Ian gillan band & gillan & ian gillan

Ο Ian Gillan μετά την αποχώρησή του από τους Deep Purple δημιούργησε τους IAN GILLAN BAND και έπειτα τους GILLAN. Solo δουλειές του κυκλοφορεί μέχρι και σήμερα. Θεωρώ ότι ένα θέμα πάνω σε αυτό το τρίπτυχο ήταν απαραίτητο στο Rocking.gr. Παραλείπω εδώ βραχύχρονα σκηνικά χωρίς δισκογραφία όπως Repo Depot, συνεργασίες με Glover (Accidentally On Purpose) ή με Sabbath (Born Again) ή Jesus Christ Superstar φάση και άλλα (Ρακιντζή θα θυμίσουν-αναφέρουν οι κακοπροαίρετοι…). Και ο λόγος είναι προφανής. Θα ήταν καλό να ακουστούν γνώμες-στοιχεία για την πορεία του Gillan μετά Purple εποχή με τον εαυτό του μόνο να έχει το τιμόνι.Θα πω λίγα πράγματα πρώτος εγώ (τα βασικά) και περιμένω κόσμο να συμμετάσχει και ελπίζω να σπρώξουμε άλλους που αγνοούν τελείως αυτό το υλικό να ασχοληθούν μαζί του.

Λοιπόν, οι IAN GILLAN BAND βγάζουν το 1ο CD Child In Time το 76. Μέσα περιέχει διασκευή του γνωστού τραγουδιού σε jazz μορφή (καλό). Γενικά η μπάντα παίζει κάτι σαν progressive jazz rock. Και συνεχίζει έτσι με ένα πολύ καλύτερο κατά τη γνώμη μου album Clear Air Turbulence. Εδώ υπάρχουν μέσα δύο φοβερά τραγούδια, το ομότιτλο και το Money Lender. Ο δίσκος μετά από τόσα χρόνια φαίνεται πολύ καλός με εκπληκτικό ήχο ξεχωριστό. Όμως όχι ποπ. Και άρα όχι επιτυχία. Παρά την προσπάθεια που κάνουν στο επόμενο album Scarabus για πιο ροκ δεν πάνε καλά και διαλύονται. Δηλαδή ο Gillan απολύει όσους δε θέλει (το αναφέρει στη βιογραφία του) και αλλάζει τη band. Προλαβαίνει να βγει ένα εξαιρετικό live το Live In Budokan με τα καλύτερα μέσα και 2 από Purple εποχή. Έτσι λοιπόν ενώ τότε δεν του βγήκε ακούγοντας τώρα τα albums δεν απορούμε γιατ δεν έκανε επιτυχία μεν, αλλά το ότι οι δουλειές είναι ποιοτικές και ξεχωριστές είναι αδιαπραγμάτευτο.



Μετά σκάνε οι Gillan με περισσότερη επιτυχία με πρώτο album στην ουσία το Mr Universe. Όλα τα κομμάτια πολύ καλά. Hard Rock με τα όλα του. Τσεκάρετε το τελευταίο κομμάτι Fighting Man. Και ακολουθούν τα Glory Road, Future Shock, Double Truble και Magic. Όλα τους επιτυχημένα εμπορικά. Όλα τους με πολλύ καλά κομμάτια μέσα αλλά κανένα κατά τη γνώμη μου τόσο ολοκληρωμένο όσο το πρώτο.
Υπάρχει πολύ υλικό διαθέσιμο από αυτή την εποχή. Πρόσφατα εκδόθηκαν σε πολυτελή συσκευασία όλα τα album αυτά και πουλιούνται φτηνά. Όπως και πολλά live αλλά και 2 DVD. (στο you tube θα βρείτε τα πάντα) Επίσης υπάρχουν πρόσθετα στοιχεία που μπορώ να αναφέρω όπως αλλαγές στα line ups των σχημάτων, πληροφορίες κουτσομπολίστικης υφής ή πληροφορίες “για τους οπαδούς” όπως live album (που μπουτλεγκαρίζει) με τη πρώτη κοινή παρουσία επί σκηνής Gillan-Blackmore μετά το 73 σε κομμάτι, ότι λίγο μετά είχε προβλήματα με τη φωνή του τα οποία πολλοί τα διακρίνουν ας πούμε στο Perfect Strangers και άλλα πολλά αλλά καλύτερα να αναφερθούν σιγά σιγά στη συζήτηση.
Θεωρώ επίσης πως στην Ελλάδα αυτό το κομμάτι της πορείας του δεν είναι γνωστό. Ακόμα και ο ίδιος αν και κυκλοφορεί υλικό του μέχρι σήμερα (νοιάζεται για την επανέκδοσή του) στο DVD του (Higway Star) π.χ. δεν ασχολείται πολύ.




