Κ εμένα τελικά το angels μ αρεσε. Είναι ενδιαφέρον κομμάτι. Δεν θα γίνει σούπερ επιτυχία αλλά οκ. Ακουγεται. Το ρεφρέν για κάποιο λόγο το τραγουδάω σήμερα στην δουλειά παντως 
Επίσης δεν χρειαζόταν καθόλου ο Αντι να τραγουδήσει μπατ δατ ιζ τζαστ μαι οπινιον.
1 Like
Μιας και δεν έχω προλάβει να το καλοακούσω για να εκφέρω άποψη, θα κάνω 2 άκυρες παρατηρήσεις προς το παρόν:
- Στο Fear of the Fallen δεν έπρεπε να είναι “Here comeS the fear of the fallen”?
- Στα credits στο official youtube των Helloween στα Best Time, Mass Pollution, Rise without Chains, Indestructible έχουν και τον Hansen.
Πρέπει να είναι μία αργκό ιδιωματισμού που χρησιμοποιούν οι μουσικοί. Αυτό το έχω ξακακούσει σε στίχους των Helloween.
Λαθάρα είναι απλά όντως πολλές φορές θυσιάζουν γραμματική για ρυθμό/phrasing που ρέει καλύτερα
" Such a lonely day
And it’s mine
The most loneliest day of my life ‘’ κλπ
Για τα κρεντιτς ο Andi είπε σε πρόσφατη συνεντευξαρα ότι και από θέμα royalties/χρηματικά το έχουν μοιράσει στα ισα το κασέρι, οπότε ίσως να έχουν κάνει κάνει τα ανάλογα adjustments στα credits για να είναι είναι όλοι καλυμμένοι με τα των συμβολαίων;
Δεν μας βάζεις λίγο την συνεντευξαρα να την διαβάσουμε στο διάλειμμα;
Στο 26:45 αλλά το θυμόμουν λάθος. Δε λέει ότι όλα μοιράζονται ίσα αλλά ότι από άποψης συμβολαίων/οικονομικου και οι 7 έχουν στάτους μόνιμων μελών.
Πιο μετά λέει την ιστορία για Grapow (30:10) γενικά απολαυστικός Andi με τη πουρακλα στο χέρι. Ότι πρέπει για ένα long session σιμοχέ
4 Likes
Ε τον μαλακα τον grapow. Πρώτη φορά το λέει αυτό ο andi ή έχει μαθευτεί κ εγώ δεν είχα ιδέα;
Εκεί που λέει ότι πήγε ο weikath στον kiske κ τον ρώτησε "τι έχω κάνει που δεν μπορείς να μ το συγχωρέσεις " ένας κόμπος στον λαιμό ήρθε.
Επίσης φοβερή συμβουλή όταν μαλώνεις με κάποιον να μην απαντάς αμέσως με το στομάχι αλλά να πας για ύπνο κ να απαντήσεις αύριο μ το μυαλό κ την καρδιά.
Απολαυστικός.
2 Likes
μετα απο αρκετα ακουσματα,οκ καποια καλα κομματια αλλα μεχρι εκει. skyfall ανετα το καλυτερο του δισκου. πιστευω αυτος ο δισκος ητανε το ζεσταμα για τον επομενο.εκει θα φανει το πραμα
dark ride παραμενει καλυτερος δισκος 2000 και μετα
παραγωγη roy z δε ξεπερνιεται με τπτ
εβαλα dark ride στα καπακια και λες τι εγινε εδω
Αφού το ακούω συνέχεια από τότε που βγήκε ας βάλω και μια λίστα προτίμησης των κομματιών ως τωρα
1)Fear of the fallen: θα αποφύγω τα μεγάλα λόγια, αλλά είναι ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια με τον Andi στη μπάντα. Τελειότητα σε νότες και το καλύτερο κομμάτι του δίσκου για μένα. Όλοι έχουμε αδυναμίες σε κάποια κομμάτια ανά δίσκο κι ας μην είναι υπερ-χιτ έτσι δεν είναι? Όπως το secret alibi από το master ή το the tune από το rabbit ή το invisible man από το keeper 3. Αυτό είναι για μένα το fear of the fallen
2)Skyfall: τάισε μας κλισεδουρα και επικουρα μεγάλε Kai από τότε που εσύ δεν είχες κουνάβι και εμείς δεν είχαμε άσπρες τρίχες. Και τα καταφέρνεις ρε πονηρέ, για μερικά λεπτά μας κάνεις να αισθανόμαστε παιδιά. Σπουδαίο.
