" Κλασσικό πάουερ " έγραψες. Το Golden Times είναι ξέρω γω καρφι πάουερ, φάση πιο κλασσικό γιουροπαουερ ρεφρεν πεθαινεις. Αλλά για σένα “κλασσικο power” = στρουμφομεταλ = ναι μεν γιουροπαουερ αλλά πιο high pitched και τσιγκολελετικο…συνεννοηθηκαμε.
Συγγνωμη που τολμησα να γραψω αρνητικη κουβεντα για 1 απο τα 14 τραγουδια στον δισκο, και για τα υπολοιπα εγραψα ειτε θετικα ειτε μετρια λογια. Δε θα το ξανακανω.
Λοιπον αλλαζω την κριτικη μου για να ειναι consistent.
ΣΚΑΤΑ εντελως και το Golden Times. Και οτι εχει μεσα τον Kiske. Βασικα εμετος η φωνη του. ΣΚΑΤΑ και το Skyfall.
Οκ, ειμαι συνεπης τωρα. Ακομα περιμενω το πρωτοκολλο για να τα παω καλυτερα στο μελλον.
Δε καταλαβαίνω γιατί αντιδράς σαν υστερικια🤔, όντως με μπέρδεψε ο ορισμός σου. Δε σε έκανα καν direct quote όταν έγραψα αυτό που έγραψα για για να αποφύγω αυτό ακριβως το drama. Επισης δεν αμύνομαι του out for the glory, ούτε εμένα μου έκανε κούκου.
Ας σοβαρευτούμε λιγο. Θα μου πει καποιος απο πιο απο τα παρακατω ειναι καλυτερο ή εστω ισαξιο το καινουριο;
Walls
Keeper 1
Keeper 2
Dark ride
Time of the oath
Master
Better than raw
Chameleon
Τα πρώτα πέντε της λίστας δεν νομίζω ότι παίζει να τα φτάσει. Είναι ωραίος δίσκος αλλά για μένα είναι είναι καρφωτα 10αρια και τα πεντε. Τα (πάρα πολύ ωραία) master και better θα δείξει ο χρόνος. Είναι και τα δύο δίσκοι που ακόμα και σήμερα ακούω αρκετά συχνά. Το chameleon δεν ξέρω γιατί το έβαλες στη λίστα, γούστα είναι αυτά εγώ το βαριέμαι
Είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμα, αλλά λογικά κάπου στη μέση της δισκογραφίας θα κάτσει, χελογουην είναι διαολε δεν είναι και λίγο αυτό
Εκτός αν ξεφουσκώσει ωσάν το βιβλίο των ψυχών σορυ δεν κρατήθηκα 
1 Like
Νομιζω οτι η συγκεκριμενη λιστα και οι απαντησεις θα βαλουν τα πραγματα στην σωστη διασταση
4 μέρες μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ 
2 Likes
με το ποσο δωσαν οι τρεις κιθαρες και οι τρεις τραγουδιστες σε δισκο που μαλλον ειναι λιγο καλυτερος μονο απο το chameleon. Και 4 χρονια μετα αν εσυ θες
Λοιπόν βάλτε τα παρακάτω σε κατάταξη:
- Το master of puppets
- Το καινούργιο helloween
- Ένα κουραδι τρύπιο
…
Συμπερασμα: βάσει της μεθοδολογίας το καινούριο χελογουην είναι ελάχιστα καλύτερο από ένα κουραδι τρύπιο
3 Likes
Εισαι πολυ επιθετικος στην προσεγγιση, βεβαια καπου εκει ηθελα να καταληξω. Το κουραδι ηταν το chameleon
Πουτάνα την κουβέντα την κάνεις μόνιμα εσύ και αυτό επειδή σου έθιξαν τους maiden αντε για νάνι γρήγορα έχει σχολείο αυριο…μπες σε κάνα thread για maiden ναι χαίρεσαι μόνος σου και μην μας ζαλίζεις τα @@ρια…μπαίνεις να γράψεις απλά για να βγάλεις χολή αμφιβάλλω αν έχεις ακούσει νότα απ το άλμπουμ και απ οτι φαίνεται εφιάλτες βλέπεις με Helloween…λες και τέθηκε ποτέ θέμα σύγκρισης ήμαρτον πραγματικά…Άλλαξε τουλάχιστον nickname σε troll να ξέρουν και οι υπόλοιποι τι είσαι περαστικά…
@Clairvoyant Μαν με συμπάθεια το λέω, αλλά γούστα είναι αυτά, όπως και στο gojira που τα λέγαμε στο θρεντ τους σε άλλους αρέσει σε άλλους όχι δεν είναι κακο αυτό. Ελπίζω να μην είναι κούφιος ενθουσιασμος και να αντέξει στο χρόνο, χαϊδεύω τον γκιώνη μου προσπαθώντας να μαντέψω αλλά αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Αλλά από την άλλη ποτέ θα τα συζηταμε τα άλμπουμ , πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία τους που θα έχουν ωριμάσει? Εγώ γουστάρω που έχει πάρει φωτιά το θρεντ, στεναχώριεμαι μόνο που τη λέμε ο ένας στον άλλον,δεν υπάρχει λόγος, peace ναπουμε
5 Likes
Δικιο εχεις, σταματαω τις μαλακιες.
Το “διδαξαμε ηθος” του Βαγγελα μου θυμισε αυτο
καλο βραδυ
Ολα αυτα ειναι καλυτερα απο το καινουριο
Ολα 10 κ το καινούργιο 9 
Σήμερα 22/6 πιστεύω ότι το down in the dumps είναι το τραγούδι που έχει την καλύτερη κ πιο ουσιαστική συμμετοχή 2 τραγουδιστών η καλύτερη εφαρμογή του εγχειρήματος.
Μυρίζει από μίλια μακρυά keepers έχει φοβερή δισολια κ επιτέλους ένα τραγούδι για το πως ξεκινάει μια σκατομερα που σου χύνεται ο καφές και ξεχνας κ τα κλειδιά μέσα στο σπίτι.
4 Likes
Kαλα και τα 90s αλμπουμς αργησαν να θεωρηθουν δισκαρες (και ακομα καποια δεεεε). Δε λεω οτι απαραιτητα θα γινει το ιδιο με το καινουριο, αλλα ας μη βγαζουμε συμπερασματα τις πρωτες μερες κιολας.
Παντως το αλμπουμ με εκανε να ακουω και να ξανακουω απο τν αρχη, πραγμα εξαιρετικα σπανιο πλεον. Και το ακουω πολυ προσεκτικα οπως εκανα πχ με το Legacy που ταν ο πρωτος “καινουριος” δισκος Ηelloween που προλαβα.
4 Likes
Δεν θα ξεχασω το ποσο μετριο μου ειχε φανει το master of the rings στις πρωτες ακροασεις (back in the 90s) και ποσο περισσοτερο μου αρεσε οταν το επιασα μερικα χρονια μετα. Η’ το οτι το time of the oath μου ειχε φανει καλο μεν στα 90s αλλα μακρυα απο το επιπεδο των walls/keepers και τωρα το ακουω πιο συχνα και απο τα τρια. Η’ ποσο πατατα μου ειχε φανει το Rabbit (οκ αυτο ειναι 2000s) οταν το πρωτοακουσα, ενω τωρα το ακουω πολυ ευχαριστα, και πολλα αλλα παραδειγματα.
1 Like