1 ακροαση,δυστυχως τιποτα που να μου τραβηξει ιδιαιτερα την προσοχη,αλλα νταξει στην 1η ακροαση δε συνηθιζω να βρισκω κατι και να χαρακτηριζω καποιο δισκο γαματο ή χαλια.
Μετα απο αρκετες ακροασεις θα χουμε ολοι πιο εμπεριστατωμενη αποψη.
edit : Παντως τα γρηγορα ριφ και τα σημεια που σου παιρνουν τα μυαλα στα παλια και κλασικα κομματια των Earth τα χει αφησει πισω νομιζω ο Σαφερ.Ακομα πιο αργα ρυθμικα και πιο “ψιλα” ρεφραιν παρατηρησα στα περισσοτερα τραγουδια.Αυτα τα εγραψε για τη φωνη του Μπαρλοου δλδ?
Ομολογώ πως δεν είμαι και ο μεγαλύτερος φαν της συγκεκριμένης μπάντας, το κατέβασα, άκουσα λίγο και βαρέθηκα. Νομίζω ότι ο τελευταίος δίσκος που χωρίς να ήταν τίποτα το ιδιαίτερο, ακουγόταν, ήταν το something wicked. Ελπίζω τώρα που γύρισε ο barlow να μην έχουμε τα ίδια που είχαμε την περασμένη δεκαετία, δηλαδή “μεταλλάδες” που το μόνο συγκρότημα που άκουγαν ήταν iced earth. θα το ξανακούσω πάντως για να έχω ολοκληρωμένη άποψη…
Εγώ θα έλεγα για άλλη μια φορά,πρόχειρη δουλειά…Τα ντράμς να βαράνε ώρες ώρες όπου να ναι,τον Μπάρλοου να είναι στα φωνητικά άλα pyramaze και τον Σάφερ να έχει έλλειψη έμπνευσης…:-k
Γενικά το θεωρώ μέτριο μετά από 3 ακροάσεις.
== Δηλώνω μεγάλος φαν της Παγωμένης Γης και του κύριου Ματθαίου, οπότε δεν μπορώ να κρίνω και πολύ αντικειμενικά… ==
Λοιπόν, το καλύτερο κομμάτι κατά τη γνώμη μου είναι το “Come What May”… πραγματικά φοβερό!
Αρκετά καλή είναι και η τριάδα “The Dimension Gauntlet”, “I Walk Alone”, “Harbinger of Fate”. Στο album επίσης ξεχωρίζουν, ρυθμικά κυρίως, τα “a Gift or a Curse” και το “Divide and Devour”.
Τα υπόλοιπα πιστεύω ότι είναι από μέτρια έως αδιάφορα… και σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν τις παλιές κομματάρες που άφησαν εποχή!
Αυτό δείχνει ότι δεν έλειπε από τους Iced Earth μόνο ο Barlow, αλλά απ’ ότι φαίνεται ο Schaffer εκτός από ηλικιακά και εμφανισιακά, έχει γεράσει και στον τομέα της σύνθεσης…
Αρκετά ανώτερο από την προηγούμενη πατάτα, αλλά και πάλι στην καλύτερη μέτριο… :?
Εντάξει, ότι ο Jon έχει στερέψει συνθετικά είναι γνωστό εδώ και χρόνια…
Όσοι ζήσαμε από κοντά τις μεγάλες εποχές τους, είμαστε πλήρεις και ότι είχε να μας δώσει αυτή η μπάντα μας το έδινε μέχρι το 1999!
Από εκεί και πέρα είτε όταν έφυγε ο Barlow, είτε όταν τραγουδούσε ο Owens, ακόμα και τώρα που γύρισε για μια τελευταία αρπαχτή ο Matthew, όλα αυτά τα χρόνια (2001 - σήμερα) έχουν κοινό παρονομαστή την παντελή έλλειψη έμπνευσης και όχι κάποιο πρόβλημα στα φωνητικά!
ΟΚ, με αυτόν τον τρόπο δόθηκε η ευκαιρία και στους μικρούς να δουνε live τους Earth με τον μπάτσο και να ζήσουν λίγο την ατμόσφαιρα του θρυλικού (για αυτούς) Alive In Athens, οπότε νομίζω ότι πια ήρθε η ώρα να το διαλύσουν…
Από 1994 μέχρι 2001 τρελαμένος οπαδός τους…
[SIZE=“4”]Iced Earth is dead, Long Live Iced Earth![/SIZE] :respect: