Από τα 3 bonus tracks το Golden Times σπέρνει παρεπιπτόντως
Νομίζω σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τον τύπο, αν και επιμένω ότι το Down In The Dumps είναι κομματάρα, μάλλον το αγαπημένο μου μαζί με τα Skyfall, Fear Of The Fallen και το instant classic Best Time, το οποίο όντως φέρνει κάτι από το γαμάτο Exceptional των Unisonic.
Νομίζω ότι αρχίζω να ενθουσιάζομαι…
To ριφφ του Down in the Dumps είναι ριφφ δεκαετίας, σε ένα χιλιοκορεσμένο genre κιόλας…
Συμφωνώ, σε πιάνει από τα μούτρα. Γενικά έχει γίνει ωραία δουλειά στις κιθάρες.
A δεν ξέρω, δεν το χω ακούσει
εδιτ. του ριξα μια αυτιά στο δρόμο για τη δουλειά.
Είναι το σωστό κιπερ 3; Όχι
Θα μπορούσε να είναι; Όχι
Είναι καλό; Είναι
Πόσο μας γλέντησε ο πιτσιρικάς που έγραψε το μόνο κομμάτι που με έκανε να ανατριχιάσω και να κοντέψω να δακρύσω (στο πρώτο άκουσμα);
Συμφωνώ απόλυτα. Αυτά είναι τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου με διαφορά.
Όσο ακούς το άλμπουμ τόσο περισσότερο σου αρέσει και γενικά έχει ψωμί, αλλά κατά την γνώμη μου ήταν εντελώς λάθος επιλογή να βγάλουν το Skyfall ως single. Δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες ενώ δεν αντιπροσωπεύει το συνολικό ύφος του δίσκου.
Αν κάποιος περίμενε ν ακούσει τραγούδια σαν το skyfall δηλ πιο κοντά στα keepers, 2 πράγματα συμβαίνουν 1. Δεν έχει καταλάβει ότι οι εποχές άλλαξαν κ 2. Δεν έχει παρακολουθήσει την πορεία του γκρουπ.
Ολο κ πιο πολύ τείνω στο να πω ότι το άλμπουμ θερίζει κ σπέρνει αλλά ας αφήσουμε τον χρόνο να δείξει.
Κατά τ άλλα το robot king θυμίζει εποχές walls of Jericho (συχνά γυρίζει εκεί ο weiki) κ θα ήθελα-μπορει κ ο weikath να ηθελε- να το πάρει πάνω του ο Hansen αλλά με την όρεξη θα μείνω. Σκέφτομαι το σημειο στο τελος που μειώνεται η ταχύτητα κ ο Hansen θα το έσκιζε το κομμάτι.
Πόσο συμφωνώ με τους φίλους ανωτέρω, όσον αφορά το “Golden Times”; Είναι να απορεί κανείς που είναι bonus κομμάτι, όταν θα πέταγε εκτός με άνεση οποιοδήποτε (ή και όλα μαζί) από τα “Mass Pollution”, “Rise Without Chains” ή και “Angels” ακόμη.
Μετά από αρκετές ακροάσεις, δεν αλλάζω όσα είπα παραπάνω, πλην του ότι τείνω να συμπεριλάβω στην τριάδα με τα καλύτερα το “Down in the Dumps”, αντί του “Out for the Glory”. Ο δίσκος είναι πολύ καλός, όφειλε να έχει 2 (ή και 3) κομμάτια λιγότερα, αλλά ακούγεται πολύ ευχάριστα. Παραβλέποντας, για συναισθηματικούς λόγους, την «κοιλιά» του δίσκου, θα έλεγα ότι είναι οχτάρι. Ψυχρά και αντικειμενικά, είναι ένα πανάξιο, “καρφωτό” εφτάρι.
Τι ωραία που είναι να πηγαίνεις για ψώνια με μικρό καλάθι τελικά…
Ασύγκριτα καλύτερο από ο,τι περιμέναμε, ε;
Φουλ στη μελωδία, με πολύ ψωμί, με γεμάτη παραγωγή. Άκουσμα με το άκουσμα, γίνεται όλο και καλύτερο.
Δεν θα μπω σε διαδικασίες σύγκρισης με τα προηγούμενα. Θα αδικηθεί ένας, πραγματικά, καλός δίσκος.
Πήραν μια πολύ εύκολη και πετυχημένη συνταγή και την εκτέλεσαν άψογα. Ευκολομνημόνευτα, μελωδικά και ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ρεφρέν. Κομμάτια που κολλάνε αμέσως στον εγκέφαλο, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Δε θα έβγαζα κανένα από αυτά έξω. Ακόμα και το Μass pollution, που τόσα έχει ακούσει, έχει αυτήν την KISSοειδούς αισθητικής ρεφρενάρα, που σπέρνει.
