K επειδη εντελως τυχαια σημερα αρχιζα να ετοιμαζομαι για την μετακομιση μου στην σαλονικα αφου σταματαω να ειμαι οικονομικος μεταναστης ανακαλυψα κατι φωτοζ απο εκεινη την ημέρα και σας τις παρουσιαζω σε αθλια αναλυση αφου ειναι φωτο της φωτο. Μπορει καποιοι νσ δειτε τον εαυτο σας 
σε μια δυο
9 Likes
Ναι αλλα τι στο διαολο σημαινει το ding by ding can you dig my dong ??? 
Ε, φαντάζομαι ότι το dong είναι αυτό που όλοι νομίζουμε. Για το ding δεν είμαι σίγουρος 
Αλλά αφού σου εξήγησε ο άνθρωπος… Και στο “First time” δεν έχει γράψει πάλι κάτι χαζοχαρούμενους “πονηρούς” στίχους;
Ναι ειχε πει οτι τον επρηζαν να γραψει ενα τραγουδι για το σεξ κ εγραψε το first time. Ο Andi θα το απογειωνε το κομματι 
1 Like
Χαχαχα ισχύει αυτό που λες του έχω μιλήσει δύο φορές πριν απο live των helloween όπως και όταν τον είχαν φέρει στο καφέ Διόνυσος για την προώθηση του Dark Ride…Για εμένα είναι γαμώ τα άτομα έχει τρελό γέλιο…Περίμενα να δω τους λόγους που λένε όλοι ότι είναι περίεργος και είδα το αντίθετο να κάθεται έξω απ το fuzz και να μιλάει με τον κόσμο που ειχε μαζευτεί όπως και να βγάζει φώτο με όλους …Για εμένα παρεξηγημένος και όποιος έχει δει στο United alive τι λέει ο Hansen για τον Weikath θα καταλάβει πολλά…
1 Like
Ε πες τι λεει μωρε για εμας που δεν το ειδαμε
Να πας να το πάρεις ρε !!
Όντως για πες τι λέει 
2 Likes
Γαμω τα ατομα ειναι ο Weikath και δεν προκυπτει απο πουθενα τα 23-24 χρονια που ακουω Helloween πως ειναι γκρινιας, μιζερος, ή οτιδηποτε σχετικο. Ακομα μια παραπληροφορηση απο γνωστα μουσικα εντυπα που ηταν επικαιρα εκεινη την εποχη.
Το μονο μου παραπονο απο τον Weikath ειναι πως δεν γουσταρε ιδιαιτερα την πιο “σκοτεινη” κατευθυνση των Helloween που εδειχναν να παιρνουν με το Dark Ride, και γι αυτο σουταρε τους Grapow και Kusch, που ηταν φαν εκεινης της κατευθυνσης, αν θυμαμαι καλα απο δηλωσεις του. Το αποτελεσμα ηταν το Rabbit Don’t Come Easy 
ΥΓ1. Περιττο να πω οτι αυτες τις μερες εχω λιωσει ολα τα αλμπουμ των Helloween ε. Σημερα νομιζω θα δωσω μια ακομα ευκαιρια στο τελευταιο… που με ειχε απογοητευσει πολυ οταν βγηκε.
ΥΓ2. Προσωπικα ειχα περασει ΑΨΟΓΑ στην συναυλια του 1998 στην Αθηνα, και ο ηχος δε με ειχε ενοχλησει πολυ, κυριως γιατι καθομουν κεντρο και οχι πολυ κοντα στην σκηνη. Ημουν και 17 χρονων ενταξει θα ειχα περασει καλα οπως και να χει μαλλον. Ομως η αποδοση της μπαντας ηταν απλως καταπληκτικη, και η δωνη του Deris απλα συγκλονιστικη.
Ρε μαλακα δηλαδη το rabbit δεν ειναι σκοτεινο dark πως το λενε αλμπουμ; αλλο να μην σου αρεσει αλλα ιδιαιτερα χαρουμενο δε το λες. Εξαιρεση καναδυο τραγουδια. Οσα χαρουμενα δηλ κ στο ride.
Ε?
Το Rabbit ειναι απο ισως το πιο χαζοχαρουμενο αλμπουμ των Helloween με Deris στην συνθεση. Που ειναι αυτη η νταρκιλα να την ακουσω κι εγω? 
Δεν εχει να κανει με το αν μου αρεσει ή οχι προσωπικα (αλλωστε νομιζω για τους περισσοτερους ηταν απογοητευση). Ειναι εμφανως οτι πιο “προσχαρο” εβγαλαν επι Deris.
