Ο weikath στιχουργικά ώρες ώρες ειν καταπληκτικός ρε πουστημ -αν εξαιρέσεις κάτι can do it-. Δηλ αυτό τωρα,το burning sun, το swing of a fallen world τι να πρωτοθυμηθω.
2 Likes
Aπολυτα ικανοποιημενος απο το δισκο. Σε κανει να θες να τον ακους συνεχεια. Εχει καποια τραγουδια που για μενα ειναι λιγο πισω (Cyanide, indestructible πχ) αλλα ακομα κι αυτα εχουν στοιχεια να δωσουν. Κορυφαια για μενα του Weiki (τα διελυσε ολα) και το Skyfall. Ακολουθει το Fear of the Fallen.
Eπειδη ακουω διαφορες αρνητικες κριτικες, απορω τι περιμεναν? Σιγουρα το αλμπουμ ειναι απο τα καλυτερα της μετα-Dark Ride εποχης
3 Likes
Δεν ξέρω πόσο και από τι είναι καλύτερος αλλά μέχρι στιγμής και έχοντας ακούσει μόνο τα επίσημα lyric video (skyfall, fear of the fallen και το από πάνω) δεν συμμερίζομαι με τίποτα τον ενθουσιασμό. Επαναλαμβάνω, μόνο με τα singles. Δηλαδή αυτό το Best Times, πραγματικά τώρα, μόνο εμένα ξύνισε? Και όχι μόνο γιατί μοιάζει τραγικά σαν το Unisonic, αλλά ακόμη και γιατί το ίδιο το Exceptional είναι μία νερόβραστη χλιαρή πατάτα.
Τι να πω…αν τώρα αυτά τα Robot King κλπ που γράφετε είναι τόσο πια ανώτερα συνθετικά απ’ότι έχω ακούσει, εδώ είμαι για να κάνω τριπλή κωλοτουμπα σαν του Μέλισσανιδη.
Υ.Γ. Δεν βρίσκω κάποια “σύνδεση” μεταξύ του single Pumpkins United και στα τρία κομμάτια του άλμπουμ. Προφανώς είναι αυτό το χαρντ ροκ feeling που γράφετε που χαλάει την μαγιά.
Δεν νομιζω να χρειαστει να προβεις σε κυβιστηση.
Robot King , Down in the Dumps
Κομματαρες έγραψε το Weikath-ικι
2 Likes
Δισκαρα !
Πόσα “λαθη” σ ένα ΥΓ 
Από τα 3 κομμάτια που λες τα 2 είναι ξεκάθαρα παουερμεταλ κ για κανένα απο τα 3 δεν γράφτηκε για χαρντ ροκ στοιχεία αλλά για το mass pollution.
Καταλαβαίνω την αγωνία μερικών ν ακουσουν παουερμεταλ εποχής keeper αλλά δεν ειν αυτο -μόνο- οι helloween πια. Άκου όλο το άλμπουμ.
Επίσης οκ έχουμε μια μανία σ αυτό το γκρουπ να αναλύουμε ποιος έγραψε τι, αλλά όλα τα τραγούδια του weikath είναι γεμάτα hansenικες gammarayστικες ιδέες. Η ισχύς εν τη ενώσει κ τέτοια.
4 Likes
Το μόνο μου σοβαρό παράπονο είναι που στη digipack έκδοση το δεύτερο cd έχει μόνο 2 κομμάτια, δηλαδή 8 λεπτά μουσικής, βάλτε και τίποτα άλλο μέσα ρε τσιπηδες να πούμε.
Γαμανε και τα 2 κομμάτια ωστόσο
3 Likes
γιατι δεν τα βαλανε σε ενα cd ολα οι μλκες;
Έλα ντε λες και δεν χωράγανε
1 Like
Με τρεις μόνο ακροάσεις, οπότε πρώτη άποψη, αλλά εδώ θα είμαστε και μετά από κάποιο διάστημα και περισσότερες ακροάσεις να τα ξαναλέμε.
