Άντε να φύγουν μερικά λάπ-ι-τοπ την Παρασκευή (ή Πέμπτη βράδυ, την ώρα που γεννιούνται οι κολοκύθες).
Τι ΗΧΑΡΑ!
Μιχαλάκη θα σου πω το σύνθημα που έλεγαν οι ΑΕΚτζήδες, μόλις έβλεπαν τον Παντελή Βούλγαρη να μπαίνει στο γήπεδο για να γυρίσει σκηνές με τον Τζώρτζογλου:
“Ο γνωστός, ο γνωστός, ο φαλακρός”.
Kai άρχοντα, πάρε μας τα υπάρχοντα!
Ακουσα 30 δευτερολεπτα, εσκασε το ριφ, ανατιναχτηκαν τα ακουστικα, το πισι, η πολυκατοικια και λιγο απο τη γειτονια. Συνεχιζω να ακουω.
- Ποσο helloween το θελετε;
- Ναι!
Ρε τι γίνεται στο 5ο λεπτό…
Ποιος έχασε την μπάλα και ποιος τη βρήκε;
Από που μας ήρθε;
Θα βγαίνουμε στα μπαλκόνια, ως ανακαινισμένοι ερωτευμένοι, και θα φωνάζουμε:
UUUUUUNIVEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEERSEEEEEEEEEEEE…
φιξντ
Εγγύηση ο Σασα, βλεπω οτι είναι δικη του σύνθεση. Πολύ καλό!
Για τις επόμενες ημέρες θα έχουμε ορθοσυνατκτικογραμματικό έλεγχο και διόρθωση.
UUUNIVEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEERSEE.
Εν τω μεταξύ μπαίνει η φωνή του Kiske είμαι κάτω από τον καυτό ήλιο και ανατριχιάζω, μας δουλεύει ο τύπος ε
Κομματάρα!
Το κάνει με την ψυχή του. Περνάει καλά και βγαίνει προς τα έξω.
Πάραυτα, όμως, θα το ξαναπώ και ας γίνω πολλάκις γραφικός. Τι παραγωγάρα έκαναν οι τύποι. Δηλαδή, επιτέλους. Δεν ξέρω ποιος τους είπε και τι ή αν το κατάλαβαν οι ίδιοι και σε σχέση με τον προκάτοχο δίσκο, αλλά μπράβο τους (τα περισσότερα μπράβο πάνε στο Ντένη τον τρομερό).
Ειναι τραγουδάρα και δεν ειναι καν στα αγαπημενα μου του απμπουμ
(Βρίστε :P)
O ήχος στα τύμπανα είναι κακος πάντως.
Η μία πλευρά του εαυτού μου προς εσένα:
“Τώρα, εσύ πως την είδες τη φάση… να μας μπριζώσεις θέλεις;”.
Η άλλη πλευρά:
“Πες κι άλλα, πες κι άλλα”.
Πάμε για παλιμπαιδιστικές/οπαδικές/υποκειμενικές (δηλαδή, αντικειμενικές) δηλώσεις:
Πολύ καλύτερο από το “Skyfall”, από οποιοδήποτε τραγούδι του προηγούμενου δίσκου, για να μην πω και από προηγούμενους δίσκους. Πάντα με σεβασμό και υπόκλιση στον Andi, που χάρις αυτόν, κατά βάση, έχουμε και ακούμε ό,τι ακούμε.
Πρωτα απο ολα ο Andi ειναι ακομα τυπαρα και τρομερος ανθρωπος.
Συντομα θα εχετε μια πολυ ωραια κουβεντα μαζι του.
Για το αλμπουμ, απλα θα πω οτι το θεωρω πολυ καλύτερο απο το προηγουμενο απι το οποιο εχω κρατήσει 3-4 τραγούδια.
Γίναμε…
Επος ειναι στο ριπιτ για κανενα μηνα. Ανάσα !
Γιατί το πρώτο δε μου αρεσε καθόλου. Η ελπίδα επέστρεψε.
Γενικα εχω παραπονο απο τον Ντανι. Ωραίος δυνατος ντραμερ αλλα παιζει πολυ…τυπικα αν το θετω σωστα κ απο τα λιγα που μπορω να καταλάβω για το συγκεκριμένο οργανο. Δεν εχει τσαχπινιά στο παιξιμο του ρε παιδι μου. Κατι πηγε να κανει στα 2 πρωτα που έγραψε με την μπαντα κ μετα…τυπικουρες.
Τεσπα. Ωραιο τραγουδι. Εχει ολα τα στοιχεία του καλου του ωραιου power με οτι…αρνητικό συνεπαγεται.
Πολλες τελίτσες τελικά εβαλα
Ωραιο τραγουδι, επ’ουδενι δεν το βρισκω οσο καλο οσο το πρωτο single βεβαια.
Μου αρεσει που σε αντιθεση με δεκαδες αλλα power metal τραγουδια που εχουν γραψει την προηγουμενη 20ετια, ειναι πιασαρικο και εχει αλλαγες και μελωδιες που κολλανε μεταξυ τους, αντι να ειναι ενα φρανκενσταην συνολο απο ριφφ και ιδεες κολλημενες μαζι με ταινια
Απο το 4:00 το τραγουδι ανεβαινει επιπεδο, και το μονο που του λειπει για να το αποθεωσω ειναι οτι δεν ειναι ο Deris στα κυριως φωνητικα.
ΥΓ. Uli Kusch δεν ειναι κανενας. Ειχαν κυριολεκτικα τον καλυτερο ντραμερ ολου του power metal.