Ισως του δωσω κι αυτουνου μια ευκαιρια ακομα σημερα αν ειναι! Γιατι προς το παρον στο God Given Right επρεπε να φτασω στο 4ο κομματι για να ακουσω κατι ενδιαφερον (Stay Crazy = κομματαρα)
Open Your Life
Never Be A Star
Liar
Sun 4 The World
Hell Was Made In Heaven
Back Against The Wall
Listen To The Flies
Προσχαρα δεν τα λες
Αλλα οκ συνεχισε την ακροαση αν κ θα βαρεθεις αρκετα γρηγορα. Ίσως αν ειχε 12 τραγουδια θα ηταν καλυτερο
Δεν τα λεω ομως ουτε σκοτεινα. Οταν το μισο αλμπουμ ειναι καπως χαζοχαρουμενο παντως, ε δεν ειναι και λιγο. Αλλωστε λογια του Grosskopf απο τοτε ε:
After the controversial release of The Dark Ride , according to Grosskopf, “The record company also wanted us to show that we are back. This song “Just a Little Sign” represents the more typical side of Helloween, and that’s what we wanted to make clear. You can’t really represent a whole album with one track, but this shows exactly where the album actually goes. It’s more of that ‘happy happy Helloween’ direction. It shows that this album is not a sequel to ‘The Dark Ride’”.
ΥΓ. Swing Of Fallen World δευτερο ενδιαφερον κομματι στο MGGR Aντε και το Lost In America κατι ελεγε.
1 Like
Παιδιά να πεταχτώ και γω και να πω για τους Helloween των keeper.
O ενηλικος εαυτός μου, δεν μπορεί να ακούσει αυτούς τους δίσκους, με εξαίρεση 2-3 τραγούδια.
Προσοχή: τα ίδια τραγούδια μπορώ να τα ακούσω στο Live in the UK.Τι θέλω να πω? Ότι αυτοί οι 2 δίσκοι μου φαίνονται πολύ “γυμνοί” ηχητικά. Γιατί? Δεν έχω ιδέα. Ίσως γιατί δεν ακούω power πλεον (μια χαρά ακούω όμως Better than Raw, Dark Ride, Time of the Oath ) ή ίσως γιατί οι δίσκοι έχουν τζούφια παραγωγή.
Γενικά ναι μεν έγραψαν ύμνους τότε, αλλά στουντιακά δεν. Αντιθέτως, η αργότερη ιστορία τους μου φαίνεται πιο συγχρονη. Επίσης ο Kusch είχε γράψει κομματάρες.
4 Likes
Κανονικά πρέπει να πας να το πάρεις αμέσως…
Μιας και μιλάμε για ένα απ τα καλύτερα live που έχουν βγει ποτέ…
Ρε πες ρε
Έχει μπει στο πρόγραμμα η αγορα. Απο το γιουτιουμπ που ειδα οντως ειναι πολυ καλο αλλα αυτα τα φοκους της καμερας σε γκομενες κ σε διάφορους φαινομενικά ανιωθους μ εκνευρισαν
Πωωω ήμουν εκεί αλλά βαρέθηκα να περιμένω μιλάμε για τεράστια ουρά
Η δική μου μαρτυρία για τον Weikath είναι ότι πίσω στο 1995 που είχα σελίδα στο ίντερνετ και μιλούσα για διάφορες μπάντες, είχα σελίδα και για τους Helloween και ήμουν σαφέστατα Χανσενικός, στο άρθρο τότε έπεφτε θάψιμο στην μεταΧανσενική εποχή με απλά κάποια σχόλια ότι κάτι πάει να γίνει με τα νέα άλμπουμ αλλά σκατά επιλογή τραγουδιστή και ο Weikath δεν με πείθει ότι την είδε μεταλλάς πάλι, αφού τα σκάτωσε πρώτα επέστρεψε και είναι και μαλάκας ζηλιάρης του Kai Hansen και τέτοια θερμόαιμα.
