Κανένα πρόβλημα με αυτό.
Για να κλείσω περί TDR, I live for your pain /Escalation/Immortal/mirror mirror τα θεωρώ ένα δύο κλικ κάτω από τα υπόλοιπα και τα αντάλλαζα anytime με Back Against (Immortal απλα κακογερασε στα αυτιά μου, παλιά γουσταρα φουλ), χωρίς επουδενί να είναι κακά κομματια. Ομωνυμο η κορυφή του μαζί με Departed και με σούπερ αδικημένο το we damn the night.
Aνετα το καλύτερο του δίσκου, κομματάρα.
Πάντως τα χαζοpower κομμάτια που έχει, μου αρέσουν το ίδιο με τα υπόλοιπα, κάνουν εκπληκτική αντίθεση με τον υπόλοιπο δίσκο, και επίσης Helloween δίσκος είναι, χαζοpower παίζουν, δεν μπορώ να καταλάβω προς τι ο λόγος.
Ρε μάγκες περι ορέξεως κολοκυθόπιτα γούστα είναι αυτά είπαμε ντάξει…τα συγκεκριμένα 2 κομμάτια all over the nation και salvation δεν θεωρώ οτι χαλάνε την εικόνα του album απλά το θέμα ειναι οτι ο weiki έχει γράψει υμνους και ύμνους where the rain grows,power, steel tormentor, falling higher,midnight sun,the sage the fool the sinner,burning sun ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό μην τρελαθούμε κιόλας…Με την ίδια αποψη και αυτα cheesy είναι…Το falling higher παράδειγμα μπαίνει καπάκια μετα το push… Για εμένα πιστεύω οτι αυτο είναι που γουστάρουν οι περισσότεροι οπαδοί των helloween με Deris…Αυτή η μίξη πιο heavy κομματιών μαζι με πιο χαρούμενα και άλλα ίσως πιο πειραματικά…Ωπ ξέχασα τον ύμνο the saints καπάκια μετά το kill it στο gambling η γνωστή συνταγή:smile:
Πάντως εμένα αγαπημένο απο dark ride ειναι το deliver us from temptation…sorry παίδες:smile:
Δεν ξέρω αν είναι κανένα μπονους τρακ αυτό, αλλά δεν έχει τέτοιο κομμάτι το dark ride
Ναι είναι απ το single if i could fly απλά εγω λατρεύω πολλά απ τα κομμάτια που εχουν αφήσει έξω απ τα album κατα καιρούς που είναι εξισου καλά και πολλες φορές ακόμα καλύτερα…
Μπόνους τρακ στη σπέσιαλ εντισιον…τρομερό κομμάτι. Όσες φορές δαιμονιζεται έτσι ο Αντι είναι απόλαυση (Push κυρίως αλλά και Kill it). Το Deliver Us αν και επίσης σκοτεινό, ακόμα και για το TDR πάρα ειναι “επιθεση” …δε ξέρω πως έκατσε ο Weiki και το έγραψε αυτό με τον Markus. Στο μυαλό του παίζει να ακουγόταν σα Σλειερ ξέρω γω. Το κόψε μόνος του στάνταρ 
ωραίος που το θυμήθηκες! ήμουν και γω εκεί και μάλιστα φίλος είχε παει βινύλια/σιντι για υπογραφή. όταν πήγε το TDR στον weikath να το υπογράψει, του είπε πως είναι δισκάρα και από τις καλύτερες κυκλοφορίες της μπάντας, με τον weikath να κατεβάζει μούτρα και να του τη λέει!
Πέρα οτι είναι αγαπημένο πιο πολύ το έγραψα για να δω πόσοι το θυμούνται:smile:
Δεν μπορώ να συμφωνήσω παραπάνω φίλε…πάντως παίζουν πολύ και τα δύο push,kill it να ξέρεις για setlist στο επόμενο tour:smile:
Οσον αφορά Helloween έχω μνήμη ελέφαντα 
Κοίτα για weikath η γνώμη μου ειναι οτι η απέχθεια που έχει για το dark ride εχει να κάνει με προβλήματα που υπήρχαν στο συγκρότημα εκεινη την εποχή και οχι τόσο οτι θεωρεί οτι ειναι μάπα τα τραγούδια που έχει μέσα δεν νομίζω οτι το πιστεύει ουτε ο ίδιος αυτο που λέει…πολλά εχουν γραφτει πολλά εχουν ακουστεί ο καθένας εχει την γνώμη του και κρίνει…αλλα ειναι μεγάλη κουβέντα το όλο θέμα…πιστευω καλύτερα να μιλάμε μόνο για μουσική
Hope επειδή σε βλέπω έμπειρο, μπας και ξέρεις γιατί η παραγωγή του Oath βγήκε σα γαμω το κέρατο της; Αιωνια απορια. Τα χε τσούξει ο Tommy Hansen, ήταν τσακωμενοι, τι παίχτηκε; Μεγαλύτερη αδικία εβερ, σκέψου Kings will be Kings με παραγωγή TDR.
