Αγαπημενα δεκα horror film της δεκαετιας 2000-2009

Λοιπον ας κανουμε τον απολογισμο κι ας ανταλλαξουμε αποψεις.Η δεκαετια εχει ηδη φυγει και το ειδος για μενα κορεστηκε πολυ,αλλα βγηκαν φυσικα κ καποιες πολυ ενδιαφερουσες ταινιες.

Δεν ηθελα να βαλω poll,αλλα ο λαος μαλλον θελει.
Εγω λεω να κανουμε τις αγαπημενες μας δεκαδες,παρα να ψηφισουμε την καλυτερη, και να κανουμε κ κανενα σχολιο.
Παραθετω λοιπον μια δεκαδα χωρις αξιολογικη σειρα κι ακουω προτασεις…

1)??Βubba Ho Tep??(2002)του Don Coscarelli
Αυτό κι αν ηταν comeback τοτε!!!Απο τον ανθρωπο λοιπον του φοβερου
??Phantasm?? μια εκπληκτικη κωμωδια τρομου με Bruce Campbell και θεο Ossie Davis!!!Την καραγουσταρα αυτην την ταινια!!!

2)??Session 9?? (2009)του Brad Anderson
Μεγαλη μαεστρια στην δημιουργια ατμοσφαιρας και κλειστοφοβικου τρομου εδώ από τιν Anderson που στη συνεχεια μας εδωσε το αριστουργηματικο ??The Machinist??,που δεν είναι όμως horror film.

3)??Drag Me To Hell??(2009)του Sam Raimi
Μην τα ξαναλεμε,σας τα εχω πρηξει τοσες μερες.Μιλαμε για το ΑΠΟΛΥΤΟ comeback.Προσκυνησα κυριολεκτικα!!!

4)??Ηaute Tension??(2003)του Alexandre Aja
H αγαπημενη μου Γαλλια δειχνει ποσο μαστορισα ειναι και στο σινεμα τρομου.Ταινιαρα,αλλα ο φερελπις Aja καταντησε να κανει στο Hollywood μονο remake απο το ''High Tension ''και μετα!

5)’‘Εden Lake’’(2008)του James Watkins
Αυτη η ταινια μπορω να πω οτι με καρφωσε στην καρεκλα οταν την πρωτοειδα,διοτι ειναι γοητευτικα ωμη και δειχνει φορα παρτιδα το ποση αρρωστια υπαρχει στον κοσμο

6)’‘Τhe Descent’’ (2005)του Neil Marshall
Tελικα ειναι μεγαλη ταινιαρα!!!

7)’‘Non ho Sonno’’(2001)του Dario Argento
Ο μαστορας Argento ειναι γνωστος κυριως για τις ταινιαρες του στα 70’s και 80’s.Αυτη η ταινια περασε στα ψιλα δυστυχως,αλλα ειναι η τελευταια μεγαλη του ταινια,κλασσικο homage στο giallo των 70’s που πραγματικα χαιρομαι που την βαζω στη δεκαδα.

8 ’ ‘'Dagon’’(2001)του Stuart Gordon
Την ειδα προσφατα,επαθα τρελλη πλακα,τετοιο horror γουσταρω και πραγματικα τη θεωρω μια εξαιρετικα αδικημενη ταινια που δυστυχως ειχε περιορισμενη προβολη σε αιθουσες και κατι μετριοτητες/βλακειες τυπου ‘‘The Grudge’’,’‘Saw’’,’‘Planet Terror’’ κλπ τα εχει για πρωινο!!!


9)’‘28 Days Later…’’(2002)του Danny Boyle.
Προσωπικα δεν τρελλαινομαι για zombies,αλλα αυτη η ταινιαρα ειχε πραγματικα αποψη!!!

10)’‘Låt den rätte komma in’’(2008)του Tomas Alfredson
Πολυ καλο,αλλα καπως υπερτιμημενο.Αξιζει δεκαδα,αλλα δεν ειναι το αριστουργημα που ελεγαν οτι ειναι σε καμμια των περιπτωσεων.