Τώρα όσο για τις solo δουλειές του έχουμε τα πάντα. Μέτριες κυκλοφορίες, καλές ίσως κάποιοι να αναγνωρίσουν και κακές. Ας πούμε το Τoolbox για μένα είναι πολύ καλό όπως ανάλαφρα καλό είναι και το Cherkazoo and Other Stories. Πιστεύω πως το Dreamcatcer δεν είναι αξιόλογο ενώ το One eye to Marocco πετυχαίνει τον όχι δύσκολο στόχο του. Από εκεί και πέρα οι οπαδοί θα έχουν να πουν πράγματα και για το Gillan’s In και για πολλά ενδιαφέροντα άλλα.
Περιμένω γνώμες.

καλά ρε παιδιά, σε κανέναν εδώ δεν αρέσει η καριέρα του Gillan έξω από τους Deep Purple εκτός από μένα;! :frowning:

Έχω ακούσει μόνο το Mr. Universe…Πολύ καλό φυσικά…Αλλά θέλει ψάξιμο.Με τόση ωραία μουσική εκεί έξω τι να πρωτοακούσεις?

hopeto, σου προτείνω να ρίξεις απλά μια ματιά στο youtube στα τραγούδια Clear Air Turbulence και Money Lender από την Ian Gillan Band εποχή…
αυτό που λες περί του ό,τι υπάρχει τόση ωραία μουσική εκεί έξω είναι και ενθαρυντικό (δε θα ξεμείνουμε ποτέ…) αλλά και προσωπικά με τρομάζει λίγο το χάος της ποσότητας της…

von να είσαι καλά για την ενημέρωση . για ποιο χεβι ροκ καταστάσεις δλδ να τσεκάρω Gillan ? (mr. universe κλπ) ;

diskovole, ακριβώς και μάλιστα ειδικά από το Mr. Universe. σχεδόν όλα τα τραγούδια(αν όχι όλα, δε θυμάμαι) τα έχει γράψει ο Colin Towns ο οποίος σήμερα είναι συνθέτης μουσικής κινηματογραφικών ταινιών και τέτοια, αρμονίστας τότε της μπάντας. Ειδικά το τελευταίο τραγούδι, το Fighting Man, νομίζω είναι από αυτά που σπάνια συναντάς κάποιον που να μην του αρέσει… επίσης αν θέλεις χέβι ροκ τσέκαρε και Toolbox που αποτελέι την τελευταία μεγάλη solo δουλειά του. 7 χρόνια μετά το Perfect Strangers και η φωνή του ακούγεται απίστευτα καλύτερη…!

Πως μου ξέφυγε αυτό το θρεντ; 8O
Φυσικά και γουστάρουμε Gillan γενικότερα και με Purple και σε σόλο καριέρα.
Οι Jazz rock πειραματισμοί της δεκαετίας του '70 ήταν ενδιαφέροντες και αποδεικνύουν και πόσο επιδραστικό ήταν το είδος αυτό εκείνη την εποχή.
Στη συνέχεια, έστω και αν πολλές από τις σόλο κυκλοφορίες του δεν ήταν τόσο αξιόλογες, τον “κρατούσαν σε φόρμα” ανάμεσα στις επανασυνδέσεις των DP.
Τον είχα δεί ως Gillan το '90 και το '92. Τα live του ήταν αξιοπρεπή αλλά σίγουρα δεν έφταναν το ύψος των εμφανίσεων του με τους Purple, δεν ήταν και οι μουσικοί που είχε μαζί του σε ανάλογο επίπεδο.
Tώρα γιατί επέλεξε ενώ οι DP περιοδεύουν ασταμάτητα να βγάλει και σόλο άλμπουμς και να περιοδεύσει μόνος του τα τελευταία τρία χρόνια, είναι μία άλλη ιστορία. Καλό είναι πάντως πως στην ηλικία του δεν βάζει κώλο κάτω και θέλει να παίζει ασταμάτητα. :slight_smile:

Ποιο Mr Universe και Naked Thunder.ρε παιδια?Ενα ηταν το επος.Αυτο:

Εχει και βανα μπαρμπα μεσα \m/

ναι ρε σεις, αλλά μην τον καταδικάζουμε κι όλας γιαυτή του τη συνεργασία…ροκ σταρ ήτανε, του σκασε ο μικρός Έλληνας καλλιτέχνης και έκανε την πλάκα του με επαγγελματισμό πάντα…
όχι ότι εγώ δεν είχα πάθει όταν το είχα πρωτοδεί…μάλιστα κάναμε και πλάκα με ένα φίλο ότι του πάσαρε Βάνα ο Ρακιντζής και έτσι δέχθηκε ο Gillan…

Aυτό ακριβώς. Ο Ρακιντζής βγήκε μετά και πήγε να το πουλήσει σαν δική του καταξίωση και δεν ξέρω τι αλλο. Στο βιογραφικό του όταν πήγε στη γιουροβύζιον έγραφε πως “Έχει γράψει μουσική για τον Ian Gillan των Deep Purple” #-o
Λίγο έλλειψε να μας πεί ο καραγκιοζάκος πως έχει και θέση στην ιστορία των DP, πως είναι κάτι σαν τον Tony Ashton ξέρω γω… :stuck_out_tongue:

Συγνώμη ρε παιδιά αλλά άμα δεν είναι αυτό ΣΥΝ τότε τι είναι; Εσείς δε θα το προσθέτατε στο “βιογραφικό” σας δηλαδή αν συνεργαζόσασταν;; Να μη καταδικάζουμε τον Gillan για αυτό αλλά από την άλλη ας καταδικάσουμε τον καραγκιοζάκο τον Ρακιντζή που το πρόσθεσε στο βιογραφικό του!
Kαι την πουτάνα την wikipedia μη ξεχάσω που τολμάει να έχει το όνομα του Mihalis Rakintzhs στις συμμετοχές του Gillan! Παρεπιπτόντως το My hearts remains the same γκαμαεί!
Επί του θέματος τώρα, θα επανέλθω καθώς έχω ακούσει προσεκτικά μόνο την πρωίμη περίοδο (1976-1978 ) που επίσης γκαμάει!

εμενα να φανταστεις ουτε στους purple μου αρεσει…:stuck_out_tongue:

ενταξει δεν θα πω τπτ αλλο :lol:

bluezlick, πριν αρχίσω να γράφω στο forum πέρασα μήνες να το διαβάζω. και το εννοώ, μήνες. έμαθα πραγματικα πολλά πράγματα και με βοήθησε να δημιουργήσω τη σεβαστή πλέον δισκοθήκη μου… αυτή την εισαγωγή την κάνω γιατί μέσα στα μέλη που ξεχώρησα-θυμάμαι, που ήταν πολυγραφότατοι με πολλές γνώσεις και πολλές φορές ενδιαφέροντες απόψεις ήσουν και συ. και εννοείται σε έχω τσεκαρισμένο ως φανατικό πολέμιο του Gillan σε βαθμό γραφισμού και μην παρεξηγηθείς που δε θα παρεξηγηθείς γιατί το ξέρεις. θυμάμαι όταν σε ρώτησε κάποιος γιατί δεν πας τον Wakeman του απάντησες έστω με 2 τρεις κουβέντες… μιας και το ποστ αυτό έχει να κάνει καθαρά με αυτόν που λατρεύεις να μισείς θα ήθελα πολύ να πεις με 2 λόγια γιατί ακριβώς δεν γουστάρεις τον Gillan καθόλου… είναι δυνατόν να μη σου αρέσει ούτε στους Purple?? δεν τον αναγνωρίζεις ως μεγάλη φωνή? δεν πας την προσωπικότητα του ή απλά σου τη σπάει η φωνή του? νομίζω είναι μια καλή ευκαιρία αν δε βαριέσαι να τον θάψεις εδώ αλλά με επιχειρήματα παρακαλώ γιατί είμαι πραγματικά περίεργος να μάθω επί τέλους τι σου έχει κάνει… δεν σε ειρωνεύομαι και εννοείται ρωτώ με πραγματικό ενδιαφέρον!