Αν θυμάμαι καλά στην συνέντευξη για Time of the oath στο Hammer(Deris,Weikath) είχαν πει οτι ηχογράφησαν με τον εξοπλισμό που ειχαν απο keeper εποχή θέλοντας να αναβιώσουν το ένδοξο παρελθόν εξού και ο keeper στο εξώφυλλο ουσιαστικά μια επιστροφή στις ρίζες…Μόνο που ο κόσμος ποτε δεν το είδε σαν το τριτο keeper οσο και να το ήθελαν εκεινη την εποχή…Δεν μπορώ να φανταστώ κατι αλλο γιατι και το Master of the rings ειναι παραγωγή tommy hansen πάλι και δεν ακούγεται τόσο χάλια…εκτος και αν ήταν χάλια ο Tommy hansen οπως λες 
Όντως το αδικεί πολύ η παραγωγή το Time of the oath…το kings will be kings ειναι προσωπικά το αγαπημένο μου του album απλα θα γαμούσε με παραγωγη dark ride…Η μήπως καλύτερα με παραγωγη pumpkins united και με kiske να το τραγουδάει…To ξέρω ειμαι ανώμαλος αλλα έφαγα φλασιά
Μεγάλη αλήθεια αυτή! Ο ήχος στο “Master of the rings” είναι κρύσταλλο κι ο ήχος στο “Time of the oath” είναι λάσπη! Κάποτε νόμιζα ότι φταίει το βινύλιο που είχα πάρει τότε (μόλις κυκλοφόρησε), ότι ήταν κακό pressing.
Αργότερα αγόρασα και το CD, ίδια σκατά ήχος… Μπαίνει το “We burn” και λες “πού είναι τα πιατίνια, πού είναι το ταμπούρο…”
Για το “Dark ride” που λέτε παραπάνω, τα 2 κομμάτια του Weikath τα βρίσκω πολύ καλά και ποτέ δε τα σκέφτηκα ως παράταιρα. Από την άλλη, το “Laudate Dominum” στον προηγούμενο είναι χάλια, ενώ το “Falling higher” κομματάρα. Υπάρχει διαφορά μεταξύ καλής κολοκυθο-αισιοδοξίας και κακής τυρίλας 
Το ότι ο Weikath είναι κόπανος και δεν μπορεί να παραδεχτεί το πόσο δισκάρα είναι το “Dark ride” - ακόμα κι ο Χάκος αναγκάστηκε να το παραδεχτεί - είναι άλλο θέμα, ίσως έχει να κάνει με εξωμουσικές κόντρες που δεν ξέρουμε - αλλά ξέρει ο @hopebringer83. 
Για μένα το ομώνυμο υπερέπος του Grapow και το Departed είναι οι κορυφές, αλλά γενικά δεν υπάρχει ούτε καν μέτριο κομμάτι εκεί μέσα.
Tony Martin ακόμα φωνάρα και εξαιρετική απόδοση/εκτέλεση - ταιριάζει που είναι λίγο πιο αργή από τη στουντιακή.
"Καταχρώμαι" ελαφρώς το topic των Helloween για να αναφέρω ότι έχω κάνει fist bump με τον Tony, στην συναυλία των Accept στο Fuzz το 2012, όταν και παρακολουθούσε από τα πλάγια της σκηνής.
Ωραίος τύπος, ύψιστη φωνάρα.
Μιας αναφέρθηκε και πάλι η σκατά παραγωγή του Time of the Oath να ξαναπώ ότι προσωπικά δεν την βρίσκω καθόλου χάλια. Ειδικά σε σύγκριση με οποιαδήποτε παραγωγή από Rabbit και μετά που είναι εντελώς αδιάφορες, τίγκα κομπρεσαρισμένες, καλογυαλισμένες αλλά οι χωρίς χαρακτήρα και ψυχή ένα πράγμα. Βέβαια γούστα είναι αυτά.
Η απαντηση στην απορια ειναι πολυ απλη, εμενα οι Helloween ΔΕ μου αρεσουν οταν παιζουν χαζοpower. Αλλωστε ειναι 1 απο τις 2 μπαντες που μπορω να παρω σοβαρα απο το ιδιωμα. Τα αγαπημενα μου στον δισκο ειναι το If I Could Fly που το θεωρω και μια απο τις καλυτερες συνθεσεις που εχουν γραψει ποτε, το Departed, το Dark Ride και το Mr. Torture.
Και τα δυο μπονους τραγουδια ειναι πολυ καλα παντως, ειδικα το Madness Of The Crowds, στο οποιο απλα λατρευω την φωνη του Deris, το prog περασμα στην μεση, το σολο, τα παντα ολα. Θα με κανετε να ακουω Helloween 1993-2000 ολη μερα σημερα.
Γενικά αν εχουν ενα κακο οι χαζοpower μπαντες, ειναι το γεγονος οτι για καποιον λογο δεν μπορουν να αφησουν την δικαση στην ακρη απο την αρχη μεχρι το τελος, αν δεν εχουν κατι πραγματικα καλο να πουν.
Για αυτο και δεν μπορω να ακουσω προσφατους helloween. Δεν ειναι τυχαιο οτι αγαπημενος μου δισκος το dark ride, που εχουν ριξει ταχυτητες. Βεβαια δεν εχω ακουσει καλα το master of the rings, αλλα μεχρι στιγμης δεν με εχει πιασει. Ισως πρεπει να ακουσω και chameleon βεβαια με αυτα που διαβαζω.
Master Of The Rings ειναι δισκαρα. Εχει καταπληκτικη 90ς αισθητικη με λιγο πιο κλισε και cheesy ας πουμε ρεφρεν, το οποιο ομως το γραφω 100% με την καλη εννοια, γιατι ειμαι sucker για ΚΑΛΟ cheesy 90ς. Χαρακτηριστικα παραδειγματα το Why και το Secret Alibi, τα οποια τα λατρευω και ειναι αδυναμιες.
Απο κει και περα Sole Survivor, Where The Rain Grows Perfect Gentleman, Mr. Ego, In The Middle Of A Heartbeat ολα επικα τραγουδια. Ειναι ομως απο τους δισκους που μαλλον επρεπε να εχεις ακουσει πριν 15- 20 χρονια. Θα πιασω κι εγω το Chameleon παντως, αν και νομιζω πως για να μην το εχω λιωσει 23 χρονια που ακουω Helloween, θα υπαρχει λογος.