Καρδούλα για τον Undertaker
Από περιέργεια, ποια κομμάτια του TDR θεωρείς μέτρια και κάτω;
Έγραφα κατεβατό αλλά θα απαντήσω ξεκάθαρα.
Torture
All over
Salvation
Escalation
Departed
I live for your pain
Κάποτε μ άρεσαν τώρα δεν τα μπορώ. Γιαυτό κ το πήγα το άλμπουμ στον κάδο με τα μέτρια πιάσε κανα Immortal ή κανα mirror στο τσακίρ κέφι.
Σημειωση: μέτρια για ΕΜΈΝΑ. Κατά τ άλλα καταλαβαίνω απόλυτα τους λόγους που οι περισσότεροι το έχουν ψηλά.
λεει καποια ομορφα πραγματακια,η συνεντευξη δεν εχει τοση χημεια οσο αυτη που ποσταρε ο @pumpkin με deris,το πανε ομως και σε μερικα αλλα θεματα,ενδιαφερον,τουλαχιστον…συμφωνω και στην γνωμη του περι μιξαρισματος στα ντραμς…ετσι το νιωθω,iii’m a drum guy στην παραγωγη
για το δισκο ηθελα να γραψω πολλα,περιμενα να εχω μερικα ακουσματα παραπανω και στα πιο πολλα με εχετε καλυψει εδω και εκει…θα πω απλα ενα 8/10 συνθετικα,7/10 ηχητικα(το μπασο παντως ειναι απολαυση στην μιξη).τωρα αν ειναι καλυτερο απο dark ride ή rabbits τα οποια εχω λιωσει και τα 2,θα μου το δειξει ο χρονος,μιλωντας παντα υποκειμενικα και χωρις φανατισμο
στο ζουμι,ναι μου αρεσε το περιμενα τιμιο με πολυ καλες στιγμες και αυτο ακουσα.good
Mr. Torture - 10 στα 10 ριφφαρα κοφτη απιθανη, Deris αψογος, κομματαρα ισως καλυτερο opener ever
All Over The Nations - το μονο μετριο στον δισκο, βασικα και να ελειπε δε θα με ενοιαζε
Salvation - Το 2ο “χειροτερο” στον δισκο, αλλα καλυτερο απο το 90% των κλασικων γιουροπαουερ
Escalation 666 - Βρωμαει Metallica (οχι οσο το Mirror) και για αυτο το αγαπω
Departed - 10 στα 10 ισως το αγαπημενο μου στον δισκο
I Live For Your Pain - μια χαρα μπασακι, πιασαρικο, χιτακι, γκρουβυ, πολυ καλο
Ευτυχως δεν ειπες τιποτα για κανενα απο τα υπολοιπα στον δισκο, που ειναι ολα επη (!)
Παντως με βαση τα τραγουδια που εβαλες καταλαβαινω απολυτα γιατι να μη σου αρεσει ο δισκος.
Και καποια απο αυτα ειναι ο λογος που θεωρω τα Better Than Raw και Time Of The Oath καλυτερα.
Ναι σε όλα.
Μιας και πιάσαμε την κατηγορία “δώστε λίγο αγάπη στο τάδε άλμπουμ” δώστε και λίγη στο keeper the legacy.
Pleasure drone, get it up, mrs God, born on judgement day και άλλα είναι πολύ ωραία κομμάτια και τα king, invisible man, occasion avenue, light the universe, my life for one more day για μένα είναι κομματαρες. Νομίζω πως είναι ένας δίσκος που ενώ είναι αρκετά δυνατός πλέον συζήτιεται σπανιότατα στους κύκλους των κολοκυθοφανς και πολύς κόσμος δεν τον έχει ακούσει καν
Χάνει και μόνο από το όνομα ο δισκος, δεν είναι κακός βέβαια αλλά…
Παρομοίως και το Land of the free 2.
Μεγάλη αλήθεια αυτό το τελευταίο…
Τα sequels όσο καλά και να είναι, ο τίτλος τα χαντακωνει και η σύγκριση όπου καλώς ή κακώς, ο συναισθηματικός παράγοντας παιζει μεγάλο ρόλο. Το legacy παιζει να είναι ο τελευταίος helloween που ακουσα πολύ καλά πριν τους αφήσω. Πολύ ωραίος δίσκος , λίγο editing να έπεφτε σε διάρκεια και θα ήταν ακόμα καλύτερος… Ή υπερβολικη φιλοδοξία τότε δεν λειτούργησε όσο αφορά διάρκεια κομματιών…Το land 2 επίσης ΠΟΛΥ καλος δίσκος , ο τελευταίος για εμενα που το Ρακουν που αγαπάμε είχε κεφια και έμπνευση. Ένας φίλος μου προτείνει να ακούσω τα 7sinners & str8 hell σαν πολύ καλά. Όπως και το to the metal προσεκτικά που το έκαψα γρήγορα λόγω του τραγικού ομώνυμου κομματιού.
