Από αυτό ξεκίνησα σήμερα το μεσημέρι την τοποθέτησή μου. Όλα τα άλλα είναι τρίχες (pun intended αυτή τη φορά). Ισοπέδωση των πάντων, με αφορμή τα credits ενός δίσκου που δεν θα ακούσουμε για μερικούς ακόμη μήνες.
1 Like
Προφανώς θα χτυπήσουν μεγαλύτερο attendance όταν είναι όλοι μαζί, απ’τη στιγμή που ο μύθος τους
χτίστηκε στα 80s. Απλά, και ο Καράφλας και ο Περούκας το είχαν αρκετά περισσότερο ανάγκη από οτι
οι Helloween. Για τον πρώτο δε χρειάζεται εξήγηση, πέρασε με συνοπικές από την ημι-ανυπαρξία που ηταν με κατι Place Vendome και μερικών ηρωικών feat, στο ζέσταμα με Unisonic, στη μεγάλη σκηνή.
Τα τελευταία χρόνια ο Kai με Rays δεν ήταν και ό,τι πιο παραγωγικό (1 άλμπουμ τα τελευταία δέκα χρόνια), προφανώς πέσαν και οι αντοχές (να πάρουμε κι ένα παιδί για τα βόκαλς), ντάξει παρέμεναν τίμιοι απλά η φάση βρώμαγε hiatus. Δε θα κάτσω να συγκρίνω αν το Αβαλον είναι καλύτερο η χειρότερο απ’το αντίστοιχο των Helloween, αυτά είναι υποκειμενικά. Αυτό που δεν είναι,
είναι ότι οι Helloween είναι άκοπα μάχιμοι απο 90s και μετά, εμπορικά το κρατήσαν ψηλά, και παρέμειναν το μεγαλύτερο brand εμπορικά από τα 2 (μπορείς εύκολα να το κρίνεις απο τα festival bills
αυτό, ακόμα και πριν το reunion εννοώ). Ο Kai κι ο Kiske παραμένουν guests στο brand των
Helloween και ήδη είχαν άπειρες ελευθερίες από άποψης στησίματος της όλης φάσης. Οπότε, δε
ξέρω τι παραπάνω θα έπρεπε να κάνει από ένα δωδεκάλεπτο κομμάτι που θα είναι το 1/4 του δίσκου
ξερω γω.
Προσπάθησε να εξηγήσεις τι σημαίνει πρακτικά το ''προσπαθούσαν να επιστρέψουν στις δόξες των Keepers". Ισχύει ότι όπου μπόρεσαν κάναν capitalize τον lore των Keepers αλλά αυτό είναι μια εμπορική κίνηση. Καλλιτεχνικά/μουσικά η μπάντα επανεφηυρε τον εαυτό της , αυτό δεν είναι που θα πρεπε να μας απασχολεί; Σου θυμίζει το Occasion Avenue κανα March of time; Για μουσική μιλάμε.
3 Likes
Το ανέφερα για τη συζήτηση περί καλύτερου/σημαντικότερου άλμπουμ, εννοώντας πως τα Keepers αποτελούν ορόσημο στην πορεία τους, όντας το καλλιτεχνικό κι εμπορικό peak τους.
Σαφώς, συμφωνώ απόλυτα και θεωρώ ο Deris αποδείχτηκε ιδανική επιλογή, κρίνοντας τον πλέον και σε βάθος 25+ χρόνων. Εξαιρετικός συνθέτης, ικανότατος frontman κι ερμηνευτής και ωραίος τύπος γενικότερα.
Οι ομοιότητες του τελευταίου Keepers με τα προηγούμενα είναι σημειολογικές, όχι τόσο ηχητικές. Κι εκείνο είχε 2 εκτεταμένες χρονικά συνθέσεις (King for a 1000 years, Occasion Avenue, σε αντιστοιχία με Keeper και Halloween) ας πούμε, συν το γεγονός πως η ετικέτα Keepers προδιέθετε για κάτι ποιοτικά κορυφαίο, άρα ήταν ικανή για το reboot που έψαχναν τότε. Προφανώς συνθετικά και ηχητικά μιλάμε για κάτι τελείως διαφορετικό, είτε συγκρίνουμε αυτά, είτε το King με το Halloween, το Silent Rain με το Twilight of the Gods ή το Light The universe με το A tale…
1 Like
Δεν τη θελω την καρδουλα σου.