Παρατηρειτε οτι καποιες αγαπημενες σας ταινιες λειπουν απο τη λιστα μου οπως κατι ‘‘Ηοstel’’,κατι ‘‘Cabin Fever’’,κατι ‘‘Final Destination’’,κατι μαλακιες ‘‘Planet Terror’’,’‘Saw’’ κλπ…

Δεν ασχολουμαι,αλλα φυσικα να κανετε τη λιστα σας και να τις συμπεριλαβετε!!
Λοιπον ακουω δεκαδες…

Ηaute Tension…αν και εχει περάσει καιρός απο τότε που την είδα, θυμάμαι μια χαρά τι είχε γίνει…Nice

Το ‘‘Ηaute Tension’’ ειναι αγαπημενα δεκα?:stuck_out_tongue:

Ξεκινα κατεβασε δεκαδα…:smiley:
Οχι ενδεκαδα ρε,αυριο παιζει η ΑΕΛ.μην βιαζεσαι…:stuck_out_tongue:

Το πρώτο saw δεν πρέπει να λειπει από μια τέτοια λίστα, Ηaute Tension για μένα μπαίνει στα χειρότερα μαζί με hostel. Το drag me δεν μπορώ να καταλάβω πως σας άρεσε τόσο πολύ.

Θα επιστρέψω με λίστα καλή πάντως.

δεν εχω δεκαδα…θα κατεβάσω 2 που πρωτινές , επειδή με έψησες, Drag Me To Hell και Εden Lake.
αν και νομίζω οτι τις εχω ήδη

*για την αελ ξέρεις κάτι άλλο και λες αυριο? την κυριακη παίζουμε… στις 3…ελα και εσυ ρε…δεν μπορείς να φανταστείς την χαρά που θα πάρεις…
**ακόμη ενα θεμα που ειπα για την αελ.!

ωραίο thread άνοιξες παλιόπαιδο…
που ειναι το rec οεο? :stuck_out_tongue:

εντιτ και saw1 όντως…

Είναι πολλά μωρέ και σίγουρα θα ξεχάσουμε μερικά!

Συμφωνώ για REC, Drag Me To Hell, 28 Days Later, Let The Right One In, Martyrs/Inside, Saw/Hostel (τα πρώτα).

Θα πρόσθετα και Zodiac, Suicide Club, The Ring, Strange Circus, A Tale of two Sisters, Slither, May, Antichrist, Thirst, The Devil’s Backbone, 30 Days of Night, American Psycho, Sweeney Todd, Triangle, δε ξέρω άν μετράνε όλα αυτά…

Το ‘‘Rec’’ ηξερα οτι θα ξενιζε το οτι δεν το εβαλα,αλλα ρε σεις δεν το εχω δει ακομα!:oops:

Mε ‘‘Hostel’’ και ‘‘Saw’’ ουτε κατα λαθος δεν μπαινω στον κοπο να ασχοληθω!!
Παντως το thread εει αγαπημενα,αρα εβαλα τα δικα μου αγαπημενα,οχι τα ‘‘αντικειμενικα’’ καλυτερα/αγαπημενα!
Παντως κανενας σας δεν εβαλε λιστα ακομα!!!
Αντε ρε σεις…

To Session 9, είναι, ίσως, το αγαπημένο μου της δεκαετίας αυτής. Εκτός του φοβερού ρυθμού, η τελευταία πρόταση που ακούγεται στην ταινία είναι πραγματικά “όλα τα λεφτά”.

Το The Descent επίσης μου άρεσε πάρα πολύ, λόγω της κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας που σε κρατάει στην τσίτα και του εκπληκτικού τελειώματος.

Σίγουρα την καλύτερη Lovecraft-ική πρόταση σε ταινία αποτελεί το Dagon, κυρίως μετά το μέτριο Necronomicon.