τι επιχειρηματα να σου πει ρε συ???απλα δεν του αρεσει…

και μένα δεν μου αρέσει ο Coverdale, αλλά τα έχω ακούσει σχεδόν όλα όσα έχει βγάλει, τον εκτιμώ ως τραγουδιστή και πορεία, θεωρώ πως έχει σπουδαία φωνή αλλά προσωπικά δεν τρελένομαι κι όλας και έτσι δεν πολυακούω Whitesnake…άλλο αυτό και άλλο να αντιπαθείς κάποιον…αυτό μπορεί να έχει να κάνει και με κάποια σημεία της πορείας του…γιατί να τον αποκαλείς Vliman π.χ.? δεν το παίζω υποστηρικτής Gillan απλά είμαι περίεργος αν του την σπάει κάτι συγκεκριμένο που ενδεχομένως εγώ αγνοώ…όπως ας πούμε έχει πει πως ο Wakeman είναι πόζερας όταν σκάει με περισσότερα όργανα απόσα χρειάζονται αν θυμάμαι καλά,κάτι που δεν έχει να κάνει με τον ήχο του Rick αλλά με μια επιλογή του που την κρίνει (καλώς ίσως για μένα) αρνητικά…

Εντάξει, προφανώς για μένα είναι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής. Και γενικά μια από τις αγαπημένες μου φιγούρες στη μουσική. Δεν είναι απλά ένας καλός τραγουδιστής, έχει πολύ ενδιαφέρον και σαν προσωπικότητα, κάθε του συνέντευξη είναι απολαυστική (btw ποτέ δε θα ξεχάσω την ημέρα που του πήρα συνέντευξη πριν από… 5 -ω θεοί- χρόνια), είναι διαβασμένος, πολιτικοποιημένος, έχει χιούμορ, εξαιρετική σχέση με τους οπαδούς και είναι και δουλευταράς. Πάντα μάλιστα ήμουν υπέρ του ιδίου στη “μάχη” με τον Blackmore.

Τέλος πάντων, η solo καριέρα του έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά για κάποιο λόγο ποτέ δεν προβλήθηκε πολύ σε αφιερώματα / flashback κτλ. Πιστεύω επίσης πως ο Gillan έφτασε τη φωνή του στα όρια της περισσότερες φορές στη σόλο καριέρα του.

Ομολογώ πως τα jazz / fusion πρώτα album του δεν με πολυαγγίζουν, αλλά τρελαίνομαι για τους δίσκους που έβγαλε ως Gillan και θεωρώ τα “Mr. Universe”, “Glory Road” και “Future Shock” hard rock ογκόλιθους.

Πολύ όμορφα επίσης είναι και τα “Naked Thunder” (με την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ερμηνεία στο “No Cane On The Brazos”), μου αρέσει και το “Toolbox” και το “One Eye To Morocco”, αλλά λατρεύω το “Accidentally On Purpose” που έβγαλε με τον Glover, αν και ελάχιστα rock.

Παρεμπιπτόντως ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του, είναι το “Bluesy Blue Sea” που είχε γράψει με τον (θεό για εμένα) Janick Gers.

Αλήτη Cozy, για το Bluesy Blue Sea ερχόμουνα να γράψω! Τί κομματάρα. Btw δεν ήξερα ότι έχει βάλει το χέρι του και ο Τζανίκος μας.

Το ντουέτο του με τον Παβαρόττι το χετε ακούσει να φανταστώ έτσι; Στην κλασσική άρια Nessun Dorma (ναι αυτήν που διασκευάσανε και οι Manowar).

cozy, έχω διαβάσει μόνο συνεντεύξεις του που έχει δώσει τα τελευταία 10 χρόνια και συμφωνώ μαζί σου. δυστυχώς δεν έχω εποπτεία πάνω σε συνεντεύξεις-δηλώσεις του ενώσω ήταν νέος οπότε και αγνοώ αν ήταν από τότε διαβασμένος-ψαγμένος κτλπ έχεις διαβάσει το βιβλίο του, το “Smoke This”? αν ναι, λέει? να το πάρω?
σχετικά με την κόντρα με Blackmore, τό ότι πολοί από όσους συνεργάστηκε είχαν προβλήματα μαζί του εν αντιθέσει με τον Gillan που δεν θεωρείται “δύσκολος συνεργάτης” λέει πολλά… έχω διαβάσει π.χ. δήλωση του Dio πως και να πεινούσε θα προτιμούσε να κάνει άλλη δουλειά παρά να ξανασυνεργαστεί με τον Blackmore… αλήθεια ποια ήταν η ““πραγματική”” αιτία της κόντρας τους πίσω στο 70s που μας στέρησε μια μεγαλύτερη σε διάρκεια Mark2?

