτοί που τους τίμησαν πέρασαν καλά. Και χρόνο στο σανίδι -επαρκέστατο να τιμήσουν τη δισκογραφία τους σε όλο της το εύρος- διέθεσαν, και η ποιότητα του show τους ήταν η καλύτερη στη πλούσια ιστορία τους, σε σκηνικά και εφέ επένδυσαν, η απόδοση τους ήταν σταθερά καλή (άρα ήταν επαρκώς προβαρισμένοι -πράγμα που απαιτείται με 2 τραγουδιστές κλπ κλπ), δε βλέπω πως μπορεί κάποιος να το θεωρήσει αρπαχτή.
Εχουμε διαφορετικο ορισμο της αρπαχτης τι να γινει τωρα. Ακομα κι αυτα που λες οτι κοπηκαν γρηγορα, παραμενουν κομματι της αποπειρας. Αν δεν ειχαν φαει το απειρο κραξιμο, το οποιο εθεσε μεγαλο ρισκο στα εσοδα αυτης της nostalgia περιοδειας, τοτε μπορει να μην ειχε παει με τον ιδιο τροπο το πραγμα ε.
Ναι δεν ξερω τι ακριβως πας να πεις για τους Metallica, μιλαμε για μπαντα που περασε ουσιαστικα μια δεκαετια μεχρι να βρει ξανα τον εαυτο της, λογω αυτων των διαπροσωπικων σχεσεων. Δεν ειναι κατι προς τιμην της, ουτε κατι θετικο για τους Metallica η φαση που περασαν, ουτε οδηγησε σε κατι καλυτερο. Κανενας δεν ξερει τι ακριβως θα ειχαν δημιουργησει αν δεν ειχαν ολα τα προβληματα που ειχαν, αλλα το πιο πιθανο θα ηταν να μην εχουν περασει κυριολεκτικα 11 χρονια απο το 1997 εως το 2008 στα οποια η μονη κυκλοφορια που ειχαν να ειναι το… St. Anger. Δεν το λες και καλο για την μπαντα το οτι ειχαν τοσα προβληματα και παραλιγο να διαλυθουν. Μαλλον για κακο το λες, και μεγαλο κιολας.
Για SOAD το ειπα και πριν, μια μπαντα με ΠΕΝΤΕ δισκους ουσιαστικα ειναι πλεον δισκογραφικα πεθαμενη, γιατι δεν τα βρισκουν τα μελη της μεταξυ τους. Και καθεσαι και ακους τα σολο αλμπουμ του καθενος, και αναρωτιεσαι τι μουσικαρες θα ειχαν βγαλει αν μπορουσαν να τα βρουν. Ουτε αυτο θετικο ειναι, ουτε προς τιμην τους. It is what it is. Δε θα τους βαλουμε να τα βρουν με το ζορι αφου δε μπορουν, αλλα δε θα κατσουμε και να τους εκθειασουμε. Εγω δηλαδη οχι.
Αυτο στο οποιο διαφωνησα ηταν το παραδειγμα με την δουλεια σου που εθεσες. Εσυ δεν εισαι καλλιτεχνης (απο οσο ξερω) αρα δεν υπαρχει καμια συγκριση. Ισως ειμαι λιγο πιο ρομαντικος απο τον μεσο ορο στο παρον τοπικ, αλλα εμενα προσωπικα δε μου λεει απολυτως τιποτα μια nostalgia περιοδεια, οταν οι 6 απο τους τελευταιους 7 δισκους των Helloween μου ειναι απολυτως βαρετοι εως αδιαφοροι εως κακιστοι (λαμπρη εξαιρεση το 7 Sinners). Σιγουρα αυτο ειναι υποκειμενικο, αλλα απο την αλλη σε μια απολυτη κλιμακα σεβασμου προς καλλιτεχνες, εχω παμπολλες αλλες μικροτερες μπαντες πολυ πιο υψηλα απο οτι τους Helloween. Εσυ δε βρισκεις κατι για το οποιο πρεπει να τους ψεξεις, και καλα κανεις. Εγω βρισκω κατι για το οποιο πρεπει να τους ψεξω. 
Προφανως εχουμε διαφορετικο ορισμο της αρπαχτης, δεν πειραζει. Ουτε τους Paradise Lost στηριξα οταν “γιορτασαν” τα 17 (!) χρονια απο την κυκλοφορια του Draconian Times. Κι αυτοι καλα προβαρισμενοι ηταν, και η αποδοση τους καταπληκτικη απο οτι εμαθα, και ουτε καν μονο για τα δικα τους δεδομενα, αλλα και γενικοτερα.