Το Eden Lake είναι πολύ καλό και σε κάνει να μισήσεις όλα τα κωλόπαιδα της γειτονιάς σου, που παίζουν μπάλα δίπλα στο αμάξι σου!!

Επίσης ο αγαπημένος μου Dario Argento, μας έδωσε την καλύτερη ταινία του από το Opera (1987) και μετά. Το καταπληκτικό Sleepless (Non ho Sonno), σώζει την δεκαετία για τον μάστορα, έστω κι αν η συνέχεια ήταν μετριότατη (με την εξαίρεση του The Card Player (2004) που προσωπικά μου άρεσε αρκετά).

Επίσης, το πρώτο Saw, θα συμφωνήσω με αρκετούς από εσάς, είναι μία ταινία που πιάνει υψηλά στάνταρ, όσον αφορά στη σκηνοθεσία και την ροή της. Πρωτότυπη και καλοφτιαγμένη, ακολουθήθηκε από πολύ καλές συνέχειες για μένα, αλλά λόγω του ότι ήταν η 1η ταινία, αξίζει μνείας.

να πω και γω τη παπατζα μου αν και δεν ειμαι φανατικος φιλος των ταινιων τρομου αυτης της δεκαετιας…

Καταρχας, θελοντας και μη, αυτη η δεκαετια ειχε για μπροσταρη του ειδους τους Ιαπωνεζους, τουλαχιστον μεχρι τα μισα της…A Tale of Two Sisters, τα ρημεηκ του Ring, Ju-on,Hansel and Gretel,The Eye, Dark Water κτλ, οχι μονο μονοπωλησαν τους φιλους του ειδους αλλα εγιναν και ρημεηκς-σηκουελς μετεπειτα απο αμερικανικα στουντιο, δημιουργωντας ετσι και τις προϋποθεσεις για αρκετα μεγαλη μεριδα του κοινου να κατσει το κωλο του κατω και να γνωρισει τον οριτζιναλ Ιαπωνικο τρομο, με ταινιες οπως The Doll Master, Strange Circus, Abnormal Beauty, Noroi: The Curse,Marebito ή την σειρα του J-Horror Theater και λοιπα αρρωστα, που ειχα την τυχη να δω μια παρατεταμενη περιοδο καψιματος των φοιτητικων μου χρονων…δεδομενου βεβαια πως οι Γιαπωνεζοι εχουν και μια μεγαλη προϊστορια στον χωρο, γνωμη μου ειναι πως αν καποιος συνεχισε να καιγεται και μετα το 2005 και να παρακολουθει οτι βγαινει απο κει, πιθανον να καλυφθηκε και να μην μπηκε στο κοπο να τσεκαρει και τις παραγωγες των υπολοιπων χωρων…ανεξαντλητη πηγη και πανω απολα με δικο της χαρακτηρα…

δευτερον, κατα τη γνωμη μου η Ευρωπη την ειπε στα μουτρα των USA με μπροσταρηδες εδω τους Γαλλους …Μartyrs, Switchblade Romance, High Tension,TROUBLE EVERY DAY, In My Skin,Frontiers, ταινιες γεματες αγωνια, αιμα και αρρωστια, πηγαν ενα βημα μπροστα το extreme horror τμημα του Γαλλικου σινεμα και μαλιστα εξαπλωσαν και την δυναμικη τους μεχρι το USA ωπου μια βολτα να κανει κανεις σε κανα imdb και τα φορουμ του θα καταλαβει μονο απο κει, ποσο φανατικο κοινο εχουν φτιαξει…