3)Down in the dumbs: φοβερό drumming, μελωδίες, ένα από τα ελαφρώς πιο περίεργα κομμάτια του δίσκου, λειτουργεί τέλεια όμως αυτή η περιέργεια του. I tried so hard to get 'round this Will it take forever Might there be a curse To cause this sorry fate και ανατριχιλες και στα επόμενα δύο λεπτά όλοι οι λόγοι που αγαπήσαμε τους Helloween μαζεμένοι
4)Robot king: στο πρώτο μισό κάποια πράγματα ακούγονται οριακά λιγο generic, αλλά από τη μέση και μετά γίνεται της πουτανας, ακούγονται φοβερές μελωδίες, οπότε ναι είναι απ’ τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου. Και η αλλαγή στο 4:22 είναι σκέτη έμπνευση. Έχει και τις καλύτερες walls-keepers τύπου δισολιες του δίσκου. Επίσης, πολύ ωραίο prechorus, τραγουδισμένο πολύ ψηλά old school. Γενικά γαμαει.
5)Golden times: To bonus track του 16ου δίσκου που χαλαρά έμπαινε στον 2ο και 3ο κλασικό δίσκο της μπαντας. Τσιμπατε ένα αρχιδι πρωτόδισκακηδες!
6)Out for the glory: όσο αναχρονιστικο και να είναι, o kiske τραγουδάει φανταστικά ακόμα (και είναι τόσο αυτονόητο πως ο kiske θα γαμαει που δεν το σχολιασαμε καν ιδιαίτερα, το προσέξατε?). Και σου πετάγεται και ο Hansen, οι μελωδίες είναι πολύ ωραίες, ο ρυθμός στα τύμπανα λίγο μονοτονος και κλασικός γιουροπαουερ μεν,αλλά κάπου εκεί λίγο μετά τη μέση προσωπικά γίνομαι 15 ξανά για λίγη ώρα. Για όσους θέλανε κιπερ 4 (ακόμα και για τους αρνητές του 3) αυτό, το robot king, το skyfall και 1-2 ακόμα νομίζω τους δίνουν τη δόση τους, για τους υπόλοιπους που αγαπήσαμε την δεύτερη περίοδο των helloween (επειδή η πρώτη ήταν το walls μόνο του για μένα) είναι ότι πρέπει.
7)Rise without chains: κουπλέ, ρεφρέν, σόλο όλα εξαιρετικά σε ένα κομμάτι που άργησα να ξεχωρίσω
8)Mass pollution: αυτό ήταν μια εύχαριστη έκπληξη, ροκαδικο, με μεγάλο glam metal ρεφρέν, σπουδαίο instrumental τμήμα μετά τη μέση (ένας λόγος που αγαπήσαμε τους helloween είναι αυτά τα ορχήστρικα τμήματα και είναι παραπάνω από καλοδουλεμένα στον δίσκο)
9)Angels: Ωραίες μελωδίες, ριφ, ένα ρεφρέν που αρχικά ξενίζει, αλλά μετά από μερικές ακροάσεις βγάζει απόλυτο νόημα, πιο σκοτεινό και πιο μελαγχολικο από όλα τα άλλα κομμάτια, όσο το ακούω τόσο περισσότερο μου αρέσει.
10)Cyanide: Το τέταρτο κατά σειρά χαρντροκαδικο κομμάτι του δίσκου, και το πιο περίεργο από τα τέσσερα. Ειδικά το πολύ περίεργο οριακά παραφωνο ίσως στην πρώτη ακρόαση ρεφρέν του (My heart you bind with a price My mind you fry with your lies Yes, you try to feed me Your exploitive cyanide) γαμει.
11)Indestructible: ρε γαμωτο δεν είναι καθόλου κακό. Το ρεφρέν τραγουδιέται χωρίς σκέψη, έχει πολύ ωραία leads. Απλά όλος ο δίσκος γαμαει αυτό είναι το πρόβλημα και γι’αυτό είναι τόσο χαμηλά.