1 Like
Σε ευχαριστω.
Εγω δε σε εβρισα.
Σορρυ νομιζα οτι επιτρεποταν προσωπικο γουστο, μετα ειδα τον τιτλο του θρεντ και θυμηθηκα που βρισκομαι.
Συνεχιστε.
Ευχομαι να γινει reunion Metallica με Jason Newsted και να ειναι 58 λεπτα σολο μπασο ο δισκος.
@jonkyr Στο αποπανω τι θα ελεγες για πολιτικη και πολιτικους, οταν κανενας δεν ειπε πουθενα οτι δεν εχει θεση ο Χανσεν στους Helloween, οταν κανενας δεν ασχοληθηκε για περισσοτερο απο 3 δευτερολεπτα με τις τριχες στο κεφαλι του Χανσεν περαν απο ενα αστειακι? Φανταζομαι οταν τα ανυπαρκτα επιχειρηματα γινονται απο την μερια με την οποια συμφωνεις δε σε ενοχλει και ιδιαιτερα ε?
Εχετε ορεξη για διαστρεβλωση και πραγματικοτητας και λογιων εδω μεσα ωρες ωρες. Οκ καλα να μαστε.
Τα ίδια θα πω. Αλλά δεν είμαι αστυνομία του φόρουμ, ούτε κάνω καταγραφή του τι λέει/γράφει ο καθένας. Θα υποστηρίξω οποιονδήποτε αδικείται προφανώς. Όμως για τα δικά μου λόγια είμαι υπεύθυνος και για τη διαστρέβλωση στα δικά μου λόγια διαμαρτύρομαι 
Για την περούκα κανένα αστειάκι δεν έγινε, είναι μία μλκ που τραβάει δύο χρόνια. Αλλά ούτε γι’ αυτό είμαι υπεύθυνος
Ώρα για νάνι, καληνύχτα σε όλους.
1 Like
Δε διαφωνούμε για το πόσο αλμπουμάρες και ορόσημα είναι τα Κίπερς , απλά ακόμα δε καταλαβαίνω
τι σχέση έχει η εμπορική εκμετάλλευση των Κίπερς απ΄τους μεταγενέστερους Helloween σε 2.5
απ’τα επόμενα 12 άλμπουμς, με τη φράση ''προσπαθούσαν να επιστρέψουν στις δόξες των Keepers"
που υποδηλώνει κάτι τελείως διαφορετικό, και βασικά το αντίθετο από αυτό που έκανε η μπάντα
καλλιτεχνικά; Και πώς προκύπτει το άλμα λογικής που καταλήγει ότι “γι’αυτό έγινε και το reunion”,
το οποίο βέβαια ξεκίνησε απ’τον Kai;
Περί καλλιτεχνικού peak, και χωρίς να θέλω να το πάιξω αιρετικός, οι κορυφές της Deris era έχουν
γεράσει πολύ καλύτερα στα αυτιά μου. Ακούω τα κομμάτια αυτά περισσότερο απ’τα Keepers (και τα
WoJ/EP <3 περισσότερο τα ακούω απ’τους Φύλακες) και είναι ό,τι πιο κοντινό σε αντικειμενικό κριτήριο
μπορώ να έχω (για τη παρτη μου). Μακριά από μεταλικές λίστες, μέταλ χάμερς, αναμνήσεις, golden eras ,old school λογικές και μουσειακές αντιλήψεις.
2 Likes
Καταρχάς, δεν έχω διάθεση να τσακωθώ με κανέναν, για κανέναν μουσικό ή μπάντα. Απλά απόψεις εκφράζουμε και σε ότι αφορά τον @QuintomScenario, αν εξέλαβες ως προσβλητικό κάποιο σχόλιο μου, θεώρησε το παρεξήγηση.