Η δικη μου ομως αγαπη, αναδειχθηκε η Ισπανια…μονο και μονο με τα Devil’s Backbone, The orphanage και Rec με εχει κερδισει…τρεις ταινιες που προσθεσαν είτε το απαραιτητο συναισθημα είτε την απαραιτητη πολιτικη χροια είτε έκαναν την-για μενα προσωπικα- μοναδικη καλη χρηση της αλα blair witch project ψευδοdocumentary τεχνικης…και τις τρεις τις λατρεψα, φοβηθηκα, συγκινηθηκα και προβληματιστικα, καθως στην θεαση τους μπορει κανεις να ανακαλυψει συνεχως νεες πτυχες και προβληματικες…απλα αριστουργηματικες, διχως φανφαρες και πολλα πολλα, αρχετυπος τρομος με την καλυτερη δυνατη μιξη πολλων ετεροκλητων στοιχειων, οπως πχ η πολιτικη αλληγορια του αριστουργηματος του Ντελ Τορο-τον οποιο, μονο και μονο απο αυτο, τον Πανα και το δευτερο Hellboy θα τον εχω εκει ψηλα για παντα, μα δεν πα να γυριζει μονο μαλακιες απο δω και περα-…

Βεβαια και η υπολοιπη Ευρωπη μεγαλουργησε, η UK με το τεραστιο The Descent, το 28 days later, Dead Man?s Shoes ενω με τα Taxidermia, Little otik, dead snow κτλ, Τσεχιες Ουγγαριες κ λοιπες χωρες δωσαν ηχηρο παρον…καπου εδω χωνεται και σαν σφηνοπουτσα μια απο τις καλυτερες ταινιες ολων των εποχων, το σουηδικο Let the right one in, που κανει μερικους παπαρες να το βουλωσουν και να συνηδητοποιησουν επιτελους οτι[SIZE=“4”] ο Μπεργκμαν ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑ[/SIZE] αλλα το σουηδικο σινεμα ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑΑΑ και εχει πολλα να προσφερει…οτι και να πω γιαυτο το εργο ειναι λιγο, το εχετε δει σχεδον ολοι οπωτε ολα κομπλε…μεχρι και στην Ελλαδα παραλιγο να κανουμε μοδα τα ζομπι και το αιμα, αφου το πρωτο Κακο γαμησε αλλα το δευτερο γαμηθηκε πατοκορφα, μιας και ηταν μαλακιαρα ολκης, μπολιασμενο με την Ελληναρεικη νοοτροπια του ‘πεταω μεσα οτι γνωστο μαλακα βλεπω στην τιβι μπας και βγαλω κανα εισητηριο, κανω ενα ποτ πουρι των ‘‘αστειων’’ που παιζουν γενικα σε καθε ελληνικη εγχωρια κωμωδια τυπου Νησος και Αι λοβ καρδιτσα και παρτα’…

ΟΛΑ βεβαια τα παραπανω, δεν τα εγραψα τυχαια πρωτα πρωτα…μας δειχνουν λοιπον, ενα απλο πραματακι:
OTI H AMEΡΙΚΗ ΓΑΜΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑΑΑ!!!

final destination1-67 , o καρκινος ο Ελι Ροθ και τα Hostel του, ο εγκεφαλικα νεκρος rob Zombie και οι μαλακιες του, τα διανοητικα καθυστερημενα και απευθυνομενα στη γενια του XBOX paranormal activity, τα απειρα ρημεηκς κλασσικων ταινιων του χωρου οπως του Friday and 13, Nightmare on elm street,the wicker man, texas chainshaw masacre, Hills have eyes κτλ κτλ…τι να πρωτοπει κανεις…μεχρι και ο Ρομερο επιασε πατους(πολλους).ολο μα ολο μαλακιες…προβλεψιμα, ανευρα, κλινικα αποστειρωμενα ψυχρα σκευασματα με αποτερο σκοπο τον ευκολο τρομο των ακροατηριων των Jonas Brothers και παρομοιων νεαρων, εγκεφαλικα νεκρων αμερικανακιων-θαμωνων των multiκλεψ…την αρχη κατα τη γνωμη μου, διχως να το καταλαβει, την εκανε το SAW…το SAW οπου μου αρεσε γενικα, οταν το ειχα δει, εφερε η αληθεια ειναι μια ανανεωση στο χωρο και εδωσε το φιλι της νεκραναστασης σε ενα ειδος ξεχασμενο απο τα 80ς, αυτο του σλασερ…ομως χωρις να το καταλαβει, εσκαψε και τον ταφο του…τεσπα, για να μην γινω γραφικος, αυτη η δεκαετια ηταν τραγικη για το αμερικανικο σινεμα, πρωτον λογο της ανεγκεφαλιας του και της ευκολης ποp κορν νοοτροπιας που γυριζε τις εν λογω ταινιες και δευτερον επειδη ο παγκοσμιος ανταγωνισμος ειχε ανεβει στο Θεο…επαιξε καλη μπαλα στα θριλερ-american psycho, μονο και μονο που εκανε το Zodiac αρκει- αλλα στον τρομο εχασε απο τα αποδητηρια…