Το 1996 έμπαινα τακτικά στο Your Turn φόρουμ (επίσημο και καλά των Helloween) μιας και ήταν hub γενικώς για όποιον άκουγε power και συνεπώς παραδοσιακό μέταλ εν έτει 1996 που εκτός Ελλάδος/Γερμανίας/Βραζιλίας δεν έβρισκες πολύ κόσμο, ειδικά ονλάιν τότε. Ε, εκεί κάποια στιγμή έσκασε και ο Weikath, πρώτη του ονλάιν παρουσία. Ήμουν και τότε αρκετά γλαφυρός και πιο θερμόαιμος ακόμη ( ) και είχαμε ανταλλάξει κάποια μηνύματα, ήταν ξεκάθαρο ότι ήμουν Χανσενικός αν και δεν του την έλεγα προφανώς στο σπίτι του. Το άτομο πάντως μπήκε στο σάιτ μου, υπέγραψε το guestbook μου (GUESTBOOK ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ, ΕΠΟΧΑΡΕΣ) και σχολίασε “πάντως δεν πρέπει να είσαι τόσο κακός όσο θες να δείχνεις!”.
Ανταλλάξαμε και email, τα βρήκαμε στο θέμα της Jenny McArthy που της είχα μια συμπάθεια τότε (μεγάλος γκομενιάρης ο Weiki τότε εντωμεταξύ) και ήταν απολύτως κουλ μαζί μου, που στο κάτω-κάτω ήμουν ένα ανύπαρκτο πιτσιρίκι 19 ετών που του την έλεγε σε μια από τις 5-6 σελίδες για τους Helloween που υπήρχαν ονλάιν (λολ, τι εποχές). - Ένα χρόνο μετά όταν αγόρασα το Better than Raw χωρίς να το περιμένω καθόλου ξαφνικά είδα και το όνομά μου στα special thanks του Weiki. Χέστηκα πάνω μου και χάρηκα και πολύ γιατί ο δίσκος μου άρεσε περισσότερο από όλα τα post-Hansen - και ναι, ο Kusch παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό, ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ντράμερ, πολύ ωραίος μουσικός - και το Midnight Sun είχε ένα ρεφρέν λουκούμι που μια γραμμή του μου θύμιζε μια αντίστοιχη από το The Calling των Leatherwolf (από τον λατρεμένο δίσκο τους του '87), το οποίο σχολίασα και ο τύπος απάντησε ότι “πολύ πιθανόν, την εποχή που έγραφα τον δίσκο τον άκουγα εμπλοκή!” το οποίο τον ανέβασε εικοσιπέντε σκαλοπάτια στην εκτίμησή μου γιατί σαν χατζημεταλλάρας που είμαι, όχι μόνο καύλωσα που άκουγε καυτό US Power αλλά συγκεκριμένα το έπος των Leatherwolf που δεν το λες και πασίγνωστο…
Τον αντιπαθούσα μικρός, τον συμπάθησα μεγάλος αλλά η αλήθεια να λέγεται, είχε αρκετά χρονάκια θέμα με το ότι όλοι εκθείαζαν τον Χάνσεν, ειδικά με αυτό που συνέβη στο Keeper I που διάλεξε ο Walterbach στα τυφλά τα κομμάτια που θα έμπαιναν στο πρώτο μέρος και χωρίς να το ξέρει διάλεξε μόνο ένα από του Weiki), ο τύπος της εποχής το ίδιο και μετά στο Pink Bubbles, στις ηχογραφήσεις ο Tsangarides είπε χύμα “καλά, πού είναι οι κομματάρες τύπου I Want Out, Future World, το υλικό είναι αδύναμο!” και μετά κατάλαβε… Δεν θέλει και πολύ.
Παρεμπιπτόντως και ο Χάκος που τα έχουμε πει έχει γράψει αρκετά εκτενώς για το θέμα μέσα στα χρόνια και είναι πολύ πιο νηφάλια η προσέγγισή του και ακριβοδίκαιη. Άλλες εποχές… Όλοι μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε…
8 Likes
Tα ξέρουμε αυτά ρε, αρρωστάκια από πάντοτε!
Πρώτη παράγραφος:
http://vics-dungeon.blogspot.com/2011/05/
Η λεγόμενη διαμάχη οπαδών για Hansen-Weikath ξεκίνησε γιατί έφυγε ο Kai και οι Helloween έβγαλαν πολύ μέτριους δίσκους (Pink Bubbles και Chameleon).
O Kai συνέχισε την παρακαταθήκη των Helloween πολύ επιτυχημένα για αρκετά χρόνια με καλούς δίσκους, μέχρι που άρχισε η συνθετική πτώση.
Μετά από την φυγή του Kiske , οι Helloween έβγαλαν κάποιους αρκετά καλούς δίσκους… και στην πορεία υπήρχε και σε αυτούς ο κορεσμός.
2 Likes