Down in the dumps, Rise without chains, Fear of the fallen αγαπημένα, αλλά αύριο θα είναι πιθανόν κάποια άλλα…
ΥΓ1 Πήρα την deluxe cd έκδοση με το γρίφο που δίνει ένα κωδικό έκπτωσης. Αδέρφια μου, είμαι στην ηλικία που όλα αυτά τα γραμματάκια (στίχους, οδηγίες κλπ) ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΩ…
ΥΓ2 Μη δίνετε σημασία σε όσους δεν αρέσει ο δίσκος. Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που δεν θα τους άρεσε σε κάθε περίπτωση.
Φίλε το κεφάλαιο helloween και bonus tracks είναι άλυτος γρίφος χρόνια τώρα, σταθερά. Και το Stairway to Heaven να γράφαν θα σου λέγε ο Weikath “ε νταξξξ δε κολλάγε με το υπόλοιπο άλμπουμ”.
@Ixnay μη τους ακούς για Mass Pollution, ΚΑΒΛΕΡΟΤΑΤΟΣ Andi
Δουλευω κι ακουω, αρα κανω παυσεις για να προσεχω τα τραγουδια ενα-ενα. Με το συγκεκριμενο τρελαθηκα (ως τωρα), ειναι η επιτομη του ηχου των Helloween που ξερουμε απο τα 80ς.
Με αποκορύφωμα τα 2 μπόνους του gambling που είναι καλυτερα από όλο το άλμπουμ που ακούμε τώρα (νταξ υπερβολη αλλά καταλαβαίνεις).
Όσο για το mass pollution είναι τόσο γαματη ποζερια που αν το άκουγα σε ροκ κλαμπ χωρίς να το ξέρω κ μ έλεγαν ότι είναι ξερωγω το καινούργιο motley crue που έβγαλαν για την περιοδεία με leppard θα το πίστευα. Περίμενε κανείς σε ποστ για το καινούργιο helloween να γραφτεί το όνομα motley crue; Όχι. Ούτε εγώ. Μπλέξαμε με τον αμετανόητο andi όμως.
Εμένα δυστυχώς μου άφησε το αίσθημα του ανικανοποίητου ο δίσκος . Ήθελα και άλλο ( και κάτι άλλο ταυτόχρονα )
Με Κισκε και Ντερις δεν σκέφτηκε κανείς μια ωραία πάουερ μπαλάντα ρε γαμωτο ;; Που έχουν τραγουδήσει ύμνους
Ξεκινάει αδιανόητα καλά , με έκανε να γουστάρω και να φωνάζω αλαλα τα χείλη κλπ γραφικά για Κισκε , με χάνει στο 3ο κομμάτι με ξαναβρίσκει στο Robot King και με πάει σερί στην αποθέωση του skyfall
Νταξει προφανώς μια ακρόαση και προφανεστατα δεν έχω τρελά παράπονα . Απλά η συντριπτική πλειοψηφία των κομματιών μου φαίνονται σχεδόν ίδια και οι τραγουδιστές και κάποια φοβερά χαρντ ροκιζουσα ριφφ τα ανεβάζουν από τον σωρό
Καλό θα ήταν αυτό team να μην ξανασπασει. Και λόγω Χάνσεν - Βαικατ αλλά και για Κισκε Ντερις που αλληλεπιδρούν φανταστικα οι φωνές τους
Όλα καλά . Μπορούσαν και 2ο κομμάτι μέταλ αλλά το φόρουμ είναι Ντερικο και δεν συνεχίζω το πρήξιμο
όχι όλο
Ειμαστε πολλοι, ετοιμαζουμε επανασταση.
Ήμουν αρκετά άδικος ως προς αυτό με την δεύτερη ακρόαση και ήταν πολύ κακή η διατύπωση
Το Out for the Glory είναι ακριβώς ο,τι ήθελα και χρειαζομουν να ακούσω από τους Helloween και γενικότερα και σαν opener
Το αγαπημένο μου του δίσκο μέχρι στιγμής
Τι εννοείς ρε; πραγματικά δεν κατάλαβα
Θεωρώ από τις δύο ακροάσεις που έχω κάνει ότι είναι περισσότερο χαρντ ροκιζον δίσκος απ’ ότι εγώ θα ήθελα
Σαν φιλοσοφία και δομή συνθέσεων
Από το το 3ο κομμάτι μέχρι το Skyfall μου φαίνονται όλα ίδιο στυλ . Περισσότερο helloween Deris εποχής στυλ . Ασχέτως αν με κάποια γουστάρω τρελά
Δεν έχω γράψει κάπου ότι δεν μου αρέσει . Αλλά ότι δεν ικανοποιήθηκα πλήρως και ήθελα να ακούσω και κάτι άλλο ( κι άλλο σε φάση out for the glory, μια γαμάτη power ballad , άλλο ένα σε στυλ skyfall κι ας ήταν το μισό σε διάρκεια για να χωρέσει κλπ )
Η αίσθηση που έχω παραμένει όπως την χαρακτήρισα , ανικανοποίητου . Όχι επειδή δεν μου άρεσε , επειδή ήθελα και κάτι άλλο