τελος, μνημονευω-και θα εβαζα και στο τοπ μου ανετα αρκετες, αν ανηκαν αμιγως εδω- την προσπαθεια για σατυρα…το Shawn of the dead ειναι μια απο τις πιο αστειες κωδωμιες εβερ.-

οπωτε τεσπα, μετα απο αυτη τη μικρη συνοψη, το τοπ τεν μου:
The Devil?s Backbone

Let The Right One In

The Orphanage

Ju-On

martyrs

Marebito

Rec

The descent


dead snow

28 Days Later

υγ. ειχα μηνες να γραψω κατεβατο, εβιβα μας

αποπανε το ορφανοτροφειο που για μενα ειναι μια απο τις αγαπημενες μ ταινιες εβερ δεν νομιζω οτι λογιζεται ως horror film.

απο κει και περα διαφωνω με το τρελο κραξιμο που τρωνε ΚΑΠΟΙΕΣ αμερικανιες τη στιγμη που αλλες ευρωπαικες και λοιπες ταινιες αποθεωνονται μονο κ μονο για τη διαφορετικοτητα τους.

για παραδειγμα απο πρωτο texas chainsaw massacre (νομιζω του 2003 η 2004) το θεωρω τουλαχιστον εξαιρετικο, το ιδιο και για το hills have eyes 1. τα hostel επισης ειναι πολυ ωραια για τους λατρεις του ειδους, ειδικα το πρωτο και παλι. απο κει και περα φυσικα και δεχομαι οτι τα πιο πολλα απο τα σικουελ των ταινιων που ανεφερα ηταν τουλαχιστον μετριοτατα (εκει βαζω και τα saw που νομιζω οτι μετα το 2ο ξεφουσκωσαν ασχημα- final destination δεν σχολιαζω καν ειναι τουλαχιστον οικτρα ολα).

απο κει και περα ταινιες οπως το let the one right in περα απο το οτι δεν ειναι και τοοοσο horror δεν λεω οτι ειναι κακες αλλα τουλαχιστον εγω δεν ειδα αυτο που περιμενα. το ιδιο ισχυει και για το “28 μερες μετα” το οποιο περιμενα πως κ πως να δω αλλα σουπα για μενα και για οσους το ειδαμε μαζι.

απο κει και περα λιστα δεν θα κανω γιατι δεν φτιαχνω καν δεκαδα με χορορ φιλμ της προηγουμενης δεκαετιας.

ναι, συμφωνω, δεν ειναι αμιγως Horror το ορφανοτροφειο, αλλα βαριεμαι να μπω στη διαδικασια του τι ειναι Horror-slasher-thriller-splatter κλτ κτλ οπωτε για ταινιες που εχουν καποια απο τα παραπανω στοιχεια σε συνδιασμο με αλλα δεν εκατσα πολυ ωστε να σκεφτω και να τις διαχωρισω…

texas chainsaw massacre αρκετα καλο ναι…

πωω The Devil?s Backbone και A Tale of Two Sisters ρε (οπως και το I Saw the Devil) τα ειχα ξεχάσει εντελώς… και γαμω και τα 3!!!