ναι, πράγματι δεν προβλήθηκε και μάλιστα και ο ίδιος π.χ. στο dvd του Higway Star δεν δίνει και τόση βάση ενώ θα μπορούσε…

αφού σου αρέσει η σκέτο Gillan εποχή φαντάζομαι θα ξέρεις για τις πολύ καλές εκδόσεις αυτών το CD. ας πούμε τα Child In Time, Live at Budokan, Mr Universe, Glory Road, Future Shock και Magic στις χάρτινες θήκες τους σχηματίζουν το πρόσωπό του. Κυκλοφορεί επίσης ένα πολύ καλό πακέτο με τα Singles του συγκροτήματος, πολλά lives και η σειρά Gillan Tapes 1, 2 και 3. (τα έχω όλα και πολλά από αυτά σφραγισμένα διπλα:p)

το Accidentally On Purpose κυκλοφορεί αριθμημένο σε λίγα αντίτυπα (έχω δύο σφραγισμένα:p) αλλά θεωρώ ότι είσαι πιο ενημερωμένος-πορωμένος από μένα οπότε τσάμπα τα αναφέρω αυτά…
μου αρέσει και μένα πολύ όπως και η άλλη δουλειά του Glover το Butterfly Ball για το οποίο είχα κάνει ένα post το οποίο θα βρίσκεται κάπου ξεχασμένο με 50 views… μιας και δεν μου επιτρέπεται να ξεφύγω εδώ, απλά για όποιον δεν το έχει υπόψην του ας ρίξει μια ματιά ιδίως στα τραγούδια με Coverdale, Huges, Dio και να αναφέρω επίσης το πολύ σχετικό, πως στην παρουσίαση αυτού του album με αφηγήσεις παρακαλώ Vincent Pirce (ναι, του ηθοποιού που σκάει μύτη και στο Thriller του Jackson…) εμφανίστηκε ο Gillan (κοντοκουρεμένος!) να πει το Sitting In A Dream (που στον δίσκο τραγουδάει ο Dio) και η αποδοχή του κοινού, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, τον έπεισε να αφήσει το ξενοδοχείο του, μια επιχείρηση με μηχανές αν θυμάμαι καλά και 1 studio πού είχε φτιάξει και γενικά την τότε απομακρυσμένη από τα μουσικά δρώμενα ζωή του και να επιστρέψει στο τραγούδι. . .
(μπορούν να βρεθούν αυτά στο Youtube όπως μέχρι και ολόκληρο ξένο ντοκιμαντέρ με τον Glover να μιλάει για τη δουλειά του αυτή…)

το “Bluesy Blue Sea” πράγματι κομματάρα…

GRACCHUS BABEUF, ναι ωραίο το Nessun Dorma… δεν άντεχα να τον βλέπω να ζορίζεται μεν να το βγάλει, (έλεγα τώρα θα το κάνει το φάλτσο κτλπ…), αλλά τα κατάφερε φυσικά τέλεια…

Eίναι ο τρόπος που το έγραψε, σαν να έχει γράψει μουσική για δίσκους του Gillan και όχι ανφέροντας πως είχε τον Gillan καλεσμένο σε δικό του (που είναι σίγουρα πιό εύκολο).
Κατά τα άλλα για τον Πουφ, συγνώμη τον Ρακιτζή και το αν είναι καραγκιοζάκος ή όχι υπάρχουν άλλα θρεντς στο φόρουμ, εδώ είναι το thread του Gillan!

'Ελεγα πως θα σου ξέφευγε το θρεντ τώρα που δεν πολυποστάρεις… :lol::stuck_out_tongue:

Το ίδιο και εγώ και δεν είμαστε μόνοι, ας μην ξεχνάμε πως όλα υπόλοιπα τα μέλη της MK II σύνθεσης την ίδια στάση υιοθέτησαν.

Εννοείται! Θυμάμαι πως το είχα ποστάρει εδώ πριν δυόμισυ χρόνια όταν πέθανε ο Παβαρότι ως tribute.