Το σκεπτικό μου έχει ως εξής. Στα δύο πρώτα άλμπουμ με τον Deris υπάρχει η πρόθεση επιστροφής στον ήχο των Keepers, από την άποψη της επιστροφής στο power που άφησαν με το Chameleon. Οι τότε δηλώσεις τους αυτό δείχνουν, το εξώφυλλο του TOTO αυτό δείχνει, ασχέτως αν μιλάμε για άλλη μπάντα πλέον με άλλους συνθέτες (Deris, Grapow, Kusch πέραν του σταθερού Weikath και του Grosskopf που αραιά και που γράφει) οπότε και άλλο ήχο/προσέγγιση.
Κατόπιν, έχουμε μια περίοδο που η μπάντα ρόλαρε μια χαρά, βγάζοντας 2 τρομερούς δίσκους, μέχρι την εκδίωξη Grapow/Kusch. Το κουνέλι που ακολούθησε δεν είναι τόσο κακό όσο έχει επικρατήσει να θεωρείται, αλλά ήταν και σαφές downgrade. Οπότε ξαναφτάνουμε στην “ανάγκη” των Helloween να επαναφέρουν τον τίτλο Keeper ώστε να πάρουν τα πάνω τους εμπορικά, χρησιμοποιώντας κάποια χαρακτηριστικά και τη σημειολογική σημασία του.
Μέχρι εδώ καμία εμπλοκή Hansen, αφού οι Gamma Ray ήταν σε περίπου αντίστοιχο επίπεδο εκείνη την εποχή, με τα πάνω τους και τα κάτω τους.
Η ανάγκη για επιστροφή στα Keepers ξαναπροέκυψε όταν η μπάντα βρέθηκε ξανά σε κάποια κάμψη ή κρίση. Τα 2 τελευταία άλμπουμ ήταν απλώς οκ, ενώ κι εμπορικά μάλλον πεσμένους μπορούσες να τους πεις μέσα στη δεκαετία. Ομοίως και τον Hansen όμως, οπότε και δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για μια επαναπροσέγγιση (μαζί με την βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων τους υποθέτω). Οπότε, βάζοντας στο κάδρο και τον Κίσκε, ποια θα ήταν η επόμενη επιστροφή/reboot στα Keepers (δηλαδή στην εποχή/δίσκους που ο πολύς κόσμος έχει συνδέσει ως peak της μπάντας), αν όχι το reunion με τα μέλη του τότε;
Το νέο εξώφυλλο το φωνάζει αυτό, ότι πάλι υπονοείται η επιστροφή στα Keepers, ενώ το ότι βγάζουν ομότιτλο δίσκο ήταν η καλύτερη επιλογή από το να πάνε σε μια ονομασία του τύπου Keeper 4, το οποίο θα έβαζε σε ευθεία σύγκριση το τωρινό με τους τότε, κλασικούς δίσκους - οπότε μάλλον θα το αδικούσε αντί να το ευνοήσει.
Καλώς ή κακώς, οι “καλύτεροι” Helloween έχει επικρατήσει - ίσως και λανθασμένα και αδίκως για τις υπόλοιπες περιόδους - να θεωρούνται εκείνοι των Keepers, και το reunion με Kiske και Hansen πουλάει ακριβώς αυτό, τη νοσταλγία και την δήλωση ότι είναι στα καλύτερα τους ξανά. Αλλιώς, που είναι και ο Grapow ή/και ο Kusch ας πούμε, με τον πρώτο να είναι και περισσότερα χρόνια στην μπάντα από τον Hansen λχ, έχοντας γράψει και τόσες συνθέσεις τους;
Από εκεί και πέρα, για τα περί προσωπικών προτιμήσεων. Προσωπικά αγαπώ την Deris era, το Time Of The Oath και το Better Than Raw παίζει να τα ακούω πλέον πολύ συχνότερα από το Walls ή το πρώτο Keeper, το 7 Sinners το θεωρώ από τα αγαπημένα μου power metal άλμπουμ της δεκαετίας κλπ. Όπως θεωρώ και το 2ο Keeper ένα από τα 5 πιο αγαπημένα μου άλμπουμ γενικότερα. Αλλά σε μια συζήτηση περί “καλύτερων/χειρότερων” κοκ δεν μπορείς να βασίζεσαι μόνο στο γούστο για να σχολιάσεις, αλλά και σε παράγοντες που θεωρούνται ίσως πιο αντικειμενικοί.