οτι μου έρχεται τωρα…

[B]Rec [/B]
το ειδα κινηματογράφο απο τις σπάνιες φορες που πήγα χωρις να ξερω τι ταινια θα δω και έμεινα μαλακας…
[B]The Devil?s Backbone[/B]
μιας και μου το θύμισε ο λουπιν, εφιάλτες στο γυμνάσιο…
[B]Martyrs[/B]
σοκ…
[B]Saw 1[/B]
οτι και να λεμε οσο και να τα θάβουμε(κανω και εγω) το 1 μας άφησε το σαγόνι κατω…
[B]Inside[/B]
σοκ 2
[B]I Saw the Devil[/B]
Jee-woon Kim we trust
[B]28 Days Later[/B]
απο τις καλυτερες ταινιες με ζομπια
[B]Silent Hill [/B]
οχι κατι τρελο αλλαααα Silent Hill ειναι :’)
[B]Let The Right One In[/B]
απο τις καλύτερες ταινιες με βαμπιρ
[B]Dawn of the Dead[/B]
η 2η καλύτερη ταινια με ζομπι το 00’
και μια ακομα που μου εκανε αίσθηση [B]Dread[/B] πιο πολυ γιατι ειχα διαβασει και την ιστορια του Clive Barker…

πρεπει να δω το The Orphanage :confused:

Τα λέει πολύ σωστά ο φίλος. Προσωπικά το Eden Lake το έχω πολύ ψηλά.

Προσθέτω τρία γαλλικά αριστουργήματα τρόμου:

À l’intérieur [2007]

Frontière(s) [2007]

Haute tension [2003]

καμια σχεση με horror film αν και εχει πολλες σκηνες που τρομαζεις. ειναι ενα επος, μια απο τις πιο συγκλονιστικες ταινιες εβερ για μενα. ψυχολογικο θριλερ υπερβολικα υψηλου επιπεδου! δες το αμεσα!

The Devil?s Backbone και το Ορφανοτροφείο και εγώ δεν είμαι τόσο σίγουρος αν μπαίνουν στο horror. Προσωπικά μου άρεσε μόνο η πρώτη.
Από εκεί και πέρα το είδος δεν γνώρισε και άνθηση είναι η αλήθεια ειδικά στο Αμερικα που ήταν για τα studio εύκολο και γρήγορο κέρδος στο box office για αυτό και η παραγωγή τέτοιων ταινιών ήταν αρκετά μεγάλη την δεκαετία που μας πέρασε. Ταινίες με εξορκισμούς, remake, sequel, prequel πάνω κάτω όλων των γνωστών ταινιών στα '80 και '90 και η καινούργια μόδα με την κάμερα στο χέρι που άργησε λίγο (blair witch) που για μένα έβαλε το είδος σε οριστικό τέλμα. ΘΑΝΑΤΟΣ σε όσους γυρίζουν ταινία με handycam, κανένα άλλο σχόλιο.

Αν και κάνοντας μια μικρή προσωπική ανασκόπηση στα γρήγορα είδα πως έχω αρκετά κενά θα βάλω μια μικρή λίστα με μερικές που ξεχώρισα.

Χωρίς σειρά.

[B]Let The Right One In[/B]
Η έκπληξη από την Σουηδία, αν και δεν είναι η κλασική horror ταινία, άνετα την πηγαίνεις και στο ψυχολογικό θρίλερ αφού ναι μεν είναι με βαμπιρ (και όχι αυτό δεν είναι spoiler) περισσότερο παίζει με τον θεατή και τους χαρακτήρες παρά προσπαθεί να σε σοκάρει η να πλημμυρίσει την οθόνη με αίμα. Επειδή όμως δεν βρίσκω και πολλές ταινίες στο είδος που να με έχουν συγκινήσει και τόσο την βάζω εδώ.