Out for the glory- ωραίο ευρωπαϊκό πάουερ μεταλ από τους δημιουργούς του. Δεν έχω καμία ένσταση ούτε μου ακούγεται generic, μια χαρά ωραίο κομμάτι
Fear of the fallen- οκ αυτό το γνωρίζαμε αλλα είναι βγαλμένο από τις ένδοξες εποχές με τον λατρεμένο Αντι, υπέροχο. Μακάρι να υπάρξουν έστω και άλλα 2-3 κομμάτια να μου αρέσουν το ίδιο στη συνέχεια. Έχει και αυτό το ελαφρως κλασικιζον στοιχείο στο ρεφρέν και άλλα σημεία, έχει και φοβερές κιθάρες και εναλλαγές, ο Αντι τα γαμαει όλα, γενικά φανταστικό.
Best time- λίγο πολυ παλιοί χαρουμενοι helloween, λίγο unisonic λίγο glam/hard με μποτζοβικα αμιτα μοσιον βαημπς, απλό κομμάτι, συμπαθητικό, λίγο τσιζι, ο χρόνος θα δείξει
Mass pollution- αυτό στην πρώτη ακρόαση δεν με τράβηξε πολύ, σιγά σιγά μου αρέσει περισσότερο. Ωραίο κομμάτι
Angels- μελωδικό, ωραίο, λίγο πιο σύνθετο από τα περισσότερα, πιστεύω θα είναι από τα πολύ καλά του δίσκου
Rise without chains- cyanide: τα βάζω μαζί αυτά τα δύο, σύντομα απλά και ευχάριστα κομμάτια. Ένα κλικ λιγότερο από αυτά τα δύο μου αρέσει το indestructible, που το γνωρίζαμε άλλωστε
Robot king: πολύ δυνατο κομμάτι, πάουερ μεταλ που δεν ακούγεται κονσέρβα, σιγά σιγά και αυτό πιστεύω θα μου αρέσει όλο και περισσότερο
Down in the dumps- αυτό μέχρι τώρα είναι το αγαπημένο μου μαζί με τα fear of the fallen και Skyfall. Είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενα από τους helloween του 2021 αν ο δίσκος είχε ένα ενιαίο στυλ και όχι την μεγαλύτερη ποικιλομορφία που έχουμε δει σε δίσκο τους
The orbit-skyfall- αν είχε βγει το 1988 θα το είχαμε για μεγάλο πάουερ ύμνο και κλασικό του ιδιώματος. Πλέον δεν έχει το στοιχείο του ενθουσιασμού του να ακούς κατι πρωτότυπο και φρέσκο εννοείται, αλλά παραμένει μεγάλη κόμματαρα. Και το υπέροχο σημείο που εκλαψε ο Πετρόπουλας ξυπνάει μνήμες βαθιά χαραγμένες στο dna όλων εμάς των κολοκυθοσπορων.
Στο σύνολο μέχρι τώρα, ο δίσκος σίγουρα δεν είναι απογοητευση, έχει 4-5 κομμάτια τουλάχιστον σε πολύ ψηλό επίπεδο και πιστεύω έχει ζουμί και θα πάρει πολλές ακροάσεις. Μάλλον δεν είναι ο σούπερ υπερδισκαρος που κατά βάθος θα ελπίζαμε να βγάλουν, αλλά φαίνεται πως είναι ένας ωραίος δίσκος που θα μας γυρίσει αρκετές φορές να ακούσουμε καινούριο υλικό των helloween από το 2021, θα μας φτιάξει τη διάθεση αρκετές φορές, θα μας γεννήσει συναισθηματα και αυτό από μόνο του είναι πολύ γαματο. Οι πρώτες τρεις ακροάσεις ήταν αρκετά θετικές.
6 Likes
Αυτό ακριβώς δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να καταλάβετε… Δεν ξέρω αν υπάρχουν άτομα που “αγωνιούν” να ακούσουν Keepers. Εμένα με ενδιαφέρει να ακούσω ωραίες και (όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται) “πρωτότυπες” συνθέσεις. Ε, αυτό το πράγμα (μέχρι τώρα) δεν υπάρχει.
Αυτή την στιγμή έχουμε όμορφα πλην σκόρπια riffs από το τρίο στουτζες, μια αχταρμο-σαλατα από μπερδεμένα φωνητικά δύο ή τριών τύπων και ένα γαμάτο εξώφυλλο! Ναι όντως ακούω σημεία Kiske και μου σηκώνεται η τρίχα, όντως υπάρχουν σημεία που το Walls ξαναζωντανεύει ευχάριστα στα αυτιά μου αλλά είναι ακριβώς αυτό: ΣΗΜΕΙΑ.
