Δε με ενδιαφέρει για πoιο λόγο έγινε το reunion.
Αυτό που με νοιάζει είναι ότι είδα ίσως το καλύτερο show στη ζωή μου.
ΔΕΝ είναι υπερβολή αυτό. Μιλάμε για 3ώρο show με τα καλύτερα τραγούδια τους. Με φοβερή απόδοση.
Φοβερή σκηνική παρουσία. Με βίντεο ειδικά φτιαγμένα για το show. Με 3 τραγουδιστές. Τι να λέμε τώρα.
Και τα show των Maiden ειναι κορυφαία αλλά παίζουν 1.45 λεπτά. Εδω μιλάμε για 3ώρο show.
Και κάτι για τον Deris. Ήταν πάρα πολλοί αυτοί που μετά το τέλος του live κατάλαβαν πόσο καλός
τραγουδιστής είναι ο Deris. Και στα δικά του τραγούδια στα ντουέτα ήταν καλύτερος από τον Kiske.
Τον Kiske ήθελες να τους ακούσεις στα παλιά και τον άκουσες και ήταν καταπληκτικός.
Ακόμη και το medley με τον Hansen ηταν καταπληκτικό.
Μακάρι όλες οι Αρπαχτές να γίνονταν με αυτόν τον τρόπο.
Δυστυχώς 3ώρο show δεν νομίζω να ξαναδούμε από δαύτους. Μακάρι να κάνω λάθος.
Κοίτα, ο καθένας μπορεί να διευρύνει λίγο τον ορισμό του τι θεωρεί αρπαχτή, αλλά για να έχουμε μια βάση συζήτησης πρέπει να υπάρχει μια κοινή βάση, έτσι; Αν ξεχειλώσουμε τον ορισμό και πάμε στο “έχουν σκοπό το κέρδος”, συγνώμη αλλά κάθε μπάντα που βγαίνει από το γκαράζ της κάνει αρπαχτές.
Δεν το θεωρώ επαρκές.
Η όλη συζήτηση ξεκίνησε γιατί κάποιος έκανε μια παραπομπή από ένα ποστ στο fb που έλεγε μέσες-άκρες ότι τα μέλη τους δεν έχουν καλές σχέσεις άρα έκαναν αρπαχτή.
Προφανώς το παράδειγμα μου για τη δουλειά είναι χάριν υπερβολής, αλλά αυτό δε σημαίνει πως κάθε μπάντα πρέπει να έχει άριστες σχέσεις μεταξύ των μελών ώστε να ηχογραφεί. Ίσα-ίσα που οι καλλιτεχνικές διαφωνίες καμία φορά πάνε τη μπάντα μπροστά.
Εσύ λες what if αν οι Metallica δε κόντευαν να διαλυθούν, αν οι SOAD ηχογραφούσαν συχνότερα κλπ κλπ. Ποιος σου λέει όμως ότι το αποτέλεσμα δε θα ήταν χειρότερο; Ξέρεις πχ αν ο Ulrich ανάβει τα λαμπάκια του Hetfield σε τέτοιο βαθμό που ο άλλος βγάζει όλο του το θυμό σε έμπνευση; Όχι βέβαια.
Από την άλλη το παραπάνω επιχείρημα παραγνωρίζει το ότι μπορεί πριν 25 χρόνια ο Kiske να είχε άλλες προτεραιότητες και να ήθελε να πάρει άλλη μουσική κατεύθυνση, ο Hansen να μη τα έβρισκε με το Weikath όσον αφορά τη μουσική κοκ αλλά όταν μια μπάντα δεν έχει την καθημερινή τριβή μπορεί οι διαφορές αυτές να εξαλειφθούν.
Για να το κλείνω, προφανώς και δε θεωρώ αρπαχτή το να βγαίνει μια μπάντα σε περιοδεία επειδή τα μέλη της δεν έχουν καλές σχέσεις. Αν είναι έτσι κάνουν αρπαχτή το 99% των συγκροτημάτων διαχρονικά, από τους Sabbath και τους Queen μέχρι τους Maiden και τους (πιθανόν) Helloween. Αν κάποιος επιχειρηματολογήσει και μου πει ότι έκαναν μια τσαπατσούλικη παραγωγή, η απόδοση ήταν κακή, άρπαξαν ότι πρόλαβαν από το κοινό τους και το διέλυσαν θα κάτσω να συζητήσω. Αν το βασίζει μόνο σε υποθετικές διαπροσωπικές σχέσεις, σόρι άλλα δε πείθομαι.
Εξαρτάται Αν συγκρίνεις για παράδειγμα το Future World, το οποίο το παίζουν αρκετά ποιο γρήγορα σε σχέση με το 88 και είναι το προτελευταίο τραγούδι του τρίωρου σετ μπορεί. Αν συγκρίνεις το A Little Time, μου ακούγεται το ίδιο για να μην πω και ελάχιστα καλύτερο σε σχέση με την εκτέλεση του Live In The UK. Σίγουρα δεν έχει την ίδια δύναμη και αντοχή με όταν ήταν 20 χρονών. Αλλά οκ ο καθένας έχει όντως διαφορετικά κριτήρια.