12)Best time: χαρούμενοι ωραίοι helloween, κολλητικο και ωραίο κομμάτι. Δεν έχει κάτι που να το απογειώσει και να το κάνει κλασικ σύντομο της κατηγορίας i can ή future world , αλλά ακούγεται πολύ ευχάριστα.
13)Save my hide: ίσως το μόνο που δεν μου αρέσει, ενώ έχει συμπαθητική μουσική αυτό το i just saved my hide που πετάγεται σαν την ψωλή στα λάχανα με ενοχλεί λίγο. Το μόνο skip στο δίσκο, είναι και το τελευταίο του κομμάτι.
Ps: O Marcus παίζει πολύ μεγάλη μπάλα στο δίσκο, μερικές από τις καλύτερες μπασογραμμες που έχουμε ακούσει σε δίσκους helloween εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Καθυστερημένη απάντηση, αλλά ναι, είναι ωραιο δισκάκι, αξίζει μια ευκαιρία. Εννοοειται δεν αγγίζει τις κορυφές τους, αλλά ακούγεται πολύ ευχάριστα
9 Likes
Καρδουλα μονο και μονο για αυτο, κι ας μας αρεσουν διαφορετικα τραγουδια στον δισκο!
Ελπιζω με την καλη εννοια
3 Likes
Ωραίος δίσκος γενικά. Έχει τα στοιχεία που αγαπάει κανείς στους Helloween και είναι αρκετά fan pleasers εδώ και εκεί, κάνουν και το κέφι τους σε κάποια κομμάτια.
Έκπληξη το Mass Pollution που νόμιζα ότι μπήκε σφήνα κάτι από το Saints of Los Angeles.
Προσωπικά δε μπαίνω στη διαδικασία να δω τι έγραψε ποιος, που τραγουδάει ο Χ και που ο Ψ και ακούω το δίσκο σε κανονική ροή. Ακούγεται ευχάριστα χωρίς να θέλω να κάνω σκιπ (ούτως ή άλλως αυτά που βρίσκω λιγότερο ενδιαφέροντα και επαναλήψιμα είναι κάτω από 5 λεπτά και έχουν και 2-3 σημεία που θα με κρατήσουν, ένα σόλο, μια ωραία φωνητική μελωδία κοκ).
5 Likes
Όντως ωραίος δίσκος. Δεν φτάνει τα καλύτερά τους αλλά είναι καλύτερος από ότι περίμενα.
Αγαπημένα:
Down in the Dumps (μόνο το σημείο I tried so hard to get ‘round this …To cause this sorry fate με χαλάει λίγο),
Cyanide (το καραγουστάρω!),
Rise without Chains (έχει και στην γέφυρα κάτι από Before the War - σούπερ),
Robot King (έχει κάτι από Claws στα verse που μου αρέσει, με χαλάει λίγο το σημείο Conquer the world, rule forever and ever…Extinction complete, and mankind all gone κατά τ’ άλλα μπόμπα)
Fear of the Fallen
και ενδεχομένως Skyfall
Καλά είναι και τα Indestructible, Mass Pollution
Το Out for the Glory καταλαβαίνω γιατί μπορεί να αρέσει φουλ ή από την άλλη να ξενερώνει κόσμο. Δεν μπορώ να αποφασίσω ακόμα. Αν το είχα ακούσει πριν από 20 χρόνια νομίζω ότι θα ενθουσιαζόμουν, τώρα μου φαίνεται απλά ok.
Χειρότερα τα Best Time (μου θυμίζει πολύ στο chorus το Exceptional το οποίο δεν μπορώ καθόλου!) και Angels που έχει όμως καλά στοιχεία.
Τα b-sides επίσης πολύ ωραία, και το Golden Times και το Save my Hide! Θα έβγαζα Best Time και Angels και ο δίσκος θα ανέβαινε λίγο περισσότερο.
Φωνητικά: Andi θεούλης, Kiske δεν θα μπορούσε να μην είναι καλός αλλά όπου Unisonicίζει χαλιέμαι αρκετά, Kai σούπερ.