Τέλος πάντων, θα ακούσω ολόκληρο το άλμπουμ και θα επανέλθω.
Ε άκουσε το και μετά μας λες ρε αδελφέ, αλλά επέτρεψε μου να σου πω ότι οι 3 κιθάρες εδώ όντως λειτουργούν αντίθετα με τους Maiden λχ
'Η μάλλον να το πω πιο σωστά, εδώ έχουν λόγο ύπαρξης.
1 Like
Α θα κανω κι εγω το ιδιο με τον αποπανω αλλα μονο μετα απο μια ακροαση.
Out For The Glory: Χειροτερο opener Helloween ever, δεν αντεχω κλασικο power metal, απλα αισχος
Fear Of The Fallen : Παρα πολυ ωραιο και πιασαρικο, χωρις να εκστασιαζομαι. Deris 
Best Time : Ως τωρα το καλυτερο απο τα τρια, απλα υπεροχο, αψογο, groovy, οι Helloween που θελω
Mass Pollution : ΕΠΙΣΗΣ οι Helloween που θελω, σολαρα, τρελο διδυμο με το Best Time 10/10
Angels : Επιτελους καλο τραγουδι με Kiske. Παρα πολυ ωραιο! Mid tempo για παντα.
Rise Without Chains : Ωραιο μπασακι, ψιλο-δευτερο το τραγουδι, ευτυχως ομως πολυ Deris
Indestructible : Το ειχαμε ακουσει κι απο πριν. Το λατρευω απλα, γαμαει.
Robot King : Pre-chorus = στρουμφομεταλ 
Ωραιο ρεφρεν, το σωζει ο Deris. Γαματη γεφυρα.
Cyanide : Φοβερη εισαγωγη, ψιλοαδιαφορο και βαρετο το υπολοιπο
Down In The Dumps : Και χεβι και γρηγορο και απο ολα. Πολυ ωραιο τραγουδι.
Orbit : Γαματη εισαγωγη, ισως θα επρεπε να ειναι εισαγωγη στον δισκο αντι για τη μαλακια
Skyfall : Μετρια πραγματα με καλες στιγμες, πλεον θα αποτελει skip για μενα πανευκολο
Golden Times : Σχεδον εκπληξη που ακουσα ξανα Kiske, παρα πολυ ωραιο τραγουδι.
Save My Hide : Κλασικο τραγουδι εποχης Better Than Raw, προφανως το αγαπω.
Συνολικα παρα πολυ τεραστια θετικη εκπληξη για μενα, αφου τελικα ο δισκος ειναι πιο κοντα στο “ο επομενος δισκος των Helloween, featuring Michael Kiske σε 4 τραγουδια” παρα το reunion που διαφημιζαν ολα αυτα τα χρονια. Καταλαβαινω γιατι οι νοσταλγοι της παλιας εποχης με τον Kiske να ξενερωσουν τερμα βασικα, αν συνεβη αυτο με καποιους. Η πρωτη και μοναδικη ακροαση ως τωρα μου ηταν πολυ ευχαριστη, και με παρακινει να ακουσω ξανα τον δισκο.
Θα βγω και θα πω οτι ειναι σιγουρα καλυτερο απο τα δυο τελευταια (Straight Out From Hell + My God Given Right) και πιθανοτατα καλυτερο κι απο το Keeper Legacy και το Gambling With The Devil. Απο το 7 Sinners που το εχω πολυ ψηλα, μαλλον δεν ειναι καλυτερο για μενα, αλλα θα δειξει ο χρονος.
2 Likes
Τα 12 ολάκερα λεπτά του Skyfall έχουν λόγο ύπαρξης ή θα μπούμε στην διαδικασία τώρα να το συγκρίνουμε και αυτό με το Red and the Black?
Ναι έχουν, το Red And The Black είναι εντωμεταξύ από τα καλύτερα του Book Of Souls που για μένα ξεφούσκωσε γρήγορα δυστυχώς.
1 Like
Απλα θεος, λεει τα βαζει μαζι αυτα τα δυο αλλα εχει plot twist αφου αυτη η μινι παραγραφος τελικα περιλαμβανει τρια τραγουδια 
1 Like
Ε, καλομελετα και έρχεται, σε βλέπω να το ξαναζείς με τις κολοκύθες 
Χαχα καθόλου απίθανο