Ο αντίκτυπος, λοιπόν, των Keepers σε αυτό που ονομάζουμε ευρωπαϊκό power είναι τεράστιος, η σημασία τους για την ίδια την μπάντα επίσης, οπότε υπάρχει το πάτημα να θεωρηθούν ως ορόσημο τόσο για την μπάντα, όσο και για τον ίδιο τον ήχο. Το αν αρέσουν σε κάποιον περισσότερο ή λιγότερο από κάποιο άλλο άλμπουμ τους είναι απόλυτα σεβαστό. Αλλά για να δηλώσεις κάτι ως καλύτερο, μια δήλωση που προϋποθέτει επιχειρήματα πέραν των ατομικών προτιμήσεων του καθενός, θεωρώ συνυπολογίζονται κι άλλα επί μέρους στοιχεία.
4 Likes
Επειδή είσαι σχετικά νέος στο φόρουμ όπως και αρκετοί άλλοι να υπενθυμίσω ένα bug που έχει το φόρουμ γενικότερα και οδηγεί σε παρεξηγήσεις περί αντικειμενικότητας κλπ .
Λοιπόν…κάθε φορά που κάποιος δηλώνει “το καλύτερο είναι το τάδε” ή γενικότερα παρόμοιες δηλώσεις περί καλύτερου κλπ…για κάποιο μυστήριο λόγο που ακόμη δεν έχει βρεθεί λύση…δεν μπαίνει αυτόματα στο τέλος της πρότασης η φράση “ΓΙΑ ΜΕΝΑ”" όπως θα έπρεπε…
1 Like
Εδώ και τέσσερις ώρες δεν έχετε γράψει τίποτα κι ανησυχώ.
Είστε καλά;
4 Likes
Μέσα από την αιρετικοτητα του @QuintomScenario βέβαια προκύπτει εμμεσα και ένα ακόμα θέμα, αυτό της ιστορικής/μουσικής αξίας.
Το (τεράστιο) walls είναι θεμελιο για το speed/power metal και τα δύο keeper είναι τα ευαγγέλια του europower. Ιστορική αξία: τεράστια. Μουσική αξία: επίσης πολύ μεγάλη, έστω και αν προσωπικά το keeper I και το walls πλέον τα ακούω σπάνια
Τα time/better/dark ride ειναι για μένα τα καλύτερα μετά τις αποχωρήσεις. Σαν ιστορική αξία βέβαια θα μπορούσαμε να πουμε πως έχουν μέτρια, και αφορά κυρίως την ιστορία του ίδιου του γκρουπ και όχι κάποια μεγάλη επιρροή στο σύνολο του μεταλ.
Οι δύο δίσκοι των κολοκυθων που πρέπει να έχω ακούσει περισσότερες φορές απ’ όλους τα τελευταία 5 χρόνια είναι τα keeper II/time/dark ride. Σε μουσική αξία τα θεωρώ ισάξια, έστω και αν σε ιστορική δεν έχουν καμία σύγκριση.
Εν ολίγοις σαν φυλη θα μπορούσαμε να κάνουμε λίγο στην άκρη κάποια τοτέμ μας, χωρίς να σημαίνει πως παύουμε να τα σεβόμαστε. Αν για κάποιον πχ τα (πολύ δυνατά) gambling ή 7 sinners του αρέσουν περισσότερο από κάποιο από τα τρία πρώτα για μένα είναι απόλυτα σεβαστό εφόσον μιλάμε για (υποκειμενικη πάντα) μουσική αξία και δεν το μπλέκουμε με την ιστορική.
3 Likes
Ολα σεβαστα ειναι. το μονο που δεν ειναι σεβαστο ειναι η κονσερβα και αυτο που φοραει στο κεφαλι του.
