Τους θεωρώ απ τα κορυφαία ελληνόφωνα κανάλια για cinema. Ενδιαφέρον video
1 Like
Δεν θα κάτσω να δω 1,5 ώρα για 3-4 συμπεράσματα. Από εκεί και πέρα, διαμορφώνουμε απόψεις με βάση κάποια κριτήρια. πχ, εχω ενα χ γούστο, είχα φίλους - λίγο βλαχερνους, να το λέμε, που λέγανε κιούμπρικ πχ, μαλακιές και γουστάρανε ταινίες τύπου f&f, snipes κτλ. άλλο γούστο εντελώς. Δεν υπάρχει σημείο επαφής, εκτός οτι και τα 2 πράγματα είναι σε παρόμοιο, μέσο. Για εμένα είναι σκουπίδια, γι αυτόν το αντίθετό. Άρα η αντικειμενικότητα μας, είναι υποκειμενική, αν στέκει αυτό το οξύμωρο σχήμα.
4 Likes
Το δέχομαι 
1 Like
Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες στην τέχνη που μπορούν να είναι αντικειμενικοί και σχετικά μετρήσιμοι και κάποιοι άλλοι που δεν είναι.
Οταν βλέπεις μια ταινία μπορείς να κρίνεις κάποιες τεχνικές, την φωτογραφία, την σκηνοθεσία, τα εφέ κλπ.
2 Likes
Συμφωνώ και επαυξάνω, όπως και στη μουσική η τονικότητα και κάποια άλλα πράγματα είναι οροθετημένα.
Έλα όμως που ο άλλος θα σου πει, τάδε μπάντα ? μπαντάρα. Μα είναι αυτό “εκτός”. Γαμάει, έπος κτλ.
Πχ, δεν παλεύω ταινίες με κόμικ, κι ας είναι καλοφτιαγμένες, με ελάχιστες να την παλεύουν. Και όχι από “άποψη”, αλλά πολλά σενάρια σε τέτοιου είδους ταινίες δεν με ικανοποιούν, μαζί με τον όλο “κόσμο” τους. Όσο παπάδες και να κάνουν, αν δεν μου κάνει κούκου το στόρι…
1 Like
Ήθελα καιρό να διαβάσω αυτό το θρεντ επειδή το έχετε αναφέρει αρκετές φορές και σήμερα λόγω αναμονής για κάτι τυπικές εξετάσεις βρήκα το χρόνο.
Η άποψη μου για την τέχνη ταυτίζεται με όσους μίλησαν για ύπαρξη γενικής παραδοχής (αυτό ναι συχνά υπάρχει) αλλά για πλήρη αδυναμία υπαρξης αντικείμενικοτητας.
Πχ υποκειμενικά για εμένα το master of puppets είναι καλύτερο κομμάτι από το ronnie επειδή μου δημιουργεί περισσότερα επιθυμητα συναισθήματα και απολαμβάνω περισσότερο να το ακούω. Επίσης, κατά (ας πούμε σχεδόν γενική για να μην είμαστε απόλυτοι) σχεδόν γενική παραδοχή είναι όντως καλύτερο κομμάτι. Αλλά αντικειμενικά, δεν μπορούμε να τα συγκρίνουμε επειδή δεν υπάρχει κάποιος μετρήσιμος τρόπος. Και επειδή το ronnie για τους περισσότερους από εμάς είναι ένα σε γενικές γραμμές μέτριο κομμάτι, αλλά κάποιον μπορεί να τον συγκινεί/πορωνει άπειρα, ενώ το μάστερ να το έχει βαρεθεί (ο ιερόσυλος). Άρα εφόσον δεν μπορεί κάτι να ισχύει για όλους και σε όλες τις συνθήκες, στην τέχνη δεν υπάρχει αντικειμενικοτητα.
Η αδυναμία υπαρξης αντικείμενικοτητας γινεται ακόμα πιο εμφανής όταν συγκρίνουμε μεταξύ διαφορετικων εκφάνσεων/ειδών της ίδιας τεχνης (και σχεδον αδιανοητη μεταξυ διαφορετικων τεχνων)
1 Like