Κιθάρες κομπλέ, ωραία σημεία και solo γενικά.
Markus μπόμπα, Dani μηχανή - δεν θα με χάλαγαν και λιγότερες δίκασες βέβαια.
Παραγωγή και ήχος, όπως και στα τελευταία τους, δεν μου αρέσει (πχ επειδή αναφέρθηκε το Time of the Oath έχει για τα γούστα μου χίλιες φορές καλύτερο ήχο) αλλά δεν βαριέσαι.
Συμπερασματικά: μόνο Andi ρε!! Χαχα!
5 Likes
Ενδεικτικά για το πόσο πολύ μου αρέσει το time of the oath θα πω πως οποιαδήποτε μέρα είναι στο τοπ 5 της μπάντας και κάποιες μέρες θα μπορούσε να είναι και πρώτο. Ο ήχος είναι το μόνο αδύναμο σημείο του δίσκου μαζί με το anything my mama dont like
Μια από τις πιο αξιόλογες παραγωγές για μένα ήταν το dark ride, φοβερό μπάσο, όγκος, καθαρά όλα χωρίς να είναι γυαλισμένα. Και λειτουργούσε πολύ καλά και στα πιο αργά και σκοτεινά κομμάτια και στα πιο γρήγορα και χαρούμενα.
Ο ήχος του καινούργιου μου φαίνεται συμπαθητικός, ούτε που με τρελαινει αλλά ούτε και κακος. Κάνανε αρκετά πράγματα αναλογικά, όπως λεει και ο Αντι στην συνέντευξη πιο πάνω, και εν μέρει τους δικαίωσε αυτό. Σε κάποιες φάσεις στις πρώτες ακροάσεις αισθανομουνα πως ακούγονται όλα μαζί χωρίς να ξεχωρίζουν αρκετα, αλλά με τις ακροάσεις αυτό ξεκαθάρισε.
3 Likes
Θα πεταχτω, σαν κατι που δεν λεγεται, για να πω οτι δεν πολυενδιαφερομαι να ακουσω ενα καινουργιο Helloween(ισως σε καποια φαση) αλλα το Time of the Oath ειναι δισκαρα. Το χω ακουσει σιγουρα περισσοτερες φορες απο ολα. Το χω μαζι με τα τρια πρωτα ευκολα
4 Likes
Η αλήθεια είναι, ότι για μένα, οι Helloween κάπου το χάνανε με τον ήχος τους. Και αυτό το βίωσα με το “The Dark Ride”. Βασικά, ποτέ μου δεν το συμπάθησα πέραν από 2-3 τραγούδια. Αλλά θεωρώ ότι οι κιθάρες του ειδικά είναι χαμηλοκουρδισμένες ή στο τελικό mixing τις έριξαν.
Το “The Time of the Oath” είναι το συνθετικό ξεδίπλωμα του “Giants”. Ναι, το “Master of the Rings” είναι πολύ καλός δίσκος. Όμως, στο επόμενό τους και περί του οποίου γίνεται ο λόγος, τα κουμάνταραν όλα πολύ καλά (ή σχεδόν όλα, αναφερόμενος στο εξώφυλλο).
1 Like
Επίσης, επί τούτου του άσματος. Κάτι που μας διαφεύγει. Αποτελεί κατά το ήμισυ δημιούργημα του Kusch, ο οποίος προτού ενταχθεί στους Helloween ήταν στους άπαιχτους Rays. Οπότε, αν το δεις από αυτή την πλευρά, καταλαβαίνεις ότι αυτό το τραγούδι κουβαλάει μέσα του και πάνω του αέρα από τους έτερους Καππαδόκες και δη το γίγνεσθαι του “Sign no More”.
1 Like
Και λιγο απο I believe και λιγο απο το πιο κλασικο europower των keepers και εισαι μεσα 
Αν και η φωνη του Andi δινει μια παραπανω διασταση στον δισκο μην το παραβλεπουμε αυτο!
Ω θεοι!
Τα ίδια κ εδω με το dark ride μονότονο βαρετό ίδιος ήχος σε όλα δεν το ακουω καθόλου.
2 Likes
2 ban παρακαλω…
6 Likes
6 Likes