Νταξ μωρε ο Dickinson τι κάνει σαμπως στην σκηνή? Κάθεται σε ενα μέρος κ απλα τραγουδάει. Βαριέται που ζει. Με το ζόρι βγάζει την συναυλία. Και σιηα την αρρώστια που περασε. Απλη γρίπη. Μονο κισκε
Edit Επισης κλαιν που ο Dickinson δινει 100+ συναυλίες εδω και 30 χρονια ενω ο κισκε τραγουδάει καθε μερα στο ντουζ και καταπονει την φωνη του
O Dickinson ακόμα και το 2008 που είχα δει τους Maiden στην Μαλακάσα ακουγόταν “κάπως” σε σχέση με το reunion του 1999-2000 που είχαν παίξει στην Αθήνα. Αλλά δεκτό το ότι έχει καταπονήσει την φωνή του μετά από τόσες περιοδείες.
Καταλαβαινω τι θέλεις να πεις και οκ αλλα το ποσο εχει καταπονήσει την φωνη λογο συναυλιών η οτι πέρασε δυσκολα λόγο καρκίνου δεν είναι φανμποισμος αλλα γεγονότα
Πάντως για το θέμα της αρπαχτής δεν συμφωνώ σε καμία περίπτωση. Ακόμα και αν εξαιρέσει κάποιος ό,τι προαναφέρθηκε για την απόδοση και το ποσό το χαίρονται πάνω στην σκηνή όλα τα μέλη, γιατί να μην το κάνανε εδώ και τόσα χρόνια? Γιατί να μην γινόταν το 2008 για παράδειγμα? Όλοι τους τότε ήταν στην ίδια ή και χειρότερη φάση και ο Κίσκε σε τρισχειρότερη.
Να πούμε και για τον αφανή ήρωα της μπάντας τον τεράστιο Dani Loble που είναι γαμάτος drummer και τρομερά υποτιμημένος κατά τη γνώμη μου.Πατάει κάτω πολλά γνωστά ονόματα του χώρου (όχι δε θα συγκρίνω).
Τυχερός, καλορίζικα. Πρόλαβες να δεις το Blu-Ray? Εντυπώσεις? Στο A Tale (Wacken) έχουν διορθώσει το σημείο που δεν μπαίνει ή τουλάχιστον δεν ακούγεται ο Κίσκε στο τελευταίο ρεφρέν?
@mpa Thanks φίλε! Η αλήθεια είναι δεν πρόλαβα να το δω ακόμα όλο το Bluray ειμαι ακόμα στην αρχή μέχρι και waiting for the thunder εχω δει…η εικόνα είναι απίστευτη σε 4κ 50αρα αν και το blu-ray ειναι μέχρι 1080p και πάλι όμως χάζεψα νόμιζα οτι ήμουν μεσα στο live…πραγματικά με πήγε πίσω στο Αμβούργο όταν τους είδα απο κοντα στο τελευταίο live του tour…το κοινό είναι απίστευτο ειδικά στην Βραζιλία θυμίζει κάτι απο Ελλάδα…θα το τσεκάρω σήμερα αυτο που λες για το tale στο wacken γιατί το έχω στο pc κατεβασμένο όταν ειχε βγει μετά το live stream…Για εμένα ειναι μακράν το live της χρονιάς εύκολα αλλα μολις τελείωσω και το dvd θα γράψω πιο αναλυτικά εντυπώσεις:smile:
Μια χαρά τραγουδάει ακόμη ο Kiske. Λογικό άλλωστε γιατί δεν έχει καταπονήσει τη φωνή του με live.
Ο Bruce πράγματι σε κάποιες συναυλίες ακούγεται κουρασμένος. Ίσως θα πρέπει να μειώσουν λίγο τον φόρτο των συναυλιών.
Η επανένωση για μένα ήταν λογικό επακόλουθο… ο Kiske άλλωστε τα τελευταία 5+ χρόνια έχει παίξει σε άπειρα helloween-ικά συγκροτήματα power ως guest (με φοβερές ερμηνείες).
Nτάξει μλκ το How Many Tears είναι με διαφορά το highlight σε όλα τα σετ τους οπουδήποτε και το ξέρουν και το έχουν στήσει όπως πρέπει. Ηχητική επίθεση από παντού. Και παρότι τα vocal lines υπάρχουν στην ουσία πριν ακόμα κι απ’τους Iron Fist, το κομμάτι όπως το ξέρουμε παντρεύει με έναν απίστευτο τρόπο τη γκαζωμένη τευτονίλα με τη χελοουινάδικη μελωδία και για μένα είναι ΤΟ helloween κομμάτι.
Πολύ ωραίο A Tale επίσης στο Rio, παθιάρικο, χύμα.