[B]The Descent[/B]
Ίσως η μοναδική ταινία με την οποία έκλασα μέντες big time. Απίστευτα κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και πραγματικός γαμημένος τρόμος.

[B]House of 1000 Corpses[/B]
Για μένα η μοναδική πραγματικά άρρωστη ταινία τρόμου από Αμερικη πλευρά για την δεκαετία αυτή.

[B]Land Of The Dead[/B]
Κάργα υποτιμημένη η τελευταία μεγάλη ταινία του Ρομέρο που εδώ είναι ίσως πιο gore από ποτέ αλλά και επίκαιρος στο κοινωνικό-πολιτικό του σχόλιο. Μετά πήρε την κάμερα στην… χούφτα.

[B]The mist[/B]
Μόνο και μόνο για το φινάλε αξίζει μια θέση, μεγάλο το σοκ.

[B]Devils Rejects[/B]
Αν και το να βάλεις αυτή την ταινία κάτω από την ταμπέλα horror μάλλον την περιορίζεις αρκετά παρόλα αυτά την έβαλα στην λίστα. Ύμνος στην ελευθερία με έναν διαφορετικό τρόπο. Κάτι σαν ένας διεστραμμένος easy rider.

[B]Planet Terror[/B]
Η ταινία που ΔΕΝ μπορεί να κάνει ο Ταραντίνο γιατί μπορεί να την κάνει μόνο ο Ροντρίγκεζ. Nothing else to say.

[B]Saw[/B]
Η ταινία που προσωρινά ανανέωσε το ενδιαφέρον μου στο είδος. Τα sequel δεν ήταν όλα άσχημα, τουλάχιστον εγώ μέχρι και το 5ο το άντεχα το πράγμα αλλά ναι κούρασε φοβερά. Το πρώτο πάντως είναι πλέον άνετα μια από τις καλύτερες horror ταινίες ever.

και 2 bonus

[B]Shaun of the dead[/B]
Εντάξει το horror πάντα έδινε χώρο στο χιούμορ και αυτή ανήκει περισσότερο στην σάτιρα. Τα άντερα και το άφθονο αίμα όμως όπως και το ότι είναι ταινιάρα φυσικά την έδωσαν μια θέση την λίστα μου.

[B]Sweeney Todd[/B]
Δεν περίμενα από το Burton ειδικά μετά από το big fish να κάνει μια ταινία όπου το αίμα θα έρεε άφθονο. Εντάξει δεν είναι και η πιο χαρακτηριστική ταινία του είδους (για αυτό και την βάζω στις… bonus) αλλά όπως και να το κάνουμε αίμα, κανιβαλισμός, κοψίματα λαιμού on camera, διαμελισμός πτωμάτων… ε πως να την αφήσεις έξω.

Εδώ να αναφέρω ότι την ταινιάρα κατά τ αλλά haute tension την είδα κατά λάθος με αγγλικό audio. #-o

πο, κι ελεγα τι ξεχασα…απο τις κορυφαιες στιγμες των 00ς στο αμερικα, αδιαφορου ειδους…

Πρωσοπικα αγαπημενο το Frailty που ο Bill Paxton αποδυκνει οτι ειναι μεγαλος ηθοποιος(το σκηνοθετει επισης) παρολες τις μαλακιες που εχει παιξει στο βιογραφικο του!Σπουδαια ατμοσφαιρα η ταινια.Μαζι με το Session 9 που αναφερατε ηδη στα τοπ για μενα!

το saw ηταν απο τα καλυτερα της 10ετιας μακραν. προσωπικα μου αρεσε τοτε που ειχα δει το the ring κι ας ηταν ριμεικ, γενικα ειχα κλασει λιγο, ποσο μαλλον οταν χτυπησε οντως το τηλεφωνο μου με το που τελειωσε η ταινια… !!!