Τωρα για τον δίσκο ειναι νωρις να πω γνώμη προς το παρόν ειμαι στην μεση… Ουτε δισκαρα ούτε αθλιο. Το skyfall μέχρι τώρα είναι το μόνο που θεωρω οτι έχει ελπίδες να μείνει κλασσικό , ισως παιζει ρόλο ότι το έχω ακούσει παραπάνω επειδη βγηκε πρώτο. Στα αυτιά μου καθαρά Gamma Ray κομμάτι το συγκεκριμενο , ανετα το φανταζομαι με Ρακουν σε φωνή. Επίσης άτυπα για εμενα ο τίτλος του δισκου είναι skyfall… Σε κάποιο διάστημα θα επανέλθω…
Άδικο να παραλληλίζονται αυτά τα 2 σίκουελς βέβαια, το Legacy είχε να πει κάτι μουσικά, απλά (όπως είπε κι ο αποπανω) ήθελε λίγο σουλουπωμα λόγω διάρκειας (ήταν σίγουρα άνισο). Για μένα τα 24 λεπτά των King και Occasion πιάνουν γενικότερες κορυφές της μπάντας, ενώ ο Kai μας παίζει πάλι Πριστ και Μέιντεν (που προσωπικά ποτέ δε με χαλαει αλλά οκ, έχουμε βρει ταβάνι καιρό τώρα).
Βασικά η μοναδική ίντριγκα / προστριβή στο reunion so far ήταν ποιος θα τραγουδήσει στο Skyfall. Λέει την ιστορία εδώ στο 31:20 o καράφλας:
Χαχαχαχαχαχα. Καλα το υποψιαζομουν ότι ο Ρακουν ήθελε παραπάνω lead vocals. Με λίγο edit κανενα δυο λεπτά το κομματι έμπαινε ανετα σε Ramma Gay δίσκο και θα ήταν και μπόμπα. Με τον Ρακουν φωνή στούντιο μόνο. Μην πάμε πιο πίσω σε κανένα Προβατα γιατί είναι όνειρο απατηλό! (Gamma Ray fanboy mode on: Τα τρία πρώτα δεν τα βλέπει ούτε ο Ρακουν ούτε ο ,Τσιγαρας σε ποιότητα ούτε με κυάλια πλέον)
Εντάξει είπαμε ότι ο καινούριος δίσκος δεν είναι το απόλυτο αριστούργημα, αλλά η συγκεκριμένη κριτική το κάνει να φαντάζει σαν το χειρότερο album που θα μπορούσε να κυκλοφορήσει:
https://rockinathens.gr/helloween-helloween/
Άλλη μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Kiske:
https://www.youtube.com/watch?v=wTapJfABHb8
Και μια από τις σπάνιες του Hansen:
Νομιζω οτι κανεις λαθος, δεν το θαβει το αλμπουμ. Συμφωνω με καθε λεξη με εξαιρεση τα σχολια για το rise without chains που ειναι απο τα αγαπημενα μου και για το skyfall
Κατά την γνώμη μου το παρακάτω σχόλιο είναι εντελώς άκυρο “Είναι ένας “περίεργος” δίσκος…που θυμίζει περισσότερο τους Unisonic συνοδευόμενους από εμπορικά hard rock στοιχεία και πειραματισμούς που άλλοτε πετυχαίνουν το στόχο τους και άλλοτε όχι”
Η επιτυχία συνεχίζεται…και στα charts
https://www.rockpages.gr/oi-helloween-stin-koryfi-ton-charts-se-olo-ton-kosmo/
ουραιοοοο ,ιδιαιτερο σετλιστ λογω περιοδου ,μπασαρα γκροθκοπφ all the way,highlight η φαση στο mankind οπου ο deris δεεεν ο ανθρωπος,δυσκολοι καιροι,αλλα τι φωναρα και τουτος στα τραγουδια που του ταιριαζουν,επισης το δηλωνω,Uli Kusch ο καλυτερος ντραμερ που περασε απο helloween,κατα την ταπεινη μου γνωμη (τα ιντρο του στα sole survivor-where the rain grows…αμαν αμαν)
Θα εκπλαγω πολυ αν το αμφισβητει κανεις αυτο.
Και γαματος συνθετης επισης, ανεβαζε την μπαντα και δημιουργικα και εκτελεστικα ενα επιιπεδο.