Δε το χω ακουσει οσο θα θελα, αλλα οσο περνα ο καιρος το γουστερνω περισσοτερο. Πω θα ναι σουπερ να τους δουμε σ’ αυτη τη περιοδεια.
Εγω θα ελεγα οτι σε γενικές γραμμές ειναι ενας δισκος συνοψης της ιστοριας τους…Εχει λιγα στοιχεια απο καθε περιοδο της μπαντας και σαν συνολο οι συνθεσεις ειναι αξιοπρεπείς…Αντε και το καλοκαιρακι πλησιάζει…
O δισκος ειναι πολυ καλος! Τα κομματια ειναι ενα κι ενα. Δεν υπαρχουν εκπτωσεις στην ποιοτητα και δεν ειναι κατι βεβιασμενο και ανεμπνευστο.
Βασικα καναν κατι πολυ εξυπνο. Στους τελευταιους δισκους -ειδικα επι εποχης αλλαγης υφους- ειχαν μουσικη που deathιζε, με μοντερνα στοιχεια και πιασαρικες μελωδιουλες. So far, so good.
Σ’ αυτο δωσαν πολυ εμφαση στο πιασαρικο στοιχειο, και κατα καποιο τροπο ειναι σε σημεια αρκετα χεβυμεταλλικο (τροπος του λεγειν), παραπεμποντας μας σε παλαιοτερες εποχες. Θα μποσουσε με λιγα λογια να ειχε μεσολαβησει μεταξυ Clayman και Reroute To Remain.
Αυτο ακριβως…ισως και μετα το Reroute καλυτερα θα ελεγα εγω
Μου φάνηκε κάπως εμπορικό, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Αρχικά δεν με ξετρέλλανε, αλλά στη συνέχεια μου κάθησε κάπως καλά. Μπορώ να πώ ότι είναι ένα ΟΚ αλμπουμ.
Eν τέλει,και μετά απο απανωτές ακροάσεις πιστευω οτι προκειται για ενα δυναμικό comeback των Ιn Flames (το τελευταίο τους που μου αρεσε ηταν το reroute to remain…),με φοβερές μελωδίες,πιασάρικα κομματια και εναν Anders friden καλύτερο απο ποτέ…
Υ.Γ Το chosen pessimist δεν υπάρχει…
ακριβώς αυτό που λέει ο davidian μετά από πολλές ακροάσεις μου κάθισε καλά στο αυτί…πολλές μελωδείες είναι
πολύ μελαγχωλικές…το the chosen pessimist μακράν ύμνος…i’m the highway και disconnect πολύ ωραία…
απλός στίχος αλλά με εκφράζει: i feel like shit but at least feel something…
Ειναι ο στιχος που μου εμεινε απο την πρωτη φορα που τον ακουσα.
Σε πολλα σημεια οι στιχοι αγγιζουν τη βλακεια και επαναλαμβανονται λεξεις και νοηματα!καμια σχεση με την στιχουργικη δουλεια των προηγουμενων δισκων!
me too
στην αρχη ακουγωντας το i feel like shit ξενερωσα
αλλα μετα ολοκληρωνοντας με το but i least feel something
γουσταρα τρελα τον στιχο!!
Εμένα μου φαίνεται τελείως παιδικός… Εντάξει, έχει νόημα μάλλον, αλλά “I feel like shit”? 
To album το λατρεύω ολόκληρο πάντως. Ειδικά τα Sleepless Again, Alias (!), I’m the Highway…
χρηριμοποιεί expressions…
Τελικά αυτός ο “χαζός” στίχος μου φαίνεται ότι έμεινε σε όλους μας από την πρώτη φορα.
Για δυο λόγους, πιστεύω: ακούγεται ξεκάθαρα και έχει αυτούσιο νόημα. Για παράδειγμα, και το I am my deepest shadow που ξεκινά το Ι’m the Highway, είναι άκρως πωρωτικός έτσι όπως μπαίνει σε συνδυασμό με τη μουσική, αλλά δεν έχει νόημα μόνος του…
Καλά,το intro riff του Ι’m the highway,απλά τσακίζει…
θα συμφωνησω …(οπως και με πολλους φιλους εδω μεσα που εχουν δει ,κατεμε την σωστη κατασταση που βρισκεται η μπαντα…)
καποια στιγμη(ισως και απο τον επομενο δισκο…θα πρεπει να κανουν ενα βημα πιο περα…)
ας πουμε να γινουν λιγο πιο μαυροι…
η πιο με πιο ατμοσφαιρικα σημεια…
π.χ.
ας πουμε ενα κομματι που ξεκιναει,ετσι λιγο μουντα…
και εχει μετα μελωδιες ειναι το 10 κομματι
Condemned
απο τα αγαπημενα μου…
οπως και το εντεκα-κομματαρα-
Drenched in Fear-ακολουθει και ενα βιντεακι του με φωτο
Εμένα το συγκεκριμένο σαν αναμάσημα του παρελθόντος μου ακούγεται…
ναι οπως και τα λλα…πολλοι το ειπανε εδω μεσα…
απλα αποδεχομενος αυτο το γεγονος…
ειναι ενα απο τα καλα κομματια του δισκου
Η αλήθεια είναι οτι οι In Flames πλέον, με τις δύο τελευταίες κυκλοφορίες τους είναι προφανές οτι έχουν εστιάσει σε διαφορετικό target group και δεν απευθύνονται στους οπαδούς του Jester Race και του Whoracle. Το Soundtrack … ήταν ψιλοΟΚ άλμπουμ, αλλά από κει και πέρα (και με εξαίρεση το καλοδουλεμένο και γαμάτο DVD τους) ενώ γιγαντώνονται εμπορικά, έχουν πέσει σε συνθετικό αδιέξοδο. Ανακυκλωμένες ιδέες, αφελείς στίχοι και γενικώς πέρα από μερικά ακουστικά περασματάκια δεν. Τώρα οκ, το Chosen Pessimmist ωραίο τραγουδάκι είναι και κάπως διαφαίνεται μια αλλαγή ύφους, αλλά και πάλι ως σύνολο δεν στέκεται επ’ουδενί δίπλα στα προ-Clayman άλμπουμ τους.