Αναφερεσαι σε αυτο;
Και εγω το θεωρω πολυ ασχημο που εγινε κατι τετοιο, ας τον καλυπταν οι αλλοι δυο και ας μην ακουγοταν ουτε δευτερολεπτο η φωνη του kiske θα το προτιμουσα 100 φορες
Αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου ο καθενας μπορεί να φοράει στο κεφαλι του ότι θέλει. Ίσως είναι κρίμα για τον ίδιο ότι δυσκολεύεται να αποδεχτεί την μοίρα της άλλοτε πλούσιας κόμης, αλλά προσωπικά δεν με ένοχλει, δεν βλάπτει κανέναν και δεν θα τον κατηγορησω γι αυτό
1 Like
Επιτελους βρηκα και εναν που δεν αρχιζει τα γελοια ´μα το εκαναν μονο στην πρωτη συναυλια επειδη τον ποναγε ο λαιμουλης του.
´[quote=“RiderToUtopia, post:2735, topic:3112”]
Αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου ο καθενας μπορεί να φοράει στο κεφαλι του ότι θέλει.
[/quote]
Ουτε και εμενα, γελοιος ειναι απλα μην κανει headbanging στη συναυλια και μου ερθει το κουναβι στην μουρη.
Τι πενες και μπαγκετες και αφισες και μαλακιες, η περουκα του χανσεν θα ηταν το πιο επικο λαφυρο συναυλιας εβερ
3 Likes
Μάτια μου το ''καλύτερο είναι το τάδε" έχει μια διαφορούλα από το
Εδώ δε λέει γνώμη, ίσα ίσα λέει καλες οι υπόλοιπες γνώμες αλλά Κίπερς ξέρω γω, ξέρω γω εντάξει. Το πραγματικό bug είναι οι “αντικειμενικές αλήθειες”. Και προφανώς θα σχολιαστεί κάτι τέτοιο, σε light mode πάντα, δε βαράμε τα πληκτρολόγια.
Όπως είπα και πριν, συμφωνούμε ως προς το οτι η μπαντα είχε τα Κίπερς στη φαρέτρα της όταν χρειαζόταν εμπορικές ενέσεις γιατί εκεί χτίστηκε ο Μύθος, εκεί χτίστηκε η κύρια θεματική τους, εκεί είναι η νοσταλγία (80s κλπ), εκεί δημιούργηθηκε η βάση της fanbase τους. Απλά εγώ το διαβάζω απλά ως ένα καλό πρόμο της μπάντας (σίγουρα και με χέρι δισκογραφικής) που κάνει μπίζνες και αντιλαμβάνεται όλα τα παραπάνω. Και είχα την αίσθηση οτί εσύ με τα περί δόξας πας να αποδείξεις
κάτι παραπάνω
4 Likes
Να συνεισφέρω στην συζήτηση κ να πω ότι το time of the oath ανασκολοπιζει στα ίσα κ παλικαρίσια το keeper I κ οπαδικα κ αντικειμενικά κ μπορει να μην έβαλα κεφαλαία αλλα βαράω το πληκτρολόγιο του κινητού μου.
3 Likes
Έντάξει προσπάθησα να καλύψω το 99%, νομίζω έχει γίνει establish εδώ και καιρό ότι το “αντικειμενικά” μόνο ιστορικά ή από θέμα πωλήσεων δικαιολογείται να αναφερθεί, όπου αναφέρεται όμως το “καλύτερο” φαντάζομαι οτι εννοείται μουσικά, οπότε αυτόματα το κάνει υποκειμενικό.
Το Master of the Rings πολύ κλασμένο ρε παιδιά. Μόνο σε μένα αρέσει; Έχουν πολλά Sole Survivor (ριφάρα) και Where the Rain Grows στους μετέπειτα δίσκους; Κι εγώ είμαι από αυτούς που προτιμούν την Deris era, ειδικά μέχρι και το The Dark Ride αλλά η πτώση που είχανε τελευταία είναι φανερή και αυτή η ένεση με Kiske και Hansen πιστεύω τους κάνει καλό. 'Οψόμεθα
5 Likes
Με αυτά και με αυτά, κανείς δεν έχει αναφέρει το καταπληκτικό Live in the UK, που σηματοδότησε, στην ουσία, το τέλος της πρώτης εποχής.
8 Likes